ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องยุ่งในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง
บารามอส
บทที่ 5 เรื่องยุ่งในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง
วันนี้เป็นวันเพ็ญ เฟรินต้องระวังตัวเป็นอย่างมาก ไม่ออกฤทธิ์หรือลืมตัวมากไปในวันเพ็ญ ถ้าไม่อยากความแตกซะก่อน หลังเรียนคาบสุดท้าย เฟรินออกอุบายเจ็บข้อเท้าทำให้ไปซ้อมหลบหินไม่ได้ แน่ละขืนลืมตัวขณะกำลังหยอกแม่นางฟ้าคทาพิฆาต แล้วปล่อยไอปีศาจไปได้ความแตกกันพอดี
เฟรินรีบตรงกลับเข้าห้อง ตั้งแต่เปิดเทอมเขาอุตส่าห์ทำตัวเป็นเด็กดีนอนแต่หัวค่ำ ก็เพื่อวันนี้แหละที่เข้านอนทั้งที่ใส่สร้อยคลุมโป่งก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ในร่างเด็กผู้หญิง
ไอ้สองตัวในห้องไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าได้ร่วมนอนกับสาวสวยดีกรีธิดาแห่งความมืด
เฟรินคิดอย่างเพลิดเพลิน เพราะเวลานี้คนอื่นต้องไปฝึกซ้อมเพื่อแข่งหมากกระดานเกียรติยศอยู่ ทำให้เขาอาบน้ำสระผมอย่างสบายใจ เฟรินในร่างสาวน้อย ดวงตากลมโตสีน้ำตาล ผมยาวสีน้ำตาล กำลังเช็ดผมให้แห้งก่อนเข้านอน อย่างสบายอารมณ์
เสียงเปิดประตู ก่อนร่างสูงโปร่งผมสีเงินจะเดินเข้ามา ก่อนหยุดชะงักกับร่างใต้แสงจันทร์ตรงหน้า เด็กผู้หญิงร่างบอบบาง ผมสีน้ำตาลอย่างถึงเอว ดวงหน้าสวยหวาน อยู่ในชุดนอน
"ขอโทษฉันเข้าห้องผิด"
เจ้าชายคาโลรีบบอกก่อนเดินออกนอกห้องทันที เขายืนคิดอยู่สักพักอย่างตกใจ นี่ก็ห้องของเขาไม่ผิด งั้นสาวน้อยนั่นเป็นใคร มาอยู่ในห้องเขาได้อย่างไร หลังตั้งสติดีแล้ว จึงเคาะประตูก่อนเปิดเข้าไปดู
"นายเข้าห้องถูกแล้ว มาหยิบของเหรอ ลืมอะไรล่ะคาโล"
เฟรินถามความจริงก็ว่าจะวางแผนยั่วมันในร่างสาวน้อยอยู่พอดี แต่เมื่อบังเอิญเป็นอย่างนี้ ก็เลยตามเลยก็แล้วกัน
"ทำไมนาย เอ่อเธอ เฟรินหรือ" คาโลถามอย่างพยายามหาเหตุผล
"ใช่ฉันเองนะสิ วันเพ็ญฉันถูกคำสาปให้กลายร่างเป็นผู้หญิงน่ะสิ" เฟรินแต่งเรื่องสดต่อทันที
"แล้วจะทำยังไง" คาโลถามหลังจากเริ่มคุมสติ ที่แตกไปอยู่
"ก็เข้านอนแต่หัวค่ำไง พรุ่งนี้เช้าฉันก็หายเป็นนายเฟรินปกติ นายไม่พูด ไอ้คิลไม่รู้ คนอื่นก็ไม่รู้หรอก" เฟรินว่าอย่างไม่เดือดร้อน
"งั้นก็ได้ แต่นายต้องนอนอย่างเดียวอย่าออกไปก่อเรื่องที่ไหนล่ะ เดี๋ยวฉันเสร็จธุระแล้วจะรีบกลับ"คาโลว่า ก่อนหยิบเอกสารการประชุมเดินออกไป
อืม งั้นวางแผนสนุกไว้ทำในวันเพ็ญคราวหน้าดีกว่า เฟรินว่า ก่อนเข้านอนอย่างรวดเร็ว
เมื่อสองเพื่อนร่วมห้องกลับมาจากการฝึกซ้อม
"นายอาบน้ำก่อนเถอะคิล" คาโลบอกอีกฝ่ายก่อนเก็บเอกสาร
"อ้าวเฟรินนอนแต่หัววันอีกแล้ว สงสัยจะไม่สบายจริง นึกว่าโดดการซ้อมซะอีก" คิลว่าก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป
"นายหลับแล้วเหรอ" คาโลถามเสียงเบา
"อือหลับแล้ว " เสียงหวานตอบมา
คาโลไม่กล้าถามอีกเพราะกลัวคิลได้ยินแสียงที่หวานกว่าปกติของเฟริน
การฝึกซ้อมมหาโหดที่เฟรินพึ่งรู้ว่าคนที่ออกแบบด่านฝึกกรรมกรพวกนี้คือท่านตาไฮคิง ท่านตานะท่านตาทำให้หลานต้องลำบาก ความจริงงานหนักหรือเหนื่อยเขาก็ไม่เกี่ยงหรอก ถ้ามันไม่ทำฟรี
"นายไม่ลองเล่นหมากรุกคู่กับฉันบ้างหรือ" โร มาชวนเจ้าหัวขโมยตัวดีประลองหมาก
"แหมไม่เอาหรอกน่าเบื่อจะตาย นายไปหาคนอื่นเล่นด้วยเถอะ ฉันง่วง" เฟรินบอกอย่างไม่สนใจ
"ทำอย่างไรนายถึงจะอยากเล่นกับฉัน" โรถาม
"งั้นถ้าฉันชนะนายตอบคำถามฉัน คำถามล่ะหนึ่งตาดีไหม คำถามเกี่ยวกับอะไรก็ได้แต่นายต้องตอบตามจริง" เฟรินว่า
"ก็ได้ แต่ถ้าฉันชนะนายก็ต้องตอบคำถามฉันเช่นกัน" โรย้อนบ้าง ก่อนจัดหมากในกระดานอย่างรวดเร็ว
"รุก"โรว่าพลางขยับหมากสีขาวกินเบี้ยสีดำของเฟริน
"ใจเย็นหน่อย" เฟรินว่าอย่างเอื่อยเฉื่อย
"รุก"โรขยับกินเบี้ยอีกตัวทางซ้าย
"รบดุดันจังเลยนะ" เฟรินยังคงแซวต่อยกน้ำชาขึ้นจิบอย่างไม่เดือดร้อนกับการเสียเบี้ยไปสองตัวแล้ว
"รุก" โรส่งม้ามาประชิดควีนที่เฟรินเปิดทางให้
"รุกฆาต" เฟรินบอกขยับบิชอบไปกินคิงของอีกฝ่ายทันที
"อีกตา เมื่อกี้ฉันแค่เผลอไปหน่อย" โรว่า ก่อนจัดหมากเรียงในกระดานอย่างรวดเร็ว
"งั้นฉันต่อม้า กับเรือให้นายอย่างละตัวก็แล้วกัน" เฟรินบอกอย่างใจดี
"ไม่ต้อง เมื่อกี้แค่ประมาทนายไปหน่อย" โรว่า
"เอางั้นให้นายเดินก่อนก็ได้"เฟรินบอก
เมื่อเห็นอีกฝ่ายรักศักดิ์ศรี ก่อนยิ้มให้อย่างเอ็นดู บางทีงานของเขาอาจเสร็จเร็วกว่าที่คิด ถ้าเจ้าขอทานยอมบอกในสิ่งที่รู้
โรเดินหมากอย่างระวังไม่กินผลีผลามเหมือนเมื่อกี้ แต่สุดท้ายก็ถูกเฟรินต้อนรุกฆาตจนได้ เจ้าหมอนี่ คมในฝักจริงๆ แล้วยังมีหน้ามาเสนอให้เขาเป็นคนเดินหมากเสียอีก ไอ้หัวขโมยบ้า
ความจริงก็คิดจะหลอกถามเหมือนกัน ว่ามันมีความเป็นมาอย่างไร เพราะดูยังไงก็ไม่น่าจะธรรมดา ความรู้สึกของเขามันบอก แต่ว่าทั้งเขาและกัสก็เจอหมอนี่ตอนขโมยอยู่จริงๆ จะไม่เชื่อว่ามันไม่ไช่หัวขโมยก็ไม่ได้
แถมไม่มีวันเป็นรัชทายาทที่ออกเร่รอนได้เพราะ เขารู้จักสี่คนนั้นดี สองคนอยู่ปีเดียวกับเขา อีกสองคนก็แก่กว่าสี่ปี และก็คงไม่มีกษัตริย์อุตริที่ไหนส่งเจ้าชายให้มาเป็นหัวขโมย คงต้องคิดว่าเพราะมันฉลาดและเดินทางมาก จึงมีประสบการณ์มากมากกว่า
ทั้งคู่เริ่มเข้าสู่ตาที่สาม คราวนี้โรยอมให้เฟรินเอาม้ากับเรือออกให้อย่างไม่รู้สึกกระดาก ก็ไอ้หมอนี่มันเก่งจริง แต่สุดท้ายเขาก็แพ้อีกจนได้
"อืม ได้สามคำถามแล้วพอดีกว่า" เฟรินว่า
"นายจะถามอะไร" โรถามอย่างนึกขึ้นได้ว่าได้พนันเอาไว้
"ไปคุยห้องนายดีไหม" เฟรินชวน
"ก็ได้" โรตกลงก่อนเดินนำไปห้องนอนของตน ซึ่งตอนนี้ไม่มีคนอยู่
"คำถามแรกเลยแล้วกัน นายเป็นลูกคิงวิลเลี่ยมล่ะสิ" เฟรินถามเข้าประเด็นทันที
"ใช่" โรอึ่งเล็กน้อยก่อนตอบรับ
"งั้นรัชทายาทแห่งกิลดิเรก" เฟรินถามต่อ
"กัสไง ฉันคิดว่านะ" โรบอกก่อนย้อนถามต่อ
"นายจะอยากรู้เมืองไหนอีกระหว่างแอเรียสกับทริสทอร์ถามมาสิ เหลืออีกหนึ่งคำถาม"
"อืมไม่มีซื้อสามแถมหนึ่งหรือ" เฟรินต่อ
ก่อนถามใหม่"พวกเขาอยู่ห้องเดียวกันในป้อมอัศวินใช่ไหม"
"ก็นะ นายก็รู้อยู่แล้วนี่ แล้วมาถามฉันทำไม " โรต่อว่าอีกฝ่าย
"ก็ถามเพื่อความแน่ใจ"เฟรินบอก นึกถึงคู่หูนักบวชกับซาตาน
"ฉันถามนายได้บ้างไหมว่านายจะอยากรู้ไปทำไม" โรถามกลับบ้าง
"ก็ไอ้พ่อบ้าให้มาทำเป็นการบ้านตอนเข้าเรียนนะสิ แต่ไม่ต้องห่วงฉันไม่เอาไปบอกใครหรอก" เฟรินบอก
"งั้นเพื่อตอบแทนที่นายอุตส่าห์ตอบคำถามฉัน ฉันจะบอกอะไรดีๆให้ก็แล้วกัน นายรู้จักธิดาแห่งความมืดไหม" โรถามต่อเสียงเบา
"ก็รู้จักอยู่บ้าง ลูกของจ้าวปีศาจใช่มั้ย" เฟรินแกล้งถาม
"ใช่มีข่าวว่าเธอมาเข้าเรียนปีนี้เช่นกัน และที่สำคัญมีคนว่าจ้างนักฆ่าให้มาฆ่าเธอด้วย" โรบอก
"น่าสงสารจัง แต่ถ้าสวยฉันจองนะ" เฟรินบอกอย่างติดตลก
ส่วนโรส่ายหน้าอย่างยอมแพ้คนบ้า ที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยั่วให้มันชักคมไม่ออก
เฟรินเดินครุ่นคิดกลับมาในห้อง จ้างนักฆ่าเหรอ คงไม่ใช่ไอ้นักฆ่าไร้สมองที่ห้องหรอกนะ คิดพลางปรายตามองไปทางคิล อย่างชั่งใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์
"นายไปไหนมา" คิลถาม
"ไปห้องโรมัน" เฟรินตอบ
"อย่าบอกนะว่าพวกนายไปเล่นหมากรุกต่อในห้องมันนะ" คิลถาม
"ไม่ใช่หรอก แค่ไปเยี่ยมห้องมันเฉยๆ"เฟรินบอก
มองหน้าดูดวงจันทร์ที่พี่งเป็นข้างแรมอีกไม่กี่วันก็เป็นคืนเดือนมืด คืนที่หัวขโมยชอบมากที่สุด
หึ หัวขโมยกับนักฆ่า คงสนุกล่ะ
บทที่ 5 เรื่องยุ่งในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง
วันนี้เป็นวันเพ็ญ เฟรินต้องระวังตัวเป็นอย่างมาก ไม่ออกฤทธิ์หรือลืมตัวมากไปในวันเพ็ญ ถ้าไม่อยากความแตกซะก่อน หลังเรียนคาบสุดท้าย เฟรินออกอุบายเจ็บข้อเท้าทำให้ไปซ้อมหลบหินไม่ได้ แน่ละขืนลืมตัวขณะกำลังหยอกแม่นางฟ้าคทาพิฆาต แล้วปล่อยไอปีศาจไปได้ความแตกกันพอดี
เฟรินรีบตรงกลับเข้าห้อง ตั้งแต่เปิดเทอมเขาอุตส่าห์ทำตัวเป็นเด็กดีนอนแต่หัวค่ำ ก็เพื่อวันนี้แหละที่เข้านอนทั้งที่ใส่สร้อยคลุมโป่งก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ในร่างเด็กผู้หญิง
ไอ้สองตัวในห้องไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าได้ร่วมนอนกับสาวสวยดีกรีธิดาแห่งความมืด
เฟรินคิดอย่างเพลิดเพลิน เพราะเวลานี้คนอื่นต้องไปฝึกซ้อมเพื่อแข่งหมากกระดานเกียรติยศอยู่ ทำให้เขาอาบน้ำสระผมอย่างสบายใจ เฟรินในร่างสาวน้อย ดวงตากลมโตสีน้ำตาล ผมยาวสีน้ำตาล กำลังเช็ดผมให้แห้งก่อนเข้านอน อย่างสบายอารมณ์
เสียงเปิดประตู ก่อนร่างสูงโปร่งผมสีเงินจะเดินเข้ามา ก่อนหยุดชะงักกับร่างใต้แสงจันทร์ตรงหน้า เด็กผู้หญิงร่างบอบบาง ผมสีน้ำตาลอย่างถึงเอว ดวงหน้าสวยหวาน อยู่ในชุดนอน
"ขอโทษฉันเข้าห้องผิด"
เจ้าชายคาโลรีบบอกก่อนเดินออกนอกห้องทันที เขายืนคิดอยู่สักพักอย่างตกใจ นี่ก็ห้องของเขาไม่ผิด งั้นสาวน้อยนั่นเป็นใคร มาอยู่ในห้องเขาได้อย่างไร หลังตั้งสติดีแล้ว จึงเคาะประตูก่อนเปิดเข้าไปดู
"นายเข้าห้องถูกแล้ว มาหยิบของเหรอ ลืมอะไรล่ะคาโล"
เฟรินถามความจริงก็ว่าจะวางแผนยั่วมันในร่างสาวน้อยอยู่พอดี แต่เมื่อบังเอิญเป็นอย่างนี้ ก็เลยตามเลยก็แล้วกัน
"ทำไมนาย เอ่อเธอ เฟรินหรือ" คาโลถามอย่างพยายามหาเหตุผล
"ใช่ฉันเองนะสิ วันเพ็ญฉันถูกคำสาปให้กลายร่างเป็นผู้หญิงน่ะสิ" เฟรินแต่งเรื่องสดต่อทันที
"แล้วจะทำยังไง" คาโลถามหลังจากเริ่มคุมสติ ที่แตกไปอยู่
"ก็เข้านอนแต่หัวค่ำไง พรุ่งนี้เช้าฉันก็หายเป็นนายเฟรินปกติ นายไม่พูด ไอ้คิลไม่รู้ คนอื่นก็ไม่รู้หรอก" เฟรินว่าอย่างไม่เดือดร้อน
"งั้นก็ได้ แต่นายต้องนอนอย่างเดียวอย่าออกไปก่อเรื่องที่ไหนล่ะ เดี๋ยวฉันเสร็จธุระแล้วจะรีบกลับ"คาโลว่า ก่อนหยิบเอกสารการประชุมเดินออกไป
อืม งั้นวางแผนสนุกไว้ทำในวันเพ็ญคราวหน้าดีกว่า เฟรินว่า ก่อนเข้านอนอย่างรวดเร็ว
เมื่อสองเพื่อนร่วมห้องกลับมาจากการฝึกซ้อม
"นายอาบน้ำก่อนเถอะคิล" คาโลบอกอีกฝ่ายก่อนเก็บเอกสาร
"อ้าวเฟรินนอนแต่หัววันอีกแล้ว สงสัยจะไม่สบายจริง นึกว่าโดดการซ้อมซะอีก" คิลว่าก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป
"นายหลับแล้วเหรอ" คาโลถามเสียงเบา
"อือหลับแล้ว " เสียงหวานตอบมา
คาโลไม่กล้าถามอีกเพราะกลัวคิลได้ยินแสียงที่หวานกว่าปกติของเฟริน
การฝึกซ้อมมหาโหดที่เฟรินพึ่งรู้ว่าคนที่ออกแบบด่านฝึกกรรมกรพวกนี้คือท่านตาไฮคิง ท่านตานะท่านตาทำให้หลานต้องลำบาก ความจริงงานหนักหรือเหนื่อยเขาก็ไม่เกี่ยงหรอก ถ้ามันไม่ทำฟรี
"นายไม่ลองเล่นหมากรุกคู่กับฉันบ้างหรือ" โร มาชวนเจ้าหัวขโมยตัวดีประลองหมาก
"แหมไม่เอาหรอกน่าเบื่อจะตาย นายไปหาคนอื่นเล่นด้วยเถอะ ฉันง่วง" เฟรินบอกอย่างไม่สนใจ
"ทำอย่างไรนายถึงจะอยากเล่นกับฉัน" โรถาม
"งั้นถ้าฉันชนะนายตอบคำถามฉัน คำถามล่ะหนึ่งตาดีไหม คำถามเกี่ยวกับอะไรก็ได้แต่นายต้องตอบตามจริง" เฟรินว่า
"ก็ได้ แต่ถ้าฉันชนะนายก็ต้องตอบคำถามฉันเช่นกัน" โรย้อนบ้าง ก่อนจัดหมากในกระดานอย่างรวดเร็ว
"รุก"โรว่าพลางขยับหมากสีขาวกินเบี้ยสีดำของเฟริน
"ใจเย็นหน่อย" เฟรินว่าอย่างเอื่อยเฉื่อย
"รุก"โรขยับกินเบี้ยอีกตัวทางซ้าย
"รบดุดันจังเลยนะ" เฟรินยังคงแซวต่อยกน้ำชาขึ้นจิบอย่างไม่เดือดร้อนกับการเสียเบี้ยไปสองตัวแล้ว
"รุก" โรส่งม้ามาประชิดควีนที่เฟรินเปิดทางให้
"รุกฆาต" เฟรินบอกขยับบิชอบไปกินคิงของอีกฝ่ายทันที
"อีกตา เมื่อกี้ฉันแค่เผลอไปหน่อย" โรว่า ก่อนจัดหมากเรียงในกระดานอย่างรวดเร็ว
"งั้นฉันต่อม้า กับเรือให้นายอย่างละตัวก็แล้วกัน" เฟรินบอกอย่างใจดี
"ไม่ต้อง เมื่อกี้แค่ประมาทนายไปหน่อย" โรว่า
"เอางั้นให้นายเดินก่อนก็ได้"เฟรินบอก
เมื่อเห็นอีกฝ่ายรักศักดิ์ศรี ก่อนยิ้มให้อย่างเอ็นดู บางทีงานของเขาอาจเสร็จเร็วกว่าที่คิด ถ้าเจ้าขอทานยอมบอกในสิ่งที่รู้
โรเดินหมากอย่างระวังไม่กินผลีผลามเหมือนเมื่อกี้ แต่สุดท้ายก็ถูกเฟรินต้อนรุกฆาตจนได้ เจ้าหมอนี่ คมในฝักจริงๆ แล้วยังมีหน้ามาเสนอให้เขาเป็นคนเดินหมากเสียอีก ไอ้หัวขโมยบ้า
ความจริงก็คิดจะหลอกถามเหมือนกัน ว่ามันมีความเป็นมาอย่างไร เพราะดูยังไงก็ไม่น่าจะธรรมดา ความรู้สึกของเขามันบอก แต่ว่าทั้งเขาและกัสก็เจอหมอนี่ตอนขโมยอยู่จริงๆ จะไม่เชื่อว่ามันไม่ไช่หัวขโมยก็ไม่ได้
แถมไม่มีวันเป็นรัชทายาทที่ออกเร่รอนได้เพราะ เขารู้จักสี่คนนั้นดี สองคนอยู่ปีเดียวกับเขา อีกสองคนก็แก่กว่าสี่ปี และก็คงไม่มีกษัตริย์อุตริที่ไหนส่งเจ้าชายให้มาเป็นหัวขโมย คงต้องคิดว่าเพราะมันฉลาดและเดินทางมาก จึงมีประสบการณ์มากมากกว่า
ทั้งคู่เริ่มเข้าสู่ตาที่สาม คราวนี้โรยอมให้เฟรินเอาม้ากับเรือออกให้อย่างไม่รู้สึกกระดาก ก็ไอ้หมอนี่มันเก่งจริง แต่สุดท้ายเขาก็แพ้อีกจนได้
"อืม ได้สามคำถามแล้วพอดีกว่า" เฟรินว่า
"นายจะถามอะไร" โรถามอย่างนึกขึ้นได้ว่าได้พนันเอาไว้
"ไปคุยห้องนายดีไหม" เฟรินชวน
"ก็ได้" โรตกลงก่อนเดินนำไปห้องนอนของตน ซึ่งตอนนี้ไม่มีคนอยู่
"คำถามแรกเลยแล้วกัน นายเป็นลูกคิงวิลเลี่ยมล่ะสิ" เฟรินถามเข้าประเด็นทันที
"ใช่" โรอึ่งเล็กน้อยก่อนตอบรับ
"งั้นรัชทายาทแห่งกิลดิเรก" เฟรินถามต่อ
"กัสไง ฉันคิดว่านะ" โรบอกก่อนย้อนถามต่อ
"นายจะอยากรู้เมืองไหนอีกระหว่างแอเรียสกับทริสทอร์ถามมาสิ เหลืออีกหนึ่งคำถาม"
"อืมไม่มีซื้อสามแถมหนึ่งหรือ" เฟรินต่อ
ก่อนถามใหม่"พวกเขาอยู่ห้องเดียวกันในป้อมอัศวินใช่ไหม"
"ก็นะ นายก็รู้อยู่แล้วนี่ แล้วมาถามฉันทำไม " โรต่อว่าอีกฝ่าย
"ก็ถามเพื่อความแน่ใจ"เฟรินบอก นึกถึงคู่หูนักบวชกับซาตาน
"ฉันถามนายได้บ้างไหมว่านายจะอยากรู้ไปทำไม" โรถามกลับบ้าง
"ก็ไอ้พ่อบ้าให้มาทำเป็นการบ้านตอนเข้าเรียนนะสิ แต่ไม่ต้องห่วงฉันไม่เอาไปบอกใครหรอก" เฟรินบอก
"งั้นเพื่อตอบแทนที่นายอุตส่าห์ตอบคำถามฉัน ฉันจะบอกอะไรดีๆให้ก็แล้วกัน นายรู้จักธิดาแห่งความมืดไหม" โรถามต่อเสียงเบา
"ก็รู้จักอยู่บ้าง ลูกของจ้าวปีศาจใช่มั้ย" เฟรินแกล้งถาม
"ใช่มีข่าวว่าเธอมาเข้าเรียนปีนี้เช่นกัน และที่สำคัญมีคนว่าจ้างนักฆ่าให้มาฆ่าเธอด้วย" โรบอก
"น่าสงสารจัง แต่ถ้าสวยฉันจองนะ" เฟรินบอกอย่างติดตลก
ส่วนโรส่ายหน้าอย่างยอมแพ้คนบ้า ที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยั่วให้มันชักคมไม่ออก
เฟรินเดินครุ่นคิดกลับมาในห้อง จ้างนักฆ่าเหรอ คงไม่ใช่ไอ้นักฆ่าไร้สมองที่ห้องหรอกนะ คิดพลางปรายตามองไปทางคิล อย่างชั่งใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์
"นายไปไหนมา" คิลถาม
"ไปห้องโรมัน" เฟรินตอบ
"อย่าบอกนะว่าพวกนายไปเล่นหมากรุกต่อในห้องมันนะ" คิลถาม
"ไม่ใช่หรอก แค่ไปเยี่ยมห้องมันเฉยๆ"เฟรินบอก
มองหน้าดูดวงจันทร์ที่พี่งเป็นข้างแรมอีกไม่กี่วันก็เป็นคืนเดือนมืด คืนที่หัวขโมยชอบมากที่สุด
หึ หัวขโมยกับนักฆ่า คงสนุกล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น