หัวขโมยแห่งบารามอส ภาคคู่อลวน

ลำดับตอนที่ #9 : แผนสนุกในเดมอส

บารามอส

บทที่ 9 แผนสนุกในเดมอส

 พวกเขาทั้งหมดก็ขึ้นแพข้ามแม่น้ำเพื่อข้ามไปฝั่งเดมอส ขณะที่ขณะข้ามแพ สามหนุ่มของป้อมอัศวินกำลังดูวิวอย่างสนุกสนาน

เจ้าหญิงวิเวียนกำลังเกาะติดเจ้าชายโรเวนอยู่ ก่อนงอนแก้มป่องเดินมาหาพี่ชาย

แพก็เคลื่อนไปสู่วังน้ำวนอย่างรวดเร็ว ทำให้เจ้าหญิงเสียหลักตกลงไปในน้ำ เฟรินหันไปเห็น รีบคว้าตัวไว้ แต่น้ำหนักของเจ้าหญิงฉุดเฟรินไปขอบแพทันที ดีที่มือเหนียวคว้าแพหยุดได้ทัน

เจ้าหญิงวิเวียนห้อยต่องแต่งอยู่ที่ขอบน้ำวน โดยมีเฟรินคว้ามือไว้

ส่วนคนอื่นกำลังสู้ติดพันอยู่กับกลุ่มผู้ร้าย

"กรี้ด" เสียงร้องของเจ้าหญิงวิเวียนเมื่อรู้สึกว่าพี่ชายของเธอก็ไถลจะตกลงไปด้วย

คาโลหันมาทันที รีบโยนคทาประจำตัวใส่วังน้ำวนทันที ทำให้วังน้ำวนหยุดสนิท

พวกคนร้ายก็ถูกคิล และสองเจ้าชายจัดการจนหมด คาโลรีบวิ่งมาคว้าร่างของเฟรินและช่วยดึงเจ้าหญิงวิเวียนขึ้นมาบนแพได้อย่างปลอดภัย

"นายน่าจะโยนคทาฉันแทน ของนายน่าจะแพง" เฟรินบ่นอย่างเสียดายของ

"ไม่ใช่ของแพงหรอก แต่เป็นหนึ่งในสามสมบัติของราชวงศ์เลยทีเดียว" เจ้าชายอาเทอร์บอกต่อให้

เฟรินทำคอย่นทันที ที่อีกฝ่ายต้องมาเสียของสำคัญ แต่พวกเขาก็ทนจ๋อยได้ไม่นาน เมื่อข้ามฟากมาถึงอีกฝั่ง รอผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง

เฟรินมองเห็นอาการงอนของคู่เจ้าชายโรเวนกับน้องสาวคนงาม จึงหันไปสุ่มหัวกับเพื่อนกลุ่มยุ่ง

"ด่านนี้แค่พูดจาสุภาพก็ผ่านได้แล้ว"

เจ้าชายโรเวนหันไปบอกพวกรุ่นน้องตัวดีอย่างไม่ไว้ใจ โดยเฉพาะเจ้าตัวแสบ

ส่วนเจ้าชายอาเทอร์ไม่ได้เฉลียวใจเพราะยังไม่ได้รู้จักพวกนี้ดีพอ

หลังเจ้าชายอาเทอร์และเจ้าชายโรเวนนำหน้ามารอที่ด่านเพื่อเดินทางต่อไป

เจ้าหญิงวิเวียนก็หน้าตื่นวิ่งมาบอก

"เจ้าพี่แย่แล้วเพคะ พวกพี่ชายกับเพื่อนถูกส่งไปเมืองยักษ์เพคะ"

"เกิดอะไรขึ้น" เจ้าชายโรเวนถามอย่างตกใจ อุตส่าห์เตือนแล้วนะ ไอ้พวกนี้

"ก็พอถึงเวลาตอบคำถาม พี่ชายก็ชกหน้าเจ้าหน้าที่ ทำให้ถูกส่งไปเมืองยักษ์" เจ้าหญิงวิเวียนบอก

"แล้วเจ้าชายคาโลกับเด็กฟีลมัสนั่นล่ะ" เจ้าชายอาเทอร์ถามอย่างตกใจ

"คุณคิลก็ชกหน้าเจ้าหน้าที่เหมือนกัน ส่วนเจ้าชายคาโลก็บอกว่าจะเอาอีกสักหมัดไหมถึงจะได้ไปเมืองยักษ์ เจ้าหน้าที่เลยส่งไปทั้งสามคนเลยค่ะ" เจ้าหญิงว่า

ทั้งเจ้าชายโรเวนและเจ้าชายอาเทอร์มองที่ท่าเรือ เห็นเด็กทั้งสามลงเรือไปเมืองยักษ์ หันมาโบกมืออย่างร่าเริง

"ไว้เจอกันที่ป่าหลงลืมนะฮะรุ่นพี่" เฟรินตะโกนบอกก่อนที่เรือจะลอยจากไป พร้อมสองสหายร่วมป้อม

เจ้าชายทั้งสองทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะก่อนขึ้นเกวียนออกเดินทางต่อ คิดว่าคงไม่เป็นอะไรหรอก เจ้าตัวดีคงเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว แถมยังมีเพื่อนไปด้วยอีก

"ลุงไปเมืองยักษ์นี่ต้องทำอะไรบ้าง"เฟรินชวนคุยต่อ

"พวกแกบ้าหรือเปล่าที่อยากไปเมืองยักษ์" ผู้คุมด่านถามอย่างสงสัย

"ได้ข่าวว่ามีแข่งกับยักษ์นี่จริงหรือเปล่า" คิลถามต่อย่างตื่นเต้น

"เออ เขาเรียกการแข่งแกรนด์ชิลล์ ถ้าชนะก็เป็นอิสระได้ ไม่งั้นก็ต้องถูกขังคุกนาน และต้องทำงานนะ"ผู้คุมอธิบายต่ออย่างอ่อนใจกับพวกบ้าเกินพิกัด

หลังส่งพวกเขาขึ้นฝั่งรอให้ผู้คุมเมืองยักษ์มารับ ผู้คุมก็ออกเรือกลับ

เสียงเดินตึงๆมาแต่ไกล ทำให้ทั้งสามหันไปมอง เห็นยักษ์ตัวใหญ่เดินมาแต่ไกล

"พวกแกคือพวกนักโทษใหม่ใช่มั้ย" ยักษ์ใหญ่ถาม

"ใช่ ผมเฟริน นายล่ะชื่ออะไรคุณยักษ์" เฟรินชวนก่อนปีนขึ้นอยู่บนมือของยักษ์ที่ส่งมา

"ฉันชื่อไทนี่ พวกนายนี่แปลกดีนะ" ยักษ์บ่น รู้สึกไม่สนุกที่ไม่เห็นท่าตกใจของแขกหน้าใหม่

"พวกเราอยากขอแข่งแกรนด์ชิลล์นะ" เจ้าชายคาโลบอกเสียงเรียบ ไม่บอกความรู้สึกเช่นเคย

"งั้นพวกเจ้าต้องรอพรุ่งนี้นะ " ไทนี่บอกมองดูแขกหน้าใหม่อยากแปลกใจ

"มันมีกฎการแข่งอย่างไรบ้าง" เฟรินถามต่อ

สองตาก็มองเมืองยักษ์ที่เห็นอย่างตื่นตาตื่นใจ ที่สิ่งก่อสร้างดูใหญ่โต ผู้คนก็ตัวใหญ่ แม้แต่เด็ก

" แข่งขันอย่างไรก็ได้ เราให้เกียรติคนท้าเสมอ ส่วนคืนนี้พวกนายนอนที่นี่ไปก่อนแล้วกัน" ไทนี่บอก ก่อนส่งพวกเขาเข้าไปในบ้านคล้ายรังนก

เจ้าชายคาโลทำหน้าสยองกับสภาพที่นอน คิลกับเฟรินเฉยๆ  แต่เมื่อมองเห็นหน้าเจ้าชายแห่งเมืองนักรบก็อดหัวเราะไม่ได้

"นายนอนไม่ได้เดี๋ยวไม่มีแรงต่อสู้พรุ่งนี้หรอกนะ" เฟรินว่าก่อนเรียกผ้าปูและผ้าห่มออกมาให้อย่างสงสาร

"นายเอามาจากไหนนะ" คิลถามอย่างสงสัย

"เวทหากินนะ เพราะฉันต้องเดินทางบ่อย " เฟรินออกตัวก่อนกวักมือเรียกเพื่อนมานอนรวมกัน

เด็กทั้งสามนอนรวมกันอย่างอบอุ่นเพราะใช้อีกฝ่ายต่างหมอน

รุ่งเช้ามีคนมาปลุกให้ไปทานอาหารก่อนไปร่วมการประลอง

ทั้งสามดูสนุกสนานกับการได้ประลองกับพวกยักษ์ ที่เฟรินยังไม่อยากเชื่อว่าเจ้าคนมาดมากก็จะเอากับเขาด้วยเหมือนกัน

คู่แรกเป็นนักรบแห่งไนล์ซึ่งก็แพ้ เพราะไม่อาจทำอะไรยักษ์ได้ นักรบเอาดาบที่เหมือนไม้จิ้มฟันไปจิ้มข้อเท้ายักษ์ ซึ่งไม่ได้สะเทือน ถูกยักษ์จับดาบมาเขี่ยฟันเล่นอย่างอารมณ์ดี ก่อนกอดคู่ต่อสู้เล่นด้วยกำมือ อีกฝ่ายทนอึดอัดไม่ได้ ส่งเสียงขอยอมแพ้

คู่สองเป็นพ่อมดแห่งวิชท์ ร่ายเวทแห่งลมใส่ยักษ์ใหญ่ ต่อด้วยเวทแห่งไฟ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ พ่อมดจึงร่ายเวทสายฟ้าใส่ต่อ แต่แค่ไปทำให้ยักษ์จั๊กจี้ เผลอแตะโด่งไปทำให้สบักสะบอมพอควร

คู่ที่สามคือคิล เด็กหนุ่มเล่นงานจุดอ่อนของยักษ์ โดยเล็งพลังไปที่ดวงตาของยักษ์โชคร้าย แถมด้วยช็อตไฟฟ้า ทำให้ยักษ์ร้ายต้องขอยอมแพ้ เพราะตาบอดชั่วคราว ต้องให้หมอยักษ์รักษาด่วน

คู่ที่สี่คือเจ้าชายคาโลต่อสู้กับยักษ์อีกตัว ซึ่งคาโลใช้วิธีร่ายมนต์แช่แข็งยักษ์ทำให้ยักษ์ร้ายต้องขอยอมแพ้ เพราะเมืองยักษ์เป็นเมืองร้อน ทำให้ยักษ์ไม่เคยเจอหิมะต้องตกใจเป็นอย่างมากร้องขอยอมแพ้

คู่สุดท้ายคือเฟรินกับยักษ์ตัวใหม่ เด็กหนุ่มท้ายักษ์ว่าจะขโมยของที่อยู่ในกระเป๋าของยักษ์ถ้าสำเร็จถือว่าเฟรินชนะ ยักษ์หัวเราะอย่างชอบใจเพราะ คิดว่ามดตัวน้อยจะมาขโมยของเขาได้อย่างไร

ใช้เวลาไม่นาน เฟรินก็หายตัวไปจากเวที ก่อนโผล่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงของยักษ์ใหญ่ พร้อมเศษขนมหนึ่งชิ้น เพราะชิ้นมันใหญ่จะแบกออกมาทั้งชิ้นก็ไม่ไหว เลยแบ่งออกมาแค่ส่วนเดียว เรียกเสียงหัวเราะจากเหล่าผู้ชมยักษ์เป็นอย่างดี 

ยกเว้นราชาเกรเซอร์ที่แทบตกเก้าอี้ เมื่อเห็นหลานรักตัวดี รีบตัดสินผลแพ้ชนะอย่างรวดเร็ว ให้เฟรินเป็นฝ่ายชนะ ก่อนพาทั้งสามไปห้องรับแขก

"เฟลิโอน่า หลานจะมาทำไมไม่บอกอาก่อน" ราชายักษ์เอ่ออย่างอ่อนใจ

"ผมก็อยากมาเซอร์ไพส์ท่านอาไงฮะ" เฟรินบอกอย่างอารมณ์ดี ขณะกินแอปเปิ้ลอย่างถูกใจ

ส่วนอีกสองคนก็นั่งทานอาหารอย่างเรียบร้อยผิดกับเจ้าหญิงแห่งเดมอสราวฟ้ากับดิน

" หลานนี่น่าจะให้พี่หญิงลูน่าอบรมมารยาทมากกว่านี้นะ" ราชายักษ์บ่น

"โธ่ท่านอา อย่างนั้นผมก็โดนบ่นแย่ อย่าบอกท่านอาลูน่านะฮะ
จริงสิ ตอนมาผมเจอน้ำวน คาโลเอาคทาคู่บ้านคู่เมืองโยนลงในน้ำทำให้น้ำวนหยุด ไม่ทราบว่าท่านอามีวิธีงมคทาขึ้นมาได้ไหมฮะ"

เฟรินถามอย่างเสียดายคทาแทนอีกฝ่าย

"คงต้องใช้เวลา งั้นเอาคทานี่ไป ถือว่าเดมอสให้ชดใช้แทนไปก่อน"

ราชายักษ์ยื่นคทาพิพากษา ไม้สีดำ หัวเป็นลูกแก้ว มีลายคล้ายมนุษย์หลายหน้าให้เจ้าชายคาโล ซึ่งอีกฝ่ายเฉย

"นายก็อย่าเก๊กมากเลย รับๆไปเถอะ ไว้ถ้าได้ของนายคืน ค่อยคืนก็ได้นี่ ทำเฉยอย่างนี้เสียมารยาทมากกว่านะ" เฟรินบอกขณะเคี้ยวอาหารเต็มปาก

เจ้าชายคาโลมองอีกฝ่ายส่งสายตาเย็นเฉียบก่อนยื่นมือไปรับคทา ก่อนเอ่ยคำขอบคุณราชายักษ์ เพราะไม่อยากถูกหาว่าเป็นคนไร้มารยาท จากคนที่มีมารยาทเป็นเลิศ

"เดี๋ยวอาให้คนไปส่งที่ป่าหลงลืมแล้วกัน ป่านี้ท่านพี่เอวิเดสรอเจ้าแย่แล้ว" ราชายักษ์บอก

พวกเขาได้นั่งไปบนบ่าของยักษ์ตัวโตที่เดินพาพวกเขาไปส่งที่ชายแดนเมืองยักษ์ ไปสมทบกับเกวียนของเจ้าชายโรเวน