harry 6.9

ลำดับตอนที่ #23 : ฮอกวอตซ์2

บทที่ 23

เช้าวันเปิดเรียนวันแรก สามพี่น้องเชื้อสายวิสลีย์ เดินเคียงกัน ร่างสูงที่เหมือนกัน กับร่างเล็กบางครงกลาง สะดุดความสนใจของผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก

"วันนี้วิชาแรกเราเรียนอะไรนะ" เจวาถาม

คู่แฝดอีกคนส่ายหน้าเป็นคำตอบ

ก่อนที่ร่างบางตรงกลางจะบอก" วิชาปรุงยากับบ้านสลิธีลิน"

ทั้งสามเข้าห้องเรียนหาที่นั่ง อาจารย์ผมสีดำร่างโปร่งบางเดินเข้ามา ก่อนเริ่มบทเรียนแรก ด้วยนิสัยเดิม หักคะแนนบ้านกริฟฟินดอร์ตามระเบียบ โทษฐานที่นาธานตอบคำถามไม่ได้ ถึงแม้จะมีแฮรี่ตอบแทนให้แต่โดยรวมก็ติดลบอยู่ดี

หลังหมดชั่วโมงเรียนวันแรก แฮรี่เดินไปหาพ่อทูนหัว ที่ห้องทำงานใต้ดิน

เสียงคนสนทนาดังแว่วออกมา ก่อนที่แฮรี่ได้ยินเสียงพ่อทูนหัวร้อง

"ปล่อยนะ"

เด็กชายรีบผลักประตูเข้าไป

"เซเวอรัส เป็นอะไรหรือเปล่าฮะ"

เด็กชายร้องถามเมื่อเข้ามาในห้อง แต่ก็เห็นเพียงแต่ ร่างชายผมดำ ชุดคลุมหลุดลุ่ยเล็กน้อย กับเสือดำตัวโตที่นั่งเรียบร้อยข้างๆ

"ขอโทษ ครับ ผมนึกว่ามีเรื่องอะไร เลยรีบเข้ามาไม่ทันได้เคาะประตู"

เด็กชายกล่าวหน้าแดง

"ไม่เป็นไรหรอกแฮรี่ ทันเวลาพอดีเลย"

เซเวอรัสบอก พลางยกมือลูบศีรษะเด็กชายอย่างเอ็นดู ปรายตามองเสือดำตัวโตเล็กน้อย

"เซเวอรัสกำลังทำอะไรหรอก ผมช่วยไหมฮะ"
 
เด็กชายถามอย่างสนใจ

"เอาสิ ฉันกำลังคิดยาใหม่อยู่นะ แต่อยู่ระหว่างทดลองมันยังไม่สำเร็จหรอก"
 
เซเวอรัสบอกเด็กชาย

"ยาอะไรเหรอครับ"

แฮรี่ถามพลางมองน้ำยาสีเขียวขุ่นบนโต๊ะ แล้วก็มีน้ำยาต่างๆวางไว้อีกมากมาย

"น้ำยาระงับอาการกำเริบของผู้ถูกมนุษย์หมาป่าทำร้าย แต่มันยังไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ คงต้องทดลองต่อไป ปัญหาก็แค่ช่วยกรอกยาหนูทดลองเท่านั้นที่มันยุ่งยากจนต้องหาผู้ช่วย"

เซเวอรัสบอกจุดประสงค์ที่ต้องการผู้ช่วยจับไอ้เสือไม่รักดี แถมลามกอีกด้วยต่างหาก

ทุกเย็นแฮรี่เลยได้ที่เที่ยวใหม่เป็นห้องทดลองของพ่อทูนหัว ทำให้เขาได้รู้จักน้ำยามากมาย และแอบรู้ความลับว่าที่แท้แล้วคุณเสือดำเสือทดลองกิตติมาศักดิ์ เป็นคนรักของพ่อทูนหัว แต่ยังไม่เคยเห็นหน้าตาตรงๆ ได้ยินแต่เสียงต้อนลวนลามพ่อทูนหัวของเขานะสิ

หลังเลิกเรียนวิชาสุดท้ายของสัปดาห์ ฝาแฝดพาแฮรี่ไปที่สนามควิชดิช

"พวกนายพาฉันมาทำอะไรที่สนามควิชดิชล่ะ" แฮรี่ถามอย่างสงสัย

"เดี๋ยวก็รู้น่า" เจวาตอบ

สักพักเด็กหนุ่มร่างสูงพร้อมรุ่นพี่อีกสี่คนเดินมาหาพวกเขา

"ฉันโจนาธาน เบส เป็นกัปตันทีมควิชดิชบ้านกริฟฟินดอร์ ตำแหน่งคีปเปอร์ " เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล ดวงตาสีน้ำตาลแนะนำตัว

"ฉันเวลล่า ฮันเตอร์ " เด็กสาวผมสีแดง ตาสีฟ้าแนะนำตัว

"ฉันเอลิซาเบท โรซ่า" เด็กสาวผมสีทอง ตาสีเขียวแนะนำตัวเอง

"และฉัน เบล ไทเมอร์ พวกเราสามคนเป็นเชสเซอร์ของทีม"

"แนะนำตัวครบแล้ว ฉันจะบอกจุดประสงค์ที่เรียกพวกนายมาวันนี้ พวกนายไม่สนใจเล่นให้ทีมของบ้านหรือ" โจนาธานถาม

"ตำแหน่งไหนล่ะ" เจเวียถามอย่างเข้าใจจุดประสงค์

"เท่าที่อาจารย์ลูปินแนะนำมา พวกเราอยากให้พวกเธอฝาแฝดเล่นตำแหน่งบีตเตอร์ และแฮรี่เล่นตำแหน่งซีกเกอร์ แต่พวกเราขอดูความสามารถของพวกเธอก่อน" โจนาธานบอก

จากนั้นทั้งเจ็ดคนก็ขึ้นสู่ท้องฟ้า ความเร็วในการขี่ไม้กวาดและสายตาของพวกเขาสามคนมากกว่าคำร่ำลือเสียอีก ทำให้ความหวังของทีมเรื่องรองขึ้น หวังพ่ายแพ้มาสองปีซ้อน

พวกเขานัดหมายวันฝึกซ้อมสามวันต่อสัปดาห์

"ว้า ชีวิตอันแสนสุขของฉ้าน" เจวาบอกอย่างเสียดาย

"จริงสิไหนว่าไม่ให้ปีหนึ่งเข้าร่วมทีมควิชดิช" เจเวียบ่นบ้าง

"เห็นว่ามีกรณียกเว้นตั้งแต่สมัยของแฮรี่ พอตเตอร์นะ" แฮรี่บอก

"ฉันว่าจะใช้ชีวิตแสนสุข จีบสาวๆสวยๆในโรงเรียนเสียหน่อย" เจวายังบ่นไม่หยุด

"จริงด้วย เขาน่าจะยกเว้นให้พวกเราไปเที่ยวฮ็อกมีดได้บ้างนะ" เจเวียบอกอย่างมีความหวัง

"พวกนายจะบ่นไปทำไม ในเมื่อพวกนายไม่ปฎิเสธเองนี่" แฮรี่ขัดอย่างรำคาญ

"ก็ใครจะไปปฎิเสธได้" สองฝาแฝดตอบพร้อมกัน

ในตอนเช้าบนโต๊ะอาหารในห้องโถง

เหล่านกฮูกนำของมาส่งให้เจ้านายของมัน เฮ็กวิดนำห่อของมาให้แฮรี่เช่นกันเด็กหนุ่มให้รางวัลนกฮูกของตน มันจิกมือของเด็กหนุ่มอย่างรักใคร่ก่อนบินกลับไปพัก

เสียงฮือฮาดังมาจากโต๊ะของสลิธีรินเมื่ออ่านข่าวเช้าในเดลี่ฟรอเฟ็ต

"เศรษฐีหนุ่มเนื้อหอม เต้นรำคู่กับหญิงสาวจากตระกูลสายเลือดบริสุทธิ์"

"สองคนนี้เขาเรียนฮอกวอตซ์และอยู่บ้านเดียวกัน"

"ผู้หญิงนี่เป็นญาตินายใช่ไหม เคน" เสียงถามส่งไปถึงเด็กหนุ่ม

"อ้อท่านอาแพนซี่นะเหรอ ความจริงก็เห็นควงกันมานานแล้วนะแต่อีกฝ่ายก็ไม่ตกลงปลงใจด้วยซะที จนเพื่อนรุ่นเดียวแต่งงานกันหมดแล้ว"

เด็กหนุ่มนามเคน พาร์กินสันตอบตามที่ได้รู้มา

"อาจมีตัวจริงอยู่แล้วก็ได้"เด็กหนุ่มอีกคนวิจารณ์

เสียงพูดคุยที่มาเข้าหูแฮรี่ถึงแม้จะไม่ได้ตั้งใจฟัง แต่ก็อดฟังไม่ได้เมื่อเป็นเรื่องของคนพิเศษ ใช่ท่านอาถึงจะงานยุ่งเสมอแต่ก็ไม่เคยลืมวันเกิดของเขา และเมื่อว่างก็จะแวะมาหาเสมอ แต่ไม่เคยเห็นคนรักของท่านอาเลย เป็นใครกันนะ
แต่ก็คงไม่ใช่คุณป้าคนนั้นหรอก เพราะเวลามีข่าวทีไร ท่านแม่ก็เล่าว่าคุณป้าคนนั้นตามตื้อฝ่ายเดียวมาตั้งแต่เรียนแล้ว เด็กหนุ่มครุ่นคิดจนเพลิน

"แฮรี่ เป็นอะไรเหรอ เห็นเรียกตั้งนานไม่ตอบ" เสียงเจเวียดังข้างหู

"แฮรี่" เจวาช่วยเรียก

กว่าที่เด็กหนุ่มจะรู้สึกตัว

"อะไรเหรอ ขอโทษทีคิดอะไรเพลินไปหน่อย"  แฮรี่บอกเมื่อรู้สึกตัว

"ได้เวลาเรียนแล้ว เราไปที่เรือนสมุนไพรกันดีกว่า" เจเวียบอก

ทั้งสามจึงลุกจากโต๊ะอาหารไปเรียนคาบแรกกัน


ที่บ้านโพรงกระต่าย

"รอน แฮรี่ไปโรงเรียนเป็นอย่างไรมั้ง" นางมอลลี่ถามอย่างเป็นห่วง

"ส่งจดหมายมาว่าได้อยู่บ้านกริฟฟินดอร์ แถมได้เข้าเป็นซีกเกอร์ตั้งแต่ปีแรกด้วยนี่ฮะ"
 
รอนบอกเรื่องของแฮรี่ให้มารดาทราบเท่าที่รู้

"ดีจัง คราวนี้เขาจะได้เป็นนักเรียนธรรมดา ไม่ใช่เด็กชายผู้รอดชีวิตสินะ"

นางมอลลี่บอกอย่างเป็นห่วงเด็กน้อยผู้น่าสงสารของนาง

"นั่นสิครับ เมื่อก่อนจำได้ว่าเคยอิจฉาหมอนั่นที่มันดัง แต่ก็รู้ว่าหมอนั่นไม่ชอบ แต่ยังไงหมอนั่นก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ผมมี" รอนเอ่ย

"อ้าวรอน มาเมื่อไหร่นะ" นายอาเทอร์ทักบุตรชาย

"เมื่อเช้าครับ ถูกแม่ตามมาให้มารายงานเรื่องหลานสุดที่รักครับพ่อ" รอนบอกพลางแซวมารดา

นางมอลลี่ค้อนบุตรชายยกใหญ่ก่อนบอก "แม่เป็นห่วงแฮรี่นี่ "

ในห้องพัก

แฮรี่แกะห่อของขวัญที่ได้ออกมาดู เขาไม่กล้าแกะที่ห้องโถงเลยเก็บไว้แกะตอนอยู่คนเดียวในห้องพัก เห็นเป็นไดอารี่เล่มสวยงาม เมื่อเปิดหน้าแรกดูเห็นลายมือคุ้นเคยเขียนไว้หน้าปก

"ไว้เขียนเรื่องสนุกในโรงเรียนนะ ฉันก็มีอีกเล่มที่เหมือนกัน ถ้าเธอเขียนอะไรในเล่มนี้ มันก็จะปรากฏในอีกเล่มเหมือนกัน เหมือนเธอเล่าให้ฉันฟังด้วยตัวเอง"

แฮรี่ยิ้มพอใจกับของขวัญ เขาตั้งใจจะบันทึกเรื่องราวในโรงเรียนทุกวันเลย ท่านอาจะได้สนุกในการอ่านบันทึกของเขา

เด็กหนุ่มคิดอย่างพอใจก่อนเริ่มจรดปากกาเขียนบันทึกประจำวันลงไป

ในที่สุดการแข่งขันควิชดิชรอบแรกก็มาถึง

ทีมที่แข่งขันเป็นคู่เปิดสนามคือ ทีมกริฟฟินดอร์ กับทีมสลิธีริน

นักกีฬาของทั้งสองทีมต่างลงสนาม

ทางฝ่ายสลิธีรินได้เปรียบเรื่องตัวผู้เล่นส่วนใหญ่มีฝีมือและประสบการณ์มากกว่า
ทำคะแนนนำฝ่ายกริฟฟินดอร์ แถมยังเก่งเรื่องการเล่นโกงทุกรูปแบบ

ฝาแฝดครัมได้แสดงฝีมือตีลูกบลัดเจอร์ตอบโต้ได้ทันควันหลังตั้งตัวติด

แฮรี่บินหลบลูกบลัดเจอร์ฝ่ายตรงข้าม พอๆกับบินหลบผู้เล่นสลิธีรินที่เข้ามาหาเรื่อง ก่อนจะเหลือบเห็นลูกสนิชสีทอง เด็กหนุ่มจับไม้กวาดพุ่งเข้าหาลูกสนิชทันที
ซีกเกอร์ของฝ่ายสลิธีริน เมื่อเห็นซีกเกอร์กริฟฟินดอร์เห็นเป้าหมายสีทอง ก็ประกบตามอย่างรวดเร็ว หมายเบียดเด็กหนุ่มตกไม้กวาด แต่แฮรี่อาศัยความเร็วและไวกว่าสลัดพ้น เอื้อมมือคว้าลูกสนิชได้ทันก่อนมันบินหนีไป

เกมจบด้วยชัยชนะของกริฟฟินดอร์ 180 ต่อ 70 แต้ม

ศ.มักกอนนากัลยิ้มแก้มแทบปริ กับทีมของอดีตบ้านตัวเอง แต่กับซีกเกอร์หนุ่มน้อยที่เธอเคยหมายตาเขาตั้งแต่อยู่ปีหนึ่ง สามีภรรยาลูปินก็ดีใจไม่แพ้กัน

ส่วนเซเวอรัสแม้ไม่พอใจกับผลงานของทีมบ้านสลิธีรินก็แอบถอนหายใจที่ลูกทูนหัวตัวดีไม่บาดเจ็บ

หนุ่มน้อยถูกแห่ และโยนด้วยความยินดี

โจนาธานยิ้มแก้มปริ กับชัยชนะนัดแรก
ก่อนบอกกำหนดการซ้อมต่อไป ตามด้วยเสียงบ่นของฝาแฝด

หลังจบฤดูควิชดิชนัดแรก ก็ตามด้วยการบ้านกองพะเนิน

"แฮรี่ การบ้านวิชาปรุงยานายทำเสร็จหรือยัง"เจวาถาม

"เสร็จแล้ว ฉันกำลังลอกอยู่" เจเวียบอก

"งั้นฉันขอวิชาอื่นที่เสร็จแล้วก็ได้" เจวาบอกข้อเสนอใหม่

แฮรี่ส่งม้วนกระดาษที่เสร็จแล้ววิชาสมุนไพรให้ฝาแฝด ก่อนหันมาตรวจทานการบ้านชิ้นสุดท้าย

"พวกนายลอกเสร็จแล้ว ช่วยเก็บให้ฉันด้วยแล้วกัน ฉันจะไปห้องสมุด" แฮรี่ว่าพลางลุกขึ้น

"ห้องสมุด แต่อ่านหนังสือทำการบ้าน นายยังไม่เบื่อเหรอ" เจเวียถามอย่างตกใจ

"ลองไม่ได้คะแนนดี แม่ฉันได้บ่นหูชาตอนปิดเทอมแน่" แฮรี่บอก ก่อนลุกไปห้องสมุดอย่างที่ตั้งใจ

แฮรี่เดินหยิบหนังสือที่น่าสนใจออกมาอ่าน ความจริงถ้าอ่านจนติดเป็นนิสัยแล้ว ก็พบว่ามันเพลิดเพลินใช้ได้ทีเดียว แต่ก็ต้องสะดุดตากับคนที่เดินมาทัก

"ขอนั่งด้วยคนได้ไหม"

เด็กหนุ่มนามเคน พาร์กินสันเอ่ยถาม ก่อนทรุดตัวนั่งตรงข้ามเด็กหนุ่มหน้าหวานที่เขาติดใจตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงเรียนแล้ว

"ตามสบาย"

เด็กหนุ่มตอบก่อนหันมาสนใจหนังสือตรงหน้าต่อ แม่เล่าว่าต้องใช้เวลาตั้งหกปีกว่าจะอ่านหนังสือในห้องสมุดจบ แต่ไม่รวมหนังสือต้องห้าม เขาตั้งใจว่าจะทำลายสถิติของแม่เสียหน่อย

เคนนั่งมองหน้าหวาน ที่สนใจหนังสือตรงหน้ามากกว่าเขา ดูแล้วน่ารักดี แต่จะจีบวิธีไหนดีล่ะเนี่ย

เด็กหนุ่มเงยหน้ามองเห็นฟ้าเริ่มมืด ก็เก็บหนังสือที่อ่านเสร็จ และเดินไปยืมหนังสือเล่มอื่นต่อ ท่ามกลางการตกตะลึงจนตาค้างของเด็กหนุ่มบ้านสลิธีริน เมื่อตั้งสติได้เด็กหนุ่มหน้าหวานก็ลับกายออกจากห้องสมุดแล้ว

"โธ่เอ้ย" เคนพึมพำอย่างเสียดาย ก่อนบอกตัวเองว่าพรุ่งนี้ค่อยมาห้องสมุดใหม่ก็ได้

"เฮ้ย เจวา ห้องสมุดเป็นที่ที่พ่อเราเคยใช้จีบแม่ของแฮรี่หรือเปล่าวะ" เจเวียถามคู่แฝด

"อือม์นั่นสิ เห็นทีต้องตามไปคุมเสียแล้ว เดี๋ยวมีแมลงมาเกาะแกะ" เจวาตอบอย่างเห็นด้วย กับความคิดของคู่แฝด

"คงต้องให้ลุงจอร์จกับลุงเฟร็ด ส่งอุปกรณ์เสริมมาให้ซะแล้ว" เจเวียว่า

"ต้องหลบให้พ้นตาเจ้าฟิลด์ จอมเฮี้ยบด้วย เห็นลุงว่าเจ้าสควิปนั่นหมายตาคนในตระกูลเราเสมอ"เจวาเสริม

"แหมก็ตระกูลเรารักความบันเทิงขนาดนั้น" เจเวียบอกพลางหัวเราะ ก่อนวางแผนการณ์บันเทิงต่อ

"ว่างจนวางแผนบ้าๆ อะไรอีกแล้วล่ะสิ" แฮรี่ที่พี่งกลับจากห้องสมุดถามอย่างรู้ทันนิสัย ลูกพี่ลูกน้องตัวดี

"แหม นายร่วมด้วยไหมล่ะ" เจเวียชวนทันทีเพื่อปิดปาก

"งั้นแผนแรก วันหยุดเราไปเที่ยวฮ็อกมีดกันดีกว่า" แฮรี่ว่า

"แผนที่ตัวกวนสินะ นายเอามาด้วยเหรอ" เจวาถามบ้าง

"แน่นอน ตอนลุงจอร์จเล่า ฉันก็แอบไปค้นในห้องเก็บของที่บ้านจนเจอ นำติดมาด้วย" แฮรี่บอก

ทั้งสามสุ่มหัวกัน เพื่อวางแผนเที่ยวทันที