คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่1:หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา เซเว่นอิเลเว่น~ [30%]
1
หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา เซเว่นอิเลเว่น~
07.30 น. เช้านี้...รับอะไรดีคะ?
“เติมเงินทรู 20 ฮะพี่...”
สวัสดีทุกคนที่อ่านนิยายเรื่องนี้อยู่...ฉันชื่อกะทิ ไม่ใช่กะทิชาวเกาะ ไม่ใช่กะทิอร่อยดี เอ้ย! ไม่ใช่ ฉันหมายถึงว่าฉันชื่อกะทิ
กะทิล้วนๆไม่มีน้ำนมผสม
ทุกคนอยากรู้ว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ในเช้าวันอาทิตย์ที่ใครหลายๆคนนอนหลับอุตุอยู่ที่บ้านน่ะเหรอ ก็ต้องแหงอยู่แล้ว
งานพาร์ทไทม์ไงล่ะ!
เพราะวงโอป้าที่ฉันกำลังคลั่งไคล้อยู่กำลังจะจัดคอนเสิร์ตเร็วๆนี้และแน่นอนว่าฉันจะต้องเก็บเงินเพื่อสอยเอาบัตรที่ใกล้ที่สุดมาไว้ในมืออย่างเต็มภาคภูมิ! *^*)ง #แววตาลุกโชนไปด้วยพลังแห่งรัก
“พี่ฮะ....”เด็ก(?) ฉันไม่อยากใช้คำว่าเด็กเพราะหมอนี่มันหน้าแก่กว่าฉันอย่างเห็นได้ชัด Y^Y เอาเป็นว่าลูกค้าแล้วกันที่เรียกฉันอีกครั้งเมื่อฉันไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ โธ่เดี๋ยวสิ ฉันกำลังทำพิธีแนะนำตัวก่อนกับผู้อ่านอยู่นะยะ!
“ทรูฯ 20 บาทนะคะ...”งั้นเอาเป็นว่า ฉันขอต้อนรับลูกค้าก่อนนะคะทุกคน ^^
5 นาทีผ่านไป....
“แอล-แดงซองนึง”...
10 นาทีผ่านไป...
“เวฟมั๊ยคะ?”
“(=_=)(_ _)(=_=)(_ _)zZz”ลูกค้าคนที่ สิบของเช้าวันนี้พยักหน้าหงึกหงักกึ่งหลับกึ่งตื่น หลังจากลูกค้าคนที่ฉันขอตัวไปให้บริการในระหว่างแนะนำตัวกลางครันก็มีลูกค้าเข้าคิวมาต่อเรื่อยๆไม่หยุดหย่อน
โอเค! ฉันรู้ว่ามันยังเช้า แต่มันคือเช้าวันอาทิตย์วันหยุดแห่งชาติ!
ฉันไม่เข้าใจว่าพวกคุณจะตื่นกันทำไมตั้งแต่เช้า ;^; โอเค การตื่นเช้านั้นดีต่อจิตใจและร่างกาย แต่วันหยุดแบบนี้เป็นวันที่คุณจะสามารถเก็บเกี่ยวกำไรชีวิตแห่งการนอนหลุบอุตุบนเตียงนอนหนานุ่มที่ถูก จันทร์-เสาร์แย่งไปเชียวนะ
ฉันขอเรียกร้องแทนวันอาทิตย์ที่น่าสงสาร
ติ๊ง
เสียงสัญญาณจากไมโครเวฟดังเป็นการบอกว่าอาหารกล่องสำเร็จรูปแช่แข็งที่คุณลูกค้า รออยู่ได้ที่แล้ว ฉันจัดการหยิบกล่องอาหารที่ค่อนข้างจะร้อนพอดูใส่ถุงที่มีโลโก้ร้านเด่นเป็นสง่าพร้อมหยิบช้อนพลาสติกใส่ไปด้วย
ถึงลูกค้าจะไม่ขอก็เถอะ ฉันเนี่ยใจดีเป็นบ้าเลยเนอะ
“ได้แล้วค่ะ...”เธอสะดุ้งน้อยๆเหมือนคนถูกปลุกให้ตื่น เอ่อ อันที่จริงก็ถูกปลุกให้ตื่นจริงๆ ยืนหลับเนี่ยนะ? พระเจ้า...
อัจฉริยะชะมัด!
“ขอบคุณค่ะ”เธอขอบคุณฉันก่อนจะเดินเอื่อยๆออกจากร้านไปทั้งๆกึ่งหลับกึ่งตื่นแบบนั้น...อา ...ฉันขอชื่นชม นับถือ นับถือ~
“กะทิ...เสร็จแล้วพี่วานดูของในสต็อกหน่อยเดี๋ยวขนมปังจะมาส่งแล้ว”พี่กิ๊ก พี่ที่ทำงานอยู่ที่ร้านนี้มานานกว่าฉันเดินมาที่หน้าเคาท์เตอร์ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหลังร้านฉันเดาว่าคงจะง่วนอยู่กับการเช็คสต็อกของ
งั้นฉันขอตัวไปทำงานล่ะ เฮ้อ ยุ่งจริงๆ ยุ่งจริงๆ~
10.00 น.
สายๆแบบนี้คนเริ่มจะพลุกพล่านและใช้บริการร้านสะดวกซื้อมากขึ้น อันที่จริงฉันก็คิดว่ามันสะดวกดีล่ะ คิดดูสิแค่เดินเค้ามาก็ได้ของกินให้เลือกหากลับไปกินง่ายๆแบบไม่ต้องสิ้นเปลืองแรง
“รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั๊ยคะ...”ไดอาร็อกเดิมๆตามที่ได้เห็นในโฆษณาเป๊ะๆ ยกเว้นแต่ว่าช่วงนั้นจะมีสินค้าไหนที่มีโปรโมชั่นกับทางร้านอยู่
“ขอเบอร์น้องแทนได้ป่าว...วี๊ดวิ้ว~”
นี่ฉันกำลังถูกแซวสินะ O_o
แหม ฉันเข้าใจว่าฉันมันน่ารักจิ้มลิ้มถูกใจผู้ชายมากหน้าหลายตา แต่ขอบอกเลยว่าหัวใจของฉันยกให้ซีวอนโอป้าไปแล้วและฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถมองใครให้หล่อเหลาทะลุทะลวงใจไปได้มากกว่าโอป้าอันเป็นที่รักได้อีกแล้วเชื่อเถอะ คนอื่นน่ะเมินซะเถอะ!
“น้อยๆหน่อยไปสุดหล่อ...เห็นพนักงานใหม่ๆไม่ได้เลยนะ”โอ้ ให้ตายเหอะพี่ผู้ชายคนนี้ชื่อสุดหล่อ
มันอาจจะดูหยาบคายไปหน่อยที่จะบอกว่าหน้าตาเขาช่างไม่เข้ากันกับชื่ออย่างประหลาด =__=
“ไม่ต้องไปยุ่งกับมันมากล่ะกะทิ...ไอ้นี่มันขี้หลี...”ฉันพยักหน้ารับอย่างงงๆ พี่สุดหล่อจิ๊ปากอย่างขัดใจก่อนจะหยิบเอาซองบุหรี่หน้าเคาท์เตอร์ที่เขาจ่ายเงินเมื่อครู่แล้วเดินออกจากร้านไป
“อ้อ...พี่ฝากดูหน้าร้านแป๊บนะ ส้มตำปูเมื่อเช้าออกฤทธิ์”ว่าจบพี่กิ๊กก็วิ่งจู๊ดเข้าหลังร้านแบบไม่รอให้ฉันได้ตอบตกลงหรือปฏิเสธ ซึ่งฉันคงปฏิเสธไม่ได้อยู่แล้วล่ะนะ
ว่าแต่ว่า จะมีใครกินส้มตำกันแต่เช้าบ้างล่ะเนี่ย?
ติ๊งต่อง~
“เซเว่นอิเลเว่น...สวัสดีค่ะ โอ้ว....”*///0///* ฉันอุทานไม่เป็นภาษาเมื่อเห็นออร่าของคุลูกค้าคนล่าสุด พระเจ้า อย่างกับหลุดออกมาจากซีรี่ย์ที่ฉันดูก่อนนอนทุกคืนแหน่ะ
“ขอแอล-แดงซองนึงครับ...”แบดบอย! ผู้ชายแบดบอยแบบที่เห็นได้ทั่วไปในนิยาย ออร่าสีขาวระยิบระยับจับตามเนื้อตามตัว คิ้วเข้มรับกับจมูกโด่ง ดวงตาเรียวที่แสนจะเจ้าเล่ห์นั่น! ส่วนสูงในแบบที่ผู้หญิงทุกคน หรืออย่างน้อยๆก็ฉันเนี่ยแหละที่ใฝ่ฝันอยากจะยืนเคียงข้างคอยเป็นยัยตัวเล็กให้เขา
ฮือ แม่จ๋าหนูอยากได้เค้า! T///^///T
“แล้วก็อันนี้ครับ...”คุณสุดหล่อ ฉันหมายถึงหล่อจริงๆนะ วางอมยิ้มสุดฮิตขวัญใจวัยรุ่นไว้ที่เคาท์เตอร์เพื่อให้ฉันคิดเงิน
บางทีฉันอาจจะถ่วงเวลาทำเป็นคิดเงินนานซักหน่อย
“หึหึ”คุณคนรูปหล่อยกยิ้ม เค้ายิ้มล่ะ *///* มันคือรอยยิ้มมุมปากตามองศาของผู้ชายแบดบอดในซีรี่ย์ เขาคือชเวยองโดผสมกับคิมทันและซีวอนโอป้าของฉันแล้วยำรวมกันเป็นเขา!
“ทะ...ทั้งหมด 50 บาทค่ะ...”เอาเข้าจริงแล้วใครจะไปทำได้กัน บุหรี่ซองนึงกับลูกอมแค่สามเม็ด ทำไมเขาไม่ซื้ออะไรที่มันต้องใช้เวลาหน้าเคาท์เตอร์นานกว่านี้ซักหน่อยกันนะ L
“นี่ครับ”เขายื่นแบงค์ห้าร้อย โอ๊ย เขาคือแบดบอยในอุดมคติจริงๆด้วยพระเจ้า หล่อ รวย และท่าทางที่ดูร้ายกาจ แน่นอนว่าฉันยังยืนยัน
ว่าฉันอยากได้เค้า! T^T
ติ๊งต่อง~
“เซเว่นอิเลเว่นสวัสดีค่ะ...”
“ว้าว...เจอกันอีกแล้วคนสวย บังเอิญชะมัด”ป่าวหรอก อันนี้เขาไม่ได้พูดกับฉัน...ลูกค้าคนใหม่ที่เข้ามา เอ่อ...เป็นลูกค้าที่คุ้นหน้าดีเพราะฉันเพิ่งจะเห็นเธอเมื่อเช้าในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นเดินมาซื้อข้าวกล่อง
แต่ตอนนี้สวยเช้งอย่างกับดาราแหน่ะ!
“บังเอิญที่บ้านนายอยู่สุขุมวิทแต่มาเข้าเซเว่นที่นี่อ่ะนะ?...”โอ้ ข้อมูลอีกอย่างที่ฉันได้รู้จากการได้ยินพวกเขาคุยกันคือคุณสุดหล่ออยู่สุขุมวิทแต่มาซื้อของไกลถึงนี่ ฉันว่านี่มันพรหมลิขิตให้ฉันได้เจอกับเค้าจริงๆนั่นแหละ
“ไม่มีอารมณ์โรแมนติกในหัวใจซะเลยน้า~…เราอุตส่าห์เกิดมาเหมือนเป็นคู่กันโดยเฉพาะขนาดนี้”คุณต้องลองนึกภาพผู้ชายสูงหล่อมาดนายแบบ ที่เหมือนจับคิมอูบิน ลีมินโฮและพี่ซีวอนมายำรวมกันกำลังส่งยิ้มหวาน พร้อมเสียงทุ้มๆทำลายโสตประสาทนั่น
ฉันแทบจะละลายไปกับเคาท์เตอร์อยู่แล้ว
“ใจแข็งชะมัดคนอะไร...”ดูเหมือนคนใจแข็งที่ถูกตัดพ้อเธอจะไม่ค่อยสนใจความหล่อพระเจ้าช่างปั้นนั่นเลย เธอเดินเบี่ยงไปหาตู้กดน้ำด้วยท่าทีเฉยเมยสุดๆ
อ๊า...เป็นฉันจะรีบตะครุบเค้าเอาไว้ก่อนจะโดนเสือสิงห์กระทิงแรดที่จ้องเค้าตาเป็นมันในร้านแย่งไป แต่ถ้าฉันเป็นคุณสุดหล่อฉันก็คงเลือกผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละ
ผิวขาวเนียนละเอียด ตัวเล็กๆน่ารักน่าชัง หุ่นสวยๆที่ไม่ผอมจนเกินไปนั่น หน้าหวานๆแบบที่ดูน่าล่อลวง...คนหล่อๆก็ต้องคู่กับคนสวยๆ จะไปเหลือถึงคนธรรมดาอย่างฉันได้ไงกัน T^T
ติ๊งต่อง~
“เซเว่นอิเลเว่นสวัสดีค่ะ”
เวลานี้เซเว่นคึกคักเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันอาทิตย์ซึ่งส่วนใหญ่คือวันหยุด ร้านค้าแถวนี้เองส่วนมากเองก็เลือกจะหยุดวันนี้ และใช่แล้ว
หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา เซเว่นอิเลเว่น~
“กระต่าย”ไอรีนพูด ใช่ฉันรู้จักลูกค้าคนนี้ ฉันรู้จักเธอ...ไอรีนคือลูกรักของอาจารย์ในฐานะเด็กกิจกรรมสาระพัดอย่าง เธอเป็นตัวแทนไปแข่งและกวาดรางวัลมาแล้วทั่วสารทิศ ชื่อของเธอมีให้ได้ยินแทบจะทุกๆเช้าหน้าเสาธงเพื่อประกาศเกียรติคุณ
และขอยอมรับด้วยความสัตย์จริงคือฉันไม่ถูกกับเธอ L
“ขอกระต่าย 2”เธอสั่งอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเนิบๆแบบเรียบง่ายเมื่อฉันยังคงยืนค้างเหมือนไม่ได้ยิน กระต่าย? เอ๊ะ...เข้าใจผิดไปรึเปล่า ถึงเซเว่นมันจะมีทุกอย่างก็ใช่จะมีเจ้าตัวขนปุกปุยกระโดดดึ๋งดั๋งไปมาแบบนั้นนะ “ซาลาเปาแรบบิทครีม... =_=”
มะ...ไม่ต้องมาทำหน้าเหยียดหยามในความโง่ของฉันแบบนั้นนะยัยเด็กกิจกรรม เธอเล่นสั่งมาแบบนั้นใครจะไปเข้าใจกันยัยบ้า ยัยหน้าเนือย L
“ซาลาเปาแรบบิทครีม”เธอย้ำอีกครั้งเมื่อฉันยังคงยืนเอ๋อหน้าแตกอยู่ ก่อนจะชี้ไปทางตู้นึ่งซาลาเปาข้างๆเคาท์เตอร์เพื่อแสดงจุดประสงค์ของตัวเองอีกครั้ง
“ซะ...ซักครู่นะคะ”เธอยิ้มมุมปากพยักหน้า ไม่สิฉันเรียกว่าเป็นการเหยียดยิ้ม ยิ้มเหยียดหยามที่ฉันทำเด๋อด๋าต่อหน้าศัตรูอย่างเธอ
“เวฟด้วย...อ้าว ทำไมแกมายืนตรงนี้ =_=”เซเว่นมันกลมชะมัด คุณคนสวยที่คุณสุดหล่อแบดบอยของฉันเดินตามต้อยๆดันรู้จักกับยัยไอรีน
“อยากกินซาลาเปา...พี่ล่ะ =__=”ฉันว่าสองคนนี้ชักเหมือนกันตะหงิดๆ ฉันรับเอาถุงเกี๊ยวซ่าของคุณคนสวยมาเพื่อจะเอาไปเวฟพร้อมๆกับซาลาเปาของยัยไอรีน
“อยากกินสเลิ้บปี้ =_=”ฉันว่าสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง =_=
คุณสุดหล่อยืนกอดอกเบียดแทบจะสิงกับคุณคนสวยอยู่แล้วทั้งที่ที่ว่างมีเยอะแยะ และฉันเห็นว่าคุณพี่คนสวยก็พยายามดันเขาออกห่างด้วยท่าทางรำคาญสุดๆ
ฉันขอยกย่องที่เธอกล้ารำคาญคนหล่อราวเทพบุตรแบบนั้นได้ลงคอ
“มาพล็อตรักอะไรกันในเซเว่น”
พรวด~!
“แค่กๆๆๆ”เป็นฉันเองที่สำลักไปกับการพูดจามะนาวไม่มีน้ำและแสนร้ายกาจของยัยไอรีน หล่อนนี่ไม่มีมารยาทเอาซะเลย บางทีนี่ล่ะมั้งที่ทำให้ฉันเป็นศัตรูกับหล่อน
อะไรกัน พวกคุณไม่เชื่อหรอ?
(‘ ‘
โอเค...ฉันยอมรับก็ได้ว่าที่จริงฉันไม่ชอบเธอเพราะว่าเธอสวยกว่า!
ทั้งๆที่เป็นแค่ยัยเนิร์ดแท้ๆ
ทุกคนหันมามองฉันเป็นตาเดียวหลังจากฉันสำลักน้ำลายตัวเองเพราะประโยคที่โพล่งขึ้นมาของยัยไอรีนคนสวย L
“ขอโทษค่ะ”ฉนก้มหน้าอย่างอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปวางไว้ที่ไหน เผลอปล่อยไก่ซะได้เพราะยัยเนิร์ดไอรีนคนเดียว! ฉันเกลียดเธอ...
“เห็นมั๊ยล่ะ น้องสาวเธอบอกเราเหมือนคู่รักกัน”อ่า...ฉันชอบเสียงทุ้มๆนั่น ยิ่งตอนกำลังกระซิบเบาๆข้างหูแบบนั้น ฟิน~ *///*
“หูนายคงจะไม่ดี...”คุณคนสวยยังคงใจแข็ง ว่าแต่น้องสาวหรอ...ฉันเงยหน้าขึ้นมองยัยไอรีนกับคุณคนสวยสลับกันไปมา
=_= < - - - - (‘ ‘ )…..( ‘ ‘) - - - - - - > =__=
‘พี่น้องกันจ้า =__=v’
เอาล่ะ...ในที่สุดพลังงานบางอย่างที่สัมผัสได้ก็ได้คำตอบ
ติ๊ง
สัญญาณไมโครเวฟดัง ฉันจึงละสายตาไปจากยัยพี่น้องสวยหลุดโลกนั่น เหอะสวยกันทั้งพี่ทั้งน้องแบบนั้นไม่ยุติธรรมชัดๆ
เอาล่ะ ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะเป็นศัตรูกับคุณคนสวยคนนั้นด้วย
เพราะเค้าคือพี่สาวของไอรีนน่ะสิ! L
--- 30%--
--------------------
TALK
23/08/14
ถามว่าได้ค่าโฆษณามั๊ยตอบได้เลยว่าไม่....ยัยพนักงานคนนี้เวิ๊นนเวิ่น 5555555 แต่นางน่ารักอภัยให้นางเถอะ (เห้ยนี่ตกลงเราไม่ใช่นางเอกใช่ป่ะ-ไอรีนถาม) .... เอาน่า บอกเลยเรื่องนี้นางเอกโดนแย่งซีนสุดช่วยไม่ได้คนอื่นเด็ดกว่า เรื่องนี้ไปเอื่อยๆเบาๆเนอะถามว่าเรื่องอื่นดองมั๊ย #ป่าวดองแค่ยังไม่ว่าง ฮาาา เอาน่าเดี๋ยวตัวละครอื่นๆจะมาเร็วๆนี้ (เป็นคนขับวิน? #ล้อเล่นอีกนั่นแหละ) 55555555555
บายยยย เจอกันเมื่อชาติต้องการ~
30% โผล่มาแล้ว555555555555555555 ยัยกะทิน่ารักเนอะ นิยายเรื่องนี้ตั้งใจไว้ว่าจะออกแนวนิยายแก๊กประเภทแก๊กชีวิตประจำวัน ดังนั้นตอนนั้นอาจจะเอาใครที่ไม่ใช่พวกตัวหลักมาทอล์คก็ได้ใครจะไปรู้ 5555555555555555 30%ที่บั่นทอนปัญญาอีกแล้ว น้องไอรีนกับพี่สาวอาจจะดูเนือยไปหน่อยแต่จริงๆคือตัวตบมุขประจำเรื่องเลยล่ะ #นางเอกที่ตบมุขเท่สุดๆไปเลย ฮาาาา
ความคิดเห็น