ตอนที่ 23 : ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ
[Songkran Festival]
ปล. โปรดใช้สติในการอ่าน อาจจะมีฉากไม่เหมาะสมตามประเพณีไทยบ้าง
แต่ทั้งหมดเพื่ออรรถรสของตอนพิเศษเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาใดแอบแฝงทั้งสิ้น
“ย้ายมาทางนี้เลยครับสาวๆสวยๆ ตอนนี้นะฮะคนเริ่มจะคึกคักขึ้นแล้ว...ไหนใครอยากโดนสาดขอเสียงหน่อยเร็ว ฮ่าๆๆๆ!!”
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!”
“กลับมาทางนี้นะฮะ โอโหท่าเต้นนี่ได้มาจากไหนครับเนี่ย แสบสันจริงๆเลย ฮ่าๆๆ”
“เฮฮฮฮ!”
ท่ามกลางผู้คนเป็นหมื่นในอากาศร้อนจัดจนมองเห็นเป็นไอร้อนลอยขึ้น เสียงบีทหนักๆของเพลงและดีเจอะไรซักอย่างดังก้องไปทั่ว ความเปียกชื้นและการเสียดสีทำให้ชาวต่างชาติทั้งสองที่ใส่เสื้อลายดอกกับกางเกงขาสามส่วนและหิ้วปืนฉีดน้ำคนละกระบอกทำหน้าต่างกันไป
อีกคนยิ้มอย่างพึงพอใจ หากแต่อีกคน...ไม่สามารถระบุใบหน้าที่แท้จริงได้เนื่องจากโดนแป้งดินสอพองกลบจนเหลือแต่ลูกตาเท่านั้น…
3 Days ago
“ซง...กรานต์?” น้ำเสียงโทนเดียวดังขึ้นมาจากปากของผู้ชายร่างสูงในชุดสูทพร้อมด้วยใบหน้างุนงง
“Yes”
“คุณอยากไป?...” ชาร์ลีเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ในหัวเต็มไปด้วยภาพผู้คนมากมายไหลมารวมอยู่ที่ๆเดียวแล้วสาดน้ำใส่กันอย่างบ้าคลั่ง
ชาร์ลีเคยได้ยินมาบ้างถึงเทศกาลนี้ มันเป็นเทศกาลของประเทศไทย จัดขึ้นเดือนเมษา ไม่ยากอะไรนัก ผู้คนจะสาดน้ำใส่กันราวกับว่าไม่กลัวว่าน้ำจะหมดไปจากโลกนี้
ชาร์ลีไล่สายตาสีสนิมเหล็กหันไปมองปฏิทิน อันที่จริง เทศกาลนี้จะจัดในวันที่ 13-15 ในเดือนเมษา ซึ่งนี่ก็วันที่ 10 ความเป็นไปได้ในการเคลียร์งานให้ทันนั้นนับว่าน้อยเสียแทบเป็นศูนย์
“แอชตัน นี่มันวันที่10...”
“ผมถึงเรียกคุณมาบอกยังไงล่ะครับ ผู้จัดการฝ่ายบุคคล” แอชตันยกยิ้มเหยียดพร้อมกับตบบ่าเขาเบาๆ “รบกวนเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จก่อนวันพรุ่งนี้ด้วยนะครับ”
“…”
“เปลี่ยนบรรยากาศจากบนเตียงไปเป็นถนนคนเบียดเสียดก็ไม่เลวนะ ว่าไหมมิสเตอร์ชาร์ลี?”
นั่นไงล่ะสาเหตุที่เขาต้องนั่งเครื่องมาจอดที่ท่าอากาศยานไทยแล้วตรงดิ่งมาเพื่อเล่นสาดน้ำในเทศกาลสงกรานต์
เปลี่ยนจากเตียงมาที่แออัดก็น่าสนไม่น้อยเลย...
แต่ใครจะรู้ นี่ก็วันสุดท้ายแล้วที่พวกเขาตระเวนสาดน้ำกับผู้คน ไล่จากสถานที่ชื่อดัง อย่างตรอกข้าวสาร เซ็นทรัลเวิลด์ หรือสีลม ทุกสถานที่ล้วนมีคนเบียดเสียดยิ่งกว่าหนอน หากตัวไม่สูงกว่าคนไทยชาร์ลีรู้สึกว่าตัวเองอาจจะขาดอากาศหายใจตายได้กะทันหัน
เขายังไม่แม้แต่จะได้ฟาดมือลงบนสะโพกเนื้อแน่นซักครั้งเดียว!
“แอชตัน ผมอยากกลับโรงแรม” เขาตะโกนขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงดังจนแสบแก้วหู เรียกสีหน้าเยาะหยันจากแอชตันได้เป็นอย่างดี
“คุณไม่คิดหรอว่านี้กำลังครึกครื้นได้ที่?” แอชตันว่าแบบนั้น ในขณะที่ก้มตัวลงไปหากลุ่มผู้หญิงหน้าตาน่ารักให้ปะแป้งแต่โดยดีโดยแลกกับการฉีดน้ำใส่พวกหล่อนคืน
“ใช่มันครึกครื้น! แต่ผมอยากจะครึกครื้นกับคุณบนเตียงมากกว่า”
ไม่รู้ว่าคนรอบตัวสงสารหรือตลกเขา บนใบหน้าคมเข้มถูกโบกฉาบด้วยสิ่งที่เรียกว่าดินสอพองตึงแน่นจนไม่สามารถขยับได้ แต่ก็ไม่วายปากส่งเสียงให้ผู้คนหันมามองเป็นระยะ
ปึก! พรืด!...
ความรู้สึกเย็นวูบวาบสลับร้อนทำให้ชาร์ลีต้องก้มลองมอง...กระดุมเสื้อที่หลุดหายไปทั้งแผงด้วยสายตาอ่านยาก
“Oh! Sorry!!!”
เสียงหวานๆของผู้หญิงเปล่งสำเนียงเอกลักษณ์ชาวเอเชียดังลั่น หล่อนรีบก้มหัวและขอโทษขอโพยซ้ำๆที่ลื่นล้มและดึงเสื้อลายดอกของเขาจนกระดุมหลุดมาทั้งแผง อวดกล้ามหน้าท้องเป็นลอนแน่นและเชิงกรานลึกเว้าสู้สายตาคนทั้งถนน
“That’s fine.” ชาร์ลีส่ายหัวเล็กน้อยและยิ้มรับคำขอโทษนั้น
“ไปได้แล้ว” คอเสื้อด้านหลังถูกกระชากอย่างรุนแรงจนเขาเซไปตามแรงรั้ง
“เห้ เบาหน่อยที่รัก คอผมไม่ใช่...” ชาร์ลีเอ่ยประท้วงออกมาเบาๆ แต่ไม่ทันจบประโยค ใบหน้างุนงงก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม
“หืม...แอชตัน อย่าบอกนะว่าคุณหึง?”
จะไม่ให้ยิ้มได้ยังไง ก็หน้าของเจ้านายสุดที่รักมันบึ้งตึงแสดงอารมณ์ออกมาอย่างชัดเจนขนาดนั้น...
“ฮึ กลับคอนโดเดี๋ยวนี้เลยดีไหม?” แอชตันว่าขึ้นเสียงขุ่น ออกแรงกระชากคอเสื้อมากขึ้นจนชาร์ลีต้องเปลี่ยนมาเดินตามแทน
“ไม่ทันใจนะผมว่า ไปตรงนั้นท่าจะดีกว่า”
ชาร์ลียกยิ้มเจ้าเล่ห์ ผันหน้าไปตามซอยแคบๆไร้ผู้คนเบียดเสียด ดูมิดชิดและไร้วี่แววคนผ่านไปมาอย่างสิ้นเชิง
“กลับนิวยอร์คเมื่อไหร่ เละแน่ชาร์ลี” แอชตันสบถเสียงเย็น แต่ก็ยอมลากเขาเข้าไปในตรอกนั่นแต่โดยดี เรียกแววตาพออกพอใจจากร่างหนากว่าในที่สุด
“อดทนรอแทบไม่ไหวแล้วครับที่รัก”
.
.
.
“อึก แล้วที่ถามว่าหึง คุณหึงใช่ไหม?”
“คิดว่ายังไง”
“ซี้ดดด..ผมว่าคุณหึงนะแอชตัน” ชาร์ลีสูดปากเบาๆ มือหนาลูบกลุ่มผมสีน้ำตาลเล่นกลาง หว่างขา ตัวเองเพลินๆ
“x!”
“หึ รู้ไปมันก็เท่านั้น เอ้าถุงยาง”
“เตรียมพร้อมดีจริงๆที่รัก”
ชาร์ลีปรับอารมร์หลังจากถูกกัดลูกรักเต็มแรง รับถุงยางพร้อมดันร่างโปร่งชิดกำแพงและเริ่มทำทุกสิ่งทุกอย่างไปจนถึงจุดสิ้นสุด
ได้ทำในที่เบียดเสียดก็ว่าอารมณ์ดีแล้ว...
ได้เห็นเจ้านายสุดที่รักหึงนั่นนับว่าดีกว่า…
เมืองไทยนี่มีเทศกาลที่ดีจริงๆ...
END
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะนักอ่านทุกคน มาเก็บตกสงกรานต์ ลงตอนพิเศษให้อ่านเน่อออ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะนักอ่านทุกคน ตอนหลักจะมาพรุ่งนี้เนอะ ^^ เนื้อหาใกล้จะจบแล้ว ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ สายฮาเบาๆ อยากอ่านแบบแฮปปี้ไร้ปมก็เรื่องนี้เลยย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

139 ความคิดเห็น
-
#99 Som O Usanee (จากตอนที่ 23)วันที่ 17 เมษายน 2560 / 14:41วร๊ายยยยยย แอชหึงชาร์ลล่ะ นาน ๆ จพเห็นนะเนี่ย อิอิ#990