คลังเก็บพล็อต

ลำดับตอนที่ #63 : เคน

            


             " โฮกกกกกกกกก.......ก " คนแปลงร่างโอดร้องดังกึกก้องก่อนจะกระโดดไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัวอะไร


               " อ..องค์ชาย!!" ซีเรียสตระโกนอย่างตกใจ ในขณะที่มนุษย์หมาป่าอีก 3 ตัวกำลังจะกระโดดมาทางพวกเขา


               " ดรัม..คืนร่าง!!" ออกคำสั่งอย่างเร่งด่วนจนทำให้คนขนปุยถูกฟาดหน้าด้วยกรงเล็บอันใหญ่ 

             ฮาเดสรีบร่ายเวทย์ที่มีอยู่น้อยนิดสร้างบาเรียบางๆ ไว้... 


             นั้น...ลูกของฉัน....



             มนุษย์หมาป่าตาสีแดงฉานดุจเลือด รีบเข้าไปตระปบหน้าของมนุษย์หมาป่าตัวแรก (ที่มาก่อกวน) อย่างโมโห...แววตาแห่งความโกรธแค้น


                 คนที่ฆ่า...ชินโด...  

                 มันไม่มีทางไปดีแน่!!


              เคนในร่างมนุษย์หมาป่ากระโจนเข้าหาซาโต้ในร่างหมาป่าเช่นเดียวกับตนด้วยความแค้นฝังหุ่น

         คนตรงหน้านี้..คือคนที่ทำให้เพื่อนรักของเขาต้องตาย

        ดังนั้น.. คนตรงหน้านี้...มันก็ต้องตายด้วยเช่นกัน!!






Ken


         ผมมองมนุษย์หมาป่าตัวข้างหน้าอย่างไม่พอใจ.. แววตาที่มีแต่ความเทยอทยานของมัน.. แววตาที่มีแต่ความอยากเป็นใหญ่

              ผมจำมันได้.... ไอเลวนั้น!!


(*เคนไม่รู้ชื่อของซาโต้ -*-X)


            "โฮกกกกก..." มันตระโกนส่งเสียงร้องโหยหวนเหมือนซาดาโกะ ก่อนจะวิ่งเข้ามากัดผม..(ในร่างหมาป่า)

          
           "  โฮกกก....ก "  เสียงร้องของผมที่ดังก้องไปทั่ว... อะไรบางอย่างกำลังควบคุมตัวผมไปครึ่งหนึ่ง ทำให้การขยับยากลำบากเหลือเกิน..


           

             ทั้งๆที่อยู่ที่มิติเอเลน...จู่ๆ ก็กลับมาที่ดวงจันทร์.. ร่างของผมก็กลายเป็นหมาป่าไปโดยปริยาย..

              จำได้ว่าผมกำลังจะดื่มเลือด...


              แล้วก็..จำอะไรไม่ได้อีก..คิดแล้วมันปวดหัว..



             " ท่านอาจารย์! ไปช่วยคุณซาโซคิเถอะ..พวกผมจัดการเอง!!" ไนน์ ไนท์ตระโกนมาข้างหลัง ในขณะที่ร่างมนุษย์หมาป่าของมันกำลังกระโจนเข้ามาหาผม เพื่อรับหน้าที่แทน


            มินะ??


            เป็นอะไร?!


             
             " ตามข้ามา!" ร่างของซีเรียสกระโดดขึ้นหลังดรัมทันที ก่อนจะวิ่งเข้าป่าไป... 

          แสบ...ไอเลวนั้นมันบังอาจมากที่ฟาดหน้าผม ...


            " ไปซะ!!" ไนน์ไนท์พูดขึ้นพร้อมกันก่อนจะเข้าไปดักไอหมาป่าเลวนั้น.. พวกนายช่วยฉันไว้ตั้งเยอะแล้ว..ขอบใจ..ขอบใจจริงๆ..



          " แบล็คจี...ฝากด้วยนะ..." เสียงที่แว่วมาข้างหลังดังเอื้อยๆ อย่างตื้นตันใจ .. ใครบางคนกำลังเรียกผม..

      แล้วเขา..เป็นใครล่ะ...


          แต่นี้คงไม่ใช่เวลามาคิด...มินะกำลังเกิดเรื่อง..ผมต้องไปช่วย!!!