ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : พันธะสัญญา
บทที่ 5
หลังจากกลับจากตรอกไดแอนกอน แฮรี่เอาของมาเก็บในห้องนอนที่ใช้ร่วมกับเดรโก โดยห้องนอนใหญ่ยกให้ลูเซียสกับสเนป
เขาเปิดกล่องที่เอามาจากตู้นิรภัย ภายในกล่องมีจดหมายเขียนด้วยลายมือที่ดูคุ้นตา ภารกิจของ ร.อ.บ. มีรอยขีดฆ่าออก ส่วนที่ 1 สร้อยคอของสลิธีริน
ส่วนที่ 2 ถ้วยของฮัพเฟิลพัพ ส่วนที่ 3 แหวนของเรเวนคลอ เหลือเพียงรายชื่อสุดท้ายที่ไม่มีรอยขีดฆ่า
ส่วนที่4 สมุดของทอม ส่วนที่เหลือยังหาไม่เจอ แฮรี่มองดูรายชื่อพลางนับส่วนที่เหลือในใจ แหวนของสลิธีริน งูนากินี และสุดท้ายลอร์ดโวลเดอมอร์
เขามองดูถุงในกล่องอีกครั้ง เทของที่อยู่ในกล่องออกพบ ว่ามีสร้อย ถ้วย แหวนที่ตามหามาตลอดสองปี ของพวกนี้ไม่มีจิตวิญญาณของโวลเดอมอร์เหลืออยู่
เด็กหนุ่มกำลังคิดถึงความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้น ก่อนตัดสินใจร่ายคาถาใส่สร้อย มันฉายภาพเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้น ร่างของเด็กทารกคนหนึ่งกำลังดูดซับเศษเสี้ยวของวิญญาณที่แตกสลายออกมาจากสิ่งที่พิทักษ์มัน
สิ่งที่เห็นมันทำให้เด็กหนุ่มได้ข้อสรุป ว่าทำไมเขาต้องเป็นบุคคลที่ถูกเลือกให้ต่อสู้กับโวลเดอมอร์
เสียงเดรโกดังแว่วจากห้องครัว "ผมซื้อเสี้อผ้ามาให้พ่อ กับอาจารย์ด้วยฮะ เลือกกับแฮรี่แทบแย่"
แฮรี่เดินเข้ามาในห้องครัวพร้อมช่วยจัดโต๊ะอาหาร หลังทานอาหารเสร็จพวกเขาจึงเริ่มสนทนา สร้างความคุ้นเคยและลดบรรยากาศเก้อเขินระหว่างกัน
"เธอมีวิธีอะไรที่ทำให้จอมมารเข้าร่างเธอไม่ได้นะแฮรี่ เท่าที่ฉันทราบเธอเรียนวิธีสกัดใจไม่สำเร็จนี่ ตอนศึกที่กระทรวงเวทย์มนต์" ลูเซียสถามอย่างสงสัย
แฮรี่ยิ้มก่อนเงยหน้าตอบ"ดัมเบิลดอร์ บอกว่าผมมีอำนาจที่โวลเดอมอร์ไม่มี และมันช่วยปกป้องผม ทำให้โวลเดอมอร์ทรมานเมื่ออยู่ในร่างผม"
"อำนาจอะไร" เดรโกถามอย่างสงสัย
"ความสามารถที่จะรักได้ วิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ไม่สามารถที่จะเข้าใจความรักนั้น ไม่สามารถทนอยู่ในร่างที่มีความรักได้ เหมือนความมืดไม่อาจดำรงอยู่ได้ในแสงสว่าง"
แฮรี่ตอบพร้อมรอยยิ้มนุ่มนวล ใช่พ่อแม่ให้วิญญาณที่สมบูรณ์แก่เขาอีกครั้งเพื่อแก้ไขสิ่งที่ตัวเขาเองได้ทำผิดไปในนามของลอร์ดโวลเดอมอร์
"แต่ถ้าจอมมารเจอลูก ท่านสามารถยึดครองร่างลูกได้เพราะพันธะสัญญาได้ถูกกระทำแล้วถึงพิธีจะไม่สมบูรณ์ก็เถอะ" ลูเซียสพูดอย่างกังวล
"แต่ถ้ามีพันธะสัญญาที่รุนแรง แข็งแกร่งกว่าก็สามารถหักล้างได้" สเนปกล่าวแก้
"พันธะสัญญาอะไรเหรอครับ" แฮรี่ถามพร้อมกับเดรโก
"พันธะสัญญาเก่าแก่ที่สุดและแข็งแกร่งที่สุด คำสาบานรักของการแต่งงาน การที่จะมอบวิญญาณของตนให้แก่อีกฝ่าย และรับเอาวิญญาณครึ่งหนึ่งมาจากอีกฝ่าย"
สเนปพูดพลางจ้องหน้าทั้งแฮรี่และเดรโก
"ถ้าทำสัญญานั้นก็แปลว่า วิญญาณของโวลเดอมอร์จะเข้าครอบครองร่างของเดรโกไม่ได้" แฮรี่ถาม เพื่อขอคำยืนยัน
"ใช่แต่มันต้องได้รับความร่วมมือของเธอ พอตเตอร์" สเนปตอบ
"ถ้าผมไม่ขัดข้อง" แฮรี่ตอบเสียงเข้ม
"บ้า คนอย่างฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของนาย" เดรโกโพล่งออกมา
"เดรโก "เสียงตวาดจากบิดา ทำให้ เดรโกเงียบเสียงก้มหน้านิ่ง
ที่กริมโมลเพรซ
นายอาเทอร์ วิสลีย์ มาที่กองบัญชาของภาคีหลังเสร็จงานที่กระทรวงพร้อม บิล กล่าวทักทายลูกชายคนเล็กอย่างดีใจและกล่าวทักทายฮอร์ไมโอนี่อย่างยินดีที่พวกเขายังปลอดภัย
นางวิสลีย์ นำอาหารมาเสริฟ หลังทานอาหารเสร็จ พวกเขาคุยเรื่องต่างๆ เฮอร์ไมโอนี่หยิบเดลี่พรอเฟต ฉบับที่ติดมือบิลมาอ่าน ก่อนอุทานกับข่าวพาดหัว
ซีกเกอร์สาวจากอังกฤษพบรักซีกเกอร์หนุ่มจากบัลกาเรีย
"นี่มันข่าวจินนี่กับวิกเตอร์นี่ รอน"
"ไหน อะไรทำไม ผมไม่รู้เรื่องเลยละฮะ" รอนถามพ่อทันทีที่เห็นข่าวน้องสาวกับอดีตกิ๊กของเฮอร์ไมโอนี่
"พวกเขาเป็นแค่เพื่อนกันเอง หนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวเกินจริงไปอย่างนั้นเองลูก" นางมอลลี่ตอบ
"พวกลูกจะอยู่ที่นี่นานไหม" อาเทอร์ถาม
"พวกเราว่าไปหาข่าวเพิ่มเติมที่ฮอกวอตซ์ฮะ" รอนตอบ
"ระวังตัวด้วยนะ" บิลกล่าวเตือน
ในห้องที่มืดสนิท
ชายร่างสูงนัยน์ตาสีแดง กำลังร่างเวทย์มนต์ ก่อนพึมพำ
"ไม่มี เป็นไปไม่ได้ พวกมันยังไม่ตาย แต่ทำไมถึงไม่สามารถจับที่อยู่พวกมันได้ เก่งขึ้นมากจริงๆแฮรี่ พอตเตอร์ คงต้องรีบลงมือก่อนที่จะปีกกล้าขาแข็งกว่านี้"
หลังจากกลับจากตรอกไดแอนกอน แฮรี่เอาของมาเก็บในห้องนอนที่ใช้ร่วมกับเดรโก โดยห้องนอนใหญ่ยกให้ลูเซียสกับสเนป
เขาเปิดกล่องที่เอามาจากตู้นิรภัย ภายในกล่องมีจดหมายเขียนด้วยลายมือที่ดูคุ้นตา ภารกิจของ ร.อ.บ. มีรอยขีดฆ่าออก ส่วนที่ 1 สร้อยคอของสลิธีริน
ส่วนที่ 2 ถ้วยของฮัพเฟิลพัพ ส่วนที่ 3 แหวนของเรเวนคลอ เหลือเพียงรายชื่อสุดท้ายที่ไม่มีรอยขีดฆ่า
ส่วนที่4 สมุดของทอม ส่วนที่เหลือยังหาไม่เจอ แฮรี่มองดูรายชื่อพลางนับส่วนที่เหลือในใจ แหวนของสลิธีริน งูนากินี และสุดท้ายลอร์ดโวลเดอมอร์
เขามองดูถุงในกล่องอีกครั้ง เทของที่อยู่ในกล่องออกพบ ว่ามีสร้อย ถ้วย แหวนที่ตามหามาตลอดสองปี ของพวกนี้ไม่มีจิตวิญญาณของโวลเดอมอร์เหลืออยู่
เด็กหนุ่มกำลังคิดถึงความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้น ก่อนตัดสินใจร่ายคาถาใส่สร้อย มันฉายภาพเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้น ร่างของเด็กทารกคนหนึ่งกำลังดูดซับเศษเสี้ยวของวิญญาณที่แตกสลายออกมาจากสิ่งที่พิทักษ์มัน
สิ่งที่เห็นมันทำให้เด็กหนุ่มได้ข้อสรุป ว่าทำไมเขาต้องเป็นบุคคลที่ถูกเลือกให้ต่อสู้กับโวลเดอมอร์
เสียงเดรโกดังแว่วจากห้องครัว "ผมซื้อเสี้อผ้ามาให้พ่อ กับอาจารย์ด้วยฮะ เลือกกับแฮรี่แทบแย่"
แฮรี่เดินเข้ามาในห้องครัวพร้อมช่วยจัดโต๊ะอาหาร หลังทานอาหารเสร็จพวกเขาจึงเริ่มสนทนา สร้างความคุ้นเคยและลดบรรยากาศเก้อเขินระหว่างกัน
"เธอมีวิธีอะไรที่ทำให้จอมมารเข้าร่างเธอไม่ได้นะแฮรี่ เท่าที่ฉันทราบเธอเรียนวิธีสกัดใจไม่สำเร็จนี่ ตอนศึกที่กระทรวงเวทย์มนต์" ลูเซียสถามอย่างสงสัย
แฮรี่ยิ้มก่อนเงยหน้าตอบ"ดัมเบิลดอร์ บอกว่าผมมีอำนาจที่โวลเดอมอร์ไม่มี และมันช่วยปกป้องผม ทำให้โวลเดอมอร์ทรมานเมื่ออยู่ในร่างผม"
"อำนาจอะไร" เดรโกถามอย่างสงสัย
"ความสามารถที่จะรักได้ วิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ไม่สามารถที่จะเข้าใจความรักนั้น ไม่สามารถทนอยู่ในร่างที่มีความรักได้ เหมือนความมืดไม่อาจดำรงอยู่ได้ในแสงสว่าง"
แฮรี่ตอบพร้อมรอยยิ้มนุ่มนวล ใช่พ่อแม่ให้วิญญาณที่สมบูรณ์แก่เขาอีกครั้งเพื่อแก้ไขสิ่งที่ตัวเขาเองได้ทำผิดไปในนามของลอร์ดโวลเดอมอร์
"แต่ถ้าจอมมารเจอลูก ท่านสามารถยึดครองร่างลูกได้เพราะพันธะสัญญาได้ถูกกระทำแล้วถึงพิธีจะไม่สมบูรณ์ก็เถอะ" ลูเซียสพูดอย่างกังวล
"แต่ถ้ามีพันธะสัญญาที่รุนแรง แข็งแกร่งกว่าก็สามารถหักล้างได้" สเนปกล่าวแก้
"พันธะสัญญาอะไรเหรอครับ" แฮรี่ถามพร้อมกับเดรโก
"พันธะสัญญาเก่าแก่ที่สุดและแข็งแกร่งที่สุด คำสาบานรักของการแต่งงาน การที่จะมอบวิญญาณของตนให้แก่อีกฝ่าย และรับเอาวิญญาณครึ่งหนึ่งมาจากอีกฝ่าย"
สเนปพูดพลางจ้องหน้าทั้งแฮรี่และเดรโก
"ถ้าทำสัญญานั้นก็แปลว่า วิญญาณของโวลเดอมอร์จะเข้าครอบครองร่างของเดรโกไม่ได้" แฮรี่ถาม เพื่อขอคำยืนยัน
"ใช่แต่มันต้องได้รับความร่วมมือของเธอ พอตเตอร์" สเนปตอบ
"ถ้าผมไม่ขัดข้อง" แฮรี่ตอบเสียงเข้ม
"บ้า คนอย่างฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของนาย" เดรโกโพล่งออกมา
"เดรโก "เสียงตวาดจากบิดา ทำให้ เดรโกเงียบเสียงก้มหน้านิ่ง
ที่กริมโมลเพรซ
นายอาเทอร์ วิสลีย์ มาที่กองบัญชาของภาคีหลังเสร็จงานที่กระทรวงพร้อม บิล กล่าวทักทายลูกชายคนเล็กอย่างดีใจและกล่าวทักทายฮอร์ไมโอนี่อย่างยินดีที่พวกเขายังปลอดภัย
นางวิสลีย์ นำอาหารมาเสริฟ หลังทานอาหารเสร็จ พวกเขาคุยเรื่องต่างๆ เฮอร์ไมโอนี่หยิบเดลี่พรอเฟต ฉบับที่ติดมือบิลมาอ่าน ก่อนอุทานกับข่าวพาดหัว
ซีกเกอร์สาวจากอังกฤษพบรักซีกเกอร์หนุ่มจากบัลกาเรีย
"นี่มันข่าวจินนี่กับวิกเตอร์นี่ รอน"
"ไหน อะไรทำไม ผมไม่รู้เรื่องเลยละฮะ" รอนถามพ่อทันทีที่เห็นข่าวน้องสาวกับอดีตกิ๊กของเฮอร์ไมโอนี่
"พวกเขาเป็นแค่เพื่อนกันเอง หนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวเกินจริงไปอย่างนั้นเองลูก" นางมอลลี่ตอบ
"พวกลูกจะอยู่ที่นี่นานไหม" อาเทอร์ถาม
"พวกเราว่าไปหาข่าวเพิ่มเติมที่ฮอกวอตซ์ฮะ" รอนตอบ
"ระวังตัวด้วยนะ" บิลกล่าวเตือน
ในห้องที่มืดสนิท
ชายร่างสูงนัยน์ตาสีแดง กำลังร่างเวทย์มนต์ ก่อนพึมพำ
"ไม่มี เป็นไปไม่ได้ พวกมันยังไม่ตาย แต่ทำไมถึงไม่สามารถจับที่อยู่พวกมันได้ เก่งขึ้นมากจริงๆแฮรี่ พอตเตอร์ คงต้องรีบลงมือก่อนที่จะปีกกล้าขาแข็งกว่านี้"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น