บทเพลงแห่งเซเลน ภาคเจ้าหญิงเซร่า

ลำดับตอนที่ #4 : ตำนานของโรงเรียน

บทที่ 4

หลังเปิดเทอมมาหนึ่งเดือน ทั้งห้องก็เริ่มแบ่งฝ่ายกันอย่างชัดเจนกลุ่มหนึ่งนำด้วย คุณชายแห่งตระกูลเพนทากอน อีกกลุ่มเป็นพวก ยูรีอุสแฟนคลับ

เมื่อหมดชั่วโมงเปียโน ของอาจารย์หนุ่ม อีธาน เบอร์ริ่ง ผู้มีดวงหน้าคมคาย ผมสีน้ำตาลหยักศก และเป็นหลานคนเดียวของอาจารย์ใหญ่
ได้มีการประกาศตัวนักดนตรีที่จะได้แสดงเปิดเวทีคอนเสริตงานดนตรีประจำปี ได้แก่ คราวน์ โซเซีย นักไวโอลินมือหนึ่งของโรงเรียน ปีเจ็ด และ นักเปียโนคู่ อังเดร คลิ้นซ์
สร้างความเสียหน้าให้คุณชายโมรีดเป็นอย่างมาก

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังลงจากรถม้าที่ทางบ้านขับมาส่งยูรีอุส เห็น อังเดร กำลังถูกรุมล้อมด้วยพรรคพวกของกลุ่มโมรีด จึงรีบเดินเข้าไปช่วย ได้ปะทะฝีปากกับโมรีด

"ฝีมือเปียโนสู่ไม่ได้แล้วยังไม่ยอมรับอีก"เสียงใสเอ่ยยั่วโมโหอีกฝ่ายทำให้โมรีดเปลี่ยนเป้าหมายมาหาเด็กหนุ่มหน้าหวานทันที

"คิดว่าใครซะอีกที่ทำตัวเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยไอ้กระจอกนี่"โมรีดกล่าวถากถางเด็กหนุ่ม

"ยูรีอุสไม่เกี่ยวด้วยนะ" อังเดรรีบกล่าวห้ามกลัวเรื่องบานปลาย

"ไอ้ลูกเมียน้อย ยังไงก็คงเข้าข้างพวกเดียวกันซินะ "โมรีดทำนัยน์ตาถากถางเยาะเย้ยใส่ยูรีอุส และยังไม่ทันตั้งตัว หมัดของอังเดรก็ชกใส่หน้าอย่างจัง ทำให้พรรคพวกที่เหลือเข้ารุมสกัมด้วย

เด็กหนุ่มสองคน กับกลุ่มโมรีดอีกห้าคนก็ตะลุมบอลแลกหมัดอย่างเมามัน ท่ามกลางเสียงเชียร์ของคนดู เสียงเอะอะเรียกอาจารย์อีธานออกมาดู ก่อนจะส่งเสียงห้าม

พร้อมถังน้ำเย็นถูกสาดโครมใส่กลุ่มเด็กหนุ่มเลือดร้อน จากฝีมือชายหนุ่มผมดำ ยาวปะบา นัยน์ตาสีน้ำเงินเจ้าของนาม คราวน์ โซเซีย

ยุติศึกการนองเลือด ด้วยเสียงฮัดเช้ยดังไม่หยุดจาก โมรีด และยูรีอุส
ทั้งหมดถูกพาไปเปลี่ยนเสี้อผ้าที่ห้องพยาบาล ดื่มโก้โก้ร้อน

โดยคราวน์มารับอังเดรไปซ้อมดนตรีต่อ

ส่วนยูรีอุสถูกอาจารย์อีธานพาตัวไป ห้องร้องเพลง เพื่อเทียบเสียงในการร้องประสานเสียงในงานแสดงดนตรี เสียงหวานสูงที่ทุกคนฟังหลงใหล
ยูรีอุสถูกให้ร้องในระดับโซปราโน เป็นต้นเสียงนำในงานแสดง ท่ามกลางความยินดีของเพื่อนๆ ที่ยากจะหาเด็กผู้ชายที่มีเสียงสูงอย่างนี้ ส่วนใหญ่ก็ก่อนแตกเนื้อหนุ่มที่สามารถร้องได้

หลังซ้อมร้องเพลงจนเย็น ยูรีอุสเดินลัดเลาะจากห้องร้องเพลงผ่านห้องดนตรีสอง ที่เป็นห้องดนตรีแห่งตำนานของโรงเรียน เงยหน้าขึ้นตามเสียงทักของรุ่นพี่โซเซีย

"เป็นไงบ้างหนุ่มน้อย"

"วิธีของรุ่นพี่ทำให้หัวเย็นเร็วดีฮะ" ร่างบางกล่าวอย่างประชด

"เคยรู้ตำนานของโรงเรียนนี้ไหม มีคนกล่าวว่าถ้ามองจากหน้าต่างห้องดนตรีสอง ลงไปเห็นผู้หญิงใดเป็นครั้งแรก นั่นจะเป็นรักแรกพบล่ะ สนใจไหมเจ้าหนู"
เสียงรุ่นพี่กล่าวกลั้วหัวเราะ

"แล้วรุ่นพี่เคยพบสาวไหนหรือยังฮะ" ยูรีอุสกล่าวอย่างสงสัย พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองวันก่อนที่เงยหน้าพบอังเดร พอสบตาหมอนั่นก็ทำหน้าแดงอย่างไม่มีเหตุผล

"ยังเลย สงสัยฉันจะไม่มีวาสนาจะได้พบรักแรกพบ นี่ก็จะจบอยู่แล้ว ถ้านายสนใจก็มาเที่ยวห้องนี้ได้นะ" คราวน์กล่าวชักชวนรุ่นน้องหน้าหวาน กลบเกลื่อนความรู้สึกแปลกๆในใจ

ในวันแสดงดนตรี

คู่เอกของงานเปียโนคู่ไวโอลิน ได้รับเสียงปรบมือดังกึกก้องจากผู้ปกครองและผู้มีเกรียติที่มาร่วมงาน ต่อด้วยการแสดงของวงออเคสตรา ปิดท้ายด้วยการร้องประสานเสียงคลอดนตรีของยูรีอุส เสียงหวานสูงสะกดผู้คนให้อยู่ในท่วงทำนองของเสียงเพลง การแสดงจบลงพร้อมความประทับใจของแขกที่มาร่วมงาน

บิดาของยูรีอุสมาร่วมงานพร้อมมารดา และรับยูรีอุสกลับพร้อมกันหลังเลิกการแสดง
หมดการแสดงดนตรีแล้วก็จะถึงเทศกาลที่ยิ่งใหญ่ของปี งานคาร์นิวาล
ในโรงเรียนมีการประกวดเจ้าชายและเจ้าหญิง ซึ่งสองตำแหน่งนี้จะได้แสดงละครคู่กันในงานแสดงละครเทศกาลคาร์นิวาลของโรงเรียน
ซึ่งก็เป็นไปตามคาด ตำแหน่งเจ้าหญิงตกเป็นของยูรีอุส ส่วนตำแหน่งเจ้าชายเป็นการขับเคี่ยวของสองหนุ่มปีเจ็ด คราวน์ โซเซีย และดาเรน คล้าก
อันดับสามและสี่เป็นของ โมรีดและอังเดรที่ติดโผด้วย ซึ่งโค้งสุดท้ายผู้ชนะได้แก่รุ่นพี่โซเซีย

หลังประกาศผลยูรีอุสโวยวายเมื่อต้องเล่นบทผู้หญิง "โรงเรียนชายล้วน เฮ้อจัดงานแสดงดนตรียังดีกว่าแสดงละครตั้งเยอะ" แต่ก็บ่นได้ไม่นานเมื่อต้องรีบกลับหลังรถม้าของที่บ้านมาแจ้งข่าวการป่วยกะทันหันของบิดา