บทเพลงแห่งเซเลน ภาคเจ้าหญิงเซร่า

ลำดับตอนที่ #21 : นิมิตแห่งโลก

บทที่21

ร่างมังกรสีดำสนิทกำลังแหวกว่ายในท้องฟ้า ทำลายล้างทุกสิ่งที่อยู่ในทางผ่านของมัน อีกด้านหนึ่งของโลกมังกรสีฟ้า ก็ทำในสิ่งเดียวกัน หลังมังกรทั้งสองประสานพลังกัน เหล่าสิ่งมีชีวิตบนโลกก็สูญสิ้น พื้นดินถูกทำลายจนมนุษย์ไม่อาจอยู่อาศัยได้ น้ำแข็งขั้วโลกละลาย ทั้งทวีปจมอยู่ใต้น้ำทะเล

เด็กหนุ่มผมสีดำ ดวงตาสองข้างสีไม่เหมือนกัน ลืมตาตื่นอย่างตกใจ ฝันไป เราฝันไป แต่เป็นฝันที่เหมือนจริงเหลือเกิน

ในตอนเช้า เขาเข้าไปในห้องทดลองของเซร่าและรูน

แบบจำลองนครลอยฟ้า ลอยอยู่ในรูปทรงกลม เด็กหนุ่มเคยถามว่ารูนจะสร้างเมืองลอยฟ้าทำไม แต่ได้รับรอยยิ้มเป็นคำตอบ

"ตื่นแต่เช้าจังนะซึซึคุ" เสียงรูนพูดอยู่ข้างหลังเด็กหนุ่มชาวญี่ปุ่น

"ผมฝันร้ายนะครับ" ซึซึคุบอก

"ไม่ใช่ฝันร้ายหรอก เป็นนิมิตของโลก เธอได้รับตำแหน่งดาราพยากรณ์แห่งความมืดด้วย" รูนบอก

"หมายความว่าอย่างไร มันจะเกิดขึ้นจริงหรอกฮะ" ซึซึคุถามอย่างตกใจ

"ให้เซร่าอธิบายดีกว่า เพราะภาคต่อของความฝันต้องอาศัยดาราพยากรณ์แห่งแสงด้วย นิมิตถึงจะสมบูรณ์ อำนาจของมนุษย์ไม่อาจทำนายอนาคตที่แน่นอนได้หรอก มันจะแบ่งเป็นสองส่วนเสมอ แล้วแต่ใครจะมองจากด้านไหนนะ" รูนบอก

"โลกที่เกิดบาดแผลจากมนุษย์ กำลังโกรธแค้นบุตรที่ถูกเรียกขานว่ามนุษย์ ความผิดบาปของมนุษย์ที่ทำลายล้างทุกสิ่งเพื่อสนองความโลภของตัวเอง ทำให้ความรักของโลกแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธและชิงชัง ปรารถนาจะฆ่ามนุษย์ ช่วงหลังพลังด้านมืดเริ่มกล้าแข็งจากความสูญเสียจากสงครามโลกทั้งสองครั้ง ถึงแม้สงครามจะจบลง
แต่การแก่งแย่งอำนาจไม่เคยจบลงโดยเฉพาะประเทศมหาอำนาจทำให้ความมืดเพิ่มขึ้น ถึงแม้ฤดูการวางใข่ เหล่าเซเลนที่ตายจะมอบแสงสว่างให้แก่โลก แต่ก็ไม่สามารถหักล้างกับความมืดที่มนุษย์มากมายสร้างได้ และความมืดนั้นจะหันมาทำร้ายมนุษย์เอง
เด็กผู้มีชะตากรรมของมังกรสวรรค์และมังกรปฐพีกำลังจะถือกำเนิดขึ้น เพื่อทำลายล้างโลกที่มนุษย์อยู่ ให้สูญสิ้น โลกเองก็ยอมตายพร้อมกับมนุษย์ที่เคยเป็นที่รัก ถึงได้ทุ่มเทพลังเพื่อแผนการนี้" เซร่าอธิบาย

"เรามีทางหยุดได้ไหมฮะ" ซึซึคุบอก

"อนาคตเปลี่ยนแปลงได้ แต่ต้องมีผู้รับเคราะห์แทน เป็นผู้รับเคราะห์ของโลกแทน ถ้าเด็กแห่งชะตากรรมยินยอมเราก็อาจเปลี่ยนแปลงอนาคตได้ แต่สุดท้ายโลกก็จะถูกทำลายด้วยน้ำมือของมนุษย์เอง พวกเราทำได้แค่ยืดเวลาตายของโลกออกไปเท่านั้น"เซร่าบอกด้วยเสียงเศร้า

"หมายความว่าถ้าช่วยไม่ให้โลกฆ่าตัวตายได้ โลกก็จะถูกมนุษย์ฆ่าตายงั้นเหรอครับ" ซึซึคุถามย้ำ

"มนุษย์มักทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า สุดท้ายความโลภและความทะเยอทะยานก็ทำให้มนุษย์รบราฆ่าฟันกันเอง ผลิตอาวุธที่มีแสนยานุภาพทำลายล้างสูงและทำลายล้างอารยธรรมของตนเอง จนต้องกลับไปเริ่มต้นอารยธรรมใหม่อยู่ดี แต่ครั้งนั้นมันจะรุนแรงจนทำลายล้างดาวแม่ที่พวกเขาอยู่ด้วย ทั้งที่ไม่มีดาวไหนที่มนุษย์จะอยู่ได้อีกแล้วในจักรวาลอันกว้างใหญ่ ดาวอื่นนั้นมนุษย์ไม่อาจอาศัยอยู่ได้เลย" รูนบอกด้วยเสียงไม่ต่างไปจากคู่แฝด

"เราไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เหรอครับ" ซึซึคุถามอย่างไม่ละความพยายาม

"ถ้าพวกเราปล่อยให้โลกฆ่าตัวตาย ความเสียหายก็ไม่มาก แค่สูญสิ้นเผ่าพันธุ์มนุษย์ยุคนี้ แต่ถ้าปล่อยให้มนุษย์ทำลายตัวเอง โลกก็ถึงกาลอวสาน" เซร่าบอกบทสรุป

"ดังนั้นโลกจึงลงมือก่อน ฆ่าเสียก่อนที่จะถูกฆ่า" รูนบอก

"แต่ทุกสิ่งอาจเปลี่ยนแปลงได้ พวกคุณไม่เชื่อในมนุษย์หรอกฮะ" ซึซึคุ พยายามโน้มน้าว

"พวกเราก็อยากเชื่อ แต่เพื่อความไม่ประมาทถึงได้จะสร้างนครลอยฟ้าขึ้นมา สภาพบรรยากาศจะคล้ายท้องน้ำที่เหล่าเซเลนสามารถวางไข่ได้ เพื่อต้อนรับการกลับมาของเหล่าเซเลนในอีกหนึ่งพันปีข้างหน้า หากไม่มีโลกแล้ว"เซร่าอธิบาย

"นั่นจึงเป็นเหตุผลที่พวกเราเรียกพวกชาล์ลกลับมา พวกเราจะวางใข่ เด็กที่เกิดจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับชะตากรรมของโลก แต่ถึงตอนนั้นพวกเราคงไม่อยู่แล้ว"รูนบอก

"พวกคุณจะไปไหนครับ" ซึซึคุถามอย่างตกใจ

"พวกเราเดิมพันไว้กับพระเป็นเจ้า ถ้าพวกเราชนะ ก็จะขอพรแห่งปาฎิหาริย์ ให้โลกได้เกิดใหม่ "เซร่าบอก

"พวกคุณเดิมพันอะไรฮะ"ซึซึคุถาม

"พวกเราเดิมพันเอาไว้ว่ามังกรสวรรค์และมังกรปฐพีจะอยู่เคียงข้างมนุษย์และยอมตายเพื่อมนุษย์"เซร่าบอก

"พวกเราจะจำศีลหลังวางใข่เสร็จและถอดวิญญาณไปเกิดใหม่เพื่อเข้าร่วมในหมากแห่งชะตากรรม เดิมพันกับพระเป็นเจ้าไว้ว่าจะมีคนยอมตายเพื่อบาปของมนุษย์"รูนอธิบายเพิ่มเติม

"พวกคุณจะไปเกิดเป็นมังกรสวรรค์กับมังกรปฐพีสินะครับ"

ซึซึคุบอก หลังตัดสินใจสักพัก จึงเอ่ยขึ้นว่า

"งั้นผมจะดูแลผนึกแห่งความมืดให้เองครับไม่ต้องห่วง"

"เด็กที่จะถือกำเนิดจะมีดาราพยากรณ์แห่งแสงหนึ่ง เจ้าหญิงแห่งแสงหนึ่ง และองครักษ์แห่งแสงอีกหนึ่ง คงต้องฝากเธอดูแลพวกเด็กๆด้วย" เซร่าบอก

"ครับไปเป็นเมสสิอาห์อย่างสบายใจเถอะฮะที่นี่ผมจะดูแลเอง" ซึซึคุบอกอย่างหนักแน่น


ชาล์ลและดีนมาเที่ยวที่ห้องทดลองของรูนและเซร่าในเช้าวันหนึ่ง หลังจากอีลีนอร์พาเที่ยวทั่วเมืองใต้พิภพหมดแล้ว

"โอ้โห นี่อะไรฮะ"ชาล์ลถามขึ้น หลังจากเห็นของที่วางเรียงไว้ในตู้เก็บ แต่สิ่งที่เตะตาคือตุ๊กตาเด็กผู้หญิงสีขาว

"นี่คือบอดี้สูท ที่ฟรังใส่เล่นวันก่อน มีทั้งแบบผู้หญิง และแบบผู้ชาย ถ้าใส่ก็จะเปลี่ยนเพศ เปลี่ยนหุ่นได้ตามขนาดที่เลือก ไว้ปลอมตัวก็ได้"
 
เซร่าอธิบายปนขำเมื่อรู้ถึงการเล่นแผลงๆของฟรัง ทำเอาพ่อลูกเขยช็อคไปเลยนี่

"นี่อะไรฮะ" ดีนถามขึ้นบ้างกับกำไลหลากสีในตู้

"ปืนนะ สวมกำไลไว้ เวลาต้องการอาวุธแค่คิดมันจะสร้างมวลสารของอาวุธได้ จะเป็นปืนสั้น ปืนยาวหรือไรเฟิ่ลก็ได้ มีหลายแบบให้เลือก" รูนว่าพลางหยิบกำไลมาใส่ข้อมือของดีนและสาธิต

"สะดวกดีนะครับแถมไม่ถูกตรวจเวลาผ่านด่านของสนามบินด้วย" ดีนพูดอย่างพอใจหลังทดลองจนคล่องแล้ว

"นี่เป็นของที่ออกแบบมาเพื่อป้องกันตัวนะ ฉันยกให้เธอนะดีน แล้วกำไลแบบนี้ก็จะใช้สร้างบาเรียกันการถูกลอบสังหาร ประธานาธิบดีสหรัฐฯชอบใจมากเคยขอซื้อแต่เราไม่ขาย ให้เป็นของที่ระลึกไปหนึ่งอัน"เซร่าอธิบายกำไลอีกอันก่อนสวมให้ชาล์ล

"เอ๋แล้วเขาไม่ไปหาวิธีสร้างหรือฮะ"ชาล์ลถาม

"อ้อเราบอกไปนะว่าถ้าแกะออกจากข้อมือมันจะระเบิดทำลายตัวเองทันที พวกนั้นก็เลยไม่กล้าแกะออกดู กลัวเสียของดีไป" รูนเล่าปนขบขัน

"จริงสิผมอยากเห็นแอนดรอยด์ อัลรอซบอกว่าที่นี่มีรุ่นใหม่ด้วย"ชาล์ลบอกเมื่อนึกได้

"พอดีเลย พึ่งสร้างเสร็จพอดี มาดูทางนี้สิ"รูนบอก นำทางไปที่แคปซูลด้านใน

ในแคปซูลใสมีร่างชายหนุ่มผมดำอายุประมาณยี่สิบปี หน้าตาคล้ายซึซึคุตอนเป็นผู้ใหญ่

"อันนี้เป็นร่างที่เตรียมไว้ให้ซึซึคุนะ เพราะเมื่อซึซึคุได้รับเลือดของรูนตอนอายุ 15 ปี เวลาของเด็กคนนั้นได้หยุดลง และจะเติบโตช้าๆ กว่าจะเป็นผู้ใหญ่เต็มที่อาจใช้เวลาสองร้อยปี
แต่เด็กคนนั้นต้องออกไปโลกภายนอกตอนพาเด็กๆที่จะเกิดในอนาคตไปโรงเรียน เลยเตรียมร่างนี้ไว้ให้นะ เชื่อมระบบคำสั่งเข้ากับคลื่นสมองของเด็กคนนั้นโดยตรง"เซร่าอธิบาย

"ทำไมถึงใช้เวลาตั้งนานกว่าจะโตล่ะครับ"ชาล์ลถามใ นเมื่อพวกพ่อ และเขาก็โตตามอายุปกติของมนุษย์

"มันเป็นการผนึกความมืดในตัวเด็กคนนั้น ถ้าโตเร็วไปพลังที่เพิ่มเร็วจะทำให้เจ้าตัวควบคุมไม่ได้ เลยผนึกเวลาเขาเอาไว้ ให้โตช้าๆในเวลาหนึ่งพันปีแทน" รูนบอกถึงความจำเป็น

"แบบจำลองเมืองนี้สวยจังฮะ"

ชาล์ลบอกเมื่อเห็นแบบจำลองนครลอยฟ้า เมืองสีเงินส่องประกายลอยอยู่ในท้องฟ้าที่มืดมิด ในครอบแก้วทรงกลม

"แบบจำลองเมืองลอยฟ้า ที่จะสร้างนะ"เซร่าบอก

"สร้างที่ไหนครับ"ดีนถามอย่างสงสัย ถ้าสร้างบนฟ้าก็จะสะดุดตาผู้คนและดาวเทียมอยู่แล้ว

"สร้างไว้ในอวกาศแต่อีกมิติ ไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าได้หรอก สร้างให้มีบรรยากาศคล้ายใต้น้ำ เอาไว้ให้เผ่าเซเลนวางไข่ได้ ในกรณีโลกมีภาวะไม่เหมาะสมต่อการวางไข่นะ" เซร่าบอก

"เดี๋ยวพวกเธอก็ต้องวางไข่ อีกไม่นานก็ได้เวลาที่เหมาะสม"รูนบอก

"พวกเราต้องทำอย่างไรบ้างฮะ"ชาล์ลถามอย่างตื่นเต้น

"แค่คิดถึงความรักมากๆก็พอจ๊ะ เด็กจะเกิดจากความรักของพ่อ และแม่"เซร่าบอกพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน

"คุยกันนานจริง ได้เวลาอาหารเย็นแล้วค่ะ" อีลีนอร์เดินเข้ามาเชิญทุกคนไปทานอาหารเย็น

"ลืมเวลาไปเลยโทษทีนะจ๊ะ อ้อจริงสิ อีลีนอร์รู้สาเหตุรึเปล่า เห็นพักนี้อเล็กซ์ซึมๆไป "

เซร่าถามเมื่อเห็นอาการของคนสนิท

"จะเรื่องอะไรซะอีก ก็วันก่อนท่านอาอยากไปเยี่ยมริวโชน ก็เลยไปแถวมองมาตค์ ในปารีสนะค่ะ เข้าไปในร้านที่ริวโชนชอบไปบ่อยๆ เมื่อไปถึง สบตากับริวโชน เกิดถูกใจริวโชนเข้า เลยจะพาขึ้นเตียงด้วย เล่นเอาช็อคไปเลยนะค่ะ" อีลีนอร์บอกสาเหตุ

ทั้งชาล์ลและดีนเข้าใจเหตุผลทันที ถูกลูกชายที่คิดถึงลากขึ้นเตียง ก็สมควรช็อคอยู่หรอก ริวชี่นะ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย

พิธีวางไข่ถูกกำหนดขึ้น

ทั้งสามคู่เตรียมตัวพร้อม ในคืนพิธีร่างทั้งหก หายไปท่ามกลางแสงอันอ่อนโยนของกุหลาบราชินี

จนครบกำหนดเด็กรุ่นสุดท้ายของกุหลาบราชีนีของเจ้าหญิงเซร่าก็ถือกำเนิดขึ้น

เซร่ากับรูนได้ลูกสาวหนึ่งคน ตั้งชื่อว่า เซร่า เอลเมอรัลด์ ฟอนเทียร์ เดอะพรินเซสออฟเซเลน ผมสีทอง ดวงตาสีเขียวสด ครอบครองตำแหน่งเจ้าหญิงแห่งแสง

ชาล์ลและดีนได้ลูกชาย ตั้งชื่อว่า ซึซึกิ เชอร์แทม ฟอนเทียร์แอนด์แอนเดรียร์ ผมสีทอง ดวงตาสีเขียวน้ำทะเล ครอบครองตำแหน่งดาราพยากรณ์แห่งแสง

ฟรังและเอ็ดได้ลูกชาย ชื่อว่า คาซึกึ เชียร์เรเซีย เทเรีย ผมสีทองดวงตาสีฟ้าอ่อน ครอบครองตำแหน่งองครักษ์แห่งแสง

เด็กทั้งสามได้รับความยินดีจากผู้คนในตระกูล แต่เจ้าหญิงเซร่าคนใหม่นั้นไม่ลืมตาตื่น ทำให้ทุกคนแปลกใจมาก แต่เซร่าบอกว่าเด็กคนนี้เป็นเด็กแห่งอนาคตซึ่งจะหลับไปจนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสมถึงจะลืมตาตื่น เพราะยังไม่ถึงเวลาจริงๆของเขา แต่มีความจำเป็นต้องรีบให้เกิดก่อน

เซร่าได้แต่งตั้งซึซึคุเป็นคู่หมั้นกับเอลเมอรัลด์ และเป็นพ่อทูนหัวของทั้งเชียร์และเชอร์

ทั้งหมดตกลงกันว่าถ้าเชียร์และเชอร์อายุสามปีค่อยส่งไปอยู่โลกภายนอก โดยตกลงว่าจะให้ไปเรียนต่อที่โรงเรียนซี ประเทศญี่ปุ่น ซึซึคุรับปากว่าจะดูแลเด็กทั้งสอง

ฟรังสอนการป้องกันตัวและใช้พลังให้เด็กทั้งสอง เชียร์ดูจะได้เชื้อฟรังมาเยอะ แต่เชอร์ดูจะได้เชื้อดีนมากกว่า แต่ก็ชอบงานทดลองของรูนและรับช่วงห้องทดลองด็อกเตอร์เอ็กซ์ต่อ

สามปี หลังวางไข่เซร่าและรูนสร้างนครลอยฟ้าสำเร็จ ทั้งคู่บอกแผนการจำศีลในคนอื่นในตระกูลรับทราบ

ทั้งหมดนั่งอยู่ในสวน

รวมพิธีอำลาของเซร่าและรูน พวกเขาร่วมเล่นดนตรีร่วมกันเป็นครั้งสุดท้าย

เซร่าเล่นไวโอลิน รูนเล่นเปียโน โจนาเล่นพิณโบราณ เป็นเพลงอย่างไพเราะ คลอด้วยเสียงเพลงอ่อนหวานของเซร่า ผู้คนทั้งหมดล้วนอยากจดจำเหตุการณ์ในคืนนี้ให้นานที่สุด เพราะรู้ว่ามันไม่อาจย้อนเวลาแห่งความสุขกลับมาได้อีกแล้ว

เสียงเพลงไพเราะเป็นดังคำลาของเซร่าและรูน ถึงรู้ว่าทั้งสองจะทำอะไร แต่ก็ไม่สามารถห้ามได้ ในเมื่อมีอนาคตของโลกเป็นเดิมพัน

ทั้งหมดไปส่งเซร่าและรูนที่นครลอยฟ้า นครที่สวยงามแต่ว่างเปล่า ทั้งคู่เดินไปที่มหาวิหารกลางของนครลอยฟ้า เซร่า อุ้มเอลเมอรัลด์ไว้แนบอก รูนโอบกอดคนทั้งคู่ไว้ ก่อนทั้งสามจะหลับไปด้วยกัน แสงสีม่วงห่อหุ้มแสงสีทองที่อยู่ข้างในอย่างอ่อนโยนแต่แข็งแกร่ง ไม่มีสิ่งใดจะกร้ำกรายเข้าไปทำอันตรายผู้ที่นอนหลับได้

"เจ้าหญิงไปสู่ชะตากรรมของโลกแล้วสินะ "

อีฟบอก เมื่อมองจากวิหารเห็นโลกเป็นประกายสีฟ้าอมขาว ลอยสว่างอยู่ท่ามกลางความมืดของอวกาศ ดูราวกับอัญมณีแห่งจักรวาล สวยงาม เลอค่าอย่างหาอะไรมาเทียบไม่ได้จนยอมแลกด้วยชีวิตเพื่อปกป้องโลกใบนี้

"แด่โลกอันเป็นที่รักของเรา"

โจนาบอก ปรารถนาให้ความหวังสุดท้ายของเซร่าและรูนเป็นความจริง