คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 / แนะนำให้รู้จัก
ขณะที่ผู้ใหญ่กันธร คุณชญามล และคุณหญิงภควรรณ กำลังคุยกันอย่างออกรส ก็มีเสียงใสของกันญิกาดังขึ้นว่า
“คุณแม่ค่ะ คุณพ่อค่ะ พี่นิษฐ์ มีเรื่องค่ะ”
“มีเรื่องอะไร ใครมันกล้า”
พ่อผู้ใหญ่พูดอย่างโมโห ใครกันหาญกล้ามาแตะต้องลูกสาวผู้เป็นที่รักของเขา
“ชั่งเถอะพ่อ...นิษฐ์จัดการแล้วค่ะ เรื่องจิ๊บ ๆ แค่นี้”
เสียงของชญานิษฐ์ดังขี้น ผู้ใหญ่และคุณชญามล ต่างมองไปทางบุตรสาว ทั้งสองตะลึงตาค้าง คุณชญามลตั้งสติได้ก่อนจึงพูดออกมาว่า
“นี่...ยายนิษฐ์ จริง ๆ หรอลูก”
“แย่แล้ว...แย่...แย่”
พ่อผู้ใหญ่ร้องตะโกน
กันญิกา งง และสงสัย จึงถามขี้นว่า
“อะไรค่ะ คุณพ่อ ที่แย่”
“จะให้อะไร เมื่อก่อนข้างกายพ่อมีสาวสวยอยู่ข้างสามคน คือแม่ชญามล ยายนันท์ แล้วก็นี แต่ตอนนี้เพชรอีกเม็ดของพ่อเผยอีกดวงแล้วสิ”
พอพูดจบพ่อผู้ใหญ่ก็หัวเราะชอบใจ
ชญานิษฐ์จึงว่า
“ตลกจะตายให้นิษฐ์แต่งแบบนี้ ดูสิ...นิษฐ์กำลังตรวจความเรียบร้อยของดอกไม้ในงานอยู่ดี ๆ ก็มีผู้ชายสองคนเดินมายังไงก็ไม่รู้ มีทางก็ไม่รู้จักมองทาง เหยียบมือนิษฐ์อย่างจัง ถ้าพรุ่งนี้มือบวมนิษฐ์จะทำงานยังไงล่ะ”
“เดี๋ยวจะเข้าพิธีการพี่เขาแล้ว ยิ้มแย้มกับพี่เขาดีกว่านะ ยายนิษฐ์ แล้วถ้าพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ได้ก็หยุดซะ”
คุณชญามลบอก
“นี่...หนูทั้งสอง.....”
คุณภควรรณพูดขึ้น แต่ยังพูดไม่จบ คุณชญามลก็รีบพูดก่อนว่า
“...ว๊าย...ขอโทษค่ะ นี่....ยายนิษฐ์ ยายนี สวัสดีคุณน้าวรรณสิลูก”
“สวัสดีค่ะ”
สองสาวทำความเคารพ
“อุ๊ย...สวัสดีจ้า ลูกสาวคุณพี่น่ารักทุกคนเลยค่ะ หนูนันท์ทั้งสวยทั้งเก่ง หนูนิษฐ์ก็สวยเก่งไม่กลัวใคร หนูนีก็สวยอ่อนหวานน่ารัก ดิฉันล่ะอิจฉาคุณพี่จริง ๆ ค่ะ...”
คุณหญิงภควรรณพูดอย่างนึกชื่นชอบในตัวบุตรสาวทั้งสามของคุณชญามล ทำเอาคนที่เป็นมารดายิ้มอย่างเป็นปลื้ม
ขณะนั่งคุยกันอยู่นั้น ภากรกับภาคินก็เดินเข้ามาที่โต๊ะ แต่ชญานิษฐ์กับกันญิกานั่งหันหลังให้ ทำให้มองไม่เห็นเขาทั้งสองคน
“อ้าว...ตากร นั่นหน้าไปโดนอะไรมา”
คุณหญิงภควรรณผู้เป็นมารดาถาม
“คือ...เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับ คุณแม่”
ภากรบอก ภาคินจึงแทรกต่ออีกว่า
“คือ ผมผิดเองครับ ปากไวไปนิดนึง พี่กรก็เลยซวย ถูกผู้หญิงต่อยให้”
ประโยคสุดท้าย ทำให้ชญานิษฐ์ หันหลังไปมองบุคคลทั้งสอง พอทั้งคู่เห็นหน้ากัน ต่างพูดพร้อมกันว่า
“นี่....นาย”
“นี่....เธอ”
“พ่อค่ะ...คนนี้ล่ะค่ะ ที่จะมาเอาเงินฟาดหัวนิษฐ์”
ชญานิษฐ์ หันไปฟ้องบิดาทันที
“สองคนเจอกันแล้วหรอ”
คุณชญามลถาม
“ค่ะ”
“ครับ”
คุณภควรรณเห็นท่าไม่ดีเลยว่า
“น้าว่า คงเป็นเรื่องเข้าใจผิด น้าขอโทษแทนได้ไหมค่ะ หนูนิษฐ์ ถ้าหนูนิษฐ์ยังไม่หายโกรธ”
“เอ่อ...คุณน้าค่ะ นิษฐ์...นิษฐ์ไม่ได้....ไม่ได้โกรธ...หรอกค่ะ”
ชญานิษฐ์พูดออกมา เพราะไม่อยากให้เรื่องบานปลาย แต่ก็ยังคงย้ำเสียงหนักตรงคำว่าโกรธแล้วเหลือบไปมองหน้าภากรอย่างเอาเรื่อง
“งั้น...ก็มานั่งที่”
พ่อผู้ใหญ่บอก
คุณชญามลเรียกให้ภากรมานั่งข้างระหว่างเธอกับลูกสาวคนเล็กคือ กันญิกา และคุณภควรรณก็เรียกให้ภาคินมานั่งข้างตนซี่งมี ชญานิษฐ์ นั่งติดอยู่ พ่อผู้ใหญ่มองหญิงทั้งสองคนทำ แม้ว่าจะไม่ค่อยเห็นด้วยแต่ก็ไม่ขัดอะไร จึงปล่อยเลยตามเลย
"ตากร ไม่ชวนน้องนีคุยบ้างล่ะลูก"
คุณหญิงภควรรณบอก
“ผมพูดไม่ค่อยเก่งครับ กลัวน้องนีเบื่อ”
- โธ่เอ้ย...ไม่ได้ดั่งใจเลยตากร -
“ตาคิน หยิบน้ำให้น้องนิษฐ์หน่อยสิลูก”
คุณหญิงเปลี่ยนลุ้นอีกคู่
“ครับ คุณแม่” “น้องนิษฐ์ครับ จะทานน้ำอะไรดี เดี๋ยวพี่ไปหยิบ.....”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ นิษฐ์ไม่หิว”
ชญานิษฐ์พูดแทรกขึ้น หญิงสาวไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย เธอรู้สึกเหมือนถูกก่อกวน
“พ่อค่ะ ถ้างานเลี้ยงวันนี้เสร็จ พี่นันท์กับพี่สินเดินทางไปฮันนีมูนเมื่อไหร่ นิษฐ์จะไปทำงานที่กรุงเทพซักสองสัปดาห์นะค่ะพ่อ”
“แล้วจะพักที่ไหนล่ะนิษฐ์”
คุณชญามลพูดเปิดโอกาสให้คุณหญิงภควรรณเสริม
“นิษฐ์ว่าจะพักโรงแรมค่ะ”
“หนูนิษฐ์ไปพักที่บ้านน้าก็ได้นี่จ๊ะ”
“ใช่ ๆ แม่ก็ว่าดีนะนิษฐ์”
คุณชญามลเสริมต่อ
“ก็ดีสิครับ ถ้าน้องนิษฐ์ไปพักด้วยกัน”
ภาคินพูด เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว
“คุณภาคินค่ะ กรุณานั่งห่าง ๆ ดิฉันด้วย”
หญิงสาวพูดแล้วเริ่มมีอาการไม่พอใจมากขึ้น ปกติชญานิษฐ์เป็นคนอารมณ์ร้อน แต่วันนี้ถือว่าเธอเก็บอารมณ์ได้ดีอย่างมาก หญิงสาวไม่อยากให้อารมณ์ของตนเองเดือดมากกว่านี้จึงหันคุยกับน้องสาวของตนต่อว่า
“อืม...นี ไปกับพี่ไหมล่ะ จะได้ไปดูที่เปิดร้านเสื้อด้วย”
“แต่ว่าพี่นิษฐ์ทำงานนี่ค่ะ...จะมีเวลาพานีไปดูที่เหรอ”
“มีสิ งานพี่เสร็จก็ไป ตกลงไหม”
“ค่ะ”
สองสาวคุยกันเอง ไม่สนใจใคร ทำเอาสองหนุ่มเหมือนเป็นอากาศธาตุที่สองสาวไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย
ส่วนคุณชญามลกับคุณหญิงภควรรณต่างก็ไม่รู้จะสานต่อยังไงเพราะว่าไม่มีใครรับมุขเลย แม้ภาคินจะให้ความสนใจสองสาว แต่พอเจอคำตรอกกลับจากชญานิษฐ์ก็ทำเขาสำรักไปเหมือนกัน
..................................................................
ความคิดเห็น