Hemisphere พันธลิขิตเหนือห้วงอวกาศ
'ริก'ชายหนุ่มวัย18กำลังเดินทางในยานที่ท่องไปตามโคโลนี ในเวลาที่สงครามบนโลกขยายขอบเขตมายังอวกาศ และ'สุดยอดอาวุธ'ที่ตกมาถึงมือเขาก็กำลังเปลียนแปลงแนวรบบนฟากฟ้านั้น
ผู้เข้าชมรวม
3,991
ผู้เข้าชมเดือนนี้
40
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Hemisphere
พันธลิขิตเหนือห้วงอวกาศ
ริก เจ. แฟรนจิน
พระเอกของเรื่อง มีบทบาทตั้งแต่ภาค 1 เจ้าของรูปลักษณ์หนุ่มหน้าสวยซึ่งไม่น่าเชื่อว่าจะมีทักษะในการขับยานจู่โจมอยู่ในระดับสูง เพราะเขาได้รับการฝึกอย่างลับๆจากคุณปู่ซึ่งเป็นนายพลของกองทัพแอตแลนตา และจากคุณตาซึ่งเป็นประธานกลุ่มบรรษัทผลิตยานยนต์สงครามคาร์ลตันเมทัลฟอร์ม
ในภาค 1 ริกจะถูกแทนตัวด้วยคำว่า ‘ชายหนุ่มผมยาว’ เพราะไว้ผมยาวประบ่า แต่ในภาค 2 ผมยาวของเขาจะถูกหั่นสั้น และเมื่อเปิดเรื่องภาค 2 เขาก็อยู่ในวงล้อมของชาวยูราซีซึ่งเป็นประเทศศัตรูไปเรียบร้อย
เลติเซีย คาร์ลตัน
ลูกพี่ลูกน้องของริก หลานคนรองของประธานกลุ่มทุนคาร์ลตัน
ความสนิทสนมของเธอที่มีต่อผู้นำกลุ่มกองกำลังอิสระ ‘ฟีนิกซ์’
ซึ่งทำหน้าที่กวาดล้างกลุ่มติดอาวุธในยูราซี
คือกุญแจสำคัญสำหรับบทบาทของเธอในภาคนี้
สิบลิส [สิ-บลิส] คาริมลู
นักบินรบมากฝีมือซึ่งถูกพูดถึงอย่างบ่อยครั้งในภาค 1 ทายาทตระกูลคาริมลูปลายแถวที่ก้าวมาสู่ตำแหน่งระดับสูงในกองทัพยูราซีได้เพราะฝีมือล้วนๆ แม้เขาจะถูกการเมืองเล่นงานในช่วงปลายสงครามแต่ก็เอาตัวรอดมาได้ และคงเป็นดังคำกล่าวที่ว่าทหารชราไม่เคยตายเพียงแต่หายสาบสูญ เขาซึ่งยังเป็นทหารหนุ่มมีเรี่ยวแรงจึงกลับมาอีกครั้งเพื่อทวงความยุติธรรมให้กับชีวิตและศักดิ์ศรีของตัวเอง
เอลมิรา
หญิงสาวที่รักดอกไม้เป็นชีวิตจิตใจ ใช้ชีวิตอย่างคุณหนูสุขสบาย
แต่ไม่เปราะบางในพื้นที่ชายแดนระหว่างยูราซีกับแอตแลนตา
การพบกันระหว่างเธอกับริกคือชะตาลิขิตที่แม้แต่จักรวาลก็ไม่อาจคั่นขวางได้
จาเรธ - โทบี้ - บรองก์
นักบินรบระดับหัวกะทิของกองทัพแอตแลนตา เคยมีบทบาทช่วยเหลือริกในสมรภูมิกลางอวกาศในภาค 1 มาก่อน เมื่อริกหายตัวไป พวกเขาในฐานะเพื่อนจึงขอเข้าร่วมในภารกิจตามหาตัวซึ่งต้องล้วงเข้าไปในพรมแดนของยูราซีสักครั้ง
ผลงานอื่นๆ ของ ~วิฬารี~ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ~วิฬารี~
"นิยายเรื่องนี้เขียนได้ดีมากๆ"
(แจ้งลบ)วันดีคืนดี อยู่ดีๆ ผมก็เปิดเด็กดีหมวด "สงคราม" เป็นเรื่องแรกที่อ่านในหมวดนี้ก็ประทับใจมากๆ เลย สำนวนภาษาดีมาก อ่านแล้วเข้าใจ ลำดับขั้นตอนได้ นึกภาพออก คำผิดก็แทบไม่มี มีความสมเหตุสมผล เช่นในตอนแรกที่ไรท์อธิบายถึงสภาพสังคมในยุคที่มนุษย์ย้ายไปอาศัยในอวกาศ มันทำให้ผมคิดว่า "เออเนอะ ถ้าวันใดวันหนึ่งโลกเราอยู่ในยุคนี้แล้ว การเมืองและสังคมก็จะเป็นเหมือนท ... อ่านเพิ่มเติม
วันดีคืนดี อยู่ดีๆ ผมก็เปิดเด็กดีหมวด "สงคราม" เป็นเรื่องแรกที่อ่านในหมวดนี้ก็ประทับใจมากๆ เลย สำนวนภาษาดีมาก อ่านแล้วเข้าใจ ลำดับขั้นตอนได้ นึกภาพออก คำผิดก็แทบไม่มี มีความสมเหตุสมผล เช่นในตอนแรกที่ไรท์อธิบายถึงสภาพสังคมในยุคที่มนุษย์ย้ายไปอาศัยในอวกาศ มันทำให้ผมคิดว่า "เออเนอะ ถ้าวันใดวันหนึ่งโลกเราอยู่ในยุคนี้แล้ว การเมืองและสังคมก็จะเป็นเหมือนที่ไรท์เขียนไว้" การผูกปมก็ทำได้ดี ไรท์ทำให้รู้สึกว่าตัวละครแต่ละตัวมีปมและปูมหลังที่ไม่ธรรมดา เป็นอะไรที่น่าติดตามต่อ ส่วนตัวมีอยู่พาร์ทนึงที่รู้สึกจี๊ดมากๆ คือในตอนที่กับตันคุยกับพระเอก(ตอนที่2) กัปตันได้ทำการ "จับไต๋" พระเอกอย่างมีชั้นเชิงและค่อยเป็นค่อยไป เป็นอะไรที่หาได้ยากมากๆ ในเด็กดีสมัยนี้ (เท่าที่ผมเจอ) เรื่องส่วนใหญ่พอพระเอกเริ่มมีพิรุธก็จะเผยความลับออกมาหมดเปลือก โดยที่ยังไม่รู้สึกถึงบรรยากาศของการล้วงความลับเลยแม้แต่น้อย โดยรวมคือดีมาก ให้ 9/10 เพราะชื่อตอนยาวไปนิด และมีบางจุดที่ยังแลขัดๆ ตามหลักวิทยาศาสตร์ (ด้วยความเห็นของผม) อ่านน้อยลง
rii:uu | 7 พ.ย. 58
1
0
"นิยายเรื่องนี้เขียนได้ดีมากๆ"
(แจ้งลบ)วันดีคืนดี อยู่ดีๆ ผมก็เปิดเด็กดีหมวด "สงคราม" เป็นเรื่องแรกที่อ่านในหมวดนี้ก็ประทับใจมากๆ เลย สำนวนภาษาดีมาก อ่านแล้วเข้าใจ ลำดับขั้นตอนได้ นึกภาพออก คำผิดก็แทบไม่มี มีความสมเหตุสมผล เช่นในตอนแรกที่ไรท์อธิบายถึงสภาพสังคมในยุคที่มนุษย์ย้ายไปอาศัยในอวกาศ มันทำให้ผมคิดว่า "เออเนอะ ถ้าวันใดวันหนึ่งโลกเราอยู่ในยุคนี้แล้ว การเมืองและสังคมก็จะเป็นเหมือนท ... อ่านเพิ่มเติม
วันดีคืนดี อยู่ดีๆ ผมก็เปิดเด็กดีหมวด "สงคราม" เป็นเรื่องแรกที่อ่านในหมวดนี้ก็ประทับใจมากๆ เลย สำนวนภาษาดีมาก อ่านแล้วเข้าใจ ลำดับขั้นตอนได้ นึกภาพออก คำผิดก็แทบไม่มี มีความสมเหตุสมผล เช่นในตอนแรกที่ไรท์อธิบายถึงสภาพสังคมในยุคที่มนุษย์ย้ายไปอาศัยในอวกาศ มันทำให้ผมคิดว่า "เออเนอะ ถ้าวันใดวันหนึ่งโลกเราอยู่ในยุคนี้แล้ว การเมืองและสังคมก็จะเป็นเหมือนที่ไรท์เขียนไว้" การผูกปมก็ทำได้ดี ไรท์ทำให้รู้สึกว่าตัวละครแต่ละตัวมีปมและปูมหลังที่ไม่ธรรมดา เป็นอะไรที่น่าติดตามต่อ ส่วนตัวมีอยู่พาร์ทนึงที่รู้สึกจี๊ดมากๆ คือในตอนที่กับตันคุยกับพระเอก(ตอนที่2) กัปตันได้ทำการ "จับไต๋" พระเอกอย่างมีชั้นเชิงและค่อยเป็นค่อยไป เป็นอะไรที่หาได้ยากมากๆ ในเด็กดีสมัยนี้ (เท่าที่ผมเจอ) เรื่องส่วนใหญ่พอพระเอกเริ่มมีพิรุธก็จะเผยความลับออกมาหมดเปลือก โดยที่ยังไม่รู้สึกถึงบรรยากาศของการล้วงความลับเลยแม้แต่น้อย โดยรวมคือดีมาก ให้ 9/10 เพราะชื่อตอนยาวไปนิด และมีบางจุดที่ยังแลขัดๆ ตามหลักวิทยาศาสตร์ (ด้วยความเห็นของผม) อ่านน้อยลง
rii:uu | 7 พ.ย. 58
1
0
ความคิดเห็น