คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วิวาห์รักจัดผิดคู่ 2
“เดี๋ยวจะให้ยายนิษฐ์จัดการให้ก็ได้ ยายนิษฐ์เขามีเพื่อนที่สนิทในโรงแรมเยอะ” คุณชญามลพูดต่อ “พักที่นี่แล้วกันนะค่ะ ยายนีไปจัดการเตรียมห้องให้น้าวรรณ พี่กร แล้วก็พี่คินที…”ชญานิษฐ์เดินเข้ามาพร้อมกันญิกาพอดี เมื่อมารดาเห็นจึงให้ลูกสาวคนเล็กไปจัดการเตรียมห้องพักให้กับแขกผู้มาเยื่อน
“ค่ะ คุณแม่ เดี๋ยวนีจัดการให้ค่ะ”กันญิการบอก
“แม่ค่ะทำไมไม่ให้แม่บ้านจัดการล่ะค่ะ นิษฐ์จะได้ให้นีไปช่วยเก็บงาน”ชญานิษฐ์พูดขึ้น
“นี่ยายนิษฐ์ จะเก็บงาน...ก็ให้ลูกน้องของเราไปเก็บก็ได้นี่”คุณชญามลว่า
“นิษฐ์กลัวว่าไม่เรียบร้อย นี่ค่ะแม่”
“แล้วนิษฐ์จะไปเก็บงานตอนไหนลูก”ผู้ใหญ่กันธรถาม
“กะว่าเดี๋ยวจะไปทันที ค่ะพ่อ”
“อะไรนี่มันจะย่างเข้าวันใหม่แล้วนะ ยายนิษฐ์”
“แม่ค่ะ นิษฐ์ไม่อยากทิ้งงาน ถ้าเกิดฝนตกหรือว่าพายุเข้า นิษฐ์ก็แย่สิค่ะ”
“แต่นี่....”
“นิษฐ์ไปล่ะค่ะ สวัสดีค่ะ คุณน้าภควรรณ คุณภากร คุณภาคิน”
หญิงสาวเดินออกจากบ้านทันที เธอเป็นคนที่ทำงานเอาจริงเอาจังแต่ไหนแต่ไร ไม่ว่าจะเป็นมารดาเธอหรือว่าบิดาก็ตามไม่มีใครสามารถสั่งเธอหยุดได้สักคน
“ยายนี จัดห้องให้คุณน้าเรียบร้อยหรือยังลูก”
คุณชญามลถาม เมื่อเห็นลูกสาวคนเล็กหายไปได้ซักพักหนึ่ง
“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่ เชิญคุณน้า พี่กร กับพี่คินตามสบายนะค่ะ”กันญิกาบอก
“คุณวรรณพักห้องนี้นะค่ะ ส่วนตากร กับตาคิน ก็พักห้องข้าง ๆ นี้ อีกสองห้อง ยายนีคงจัดให้อยู่คนละห้องจะได้นอนสบาย ๆ”คุณชญามลว่า
……………………………………………………………
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องของภากร ดังขึ้น “เชิญครับ”
“ขอโทษนะค่ะ...คือคุณแม่ให้นีเอาผ้าห่มมาเพิ่มให้ค่ะ วันนี้อากาศเย็นหน่อยนะค่ะ พี่กร”
“ขอบคุณครับน้องนี พี่ฝากขอบคุณคุณป้ามลด้วยนะ”
“ค่ะ งั้นนีไม่รบกวนแล้วนะค่ะ จะได้เอาผ้าห่มไปให้พี่คินด้วย”
“ครับ ตามสบายครับ”
.................................................................................................
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก
กันญิกาเคาะประตูห้องของภาคินอยู่นาน ก็ไม่มีเสียงตอบรับ ทำให้หญิงสาวจำเป็นต้องถือวิสาสะเข้ามาในห้องเอง
-อ๋อ...ที่แท้ก็เข้าห้องน้ำถึงว่า ไม่ได้ยินอะไรซะเลย-
หญิงสาวคิดเมื่อเข้ามาในห้องได้ยินเสียงในห้องน้ำและมีเสียงผิวปากของชายหนุ่ม กันญิกาวางผ้าห่มไว้บนที่นอนของภาคิน
เช้าวันต่อมา ชญานิษฐ์ออกมาวิ่งหน้าบ้านตามปกติ และก็มีกันญิกานั่งเล่นอยู่ที่โต๊ะม้าหินข้าง ๆ กันนั้น
“พี่นิษฐ์เก่งจังค่ะ พึ่งเข้านอนตอนตีสาม ยังตื่นเช้าได้อีก”กันญิกาบอก
“ปกติพี่ก็นอนแค่นี้อยู่แล้ว พี่ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ก็ธรรมชาติไม่ได้เก่งอะไร”ชญานิษฐ์บอกน้องสาว
สองสาวคุยกันอย่างออกรส โดยมีสองหนุ่มเฝ้ามองดูจากชั้นสองของบ้าน
“พี่กร ดูไป ผมว่าสองสาวนี่ก็น่ารักดีนะพี่ แต่ผมชอบชญานิษฐ์ มีรสชาติดี ไม่เหมือนหนูนีนั้น จืด ๆ”
“นี่...นายกร ไปมองเขามาก ถ้ายายพี่สาวเขาเห็นก็ได้โดนอีกหรอก ฉันจะไม่รับเคราะห์แทนนายหรอกนะ”
“พี่ก็ว่าไป เนี่ยล่ะสีสัน”
“สันบ้า ๆ อ่ะสิ”
“ลงไปข้างล่างกันพี่กร”
“พี่แมวค่ะ นิษฐ์ขอกาแฟถ้วยสิค่ะ”หญิงสาวสั่งให้แม่บ้านของครอบครัวเธอเตรียมกาแฟให้
“วันนี้คุณนิษฐ์จะรับอาหารเช้าไหม”
“อืม...”
“ทุกคนต้องทานอาหารเช้าด้วยกัน...วันนี้”คุณชญามลเอ่ยขึ้นเพราะรู้ดีว่า ถ้าไม่บอกเช่นนี้อีกสักพักชญานิษฐ์จะต้องออกไปทำงานข้างนอกบ้านต่อแน่ ๆ
“แต่ว่า นิษฐ์จะไปดูงานนะค่ะแม่”
“นิษฐ์ เรานี่แปลก...มีแขกมาเยี่ยมบ้านตั้งหลายคนจะไม่ช่วยกันต้อนรับเลยหรือไง”
“คุณแม่ค่ะ นีช่วยแทนพี่นิษฐ์ก็ได้ค่ะ”
“หยุดเลยยายนี”
“แมว ตั้งโต๊ะเร็วเข้า ยายนีพาพี่แกไปแต่งเนื้อแต่งตัวให้ดี ๆ จะได้ลงมาทานข้าว”คุณชญามลออกคำสั่ง
“แต่...ว่า...แม่”ชญานิษฐ์เถียงไปออก กันญิกาดึงแขนพี่สาวให้ขึ้นไปชั้นสองของบ้าน พอดีกับที่สองหนุ่มเดินออกมาจากห้องแล้วกำลังจะลงบันได
“มาวุ่นวาย แล้วมาทำให้ฉันต้องเสียงเวลางานอีก”ชญานิษฐ์บ่นด้วยเสียงที่ไม่ดังแต่ว่าก็ได้ยินถึงสองหนุ่ม
“พี่นิษฐ์...ไปเถอะค่ะ”กันญิกาดึงพี่สาว
พอสองสาวเดินเข้าไปในห้อง ภากรก็บอกภาคินว่า “ไงน้องนิษฐ์น่ารัก ... น่ารักตายเลย”
“พี่กรแบบนี้ล่ะ สีสัน”
“ไอ้บ้า........”
“เชิญ ๆ คุณวรรณ อาหารเช้าพร้อมแล้ว”
ผู้ใหญ่กันธรกล่าว
“นั่งได้เลยจ๊ะ ตากร แล้วก็ตาคิน นั่ง ๆ”
คุณชญามลกล่าวต่อ
“แมวไปตามสองสาวสิ”
“ค่ะ คุณมล”
คุณชญามลสั่งให้แม่บ้านไปตามชญานิษฐ์กับกันญิกา เพราะว่าตอนนี้ทุกคนบนโต๊ะอาหารก็มาพร้อมกันหมดแล้ว
“ไม่ต้องตามหรอกค่ะ นิษฐ์มาแล้ว”
ชญานิษฐ์พูดขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปมองตามเสียงที่ดัง หญิงสาวแต่งตัวเหมือนพร้อมจะออกเดินทางไปไหนซักที่
ผู้ใหญ่กันธรจึงถามว่า
“ยายนิษฐ์ แต่งตัวแบบนี้จะออกไปไหนลูก” 
ชญานิษฐ์จึงตอบว่า
“เมื่อกี้...ลูกน้องนิษฐ์โทรมาบอกให้นิษฐ์เตรียมตัวไปกรุงเทพพรุ่งนี้...นิษฐ์จะรีบไปเตรียมเอกสารที่บริษัท”
“หนูนิษฐ์ก็ทานข้าวก่อนก็ได้นี่จ๊ะ”
คุณหญิงภควรรณว่า
“ยายนิษฐ์ มาเร็วคุณน้าอุส่าห์เอ่ยชวน”
“ค่ะ”
หลังจากทานอาหารเช้าเรียบร้อย ชญานิษฐ์ก็ออกจากบ้านไปทันที พอสาย ๆ คุณหญิงภควรรณ และลูกชายทั้งสอง ก็ขอลากลับ
“เสียดายจังค่ะ ได้พบกันแค่สองวันเอง”
คุณชญามลบอก
คุณภควรรณยิ้มแล้วว่า
“ไว้คุณพี่มล ก็ไปหาดิฉันที่กรุงเทพก็ได้นี่ค่ะ”
“ใช่แม่มล...อีกอย่างยายนิษฐ์ก็จะไปกรุงเทพอีกวันสองวันนี้แล้ว ยายนีก็จะไปกับพี่เขาไม่ใช่หรอ”
“ใช่ค่ะ คุณพ่อ”
กันญิกาบอก
“ค่ะ งั้นไว้พบกันนะหนูนี”
“สวัสดีค่ะ คุณน้า พี่กร พี่คิน”
พอทั้งสามขึ้นรถไป คุณหญิงภควรรณผู้เป็นมารดาก็ว่าขึ้นว่า
“ตากรว่าหนูนีน่ารักไหมลูก”
“ก็ดีครับ”
“แล้วตาคินล่ะ หนูนิษฐ์สวยไหม”
“สวยครับ คุณแม่”
“ดี”
คุณหญิงยิ้มเป็นปลื้ม ถ้าเห็นดีด้วยแบบนี้ก็มีหวังว่าลูกชายของตน คงสนใจหญิงสาวบ้างไม่มากก็น้อย มีเวลาอีกมากถึ่งยังไงก็ต้องให้รักกันให้ได้
.......................................................โอ๊ย...ไม่ทันแล้ว......................................................
“นี...เย็นนี้เตรียมตัวนะ พรุ่งนี้พี่จะออกจากบ้านแต่เช้า”
ชญานิษฐ์บอกน้องสาวทันทีที่เข้ามาในบ้าน
กันญิกางงกับพี่สาวคนรองเลยถามออกมาว่า
“อะไรกันค่ะพี่นิษฐ์ จะรีบอะไรขนาดนั้น”
“นิษฐ์ จะไม่ให้พี่รีบได้ยังไงล่ะ งานที่พี่ได้รับเขาโทรมาเร่ง เนี่ย...เดี๋ยวพี่ต้องไปจองห้องพักโรงแรมอีก ไม่รู้ว่าจะมีไหมที่ใกล้ ๆ ที่ทำงาน”
-ไม่มีทางที่จะได้พักโรงแรมหรอก ยังไงก็ต้องไปพักที่บ้านศิวยุทธ์-
คุณชญามลมาได้ยินที่บุตรสาวคนรองคุยกับบุตรสาวคนเล็กว่าจะพักโรงแรม แต่ว่าเธอจะไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นแน่ ๆ
“ฮัลโหล ขอสายคุณวรรณค่ะ”
“ดิฉันพูดอยู่ค่ะ คุณพี่มล”
“คุณวรรณค่ะ พรุ่งนี้ยายนิษฐ์จะเดินทางไปกรุงเทพนะค่ะ ดิฉันจะพยายามให้ยายนิษฐ์กับยายนี ไปพักบ้านคุณวรรณให้ได้ คุณวรรณก็ต้องจัดการทางลูกชายของคุณวรรณด้วยนะค่ะ”
“แน่นอนค่ะ คุณพี่มล ขอบคุณนะค่ะ”
“ค่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะค่ะ ดิฉันกลัวคนสงสัยค่ะ”
“สวัสดีค่ะ คุณพี่มล”
“ค่ะ สวัสดีค่ะ...”
พอคุณชญามลวางสายจากคุณหญิงภควรรณไป เธอก็เดินไปที่ห้องบุตรสาวคนรองหรือก็คือ ชญานิษฐ์ กรกิจโชติ
“ยายนิษฐ์ แม่เข้าไปได้ไหม”
“เชิญค่ะ แม่”
“เก็บข้าวของพร้อมแล้วหรอเรา”
“ค่ะแม่ พรุ่งนี้นิษฐ์จะพาน้องไปแต่เช้านะค่ะ”
“แม่เตรียมที่พักให้แล้วนะ คุณน้าวรรณพึ่งโทรมาบอกว่าเตรียมห้องพักให้เราสองคนแล้ว”
“เอ่อ...นิษฐ์จองห้องพักโรงแรมไว้แล้วนะค่ะ”
“นิษฐ์จอง แต่แม่โทรไปยกเลิกแล้วนี่”
“อะไรนะค่ะ แม่”
“สรุป เราสองคนต้องไปพักบ้านคุณน้าวรรณ แม่จะได้ไม่เป็นห่วง แม่ไปล่ะ จะไปดูยายนีต่อ”
คุณชญามลเดินออกจากห้องพร้อมปิดประตูห้องให้ชญานิษฐ์
...................................................................................
เช้าวันนี้ชญานิษฐ์ยังคงแต่งตัวทะมัดทะแมงเช่นเคยหญิงสาวชอบใส่กางเกงและเสื้อเข้ารูปแต่ไม่ฟิตมาก เพื่อความคล่องตัวในการทำงานของเธอ ส่วนกันญิกาหญิงสาวแสนหวาน เรียบร้อย เธอมักจะสวมใส่ประโปรงยาวแต่สำหรับหลาย ๆ คน ที่เห็นก็จะบอกว่ามันเข้ากับหญิงสาวจะทำให้เธอดูสวย น่ารัก สมกับเธอ
“เดี๋ยว...เดี๋ยว...นี่ยายนิษฐ์จะขับรถไปหรือลูก”
ผู้ใหญ่กันธรผู้เป็นบิดาเอ่ยถาม
“ค่ะ พ่อ...นิษฐ์ขับรถออกบ่อย ก็แค่ขับจากอุบลฯเข้ากรุงเทพ 600 กิโลนิด ๆ เองค่ะ”
“ถ้าขับไม่ไหวก็จอดพักนะ ยายนิษฐ์”
คุณชญามลบอก ผู้ใหญ่กันธรจึงเสริมต่ออีกว่า
“ถ้าขับไม่ไหว หรือว่าง่วงก็จอดพักนะนิษฐ์ นีก็คอยดูพี่สาวด้วยนะลูก”
ชญานิษฐ์ส่ายหน้าไปมา
–ไม่รู้จะสั่งอะไรนักหนา เธอขับรถเข้ากรุงเทพออกบ่อย- แต่ก็ขับรถเข้ากรุงเทพของเธอส่วนมากจะไปกับผู้ร่วมงานหลาย ๆ คนก็เท่านั้นเอง-
“อีกเรื่องนึ่งนะนิษฐ์ แม่ให้เบอร์มือถือหนูกับพี่ภากรเขาไว้ พอประกาศบ่าย ๆ พี่เขาจะโทรถามว่าเราถึงไหน พี่เขาจะได้มารอรับถูก”
“อะไรนะค่ะ...”
“ไปได้แล้วเดี๋ยวจะร้อนแดด”
ความคิดเห็น