ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ❥ Lolita's Room ❤

    ลำดับตอนที่ #33 : Miltiades : ตำนานผู้พิทักษ์มนตรา

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 26
      0
      4 พ.ค. 58

     

    APPICATIOM FORM


    ฉันคือใคร~? ฉันก็คือคนที่งดงาม และเลอเลิศที่สุดในสามภพยังไงล่ะคะ โฮ๊โฮะๆๆๆ

    //สะบัดผมเชิดหน้า


     [Gumi จาก Vocaloid]

     

    ชื่อ : เซอร์เลย์ คาเทย์เลียน || Serlay Cartelian

    ชื่อเรียก : เซิร์ล || Serl

    อายุ : 22

    เพศ : หญิง

    ลักษณะนิสัย : เซอร์เลย์คือหญิงสาวที่ต้องบอกว่าเป็นผู้ที่บรรลุศาสตร์ในการอนุมานอย่างทะลุปรุโปร่งภาษาชาวบ้านเรียกมโนเก่ง เธอมักจะมโนว่าตนนั้นคือ “หนูน้อยหมวกแดง” ผู้งดงาม และใสซื่อ (?) แม้ในความเป็นจริงแล้วจะอภิมหาโคตะระขัดกับสิ่งที่เพ้อเอาไว้อย่างสิ้นเชิง หญิงสาวคือบุคคลซึ่งใครๆ ต่างก็ยอมรับว่าหลงตัวเอง และมั่นมากเป็นที่สุด สิ่งที่พกติดตัวไว้ตลอด (นอกจากตะกร้าสาน และผ้าคลุมสีแดง) นั้นคือ “กระจก” ใช่ กระจก... เซอร์เลย์มักจะควักกระจกขึ้นมาสอดส่องดูใบหน้าของตนเอง ถามกับกระจกว่าใครกันที่งดงามที่สุดในสามพิภพปฐพี และพูดเองเออเองพร้อมหัวเราะเสียงแหลมสูง ฉันนี่แหละคือผู้ที่งดงามที่สุดในโลกค่ะ โฮ๊โฮะๆๆๆ (น่าสงสัยว่าทำไมถึงไม่คิดว่าตัวเองเป็นแม่มดในเรื่องสโนไวท์แทนที่จะเป็นหนูน้อยหมวกแดง? //เพราะมันไม่งามค่ะ... By เซอร์เลย์)

              หญิงสาวเป็นคนดีมีมารยาท (?) พูดจาดูหรูเลิศดูดีเหมือนชนชั้นสูง มีคะมีขา ทอดเสียงอ่อนเสียงหวาน นั่นเพราะเซอร์เลย์เชื่อมั่นสุดหัวใจ... (มีหลักฐานคือใบหน้าอันเลิศเลอที่สุดในปฐพีของเธอเอง (?)) ว่า หนูน้อยหมวกแดงนั้นต้องเป็นเด็กดี!

              หญิงสาวเป็นคนใจเย็นของที่สุด และที่สุด ประหนึ่งพระสงฆ์ที่เดินธุดงค์ผ่านป่าเขามานับสิบปี ตั้งแต่เกิดมา ชาตินี้เซอร์เลย์ยังไม่เคยกลัว หรือโกรธใคร หรือขมวดคิ้วนิ่วหน้าเลยสักครั้ง... เพราะการโมโหโกรธา หรือความหวั่นเกรง และขมวดคิ้วมันเป็นการเสริมสร้างร่องรอยบนใบหน้า และไม่ดีต่อสุขภาพจิตสุดๆ! (ซึ่งมันอาจจะส่งผลให้เธอเครียดจนมีตีนกาขึ้นเมื่อยามชราภาพได้...) แถมยังทำให้ความสวยสง่าล้ำโลกของเธอลดวืดไปหลายระดับ

              เซอร์เลย์เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับตัวเองเป็นที่หนึ่ง เธอถือคติว่า “ไม่รักตัวเองแล้วจะไปรักใคร” เธอเป็นคนดูแลตัวเอง... เสื้อผ้าหน้าผมนี่ต้องเป๊ะ ของหน้าตาอัปลักษณ์ หรือสกปรกโสโครกนี่มาต้องตัวไม่ได้ (ใกล้ตัวก็ไม่ได้) จะอาบน้ำทีนี่นานเป็นชั่วโมง อาบน้ำนมพรมน้ำหอมมาแบบจัดเต็ม เพื่อให้มั่นใจว่าความงามของเธอจะแผ่ขจรไกลไปชนิดที่ว่าอยู่ไกลไปกิโลฯ ก็ต้องโดดเด่นเห็นชัด

              เธอมีนิสัยแปลกๆ อย่างหนึ่งคือให้ผ้าคลุมหนูน้อยหมวกแดงของเธออยู่ห่างกายไม่ได้ ทั้งตอนหลับตอนตื่น หรือแม้กระทั่งอาบน้ำ ไม่งั้นจะเกิดอาการไม่มั่นใจในตัวเองสุดกู่ นิสัยทั้งหมดนี่จะพลิกจากหลังเท้าเป็นหน้ามือ กลายเป็นหญิงสาวมืดมน หน้านิ่ง แผ่บรรยากาศไม่น่าเข้าใกล้ไปในทันที

    ลักษณะทางกายภาพ : สตรีผิวขาวน้ำนมเจ้าของใบหน้างดงาม (ที่งามน้อยลงเพราะนิสัยตัวเอง) รับกับดวงตากลมโตสีมะนาว และเส้นผมสีเขียวอ่อนสลวยยาวเคลียไหล่ (เจ้าตัวบอกว่าเวลาสะบัดผมมันดูเริ่ดดี) รูปร่างเพรียวบางขับให้หล่อนดูสวยสง่าด้วยส่วนสูง 169 เซนติเมตร

    ชอบ เกลียด แพ้ กลัว :

              ชอบ : ความสมบูรณ์แบบ ความงามของตัวเอง สิ่งของสวยๆ งามๆ ความสะอาดเรียบร้อย ผ้าคลุมสีแดง เรื่องที่เกี่ยวกับหนูน้อยหมวกแดง สีแดง พายแอปเปิ้ล หมาป่า (ให้เหตุผลว่าเพราะอยู่ในเรื่อง Little Red Riding hood) ผักผลไม้ (เพราะมันทำให้ผิวแลดูสดใส และขาวบลิ๊งบลั๊ง)

              เกลียด : ความไม่เรียบร้อย ของมีตำหนิ ความสกปรก ของหน้าตาอัปลักษณ์ ของเผ็ดๆ (เพราะมันจะทำให้ปากของเธอบวมเจ่อ!) ของที่มีส่วนผสมของนม

              แพ้ : นม... เรียกได้ว่าทั้งเกลียดทั้งกลัว แค่ได้กลิ่นก็รู้สึกแย่แล้ว ต่อให้ดื่มเข้าไปแค่อึกเดียวก็อ้วกแล้ว (น่าแปลกที่ทำไมถึงสูงทั้งๆ ที่ไม่ได้ดื่มนม)

                     ฝุ่น... เจอหน่อยมีไอแค่กๆ ไปทั้งวันทั้งคืน แถมยังผื่นขึ้นให้พรึ่บพรั่บอีกต่างหาก (อีกหนึ่งเหตุผลที่ไม่ชอบความสกปรก)

              กลัว : สัตว์ที่มีขาเยอะๆ... ก็พวกแมงมุม ตะขาบ อะไรแนวๆ นั้นนั่นแหละ แล้วก็... สิ่งเหนือธรรมชาติ (หรือผอ-อี = ???) เห็นทีมีกรี๊ดโลกแตก (ยิ่งกว่าบ้านแตก) หลอนไปเป็นวันๆ แถมยังร้องไห้ไปหลายชั่วโมง

    ความสามารถ :

    - ทำอาหาร และขนมได้ระดับภัตตาคาร (เพราะมีข้อจำกัดตรงแพ้นมกับเรื่องมากไม่ยอมกินของที่ดูโลว์คลาสนี่แหละ ทำให้เซอร์เลย์ต้องฝึกทำอาหารเองตัดปัญหาซะเลย)

    - เป็นนักดาบฝีมือดีมากคนหนึ่ง แต่ชอบทำตัวบ้าๆ บอๆ จนดูห่วยแตกไปใน... หลายครั้ง (?)

    อาวุธที่ใช้ : อันที่จริงเซอร์เลย์ไม่อยากมีอาวุธเลย ให้ตายเถอะ มันจะทำให้ภาพพจน์หนูน้อยหมวกแดงผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ของเธอดูย่ำแย่ลงนะ! แต่ก็เพราะต้องมีอาวุธป้องกันตัวดีๆ จากพวกที่มาหลงหน้าตางามๆ ของเธอหน่อย (อันที่จริงอาจจะไม่ใช่เหตุผลนี้ แต่เซอร์เลย์ปักใจเชื่อเรื่องนี้สุดๆ!) ซึ่งอาวุธที่เธอเลือกคือ ดาบเรเปียร์ เหตุผล? เพราะมันดูสวยที่สุดไงล่ะ!

              นอกนั้นเซอร์เลย์มีมีดสั้นกับเข็มพิษซุกซ่อนอยู่ตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย แต่เธอไม่ค่อยชอบ เพราะใช้มีดสั้นทีไรมีนอันต้องเปื้อนมือทุกครั้ง แถมเข็มพิษมันยังดูลอบกัดเกินไป ไม่เหมาะกับสาวน้อยใสๆ (?) แบบเธอเลยสักนิด!

    ประวัติ : เซอร์เลย์ คาเทย์เลียน เติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่เป็นที่รังเกียจของคนทั่วไป เพราะพ่อทำธุรกิจผิดกฎหมาย ดังนั้นเธอจึงไม่เคยมีเพื่อนเลยสักคน เพราะคนอื่นๆ ต่างบอกลูกตัวเองไม่ให้มาเข้าใกล้เธอ จนกระทั่งวันหนึ่งที่พ่อเผลอพลั้งมือฆ่าแม่ไป และถูกจับตัวส่งทางการ หลังจากนั้น เซอร์เลย์ก็ถูกส่งตัวไปที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง และที่นั่น... ทำให้เธอได้พบกับเพื่อนคนแรก เด็กคนนั้นรู้ว่าเธอคือลูกของใคร แต่ก็ยังพยายามเข้ามาผูกมิตรโดยไม่แสดงท่าทีรังเกียจ เซอร์เลย์เคยถามว่า “นายไม่รังเกียจฉันเหรอ? พ่อฉันทำงานผิดกฎหมาย แถมยังเป็นฆาตกรอีกต่างหาก” แต่คำตอบที่ได้กลับมามันเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเปิดใจให้กับเขา

    “ไม่ล่ะ เธอก็เป็นเธอนะเซิร์ล

    พ่อเธอเป็นแบบนั้นก็ใช่ว่าเธอต้องเป็นแบบนั้นด้วยนี่นา... จริงไหมล่ะ?”

    เขาบอกว่าโตขึ้นจะเป็นนักเล่านิทาน เด็กชายเล่านิทานให้เธอฟังหลายเรื่อง ท่าทางตอนที่เขาเล่าขานเรื่องราวเหล่านั้นช่างดึงดูดใจผู้พบเห็นจริงๆ เซอร์เลย์นับเขาเป็นเพื่อนคนแรก และคนเดียว ตั้งแต่ที่ได้พบกับเด็กคนนั้น เธอก็ร่าเริงขึ้นเยอะจนผู้ดูแลยังแปลกใจ ราวกับตลกร้าย...มีคนจากต่างเมืองมารับเขาไปเลี้ยง เป็นไปได้สูงว่าเขาอาจไม่กลับมาอีก เซอร์เลย์ยังจำได้ดีว่านิทานเรื่องที่เขาชอบที่สุดคือ “หนูน้อยหมวกแดง” และตัวละครที่เด็กคนนั้นชอบที่สุดก็คือเด็กหญิงหมวกแดง นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เซอร์เลย์คลั่งหนูน้อยหมวกแดงมาก และพยายามทำตัวเลียนแบบเด็กหญิงผ้าคลุมแดงคนนั้น จนกลายมาเป็นเซอร์เลย์ในปัจจุบัน

    แนวโน้มของบทบาท : อืม... แล้วแต่ไรท์เลยค่า

    เพิ่มเติม : -

     

    คุยกับผู้ปกครองสุดสวยและหล่อ(?)

    สวัสดีครับเซคุงครับ

    : สวัสดีค่า อันดาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน้า

    ทำไมถึงมาสมัครงับ?

    : ก็เนื้อเรื่องมันดูน่าสนใจดีน่ะค่ะ ไม่ค่อยเห็นแนวนี้เท่าไร แถมชอบแนวแฟนตาซีแบบนี้ด้วย! ><

    คือเซห่างกับงานเขียนนานละสำนงสำนวนอาจจะไม่ดีนะครับ

    : ค่า ไม่เป็นไรค่ะ ถึงยังไงก็จะติดตามนะคะ

    มีอะไรอยากบอกผมมั้ยครับ

    : ก็... ขอฝากพิจารณาหน่อยนะคะ ไม่ติดไม่เป็นไร ขออย่างเดียว อย่าดองนิยายเหมือนเค้านะค้า!

    โชคดีนะครับ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×