คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สัญญา
แล้วผมก็กลับมาถึงบ้าน พร้อมกับเสียงโทรศัพท์ มือถือของผมดังขึ้น หน้าจอเป็นเบอร์ เบ้น
"ฮาโหล มีไร เบ้น"
"พรุ้งนี้ กรูไม่ไปเรียนนะ ไม่ค่อยสบาย" มันตอบผมพร้อมกับเสียง แอ๊ก! ๆ ๆ .. เป็นเสียง ไอ ของมาน
"ถ้าทาง จาไม่สบายจิงๆ แฮะ ไปทำอาไรมาก็กลับบ้านก็กลับบ้านก่อน แล้วไม่สบายได้ไง ฝนก็ไม่ตกนิ ไปโดนอาไรถึงไม่สบายว้าเนี่ย"
"อ๊อ สงสัย เจอหน้าเมิงไงเลยไม่สบายเลย" มันตอบได้ดีมากเลยนะเนี่ย
"เออๆ แค่นี้นะ เด๋วจารีบนอน เด๋วพรุ้งนี้ลา ครูให้ บาย" แล้วผมก็วางหูไปแล้วเข้าห้องนอน
เฮ้ย! อาไรเนี่ย 8 โมงแล้ว สายแล้วๆ ปกติ เบ้นมันจามาปลุกผมตอนเช้าๆทำให้ไปเรียน ทันเวลา 8โมงพอดี คือสายนั้นแหละ แต่นี่มันสายสุดๆ 8 โมงแล้วพึ่งตื่น - -" ตายแน่ๆ วิชาแรก เลข ครูโหดซะด้วย
พอถึงห้องเรียน ผมกำลังจาไปนั่งที่ "เธอที่มาสาย! ไปยืนหน้าห้องเด๋วนี้ ไม่รู้รึไง โรงเรียนเค้าเข้าเรียน 8 โมงเช้า" พอครูพูดจบ ผมก็เดินออกไปหน้าห้องเรียน พร้อมกับเสียงหัวเรอะของ หวาน กับ ซี และเพื่อนๆให้ห้อง มันช่าง น่าอายที่ซูดดดด ครู เล่นทำผมแสบมากเลยนะเนี่ย ไปยืนหน้าห้องแบบเด็กเนี่ย พอจบคาบเรียนผมก็ไปที่
พอถึงห้องเรียน ผมกำลังจาไปนั่งที่
"เธอที่มาสาย! ไปยืนหน้าห้องเด๋วนี้ ไม่รู้รึไง โรงเรียนเค้าเข้าเรียน 8 โมงเช้า" พอครูพูดจบ ผมก็เดินออกไปหน้าห้องเรียน พร้อมกับเสียงหัวเรอะของ หวาน กับ ซี และเพื่อนๆให้ห้อง มันช่าง น่าอายที่ซูดดดด ครู เล่นทำผมแสบมากเลยนะเนี่ย ไปยืนหน้าห้องแบบเด็กเนี่ย พอจบคาบเรียนผมก็ไปที่
"รัน ทำไมมาสายล่ะ แล้วเบ้นไปไหน " ซี ถามผมพร้อมมองไปทางโต๊ะของ เบ้น
"เบ้น มันไม่สบายอะ มันเลยโทรมาบอก รันมะวาน เลยทำให้รันมาสายเลยเนี่ย" ผมตอบแบบว่าโทษเป็นความผิดมัน แต่ จิงๆ ผมก็นอนเพลินอะแหละ เพราะปกติมันจามาปลุกนิ จารีบตื่นไปทำไม ^o^
"เบ้น มันไม่สบายอะ มันเลยโทรมาบอก รันมะวาน เลยทำให้รันมาสายเลยเนี่ย" ผมตอบแบบว่าโทษเป็นความผิดมัน แต่ จิงๆ ผมก็นอนเพลินอะแหละ เพราะปกติมันจามาปลุกนิ จารีบตื่นไปทำไม ^o^
พอตกเย็น ซี ก็ไปนั่งรอพี่เธอตามเดิมเลยคับ ผมเลยเข้าไปนั่งเป็นเพื่อนตามฟอร์ม พร้อมกับลองถามเธอ
"ซี กลับบ้านกลับรันไหม เพราะบ้าน ซี อยู่ก่อนถึงบ้านรันนิดเดียวเอง ซีจะได้ไม่ต้องมานั่งรอพี่ไง" "เอ่อ………." เธอคิดนานอีกและ -*- "ก็ได้ แต่เด๋ว ซีโทรบอกพี่ก่อนนะ" แล้วเธอก็โทรไปบอกพี่เธอ ซึ่งผลออกมา คือ พี่เธอให้กลับบ้านพร้อมผมได้เพราะ พี่เธอมารับเธอเย็นมาก เลยทำให้เธอรอนาน พี่เค้าก็เกรงใจเธออยู่ ที่ให้เธอนั่งรอนานทุกวัน แล้วเธอก็มาเรียกผม "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" เธอก้มหน้าลงพร้อมทำหน้าเศร้าๆ "ได้ซิ เรื่องแค่นี้เอง รันสัญญา ว่ารันจะกลับบ้านพร้อมซีทุกวันเลย" ผมตอบเธอไปพร้อมกลับ ชูนิ้วก้อยให้เธอ แล้วเธอก็มา เกี่ยวก้อยกับผม เหมือนเด็กเลยแฮะ ^^
"ซี กลับบ้านกลับรันไหม เพราะบ้าน ซี อยู่ก่อนถึงบ้านรันนิดเดียวเอง ซีจะได้ไม่ต้องมานั่งรอพี่ไง"
"เอ่อ………." เธอคิดนานอีกและ -*-
"ก็ได้ แต่เด๋ว ซีโทรบอกพี่ก่อนนะ" แล้วเธอก็โทรไปบอกพี่เธอ ซึ่งผลออกมา คือ พี่เธอให้กลับบ้านพร้อมผมได้เพราะ พี่เธอมารับเธอเย็นมาก เลยทำให้เธอรอนาน พี่เค้าก็เกรงใจเธออยู่ ที่ให้เธอนั่งรอนานทุกวัน แล้วเธอก็มาเรียกผม
"รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" เธอก้มหน้าลงพร้อมทำหน้าเศร้าๆ
"ได้ซิ เรื่องแค่นี้เอง รันสัญญา ว่ารันจะกลับบ้านพร้อมซีทุกวันเลย" ผมตอบเธอไปพร้อมกลับ ชูนิ้วก้อยให้เธอ แล้วเธอก็มา เกี่ยวก้อยกับผม เหมือนเด็กเลยแฮะ ^^
แล้วผมก็กลับบ้านกับเธอ ซึ่งระหว่างเธอ เห็นลูกแมว อยู่ในกล่องกระดาษ ใครก็ไม่ร็ใจร้ายเอา ลูกแมว
น่ารักๆมาทิ้งซะได้ "รัน! มาดูๆ ลูกแมว น่าสงสารเนอะ" แล้วเธอก็เดินไปที่กล่องกระดาษนั้นพร้อมกับเปิด กล่องแล้วอุ้มลูกแมวออกมา เป็นแมว สีขาว มีลายน้ำตาลนิดๆ "รัน น่ารักไหมๆ " แล้วเธอก็ อุ้มลูกแมวมาให้ผมดู ซึ่งดุท่ามันจากลัวๆแล้วเธอก็ส่งลูกแมวตัวนั้นมาให้ "โอ๊ย !!" ลูกแมวมันข่วนมาที่แขน >,< เจ็บนะเนี่ยเจ้าแมวตัวนี้มานแสบจิงๆเลย ขวนมาได้
"รัน เป็นไรมากไหม ซี ขอโทษนะ ซีไม่น่าไปเล่นกับมันเลยอะ" แล้วเธอก็ทำหน้าซึมๆ "ไม่เป็นไรอะ แผลแค่นี้เองนิดหน่อยๆ" แล้วผมก็ทำท่าเหมือนว่ามัน ไม่เจ็บเลยๆ แต่จิงๆเจ็บน้าเนี่ย เลือดออกด้วย โฮ่โฮ่ ToT
น่ารักๆมาทิ้งซะได้
"รัน! มาดูๆ ลูกแมว น่าสงสารเนอะ" แล้วเธอก็เดินไปที่กล่องกระดาษนั้นพร้อมกับเปิด กล่องแล้วอุ้มลูกแมวออกมา เป็นแมว สีขาว มีลายน้ำตาลนิดๆ
"รัน น่ารักไหมๆ " แล้วเธอก็ อุ้มลูกแมวมาให้ผมดู ซึ่งดุท่ามันจากลัวๆแล้วเธอก็ส่งลูกแมวตัวนั้นมาให้
"โอ๊ย !!" ลูกแมวมันข่วนมาที่แขน >,< เจ็บนะเนี่ยเจ้าแมวตัวนี้มานแสบจิงๆเลย ขวนมาได้
"รัน เป็นไรมากไหม ซี ขอโทษนะ ซีไม่น่าไปเล่นกับมันเลยอะ" แล้วเธอก็ทำหน้าซึมๆ "ไม่เป็นไรอะ แผลแค่นี้เองนิดหน่อยๆ" แล้วผมก็ทำท่าเหมือนว่ามัน ไม่เจ็บเลยๆ แต่จิงๆเจ็บน้าเนี่ย เลือดออกด้วย โฮ่โฮ่ ToT
"รัน เป็นไรมากไหม ซี ขอโทษนะ ซีไม่น่าไปเล่นกับมันเลยอะ" แล้วเธอก็ทำหน้าซึมๆ
"ไม่เป็นไรอะ แผลแค่นี้เองนิดหน่อยๆ" แล้วผมก็ทำท่าเหมือนว่ามัน ไม่เจ็บเลยๆ แต่จิงๆเจ็บน้าเนี่ย เลือดออกด้วย โฮ่โฮ่ ToT
"งั้น รันไปทำแผลบ้านซีนะ จาถึงอยู่แล้วเนี่ย ไปนะ" เธอทำหน้าตาอ้อนวอนแล้วกระพริบตา ปริ้งๆ โอ๊ย แค่บอกก็ไปแย้วมาทำตาหวานให้รู้มะเนี่ย จายมานละลาย >,<
งั้น รันไปทำแผลบ้านซีนะ จาถึงอยู่แล้วเนี่ย ไปนะ" เธอทำหน้าตาอ้อนวอนแล้วกระพริบตา ปริ้งๆ โอ๊ย แค่บอกก็ไปแย้วมาทำตาหวานให้รู้มะเนี่ย จายมานละลาย >,<จาได้เข้าบ้านผู้หญิงครั้งนี้ก็ครั้งแรกล่ะว้า มะนับรวม บ้านญาติๆนะๆ ปกติมะเคยมีใครชวนไปเลย ชีวิจมันช่างอาภัพ Y_Y
แล้วเธอก็ชวนผมเข้าไปนั่งรอที่ห้องรับแขกพึ่งที่จะนั่งรอเธอไปหยิบยามาใส่แผล
แล้วเธอก็ชวนผมเข้าไปนั่งรอที่ห้องรับแขกพึ่งที่จะนั่งรอเธอไปหยิบยามาใส่แผล
"โอ๊ย!!!!!!! " ผมร้องขึ้นก็เธอเล่นไอเอาแอลกอฮอมาราดแผลผมเลยอะ T-T แผลสดๆมันแสบมากๆ
"ขอโทษๆ ซีมะได้ตั้งใจจาทำให้มันแสบ ซีจาล้างแผลให้" เธอทำสีหน้าไม่ค่อยดีเลยหน้าหมองๆ "ไม่เป็นไรหรอก รันรู้ว่าซีจาล้างแผลอะ แต่ว่ามันแสบอะ >,< " มะโดนเองไม่รู้หรอก -*- "เด๋วซีไปเอายาแดงมาใส่ให้น้า" แล้วเธอก็เดินไปหายามาใส่ให้ "เสร๊จแล้ว แค่นี้เอง พรุ้งนี้ก็หายแล้ว" เธอยิ้มมาให้ผมท่าทางจะพอใจในผลงานการทำแผลครั้งนี้มากเลยนะเนี่ย "แล้ว พ่อแม่ ซีล่ะ รันยังไม่เห็นใครเลย" "อ๊อ พ่อแม่ซีไปทำงานกลับบ้านก็นู้นล่ะ ทุ่ม 2 ทุ่ม" ชีวิตน่าสงสาร อยู๋บ้านคนเดียวพ่อแม่ทำงาน T-T ไม่เป็นไรเด๋วรันอยู่เป็นเพื่อน ฮุฮุ แล้วผมก็นั่งคุยกะเธอเรื่อยเปลื่อย "รัน ไม่กลับบ้านหรอ นี่มัน 6 โมงกว่าแล้วนะ" เธอทักผม แต่ว่าทำไมเวลามันช่างสั้นนักผ่านไปไวจิงๆเลยขออยูjต่อหน่อยก็ไม่ได้กำลังมีฟามสุข ^o^
"ขอโทษๆ ซีมะได้ตั้งใจจาทำให้มันแสบ ซีจาล้างแผลให้" เธอทำสีหน้าไม่ค่อยดีเลยหน้าหมองๆ
"ไม่เป็นไรหรอก รันรู้ว่าซีจาล้างแผลอะ แต่ว่ามันแสบอะ >,< " มะโดนเองไม่รู้หรอก -*-
"เด๋วซีไปเอายาแดงมาใส่ให้น้า" แล้วเธอก็เดินไปหายามาใส่ให้
"เสร๊จแล้ว แค่นี้เอง พรุ้งนี้ก็หายแล้ว" เธอยิ้มมาให้ผมท่าทางจะพอใจในผลงานการทำแผลครั้งนี้มากเลยนะเนี่ย
"แล้ว พ่อแม่ ซีล่ะ รันยังไม่เห็นใครเลย"
"อ๊อ พ่อแม่ซีไปทำงานกลับบ้านก็นู้นล่ะ ทุ่ม 2 ทุ่ม" ชีวิตน่าสงสาร อยู๋บ้านคนเดียวพ่อแม่ทำงาน T-T ไม่เป็นไรเด๋วรันอยู่เป็นเพื่อน ฮุฮุ แล้วผมก็นั่งคุยกะเธอเรื่อยเปลื่อย
"รัน ไม่กลับบ้านหรอ นี่มัน 6 โมงกว่าแล้วนะ" เธอทักผม แต่ว่าทำไมเวลามันช่างสั้นนักผ่านไปไวจิงๆเลยขออยูjต่อหน่อยก็ไม่ได้กำลังมีฟามสุข ^o^
"งั้น รันกลับบ้านก่อนน้า" แล้วผมก็ลาเธอแต่ระหว่างออกมาจากบ้าน พ่อแม่เธอก็กลับมาพอดี
"สวัสดีคับ พ่อ แม่ พอดีผมโดนแมวข่วนตอนระหว่างกลับบ้านมาพร้อมกับซี ซีเค้าเลยให้ผมมาทำแผลที่บ้านอะคับ" ผมเรียกพ่อแม่ ซี ว่าพ่อแม่เค้าจาว่ามะเนี่ย มันติดปากเวลาไปบ้านเพื่อนเรียกพ่อแม่เพื่อนว่าพ่อแม่หมด -.,-
"สวัสดีคับ พ่อ แม่ พอดีผมโดนแมวข่วนตอนระหว่างกลับบ้านมาพร้อมกับซี ซีเค้าเลยให้ผมมาทำแผลที่บ้านอะคับ" ผมเรียกพ่อแม่ ซี ว่าพ่อแม่เค้าจาว่ามะเนี่ย มันติดปากเวลาไปบ้านเพื่อนเรียกพ่อแม่เพื่อนว่าพ่อแม่หมด -.,-
"อ๊อ งั้นหรอ พ่อกับแม่ก็ขอบคุณ หนูนะซีพึ่งเปิดเทรมก็ได้เพื่อนมาส่งบ้านและ ขอบคุณหนูมากนะที่มาส่งซีให้ที่บ้านเนี่ย" พ่อเธอพูดกับผมด้วยน้ำเสียง อ่อนโยน
"คับ ไม่เป็นไรคับ พอดี บ้านผมอยุ๋ใกล้ๆนี้เอง งั้นผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะคับเย็นมากแล้ว" "อื้อ กลับดีๆล่ะ" พ่อเธอพูดแล้วยิ้มให้ผม พอถึงบ้าน แม่ก็ถามก่อนเลย เพราะเจ้าเบ้นมาบ้านผมตอนเย็น ทำให้แม่สงสัยว่าไปไหนมา "รัน ไปไหนมาลูก เบ้นมารอตั้งนานจนกลับไปแล้ว" "อ๊อ พอดีไปส่งเพื่อนกลับบ้านมาอะแม่" แล้วผมก็รีบกินข้าวแล้วเข้าห้องนอน ซึ่งวันนี้ผมได้เบอร์โทรศัพท์ซีมาแย้วด้วยแต่มะกล้าโทรหาแฮะ -*-
"คับ ไม่เป็นไรคับ พอดี บ้านผมอยุ๋ใกล้ๆนี้เอง งั้นผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะคับเย็นมากแล้ว"
"อื้อ กลับดีๆล่ะ" พ่อเธอพูดแล้วยิ้มให้ผม
พอถึงบ้าน แม่ก็ถามก่อนเลย เพราะเจ้าเบ้นมาบ้านผมตอนเย็น ทำให้แม่สงสัยว่าไปไหนมา
"รัน ไปไหนมาลูก เบ้นมารอตั้งนานจนกลับไปแล้ว"
"อ๊อ พอดีไปส่งเพื่อนกลับบ้านมาอะแม่" แล้วผมก็รีบกินข้าวแล้วเข้าห้องนอน ซึ่งวันนี้ผมได้เบอร์โทรศัพท์ซีมาแย้วด้วยแต่มะกล้าโทรหาแฮะ -*-
วันนี้ที่โรงเรียนวิชาแรกเป็นวิชาอังกฤษที่เหมือนจะเป็นวิชาเพลงกล่อมเด็กนอนได้เลย
"รัน วันนี้เบ้นแข่งบาสตอนเย็นนะไปดูด้วย ไม่ไปตาย" เช้านี้มันขู่ผมแต่เช้าเลยแฮะ -.-"
"เออๆ เด๋วไปเชียร์ๆ ไปทีไรสาวๆที่เป็นแฟนคลับก็เต็มสนามประจำอะ แล้วกรูจำเป็นต้องไปด้วยหรอเนี่ย" เจ้าเบ้นมันเป็นนักบาสโรงเรียง+มันเป็นคนหน้าตาดีที่เดียวเพราะ สาวๆชอบมันเยอะอยู่พอสมควรเลย ง่ายเหมือนมันเป็นดาวประจำห้องเลย แล้วผมก็ฟุบกับโต๊ะเตรียมหลับ ฮุฮุ OoO แบบนี้จนตกไหมเนี่ย
"ซี ไปกันข้าวกัน ป่ะๆ" แล้วผมก็เดินไปหาเธอกับหวานที่กำลังเม้าส์กันอย่างเมามันส์ "จ๊ะ ป่ะๆ หวานไปกินข้าวป่ะ" แล้วเธอก็ชวนหวานไปด้วยซึ้งเจ้าเบ้นมันนำหน้าไปแล้วสงสัยมันคงจาฟิตเตรียมแข่งบาสแน่เลยแฮะ "พี่เบ้นๆ วันนี้พี่แข่งบาสหรอ เด๋วฟ้าไปเชียร์พี่น้า" แล้วก็ตามด้วยเสียง สาวๆ อีกเพียบ พวกแฟนคลับมันมาอีกแล้วเพราะวันนี้มันแข่งนิ มันจารู้ไหมเนี่ยว่า เพื่อนมันคนนี้ก็อิจฉามันเป็น อิจฉาโว้ยยยยยยยยยยยยย แล้วพวกผม 3 คนก็ไปนั่งกินข้าวก่อนเพราะเบ้นมันยังคงโดนลุมล้อมอยู่ในวงสาวๆ -*- และแล้วมันก็หลุดรอดออกมาได้ ด้วยความปลอดภัย "เป็นไงมั่งเบ้นสาวๆลุมแบบทุกทีเลยนะ" หวานพูด "โห!! เบ้นดังอาไรขนาดนั้นเลยหรอถึงสาวๆเพียบเลย" ซีเอ่ยถามพร้อมสีหน้างงๆ "ก็ไม่มีไรมากหรอก ช่างมันน่าๆ กินข้าวเถอะจาเข้าเรียนแล้วๆ"เบ้นตอบพร้อมก้มหน้าลงกินข้าวอย่างเอาจิงเอาจัง ส่วนผมก็นั่งเงียบ เพราะเห็นจนชินและ ชินในความหล่อของมันหรือเปล่านะ *-* ตกเย็นเจ้าเบ้นมันก็จูงผมแล้ววิ่งลากผมออกจากห้องไปเลยแต่วันนี้ฝนทำท่าจาตกและดีนะสนามบาสเป็นโรงยิม มะต้องกลัวฝน ฮุฮุ ^o^ ซึ่งก็เหมือนเช่นเคย ผมโดนเขี่ย ออกไปนั่งดูมันเล่นเฉยๆอีกแล้วเพราะสาวมากันเพียบ "กริ้ดดดดดดด พี่เบ้นสู้ๆน้าค้าาาาาาาาา" มีแต่เสียงสาวๆเชียร์มัน เยอะมากๆทั้งสนามมีแต่เสียงคนเชียร์ เบ้นสู้ๆเบ้นสู้ตาย แหวะ อ้วกๆๆๆๆ ~_~" ผลการแข่งออกมามันชนะคับ แล้วแฟนคลับมันก็พากันดีใจใหญ่เลย ทั้งๆ พวกนั้นก็ไม่ได้แข่งเองชนะอาไรเลย แต่พวกแฟนคลับดีใจกว่าเจ้าเบ้นที่แข่งชนะอีก -*- "เฮ้ย! เบ้นป่ะกลับบ้าน นั่งรอจนเซงแล้วเนี่ย" ผมบ่นมันก่อนเลยเพราะมาดูมันแข่งทีไรมันก็ชนะทุกที "เออๆ เก็บของก่อน" แล้วเบ้นก็เข้าไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า อากาศตอนนี้ฝนก็กำลังจะตกแล้วผมก็รีบวิ่งไปนั่งรถกลับบ้านกับเบ้น ซึ่งตอนนี้ก็เกือบๆจะ 6 โมงเย็นและ "เฮ้อ!!" ตอนนี้ผมก็ถึงบ้านและแล้วผมก็ฉุดใจคิดถึง
" ซี !!!!!!! " เธอรอผมอยู่ที่ใต้อาคารเรียน เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ แล้วผมคิดถึงคำสัญญาวันนั้น "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" คำสัญญาที่เธอให้ไว้กับผม แค่นี้ผมรักษาไว้ไม่ได้หรอ ผมทำให้เธอรอผมอยู่ที่โรงเรียนหรอ ผมทำ ให้เธอกลับบ้านไปคนเดียวหรอ
"รัน วันนี้เบ้นแข่งบาสตอนเย็นนะไปดูด้วย ไม่ไปตาย" เช้านี้มันขู่ผมแต่เช้าเลยแฮะ -.-"
"เออๆ เด๋วไปเชียร์ๆ ไปทีไรสาวๆที่เป็นแฟนคลับก็เต็มสนามประจำอะ แล้วกรูจำเป็นต้องไปด้วยหรอเนี่ย" เจ้าเบ้นมันเป็นนักบาสโรงเรียง+มันเป็นคนหน้าตาดีที่เดียวเพราะ สาวๆชอบมันเยอะอยู่พอสมควรเลย ง่ายเหมือนมันเป็นดาวประจำห้องเลย แล้วผมก็ฟุบกับโต๊ะเตรียมหลับ ฮุฮุ OoO แบบนี้จนตกไหมเนี่ย
"ซี ไปกันข้าวกัน ป่ะๆ" แล้วผมก็เดินไปหาเธอกับหวานที่กำลังเม้าส์กันอย่างเมามันส์ "จ๊ะ ป่ะๆ หวานไปกินข้าวป่ะ" แล้วเธอก็ชวนหวานไปด้วยซึ้งเจ้าเบ้นมันนำหน้าไปแล้วสงสัยมันคงจาฟิตเตรียมแข่งบาสแน่เลยแฮะ "พี่เบ้นๆ วันนี้พี่แข่งบาสหรอ เด๋วฟ้าไปเชียร์พี่น้า" แล้วก็ตามด้วยเสียง สาวๆ อีกเพียบ พวกแฟนคลับมันมาอีกแล้วเพราะวันนี้มันแข่งนิ มันจารู้ไหมเนี่ยว่า เพื่อนมันคนนี้ก็อิจฉามันเป็น อิจฉาโว้ยยยยยยยยยยยยย แล้วพวกผม 3 คนก็ไปนั่งกินข้าวก่อนเพราะเบ้นมันยังคงโดนลุมล้อมอยู่ในวงสาวๆ -*- และแล้วมันก็หลุดรอดออกมาได้ ด้วยความปลอดภัย "เป็นไงมั่งเบ้นสาวๆลุมแบบทุกทีเลยนะ" หวานพูด "โห!! เบ้นดังอาไรขนาดนั้นเลยหรอถึงสาวๆเพียบเลย" ซีเอ่ยถามพร้อมสีหน้างงๆ "ก็ไม่มีไรมากหรอก ช่างมันน่าๆ กินข้าวเถอะจาเข้าเรียนแล้วๆ"เบ้นตอบพร้อมก้มหน้าลงกินข้าวอย่างเอาจิงเอาจัง ส่วนผมก็นั่งเงียบ เพราะเห็นจนชินและ ชินในความหล่อของมันหรือเปล่านะ *-* ตกเย็นเจ้าเบ้นมันก็จูงผมแล้ววิ่งลากผมออกจากห้องไปเลยแต่วันนี้ฝนทำท่าจาตกและดีนะสนามบาสเป็นโรงยิม มะต้องกลัวฝน ฮุฮุ ^o^ ซึ่งก็เหมือนเช่นเคย ผมโดนเขี่ย ออกไปนั่งดูมันเล่นเฉยๆอีกแล้วเพราะสาวมากันเพียบ "กริ้ดดดดดดด พี่เบ้นสู้ๆน้าค้าาาาาาาาา" มีแต่เสียงสาวๆเชียร์มัน เยอะมากๆทั้งสนามมีแต่เสียงคนเชียร์ เบ้นสู้ๆเบ้นสู้ตาย แหวะ อ้วกๆๆๆๆ ~_~" ผลการแข่งออกมามันชนะคับ แล้วแฟนคลับมันก็พากันดีใจใหญ่เลย ทั้งๆ พวกนั้นก็ไม่ได้แข่งเองชนะอาไรเลย แต่พวกแฟนคลับดีใจกว่าเจ้าเบ้นที่แข่งชนะอีก -*- "เฮ้ย! เบ้นป่ะกลับบ้าน นั่งรอจนเซงแล้วเนี่ย" ผมบ่นมันก่อนเลยเพราะมาดูมันแข่งทีไรมันก็ชนะทุกที "เออๆ เก็บของก่อน" แล้วเบ้นก็เข้าไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า อากาศตอนนี้ฝนก็กำลังจะตกแล้วผมก็รีบวิ่งไปนั่งรถกลับบ้านกับเบ้น ซึ่งตอนนี้ก็เกือบๆจะ 6 โมงเย็นและ "เฮ้อ!!" ตอนนี้ผมก็ถึงบ้านและแล้วผมก็ฉุดใจคิดถึง
" ซี !!!!!!! " เธอรอผมอยู่ที่ใต้อาคารเรียน เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ แล้วผมคิดถึงคำสัญญาวันนั้น "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" คำสัญญาที่เธอให้ไว้กับผม แค่นี้ผมรักษาไว้ไม่ได้หรอ ผมทำให้เธอรอผมอยู่ที่โรงเรียนหรอ ผมทำ ให้เธอกลับบ้านไปคนเดียวหรอ
"เออๆ เด๋วไปเชียร์ๆ ไปทีไรสาวๆที่เป็นแฟนคลับก็เต็มสนามประจำอะ แล้วกรูจำเป็นต้องไปด้วยหรอเนี่ย" เจ้าเบ้นมันเป็นนักบาสโรงเรียง+มันเป็นคนหน้าตาดีที่เดียวเพราะ สาวๆชอบมันเยอะอยู่พอสมควรเลย ง่ายเหมือนมันเป็นดาวประจำห้องเลย แล้วผมก็ฟุบกับโต๊ะเตรียมหลับ ฮุฮุ OoO แบบนี้จนตกไหมเนี่ย
"ซี ไปกันข้าวกัน ป่ะๆ" แล้วผมก็เดินไปหาเธอกับหวานที่กำลังเม้าส์กันอย่างเมามันส์ "จ๊ะ ป่ะๆ หวานไปกินข้าวป่ะ" แล้วเธอก็ชวนหวานไปด้วยซึ้งเจ้าเบ้นมันนำหน้าไปแล้วสงสัยมันคงจาฟิตเตรียมแข่งบาสแน่เลยแฮะ "พี่เบ้นๆ วันนี้พี่แข่งบาสหรอ เด๋วฟ้าไปเชียร์พี่น้า" แล้วก็ตามด้วยเสียง สาวๆ อีกเพียบ พวกแฟนคลับมันมาอีกแล้วเพราะวันนี้มันแข่งนิ มันจารู้ไหมเนี่ยว่า เพื่อนมันคนนี้ก็อิจฉามันเป็น อิจฉาโว้ยยยยยยยยยยยยย แล้วพวกผม 3 คนก็ไปนั่งกินข้าวก่อนเพราะเบ้นมันยังคงโดนลุมล้อมอยู่ในวงสาวๆ -*- และแล้วมันก็หลุดรอดออกมาได้ ด้วยความปลอดภัย "เป็นไงมั่งเบ้นสาวๆลุมแบบทุกทีเลยนะ" หวานพูด "โห!! เบ้นดังอาไรขนาดนั้นเลยหรอถึงสาวๆเพียบเลย" ซีเอ่ยถามพร้อมสีหน้างงๆ "ก็ไม่มีไรมากหรอก ช่างมันน่าๆ กินข้าวเถอะจาเข้าเรียนแล้วๆ"เบ้นตอบพร้อมก้มหน้าลงกินข้าวอย่างเอาจิงเอาจัง ส่วนผมก็นั่งเงียบ เพราะเห็นจนชินและ ชินในความหล่อของมันหรือเปล่านะ *-* ตกเย็นเจ้าเบ้นมันก็จูงผมแล้ววิ่งลากผมออกจากห้องไปเลยแต่วันนี้ฝนทำท่าจาตกและดีนะสนามบาสเป็นโรงยิม มะต้องกลัวฝน ฮุฮุ ^o^ ซึ่งก็เหมือนเช่นเคย ผมโดนเขี่ย ออกไปนั่งดูมันเล่นเฉยๆอีกแล้วเพราะสาวมากันเพียบ "กริ้ดดดดดดด พี่เบ้นสู้ๆน้าค้าาาาาาาาา" มีแต่เสียงสาวๆเชียร์มัน เยอะมากๆทั้งสนามมีแต่เสียงคนเชียร์ เบ้นสู้ๆเบ้นสู้ตาย แหวะ อ้วกๆๆๆๆ ~_~" ผลการแข่งออกมามันชนะคับ แล้วแฟนคลับมันก็พากันดีใจใหญ่เลย ทั้งๆ พวกนั้นก็ไม่ได้แข่งเองชนะอาไรเลย แต่พวกแฟนคลับดีใจกว่าเจ้าเบ้นที่แข่งชนะอีก -*- "เฮ้ย! เบ้นป่ะกลับบ้าน นั่งรอจนเซงแล้วเนี่ย" ผมบ่นมันก่อนเลยเพราะมาดูมันแข่งทีไรมันก็ชนะทุกที "เออๆ เก็บของก่อน" แล้วเบ้นก็เข้าไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า อากาศตอนนี้ฝนก็กำลังจะตกแล้วผมก็รีบวิ่งไปนั่งรถกลับบ้านกับเบ้น ซึ่งตอนนี้ก็เกือบๆจะ 6 โมงเย็นและ "เฮ้อ!!" ตอนนี้ผมก็ถึงบ้านและแล้วผมก็ฉุดใจคิดถึง
" ซี !!!!!!! " เธอรอผมอยู่ที่ใต้อาคารเรียน เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ แล้วผมคิดถึงคำสัญญาวันนั้น "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" คำสัญญาที่เธอให้ไว้กับผม แค่นี้ผมรักษาไว้ไม่ได้หรอ ผมทำให้เธอรอผมอยู่ที่โรงเรียนหรอ ผมทำ ให้เธอกลับบ้านไปคนเดียวหรอ
"ซี ไปกันข้าวกัน ป่ะๆ" แล้วผมก็เดินไปหาเธอกับหวานที่กำลังเม้าส์กันอย่างเมามันส์
"จ๊ะ ป่ะๆ หวานไปกินข้าวป่ะ" แล้วเธอก็ชวนหวานไปด้วยซึ้งเจ้าเบ้นมันนำหน้าไปแล้วสงสัยมันคงจาฟิตเตรียมแข่งบาสแน่เลยแฮะ
"พี่เบ้นๆ วันนี้พี่แข่งบาสหรอ เด๋วฟ้าไปเชียร์พี่น้า" แล้วก็ตามด้วยเสียง สาวๆ อีกเพียบ พวกแฟนคลับมันมาอีกแล้วเพราะวันนี้มันแข่งนิ มันจารู้ไหมเนี่ยว่า เพื่อนมันคนนี้ก็อิจฉามันเป็น อิจฉาโว้ยยยยยยยยยยยยย
แล้วพวกผม 3 คนก็ไปนั่งกินข้าวก่อนเพราะเบ้นมันยังคงโดนลุมล้อมอยู่ในวงสาวๆ -*- และแล้วมันก็หลุดรอดออกมาได้ ด้วยความปลอดภัย
"เป็นไงมั่งเบ้นสาวๆลุมแบบทุกทีเลยนะ" หวานพูด
"โห!! เบ้นดังอาไรขนาดนั้นเลยหรอถึงสาวๆเพียบเลย" ซีเอ่ยถามพร้อมสีหน้างงๆ
"ก็ไม่มีไรมากหรอก ช่างมันน่าๆ กินข้าวเถอะจาเข้าเรียนแล้วๆ"เบ้นตอบพร้อมก้มหน้าลงกินข้าวอย่างเอาจิงเอาจัง ส่วนผมก็นั่งเงียบ เพราะเห็นจนชินและ ชินในความหล่อของมันหรือเปล่านะ *-*
ตกเย็นเจ้าเบ้นมันก็จูงผมแล้ววิ่งลากผมออกจากห้องไปเลยแต่วันนี้ฝนทำท่าจาตกและดีนะสนามบาสเป็นโรงยิม มะต้องกลัวฝน ฮุฮุ ^o^ ซึ่งก็เหมือนเช่นเคย ผมโดนเขี่ย ออกไปนั่งดูมันเล่นเฉยๆอีกแล้วเพราะสาวมากันเพียบ
"กริ้ดดดดดดด พี่เบ้นสู้ๆน้าค้าาาาาาาาา" มีแต่เสียงสาวๆเชียร์มัน เยอะมากๆทั้งสนามมีแต่เสียงคนเชียร์ เบ้นสู้ๆเบ้นสู้ตาย แหวะ อ้วกๆๆๆๆ ~_~"
ผลการแข่งออกมามันชนะคับ แล้วแฟนคลับมันก็พากันดีใจใหญ่เลย ทั้งๆ พวกนั้นก็ไม่ได้แข่งเองชนะอาไรเลย แต่พวกแฟนคลับดีใจกว่าเจ้าเบ้นที่แข่งชนะอีก -*-
"เฮ้ย! เบ้นป่ะกลับบ้าน นั่งรอจนเซงแล้วเนี่ย" ผมบ่นมันก่อนเลยเพราะมาดูมันแข่งทีไรมันก็ชนะทุกที
"เออๆ เก็บของก่อน" แล้วเบ้นก็เข้าไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า อากาศตอนนี้ฝนก็กำลังจะตกแล้วผมก็รีบวิ่งไปนั่งรถกลับบ้านกับเบ้น ซึ่งตอนนี้ก็เกือบๆจะ 6 โมงเย็นและ
"เฮ้อ!!" ตอนนี้ผมก็ถึงบ้านและแล้วผมก็ฉุดใจคิดถึง
" ซี !!!!!!! " เธอรอผมอยู่ที่ใต้อาคารเรียน เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ แล้วผมคิดถึงคำสัญญาวันนั้น "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" คำสัญญาที่เธอให้ไว้กับผม แค่นี้ผมรักษาไว้ไม่ได้หรอ ผมทำให้เธอรอผมอยู่ที่โรงเรียนหรอ ผมทำ ให้เธอกลับบ้านไปคนเดียวหรอ
" ซี !!!!!!! " เธอรอผมอยู่ที่ใต้อาคารเรียน เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ แล้วผมคิดถึงคำสัญญาวันนั้น "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" คำสัญญาที่เธอให้ไว้กับผม แค่นี้ผมรักษาไว้ไม่ได้หรอ ผมทำให้เธอรอผมอยู่ที่โรงเรียนหรอ ผมทำ ให้เธอกลับบ้านไปคนเดียวหรอ
" เธอรอผมอยู่ที่ใต้อาคารเรียน เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ แล้วผมคิดถึงคำสัญญาวันนั้น "รัน สัญญากับซีนะ ว่ารัน จะกลับบ้านพร้อมซี ทุกวันเพราะซีมะค่อยกล้ากลับคนเดียว" คำสัญญาที่เธอให้ไว้กับผม แค่นี้ผมรักษาไว้ไม่ได้หรอ ผมทำให้เธอรอผมอยู่ที่โรงเรียนหรอ ผมทำ ให้เธอกลับบ้านไปคนเดียวหรอนี่ผมทำอะไรลงไป "ทำไมรันไม่มาซักที" เสียงของซีดังขึ้นในหัวของรัน เสียงของหญิงสาวที่ถูกทิ้งไว้กลางสายฝน เสียงของหญิงสาวที่ถูกทำลายคำมั่นสัญญา นี่ผมทำอะไรลงไป...
นี่ผมทำอะไรลงไป "ทำไมรันไม่มาซักที" เสียงของซีดังขึ้นในหัวของรัน เสียงของหญิงสาวที่ถูกทิ้งไว้กลางสายฝน เสียงของหญิงสาวที่ถูกทำลายคำมั่นสัญญา นี่ผมทำอะไรลงไป...ผมเลยรีบขี่รถจากบ้านไปโรงเรียนไปที่ๆ ผมกับซีมานั่งรอกลับบ้านด้วยกัน แต่ระหว่างทางผมคิดถึงอยู่คำเดียว ซี รันขอโทษ รันขอโทษ พอถึงโรงเรียนผมก็รีบไปที่ๆ ซีมานั่งรอทุกวันแต่ ที่นั้นกลับว่างเปล่า ไม่เจอใครเลยแล้วผมก็วิ่งหาเธอในโรงเรียนไปในที่ๆเธอน่าจะไปที่ๆเธอน่าจะอยู่ แต่ ไม่เจอ ซึ่งตอนนี้อากาศก็หนาวมาแล้ว ผมคิดที่ๆเธอจะไป "บ้าน" เธอคงจะกลับบ้านไปแล้ว ผมเลยรีบขี่รถไปที่บ้านซี
"กิ๊ง ก๊อง กิ๊ง ก๊อง" ผมกดกริ้งหน้าบ้านเธอ แล้วแม่เธอก็ออกมาเปิดประตูให้ผม แต่ ผมไม่สนใจอาไรแล้ว
" แม่คับ ซีกลับมาถึงบ้านยังคับแม่ " ผมถามแม่ด้วยความเร่งรีบและเป็นห่วงเธอ
"เอ่อ………. คือซีเค้าพึ่งกลับมาซักพักนี่เอง แล้วก็ไม่สบายหนักด้วยสงสัยจาโดนฝนน่ะ ไม่รู้ทำไม ตากฝนกลับบ้านแบบนี้" แม่ซีตอบผมด้วยสีหน้างงๆในตัวผมที่รีบร้อนและเปียนฝน "ขะ ขะ ขะ ขอผมเข้าไปดูเธอได้ไหมคับ" ผมขอแม่ซีเข้าไปเยี่ยมเธอ ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะกล้าเท่าไรเพราะผม เป็นต้นเหตุที่ ทำให้เธอไม่สบาย แล้วผมก็ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ ซี รันขอโทษ มันคงเป็นคำพูดคำเดียวที่ผมจะพูดได้ในตอนนี้ ตอนนี้ผมไปนั่งใกล้ๆกับร่างของซีที่นอนอยู่บนเตียงซึ่งสีหน้าเธอไม่สู้ดีนัก ตัวเธอร้อนมาก และ เธอดูอ่อนแอ มาก ผมเป็นตัวเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ "ซี รันขอโทษ รันมันไม่ดีเอง รันผิดสัญญาที่ให้ไว้กับซี รันขอโทษ….." แล้วน้ำใสๆมันก็ไหลออกมาจากตาผม ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบ ซึ่งผมก็ได้แต่รอเธอตื่นขึ้นมา แล้วบอกกับเธอว่า " ขอโทษ" คืนนี้ทั้งคืนผมนอนไม่หลับเลยเพราะ คิดถึงแต่เรื่องของ " ซี " ผมเป็นต้นเหตุของทั้งหมด ผมอยากขอโทษเธอ แล้วผมก็เผอหลับทั้งน้ำตา
"เอ่อ………. คือซีเค้าพึ่งกลับมาซักพักนี่เอง แล้วก็ไม่สบายหนักด้วยสงสัยจาโดนฝนน่ะ ไม่รู้ทำไม ตากฝนกลับบ้านแบบนี้" แม่ซีตอบผมด้วยสีหน้างงๆในตัวผมที่รีบร้อนและเปียนฝน
"ขะ ขะ ขะ ขอผมเข้าไปดูเธอได้ไหมคับ" ผมขอแม่ซีเข้าไปเยี่ยมเธอ ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะกล้าเท่าไรเพราะผม เป็นต้นเหตุที่ ทำให้เธอไม่สบาย แล้วผมก็ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ ซี รันขอโทษ มันคงเป็นคำพูดคำเดียวที่ผมจะพูดได้ในตอนนี้
ตอนนี้ผมไปนั่งใกล้ๆกับร่างของซีที่นอนอยู่บนเตียงซึ่งสีหน้าเธอไม่สู้ดีนัก ตัวเธอร้อนมาก และ เธอดูอ่อนแอ มาก ผมเป็นตัวเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้
"ซี รันขอโทษ รันมันไม่ดีเอง รันผิดสัญญาที่ให้ไว้กับซี รันขอโทษ….." แล้วน้ำใสๆมันก็ไหลออกมาจากตาผม ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบ ซึ่งผมก็ได้แต่รอเธอตื่นขึ้นมา แล้วบอกกับเธอว่า " ขอโทษ"
คืนนี้ทั้งคืนผมนอนไม่หลับเลยเพราะ คิดถึงแต่เรื่องของ " ซี " ผมเป็นต้นเหตุของทั้งหมด ผมอยากขอโทษเธอ แล้วผมก็เผอหลับทั้งน้ำตา
ความคิดเห็น