คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : การเริ่มต้น
บทที่21
ที่กริมโมลเพลซ
เสียงเด็กร้องเรียกความสนใจของเหล่าเพื่อนๆ บ้านกริฟฟินดอร์เป็นอย่างมาก
"หิวนมมั้ง"
"ปวดฉี่ต่างหาก"
"อยากให้ลุงอุ้มมั้ง"
พวกเพื่อนๆต่างรุมล้อมทารกน้อยผมสีดำ นัยน์ตาสีเขียว
"พวกแกพึ่งแต่งงานก็มีลูกแล้ว เร็วทันใจเลยว่ะ " เชมัสแซวรอน
"ฉันว่าท้องก่อนแต่งมากกว่า" ดีนบอก พลางส่งสายตาเจ้าเล่ห์ใส่รอน
รอนฟังคำเหล่าเพื่อนๆ โดยยิ่งพูดก็ยิ่งลามปามขึ้นเรื่อยๆ เรียกสีแดงปรากฏขึ้นบนใบหน้ารับกับสีผมขึ้นทุกที
แต่เสียงนินทาก็ยุติเมื่อเฮอร์ไมโอนี่ชงนมมาให้ทารกน้อย ที่เปลี่ยนจากกลุ่มหนุ่มๆ มาเป็นสาวๆรุมล้อมนำทีมโดยปาวารตี และเพื่อนๆสาวบ้านกริฟฟินดอร์
ที่แห่กันมาเชยชมหลานคนแรกของรุ่น ฉลองการตายของจอมมาร และรำลึกถึงแฮรี่ ตามชื่อของเด็กน้อย ที่มีสีผมและสีตาเหมือนเพื่อนผู้จากไป
ตกดึก หลังแขกทั้งหลายลากลับหมด
สามีภรรยาวิสลีย์ อุ้มทารกที่เริ่มเคลิ้มหลับแห่กล่อม ก่อนเสียงไฟจากเตาผิงปรากฏขึ้น
ร่างสูงผมสีบรอนซ์ทองเดินตรงมาหาเด็กน้อย
"หวัดดีรอน เฮอร์ไมโอนี่ แฮรี่เป็นยังไงบ้าง" เดรโกถามพลางมองเด็กน้อยที่หลับพริ้มในอ้อมแขนของเฮอร์ไมโอนี่
"วันนี้พวกเพื่อนมาเยี่ยมเยอะ แกเลยพึ่งได้นอนเมื่อกี้" หญิงสาวบอกพลางส่งทารกน้อยให้ชายหนุ่มอุ้ม
เดรโกรับร่างน้อยเข้ามาในวงแขน สีหน้าอ่อนโยนอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน มือหนาลูบผมสีดำอย่างเบามือ จมูกโด่งหอมแก้มยุ้ยนั้นอย่างคิดถึง
เขาต้องทำงานยุ่งกับกิจการของที่บ้านไม่ค่อยมีเวลามาเยี่ยม แถมเวลามาก็ไม่อยากให้ใครเห็น ชายหนุ่มหยอกล้อร่างเล็กที่หลับปุ้ยสักพักก่อนขอตัวกลับ
หอมแก้มนุ่มนั้นอีกครั้ง พึมพำเบาๆ
"โตเร็วนะแฮรี่"
ก่อนส่งคืนให้เฮอร์ไมโอนี่
"ขอบใจ "
ชายหนุ่มกล่าวกับอดีตคู่อริ ที่ตอนนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น
หนึ่งปีผ่านไป
แสงไฟสว่างเสียงครึกครื้นดังขึ้นที่ลานหน้าบ้าน เลขที่ 12
เจ้าของงานตัวน้อย ที่พึ่งเริ่มหัดเดินได้ไม่นาน เดินเตาะแตะไปมา ก่อนถูกอุ้มไปที่เค้กวันเกิดครบหนึ่งขวบของพ่อหนู
ที่หัวโต๊ะประกอบไปด้วยรอน เฮอร์ไมโอนี่ที่อยู่ในชุดคลุมท้อง เซเวอรัสในฐานะพ่อทูนหัว บรรดาเพื่อนๆต่างรุมล้อมดูหนูน้อยเป่าเทียนวันเกิด
จินนี่กับวิกเตอร์อุ้มทารกแฝดชายไว้คนละคน ส่วนรีมัสอยู่ติดกับท็องส์ที่อยู่ในชุดคลุมท้องแต่ท้องโตกว่าเฮอร์ไมโอนี่
"เป่าให้ดับทีเดียวเลยแฮรี่"
ดีนเชียร์หลานตัวน้อย เชมัสร่วมส่งเสียงด้วย
"สู้เขา"
สองเสียงของเฟร็ดและจอร์จก็ดังไม่แพ้กัน
แก้มยุ้ยที่พยายามอมลมเป่าจนแก้มป่องเรียกรอยยิ้มของพวกลุงๆป้าๆได้เป็นอย่างดี
หลังเป่าเทียนจนดับหมด เด็กน้อยก็กินเค้กจนแก้มเลอะไปหมด เซเวอรัสต้องคอยเช็ดให้ เพราะพ่อแม่หนูน้อยไม่ว่าง ถูกเพื่อนๆลากตัวไปแซว ชายหนุ่มอุ้มแฮรี่ไปยืนคุยกับรีมัสและท็องส์ที่กำลังจะเป็นพ่อแม่คนในเดือนหน้า
เสียงดังมาจากกลุ่มเชมัส
"พวกแกรีบปั้มลูกจังว่ะ" ดีนแซว
"กลัวแฮรี่เหงาหรือไงพวกแก" เชมัสแซวบ้าง
"แล้วพวกแกเมื่อไหร่จะมีบ้างล่ะ"รอนถาม
"ก็รอให้ผู้ชายคลอดลูกได้ก่อนซิ" ดีนตอบพลางเหล่ตามองเนวิลล์
"เป็นไอเดียที่น่าสนใจ นายจะลองทดลองดูไหม เผื่อทำสำเร็จเราดังแน่"เฟร็ดบอกกับจอร์จ
"ส่วนฉันรอให้ปาวารตีตกลงแต่งงานก่อนค่อยมีลูก ใครจะมีก่อนแต่งเหมือนพวกแกล่ะ" เชมัสบอก
เรียกเสียงกรีดกร้าดจากพวกเพื่อนๆได้เป็นอย่างดี
หลังเหตุร้ายผ่านไปทุกคนก็เริ่มมีชีวิตอย่างสงบสุขอีกครั้ง ต้อนรับสมาชิกตัวน้อยที่จะลืมตาดูโลก
เด็กน้อยแฮรี่ อายุห้าขวบกำลังสนุกกับของขวัญวันเกิดของคุณอาเดรโก
ไม้กวาดรุ่นใหม่ล่าสุด
เด็กน้อยเคยเห็นอาจินนี่กับลุงวิกเตอร์ในงานแข่งขันควิชดิชที่ไปดูพร้อมพ่อกับแม่ มือเล็กกำไม้กวาดแน่น ก่อนกระโดดขึ้น
ร่างเล็กลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า เด็กน้อยสนุกกับการเหาะด้วยไม้กวาด ก่อนตกใจกับเสียงเรียกของคุณย่า
"แฮรี่ ลงมาลูก"
นางมอลลี่เรียกเด็กน้อยอย่างตกใจเมื่อมองเห็นจากหน้าต่างห้องครัว รีบอุ้มรีอาน้องสาวของแฮรี่ออกมา
ชาลีที่พึ่งกลับมาพอดี หัวเราะกับท่าทางตกใจเกินเหตุของมารดา
เจ้าตัวเล็กเห็นลุงกลับมารีบอ้อนทันที
"ลุงชาลีฮะ สอนผมขี่ไม้กวาดหน่อยนะฮะ"
ดวงตากลมโตสีเขียวใสส่งประกายอ้อนจนลุงต้องใจอ่อน
"เอาสิ ไว้แฮรี่ขี่ไม้กวาดเก่งแล้ว ค่อยไปตามจับมังกรกับลุง"
ชาลีเอ่ยชวนอย่างสนุกหวังยั่วอารมณ์มารดา เห็นแสงสีเขียวส่องประกายมาจากดวงตาของนางมอลลี่ทันทีที่ได้ฟัง
"สัญญานะฮะ ผมจะขี่ให้เก่ง ขี่ให้เร็วกว่าใครเลยครับ ให้มังกรตามไม่ทันเลย"
เสียงใสกล่าวอย่างมีความสุข
บ้านเลขที่ 12
"จดหมายจากฮอกวอตซ์มาแล้วคุณ" เฮอร์ไมโอนี่บอกสามี เมื่อได้รับจดหมายให้เข้าโรงเรียนของแฮรี่
"เราไปตรอกไดแอนกอนกันวันไหนดีล่ะ" รอนกล่าวชวน
"ผมจะได้ไปฮอกวอตซ์ปีนี้ ไชโย"
เสียงร่าเริงมาจากเด็กหนุ่มหน้าหวาน ผมสีดำ ดวงตากลมโตสีเขียว ร่างเล็กบางกว่าเด็กในวัยเดียวกัน ถึงแม้เจ้าตัวจะกินเก่งแต่ด้วยความซนไม่อยู่นิ่งทำให้แฮรี่ดูตัวเล็กราวกับเด็กผู้หญิงบวกกับดวงหน้าหวาน สวยกว่าผู้หญิงเสียอีก ทำให้รอนไม่อยากคิดสภาพตอนเจ้าตัวซนเข้าโรงเรียนเลย
แถมเมื่อคิดถึงความหงุดหงิดของใครบางคนอีก เซเวอรัสคงต้องเหนื่อยกับลูกทูนหัวคนนี้แน่
ความคิดเห็น