ควาย

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

 ผมผู้ชายธรรมดาที่แสนธรรมดา ใช้ชีวิตเรียบง่ายสบายไปวันๆอย่างไร้จุดหมาย ใครจะไปรู้เล่าในวันนี้ผมจะสามารถคุยและสื่อสารกับควายได้ ใช่ผมคุยกับควายรู้เรื่อง ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจและรับมันไม่ได้แต่ถึงตอนนี้หรอ ผมชอบนะที่เป็นแบบนี้  เรื่องมันมีอยู่ว่าวันหนึ่งเป็นเช้าวันอาทิตย์ เป็นวันหยุดของใครหลายๆคน และผมก็เป็นหนึ่งในนั้น มันเป็นวันที่ธรรมดามาก ทุกเช้าผมจะลงมาจากห้องพักอันโกโรโกโสมานั่งกินโจ๊กร้านป้าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับหอพัก ทุกวันผมจะวิ่งข้ามถนนไป แต่วันนั้นรถเยอะมาก  กว่าที่ผมจะมีโอกาสข้ามไปได้ก็ใช้เวลานานมาก เมื่อเห็นรถว่างผมก็วิ่งไป   ความรู้สึกมันเหมือนมีอะไรพุ่งเข้ามาชนร่างผม เวลาขณะนั้นผ่านไปช้ามากช้ามากจนผมมองเห็นทุกความเคลื่อนไหว ร่างผมลอยเคว้งไปตกไม่ไกลนักแต่ความรู้สึกมันชาและมีคนวิ่งลงจากรถมาหาผม  ผมตาปรือมองไม่เห็นภาพมันมั่ว พูดอะไรไม่ออก จากชาความเจ็บค่อยๆแทรกซึมเข้ามาในร่างกายผมรู้ในขณะนั้นว่าตัวเองไม่รอดแน่ เวลาผ่านไปเนิบช้า ตาปรือ หูอื้อ และผมก็หลับไป

                หลังจากที่พักฟื้นในโรงบาลเป็นเวลาร่วมเดือนผมก็ได้เวลาออกจากที่นี้ไปเสียที ผมยังต้องกลับไปพักฟื้นที่บ้านอีกหลายอาทิตย์หมอบอกกับผม ซึ่งในตอนนั้นผมได้ออกจากงานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พ่อมาจากบ้านนอกเพื่อมารับผมกลับบ้าน เราสองคนแทบไม่ได้คุยกันเลยในระหว่างเดินทางมีเพียงการกล่าวทักทายกันเล็กน้อยเท่านั้น เท่านั้นจริง

                พ่อบ้านเราเปลี่ยนไปเยอะไหม ผมไม่ได้กลับไปตั้งนาน เงียบไม่มีเสียตอบกลับมาแต่ผมก็ไม่ล่ะความพยายามผมถามซ้ำอีกหลายรอบ

                ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยที่บ้านเรา มีแต่แก่นั้นแหละที่เปลี่ยนไปนั้นคือคำตอบของพ่อ

                ไม่อะไรเปลี่ยนแปลงไปจริงๆสภาพหมู่บ้านที่ผมเคยอยู่ยังเหมือนเดิมทุกอย่างทั้งคลองที่ผมเคยโดดเล่นตอนสมัยเด็กๆ ต้นโพธิ์ที่อยู่ข้างทางที่สมัยก่อนเคยมานั่งอ่านหนังสือเล่นกับเพื่อน และอีกหลายๆอย่างยังเหมือนเดิม ทั้งที่ผมจากที่นี้ก็นานหลายปีดีดัก แต่ทุกอย่างกลับเหมือนว่าหยุดนิ่งไม่แปรเปลี่ยน พ่อพูดอาจถูกว่าผมเองเป็นผมเองที่เปลี่ยนไป

                บ้านเราดูเจริญขึ้นนะพ่อผมพูดเพื่อทำลายความเงียบ

                อืมพ่อหันหน้ามาหาผมไอ้พวกนายทุนมันพยายามที่จะมากว้านซื้อที่ดินของคนในหมู่บ้านเราทั้งหมดเพื่อทำเป็นห้างสรรพสินค้า

                แล้วทุกอย่างก็เงียบลงไปอีกครั้ง

ตอนนี้ผมนั่งเล่นที่กลางทุ่งนาพ่อให้ผมเอาควายสามตัวของพ่อที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของผมเอง พ่อเอาเงินที่ผมส่งมาให้ทุกเดือนเก็บจนพอซื้อเจ้าสามตัวนี้มาเลี้ยง ผมนั่งมองควายสามตัวเดินเล็มหญ้าอยู่ดูมันเดินสบายๆไม่สนใจสิ่งรอบข้างของมันเลย

                พวกเอ็งสบายดีน้อ วันวันไม่ต้องทำอะไรผมพูดออกไปด้วยไม่ได้สนใจว่าพวกมันจะตอบผมกลับมาแต่อย่างไรเพราะผมรู้สึกเบื่อเหลือเกินที่ต้องมานั่งเฝ้าเจ้าพวกนี้

                ใครบอกว่าพวกเราสบาย วันวันต้องทำตามเจ้าพวกคนที่คอยอยากให้เราไปโน่นไปนี้รำคาญเสียง เสียงดังมาจากที่ไหนสักที่หนึ่งแต่คงไม่ใช่จากเจ้าสามตัวนี้แน่

                นี้เจ้า ไอ้คนบ้ามองหาห่าอะไร ข้าคุยกับเจ้าเสียงนั้นทำผมแทบช็อก ไม่ไม่จริง ไม่ใช่ผมกำลังฝันไปแน่ๆๆควายที่ไหนจะพูดได้ นี้ผมนั่งหลับในหรอเนี้ย

                นี้เจ้าดูคนผู้นี้สิ ทำหน้าตาตื่นเชียวยังกะเห็นผียังงั้นแหละ เสียงนั้นมันดังมาอีกแล้ว มันนินทาผมหรอ ผมต้องบ้าไปแน่ๆ ใช่ผมบ้าไปแล้วสงสัยสมองผมมันจะกระทบกระเทือนเป็นแน่

                นี้พวกแกผมตะโกนออกไปแบบกลัวๆกล้า พูดได้จริงหรอ มันหันมามองหน้าผมทั้งสามตัวเลย

                พวกเราพูดกันได้ตั้งนานแล้วไม่เห็นแปลกเลย เจ้านั้นแหละที่แปลกฟังภาษาของพวกข้าออก

ข้านี้.ผมไม่ทันที่จะแย้งมัน

เจ้าต้องเป็นคนในตำนานที่พวกเราเล่าให้ลูกหลานฟังมาช้านานแล้วแน่นอน

ตำนานอะไรของพวกแก่ เจ้าพวกควายปัญญาอ่อนผมพูดออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร

                ปัญญาอ่อนหรอหากพวกข้าจะเล่าให้ฟังเจ้าจะฟังพวกข้าไหม

                ไหนๆพวกเอ็งก็พูดมาขนาดนี้แล้ว และตอนนี้ข้าก็รู้สึกเบื่อๆข้าจะฟังพวกเอ็งสำหรับผมแล้วในตอนนี้ มันรู้สึกบ้าบอคอแตกมากควายพูดได้แล้วมันยังจะเล่าเรื่องราวอันเป็นตำนานของพวกมันให้ผมฟังโอ้ย บ้าไปแล้ว

                เรื่องมันเริ่มมาจากควายตัวใหญ่พูด สมัยที่ทุกสรรพสิ่งในโลกคุยภาษาเดียว ควายกับคนคุยกันได้นกกับหนูคุยกันรู้เรื่อง เผ่าพันธุ์เรานั้นสนิทสนมกับพวกมนุษย์มากที่สุด  ดินแดนของเรากับพวกมนุษย์อยู่ใกล้เคียง ไปมาหาสู่กันเป็นประจำ แต่พวกมนุษย์มันโลภมาก อย่างครองทุกดินแดนในโลกนี้ พวกมันวางแผนไว้ แล้วยื่นข้อเสนอให้กับเผ่าพันธุ์เรา โดยถ้าพวกเราช่วยพวกมนุษย์ยืดครองทุกสรรพสิ่งมันจะแบ่งดินแดนให้พวกเรากึ่งหนึ่งไปดูแล  หลังจากนั้นเราก็ร่วมกันกับมนุษย์จนสามารถครองได้ทุกดินแดน แต่ความโลภของมนุษย์ไม่มีที่สินสุด พวกมันบังคับเราและยึดครองดินแดนของเรา จากนั้นเป็นต้นมา มนุษย์ก็ครองทุกสรรพสิ่ง แต่วันนี้เราได้พบกับผู้ที่ปลดแอกเราจากพวกมนุษย์แล้วนั้นก็คือเจ้า

                ข้าเนี้ยน่ะผมอุทานออกมา แล้วข้าต้องทำยังไงถึงจะช่วยพวกเจ้าได้ผมถามออกไปทั้งที่ยังไม่เชื่อในสิ่งที่ควายตัวใหญ่ดูไร้สมองพูด

                เจ้าต้องพาพวกข้ากลับไปยังดินแดนอันศักดิ์สิทธ์ของพวกข้า

                แล้วข้าจะรู้ได้ไงว่าข้าต้องไหนทางไหนผมตอบออกไปอีกอย่างข้าก็เป็นมนุษย์แล้วข้าจะช่วยเจ้าทำไม

                ใช่เจ้าเป็นมนุษย์แต่จิตใจเจ้ามันยิ่งใหญ่ควายตัวเดิมพูด

                อืมงั้นต้องทำอะไรบาง

                เจ้าก็ไปช่วยพวกข้าทุกตัวในหมู่บ้านนี้

                ข้าต้องทำยังไงล่ะผมอุทานออกมา ทำคนเดียวมันไม่ได้หรอก

                ง่ายมากแค่เจ้า ฆ่าพวกเราทุกตัวแค่นี้ก็เสร็จ

                ฆ่าหรอผมงงฆ่าพวกเจ้านี้หรอโอ้ยมันง่ายมาก

                ใช่เราไม่มีเวลาแล้ว ควายตัวใหญ่พูด เจ้าต้องเริ่มคืนนี้

                ตะวันสาดส่องต้องใบหน้า ได้ยินเสียงประกาศว่ามีสัตว์ร้ายเข้ามาในหมู่บ้านโดยมันได้ฆ่าควายตาแก้วตายไปเมื่อคืนนี้ ใจผมเต้นตุบๆๆ กลัวก็กลัว

                ลูก เสียงบอกตะโกนมาจากข้างล่าง ตื่นยังลงมากินข้าวแล้วเอาควายออกไปกินหญ้าเร็ว

                ผมลุกพรวดพราดจากที่นอนลงไปข้างล่างที่ตอนนี้แม่เตรียมสำรับกับข้าวไว้เรียบร้อยแล้ว ในสำรับก็มีแกงปลาช่อนที่รู้สึกว่าจะไปหว่านแหมาได้เมื่อวานนี้

                ลูกวันนี้เอาควายไปกินหญ้าระวังหน่อยน่ะมันมีสัตว์อะไรไม่รู้เข้ามาในหมู่บ้านเราพ่อพูดด้วยสีหน้าเครียด

                ครับผมจะระวัง ผมรับปากพ่อ

                ผมกินข้าวเสร็จก็ไปจูงควายสามตัวนั้นออกไปหาหญ้ากินระหว่างทางมันก็หันมามองหน้าผม

                เจ้าทำดีมากเจ้ามนุษย์

                ข้ายังผมยังไม่ทันพูดอะไรมันก็หันหน้าหนีเหมือนไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น

และเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นมาซ้ำๆทุกคืนควายของคนในหมู่บ้านตายลงไปเรื่อยๆๆจนเลือกควายที่บ้านผมกับควายของผู้ใหญ่บ้านที่ยังมีอยู่เนื่องจากควายของผู้ใหญ่บ้านนั้นมีเยอะ ประมาณ  5 ตัว  ก็ยังรอดมาได้แต่น่าจะพ้นคืนนี้ไปได้และก็ไปอย่างที่คิดไว้ควายของผู้ใหญ่บ้านตายเรียบในคืนเดียว เหตุเช่นนี้ผู้ใหญ่บ้านจึงเรียกประชุม และหาทางแก้ไขและป้องกันเพราะเหลือควายบ้านผมแค่บ้านเดียวเท่านั้น ผู้ใหญ่บ้านบอก มันคงมาคืนนี้แหละ เพราะฉะนั้นทุกคนเลยเตรียมตัวที่จะจับสัตว์ร้ายตัวนี้ให้ได้ เมื่อผมได้ฟังนั้นใจผมเต้นตุบๆๆ กลัวมาก  แต่ไหนก็ไหนๆๆแล้วงานก็ใกล้จะเสร็จแล้วผมตัดสินใจทำต่อไป

                 แล้วทุกอย่างก็เป็นอย่างที่ทุกคนคาดการณ์ไว้ ควายที่บ้านผมถูกฆ่าตายในคืนนั้น โดยที่ทุกคนไม่สามารถจับเจ้าสัตว์ร้ายนั้นได้ เมื่องานเสร็จเรียบร้อยผมก็เดินเตร่ออกไปตามท้องทุ่งนา  มีชายสองคนเดินเข้ามาหาผม

                ขอบใจเองมากเจ้าหนุ่มชายคนหนึ่งพูดกับผมแล้วโยนกระเป๋าให้ผม นี้รางวัลของแก่

                และทุกอย่างก็เป็นไปตามสิ่งที่มันควรเป็น ผมพาพ่อกับแม่เข้ามาอาศัยในกรุงเทพหลังจากที่ขายที่ดินให้กับนายทุนเพื่อเอาไปทำห้างสรรพสินค้า หลังจากนั้นไม่กี่เดือนที่ดินที่เคยเป็นหมู่บ้านอันสงบก็กลายมาเป็นห้างสรรพสินค้าที่คนพลุ่งพล่าน พวกนายทุนนำความเจริญเข้ามาในหมู่บ้านแต่กลับทำลายความเป็นคนของพวกเขา