คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : Hunter Dragon
:: ใบสมัคร ::
“Yes, sir” “I'm glad to help you, My lord and my lady”
“ได้ครับท่าน” “ยินดีที่ได้รับใช้ท่าน... ท่านชาย และท่านหญิงของผม”
ชื่อ : เมลวาส เคียร์น || Melwas Kearne
ชื่อเล่น : เมลวาส
อายุ : 17 ปี
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
บทที่ต้องการ : นักล่า (หรืออะไรก็ได้ค่ะ ไม่ซีๆ 555)
นิสัย : เมลวาสคือคนที่จัดได้ว่าทั้งสวย และหล่อไปในเวลาเดียวกัน เขา (หรือเธอ?) มีนิสัยชอบหยอกล้อคนอื่น เขาเป็นคนยิ้มหน้าเป็น สุภาพแต่ก็แฝงไว้ด้วยความหยิ่งยโส บนใบหน้ามักประดับด้วยรอยยิ้มพรายที่อ่านไม่ออก เขากำลังหงุดหงิดหรือยินดีอยู่? ไม่มีใครรู้ได้... เมลวาสชอบทำตัวเลียนแบบสุภาพบุรุษอังกฤษในสมัยก่อน เขามักจะเรียกแทนคนอื่นว่า มายลอร์ด หรือ มายเลดี้ พูดไทยบ้างอังกฤษบ้าง แล้วแต่อารมณ์ แม้จะพูดจาสุภาพ และลงท้ายด้วย “ครับ” ทุกครั้ง แต่ใจความช่างกวนประสาท และดูจิกกัดไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าใบหน้ายิ้มๆ ตลอดเวลาที่ชวนให้อยากประทับฝ่าเท้าลงกลางใบหน้านั่นเลย
เมลวาสเป็นคนขี้เล่นมาก ออกจะเจ้าเล่ห์ และฉลาดแกมโกงนิดๆ แม้ดูจะเป็นคนที่ชอบเล่นมากจนเสียการเสียงาน แต่ในความจริงแล้วเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากเลยนะ เมลวาสเป็นคนรักษาภาพพจน์ ดังนั้นจะนิสัยรักความสะอาด หรืออะไรเขาก็มีทั้งนั้นแหละ เขาจัดได้ว่าเป็นคนมีมารยาท รู้จักกาลเทศะคนหนึ่ง เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะทำตัวไร้สาระหรอก ถึงเวลาจริงจังเขาก็เคร่งขรึมจนน่ากลัวเหมือนกันนั่นแหละ!
อาวุธ : ดาบคมเดียว
ประวัติ : นักล่ามังกรส่วนใหญ่มักจะมีอดีตฝังใจอันเลวร้ายเกี่ยวกับมังกรใช่ไหมล่ะ? อาจจะเพราะพ่อแม่ตายเพราะมังกร... หรือถูกปลูกฝังแต่เด็กว่ามังกรเป็นสิ่งชั่วร้าย? แต่กับเมลวาสแล้ว... ไม่ใช่ เมลวาสคือคนๆ หนึ่งซึ่งหลงใหลในตัวมังกรอย่างลึกล้ำ ช่างน่าขำที่เขาคือผู้ที่มีพลังสามารถสังหารมังกรได้ เพียงแต่เมลวาสรู้จักแยกแยะว่ามังกรไหนดีไหนชั่วเท่านั้นเอง... เพราะเขาเชื่อว่าไม่ใช่มังกรทุกตัวที่เลวร้าย
แน่นอนว่าเรื่องอดีตฝังใจกับมังกรนั่นเขาก็มีนะ? แต่เป็นไปในทางบวกเท่านั้นเอง ตอนเด็กๆ เมลวาสเป็นคนร่างกายบอบบาง และอ่อนแอ ไม่แปลกที่พ่อกับแม่จะพยายามให้เขาอยู่บ้านมากกว่าออกไปข้างนอก... วันๆ ได้แต่นั่งๆ นอนๆ ในห้องมองนกบินผ่านจากทางหน้าต่าง หลักๆ ที่ตามมาเลยก็คือเขาไม่รู้ทางในหมู่บ้าน หรือที่อื่นๆ สักนิด! ตอนนั้นที่ร่างกายเขาเริ่มแข็งแรงเหมือนเด็กทั่วไปแล้ว พ่อพาเขาเข้าไปในป่าเพื่อให้เรียนรู้การเก็บของป่า และด้วยความตื่นเต้นกับสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยพบ... บวกกับลูกบ้าส่วนตัวของตน เมลวาสพลัดหลงกับพ่อ!
ก็ดี! เขาเกือบจะนอนตายกลางป่าไปแล้วถ้าไม่ได้ “เขา” ช่วยเหลือ อ่าฮะ ใช่แล้ว! คน (?) ที่พาเมลวาสไปส่งที่ทางเข้าป่าก็คือมังกรตัวหนึ่ง ซึ่งนั่นทำให้เมลวาสประทับใจมาก มังกรในสายตาเขาคือสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง มีอิสระสามารถโบยบินบนท้องนภาได้ดังใจตน... ที่เชาเข้าองค์กรนักล่ามังกรก็เพื่อที่จะตามหามังกรที่เจอตอนเด็กๆ ไงล่ะ!
เพิ่มเติม :
- นี่ผู้หญิงนะคะ... ผู้หญิงค่ะ! นางแค่หน้าหล่อว์ (?) จอแบนและชอบพูดจาเหมือนผู้ชายเองนะ!!
- มักจะเรียกคนอื่นตามยศศักดิ์ของขุนนางอังกฤษตามระดับความเคารพนับถือ ตามลำดับมากไปน้อย คือ ดยุค มาร์ควิส เอิร์ล (หรือเคานท์) ไวส์เคานท์ และบารอน แต่ถ้าเกลียดใครจะเรียกว่า พลีเบียน (Plebeian) ซึ่งแปลว่า สามัญชน, ไพร่, คนชั้นต่ำ
- สิ่งที่ชอบ : มังกร ปั่นหัวคนอื่น อิสระ รอยยิ้มของตัวเอง (?) อากาศเย็นๆ ของเย็นๆ ธรรมชาติ สัตว์ ธรรมชาติ ป่า (เพราะเห็นว่าเป็นที่ๆ ได้พบกับมังกรครั้งแรก) สิ่งแปลกใหม่
- สิ่งที่ไม่ชอบ / เกลียด : ถูกคนอื่นจับได้เวลาวางแผนร้าย (?) อากาศร้อน พวกคนที่แกล้งหรือยั่วไม่ขึ้น (เพราะมันจะน่าเบื่อมากกก) ความซ้ำซากจำเจ
- สิ่งที่กลัว : ที่แคบ (ไม่ใช่ว่าเมลวาสเป็นคนติดหรูหรอกนะ มันเป็นความหลังฝังใจมาตั้งแต่เด็ก เพราะตอนนั้นไปดักแกล้งเพื่อนอยู่ในห้องเก็บของของโรงเรียน ซึ่งค่อนข้างคับแคบพอสมควร แล้วภารโรงดันมาล็อคประตูจึงออกไปไหนไม่ได้เป็นชั่วโมง กว่าจะมีคนมาเจอ ไม่กล้าแกล้งคนอื่นไปอีกเป็นอาทิตย์ #แพ้ภัยตัวเองเองเฉยยยย #แย่ว์) ถ้าหากต้องไปอยู่ในที่แคบๆ จะยิ้มค้างเลยค่ะ นางจะเอ๋อกินแบบแทบพ่นจุดได้ ถ้าไม่สังเกตดีๆ จะไม่รู้ว่าสมองนางเออเร่อไปแล้ว
:: คุยกันซักนิด ::
สวัสดีจ้ะ ชื่อไรเอ่ย ?
- อันดา ค่า >< หรือจะเรียกตามนามแฝงว่า โลลิต้า ก็ได้ค่ะ
ตัวละครอาจมีเปลี่ยนแปลงบ้าง ไม่เป็นอะไรชิมิ ?
- ไม่เป็นไรค่ะ
น่ารักจุง >///<
- แหมมม ไม่ต้องชมหรอกค่ะ #จับแก้มบิดตัวเอียงอาย (?) เค้ารู้ตัว~ #เดี๋ยว...
ขอดองด้วยนะ 555 คนอ่านน่ารักอยู่แล้ว -3-
- ไม่เป็นไรค่า เรื่องดองนี่เราก็เป็นเข้าจายยย อย่าทิ้งก็พอคร่ะะ
ความคิดเห็น