ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ลางสังหรณ์
บทที่ 8
สเนปขยับมือใส่ยากับแผลที่ดูดีขึ้นของลูเซียส
"ขอบใจ ดีขึ้นมากเลย สมเป็นยาที่อาจารย์สอนวิชาปรุงขึ้นเลย"
"ถ้านายไม่ไปหาเรื่องฝืน แผลคงหายเร็วกว่านี้"สเนปตวัดเสียงตอบ
"ก็มันอดใจไม่ไหวหรอก"ว่าพลางก้มหน้าขโมยจุมพิตอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ก่อนโอบเอวอีกฝ่ายเดินออกจากห้อง
ห้องนั่งเล่น
เดรโกเห็นสีหน้าที่แปลกไปของแฮรี่จึงเอ่ยถาม
"นายยังปวดหัวอยู่หรือ"
"ฉันสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นนะ"
"นายคิดไปเองหรือเปล่า"
"ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน เพียงแต่ว่าลางสังหรณ์ของฉันไม่เคยพลาด ว่าแต่นายจะไม่ลองคิดดูเรื่องพันธะสัญญานั่นเหรอ"
ดวงตาสีเขียวสบตาสีเทาอย่างแฝงรอยกังวล
"ฉันไม่อยากให้นายมาแสดงความเป็นฮีโร่มาปกป้องฉันหรอก"เดรโกบอกปัด ถึงส่วนลึกจะดีใจที่อีกฝ่ายไม่ได้รังเกียจ แต่เขาก็อดหวังลึกๆ ไม่ได้ที่ยังอยากได้ยินคำบอกรักของอีกฝ่าย
"อีกอย่างนายก็ยังมีน้องสาวของวีสลีย์" ร่างสูงกล่าวพ้อ
แฮรี่ถอนหายใจ ทำไมมันขี้งอนอย่างนี้ เด็กหนุ่มคิดปนขำท่าทางของอีกฝ่าย ที่ถึงแม้จะไม่มีการปะทะคารมแบบสมัยก่อน แต่ก็ทำให้หัวปั่นพอกัน
"ฉันเลิกกับจินนี่มาปีกว่า ตอนนี้เธอหมั้นกับวิกเตอร์แล้ว และจะต้องให้ฉันยืนยันให้นายแน่ใจก่อนใช่มั้ยว่าฉันคิดยังไงกับนาย"
รอยยิ้มปรากฎบนดวงหน้าหล่อของร่างสูง มองดวงหน้าหวานนิ่งอย่างรอคอยคำตอบสำคัญ
"ถ้าคนที่โวลเดอมอร์เลือกไม่ใช่นาย ฉันก็ไม่คิดจะทำพันธะด้วยหรอก" ร่างบางตอบเลี่ยงคำพูดที่น่าอาย
ร่างสองร่างที่แอบฟังมองหน้าอมยิ้มกัน ( ความจริงเดินลงมาแต่กลัวมาขัดจังหวะ เลยไม่กล้าแสดงตัว )
พิธีแต่งงานถูกเตรียมอย่างเรียบง่าย รอยวาดมนตราบนพื้น สเนปเป็นคนร่ายคาถาพันธะสัญญา ลูเซียสเป็นพยานกรีดเลือดของทั้งสองฝ่ายเพื่อแลกเปลี่ยนกัน
เส้นมนต์ถูกเชื่อมทะลุหน้าอกของแต่ละฝ่าย
" สัญญาจะไม่สิ้นสูญตราบความตายมาพราก" เสียงพึมพำสุดท้ายก่อนเส้นเวทย์มนต์จะหายไป
กริมโมลเพรซ
นางมอลลี่หันหน้าดูนาฬิกา พบว่าเข็มของนายอาเทอร์ไปอยู่ที่โซนอันตราย นางรีบติดต่อคนในภาคีทันที
รอน เฮอร์ไมโอนี่ ปรากฎตัวที่หน้าบ้านวิ่งเข้ามาหานางวิสลีย์
"เกิดอไรขึ้นฮะ"
"พ่อลูก "
นางมอลลี่พึมพำอย่างไม่เป็นภาษา หน้าขาวซีด เฮอร์ไมโอนี่ประคองนางไปนั่งพัก นำชาร้อนมาให้นาง โอบกอดปลอบใจสักพัก ก่อนรอฟังข่าวจากบิลที่ไปกระทรวงเวทย์มนต์
สักพักบิลวิ่งหน้าตื่นเข้ามา พร้อมกับรีมัสและท็องค์ บอกข่าวถึงเรื่องการหายตัวไปของนายอาเทอร์ วิสลีย์ เพอร์ซี่ และสุดท้าย รูฟัจ สคริมเจอร์ รัฐมนตรีกระทรวง พร้อมข้อเรียกร้องของจอมมาร
ที่ต้องการตัวของผู้ทรยศทั้งสามและแฮรี่ พอตเตอร์เป็นการแลกเปลี่ยน
สเนปขยับมือใส่ยากับแผลที่ดูดีขึ้นของลูเซียส
"ขอบใจ ดีขึ้นมากเลย สมเป็นยาที่อาจารย์สอนวิชาปรุงขึ้นเลย"
"ถ้านายไม่ไปหาเรื่องฝืน แผลคงหายเร็วกว่านี้"สเนปตวัดเสียงตอบ
"ก็มันอดใจไม่ไหวหรอก"ว่าพลางก้มหน้าขโมยจุมพิตอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ก่อนโอบเอวอีกฝ่ายเดินออกจากห้อง
ห้องนั่งเล่น
เดรโกเห็นสีหน้าที่แปลกไปของแฮรี่จึงเอ่ยถาม
"นายยังปวดหัวอยู่หรือ"
"ฉันสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นนะ"
"นายคิดไปเองหรือเปล่า"
"ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน เพียงแต่ว่าลางสังหรณ์ของฉันไม่เคยพลาด ว่าแต่นายจะไม่ลองคิดดูเรื่องพันธะสัญญานั่นเหรอ"
ดวงตาสีเขียวสบตาสีเทาอย่างแฝงรอยกังวล
"ฉันไม่อยากให้นายมาแสดงความเป็นฮีโร่มาปกป้องฉันหรอก"เดรโกบอกปัด ถึงส่วนลึกจะดีใจที่อีกฝ่ายไม่ได้รังเกียจ แต่เขาก็อดหวังลึกๆ ไม่ได้ที่ยังอยากได้ยินคำบอกรักของอีกฝ่าย
"อีกอย่างนายก็ยังมีน้องสาวของวีสลีย์" ร่างสูงกล่าวพ้อ
แฮรี่ถอนหายใจ ทำไมมันขี้งอนอย่างนี้ เด็กหนุ่มคิดปนขำท่าทางของอีกฝ่าย ที่ถึงแม้จะไม่มีการปะทะคารมแบบสมัยก่อน แต่ก็ทำให้หัวปั่นพอกัน
"ฉันเลิกกับจินนี่มาปีกว่า ตอนนี้เธอหมั้นกับวิกเตอร์แล้ว และจะต้องให้ฉันยืนยันให้นายแน่ใจก่อนใช่มั้ยว่าฉันคิดยังไงกับนาย"
รอยยิ้มปรากฎบนดวงหน้าหล่อของร่างสูง มองดวงหน้าหวานนิ่งอย่างรอคอยคำตอบสำคัญ
"ถ้าคนที่โวลเดอมอร์เลือกไม่ใช่นาย ฉันก็ไม่คิดจะทำพันธะด้วยหรอก" ร่างบางตอบเลี่ยงคำพูดที่น่าอาย
ร่างสองร่างที่แอบฟังมองหน้าอมยิ้มกัน ( ความจริงเดินลงมาแต่กลัวมาขัดจังหวะ เลยไม่กล้าแสดงตัว )
พิธีแต่งงานถูกเตรียมอย่างเรียบง่าย รอยวาดมนตราบนพื้น สเนปเป็นคนร่ายคาถาพันธะสัญญา ลูเซียสเป็นพยานกรีดเลือดของทั้งสองฝ่ายเพื่อแลกเปลี่ยนกัน
เส้นมนต์ถูกเชื่อมทะลุหน้าอกของแต่ละฝ่าย
" สัญญาจะไม่สิ้นสูญตราบความตายมาพราก" เสียงพึมพำสุดท้ายก่อนเส้นเวทย์มนต์จะหายไป
กริมโมลเพรซ
นางมอลลี่หันหน้าดูนาฬิกา พบว่าเข็มของนายอาเทอร์ไปอยู่ที่โซนอันตราย นางรีบติดต่อคนในภาคีทันที
รอน เฮอร์ไมโอนี่ ปรากฎตัวที่หน้าบ้านวิ่งเข้ามาหานางวิสลีย์
"เกิดอไรขึ้นฮะ"
"พ่อลูก "
นางมอลลี่พึมพำอย่างไม่เป็นภาษา หน้าขาวซีด เฮอร์ไมโอนี่ประคองนางไปนั่งพัก นำชาร้อนมาให้นาง โอบกอดปลอบใจสักพัก ก่อนรอฟังข่าวจากบิลที่ไปกระทรวงเวทย์มนต์
สักพักบิลวิ่งหน้าตื่นเข้ามา พร้อมกับรีมัสและท็องค์ บอกข่าวถึงเรื่องการหายตัวไปของนายอาเทอร์ วิสลีย์ เพอร์ซี่ และสุดท้าย รูฟัจ สคริมเจอร์ รัฐมนตรีกระทรวง พร้อมข้อเรียกร้องของจอมมาร
ที่ต้องการตัวของผู้ทรยศทั้งสามและแฮรี่ พอตเตอร์เป็นการแลกเปลี่ยน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น