วิวาห์..รัก..จัดผิดคู่

ลำดับตอนที่ #1 : 1 / แรกเจอของสองขั้ว&สองคู่

"สวัสดีค่ะคุณพี่ชญามล"

คุณหญิงภควรรณ ศิวยุทธ์ เอ่ยทักทายเพื่อนเก่าอย่างเป็นกันเอง หลังจากที่ไม่ได้พบเจอกันนานสิบกว่าปี วันนี้คุณหญิงเดินทางมาไกลถึงจังหวัดอุบลฯ เพราะได้รับการเชื้อเชิญมาร่วมงานแต่งงานของบุตรสาวคนโตของเพื่อนสนิท

"สวัสดีค่ะ คุณวรรณ ...อุ๊ย...ต้องเรียกคุณหญิง ต่างหาก ใช่ไหมค่ะ"

"โธ่...คุณพี่มลก็แซวดิฉัน"

"แล้วคุณวรรณ มากับใครค่ะเนี่ย"

คุณชญามลเอ่ยถาม

"ดิฉัน มากับลูกชายทั้งสองคนล่ะค่ะ ตาภากรแล้วก็ตาภาคิน พอดีเขาเอารถไปจอดค่ะ คุณพี่แล้วคุณพี่ผู้ชายไปไหนล่ะค่ะ"

คุณหญิงภควรรณถามหาสามีของคุณชญามล

"สงสัยไปช่วยคู่บ่าวสาวดูแลแขกในงานค่ะ ดิฉันแยกออกมารอคุณวรรณนี่ล่ะค่ะ"

คุณชญามลบอก

"ว่าไป...ดิฉันก็เสียดาย หนูนันท์คนเก่งลูกสาวคนโตของคุณพี่ ทั้งสวย เก่ง ตอนแรกดิฉันกะจะขอจองให้ตาภากรซักหน่อย เห็นเขาเหมือน ๆ กัน"

คุณหญิงภควรรณพูดออกมาอย่างนึกเสียดาย

"คุณหญิงภควรรณขา...ลืมไปหรือเปล่าค่ะ ดิฉันมีลูกสาวสามคน แต่งงานหนึ่งก็มีอีกสองคนให้คุณวรรณเลือก"

"จริงด้วยค่ะ"

"สองสาว คุณอะไรกันอยู่"

ผู้ใหญ่กันธรพูดขึ้น เมื่อเห็นภรรยาหายไปนาน จึงเดินมาตาม

"สวัสดีค่ะ คุณพี่กันธร"

"สวัสดี คุณภควรรณ"

"อืม...ดิฉันว่าเข้าไปในงานดีกว่าค่ะ คุณวรรณ ไปพ่อผู้ใหญ่"

คุณชญามลบอก

"เดี๋ยวค่ะ ดิฉันขอรอลูกก่อน..." 

คุณหญิงภควรรณ หันมองไปทางที่จอดรถ

"นั่นไงมาแล้ว"

คุณชญามลและผู้ใหญ่กันธรมองตามในทิศทางที่คุณหญิงภควรรณบอกว่าลูกชายของตนเดินมา

"ตาภากร นี่ ตาภาคินค่ะ คุณพี่ทั้งสอง"

คุณหญิงแนะนำ

"สวัสดีครับ"

สองหนุ่มทักทาย และทำความเคารพผู้ใหญ่ทั้งสอง

"...โตเป็นหนุ่มแล้วหล่อไม่เบานะ"

ผู้ใหญ่กันธรกล่าวชม

"เข้างานกันดีกว่า เชิญ...เชิญ"

คุณชญามลบอก

ทั้งหมดเดินเข้าไปในงานแต่งงานของ กันธินันท์ กรกิจโชติ ลูกสาวคนโตของตระกูลกับ
แฟนหนุ่ม สินธุ ภูวนาท ที่คบกันมานาน ภายในงานจัดแต่งด้วยดอกไม้นานาพันธุ์

"งานคืนนี้ จัดได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ สวยมากคุณพี่จ้างสถาปนิกที่ไหนค่ะ"

คุณหญิงเอ่ยถาม

"เปล่าค่ะ ดิฉันไม่ได้จ้างใคร...นี่ฝีมือ ยายนิษฐเขาค่ะ ส่วนชุดแต่งงานก็ฝีมือยายนิ คนนี้เขาเก่งเรื่องเย็บปักถักร้อย"

คุณชญามลบอก

"เจ้าบ่าว&เจ้าสาว มาตรงนี้ที"

ผู้ใหญ่กันธรเรียก

"นี่ คุณน้าภควรรณ จำได้ไหม"

"สวัสดีค่ะ คุณน้าวรรณ นันท์จำได้ค่ะคุณพ่อ"

กันธินันท์บอก พร้อมส่งยิ้มหวานและทำความเคารพอย่างนอบน้อม ก่อนพูดต่ออีกว่า

"แต่ นันท์จำไม่ได้ว่าคนไหน พี่ภากร คนไหนพี่ภาคิน น่ะสิค่ะ"

ทั้งหมดแนะนำกันอยู่สักครู่ จนรู้จักกันแล้วผู้ใหญ่จึงถามหาลูกสาวอีกสองคน

"นันท์ เห็นน้องไหมลูก"

กันธินันท์ ส่ายหน้าไปมาแล้วว่า

"ไม่เห็นค่ะ แต่เดี๋ยวคงมา วันนี้ยายนิษฐ์จะยอมแต่งตัวสวย ใส่ชุดราตรียาวเพื่อนันท์เลยนะค่ะ"

"ขนาดนั้นเชียว"

"ภากร ภาคิน พากันไปเดินดูงานไป แม่จะคุยกับคุณลุงคุณป้าซะหน่อย"

"ครับคุณแม่"

หลังจากที่สองหนุ่มเดินหายไป ทั้งสามก็หันมาคุยกัน

"คุณพี่มล คิดว่าลูกชายดิฉัน เป็นที่พอใจไหมค่ะ"

"ก็ดีค่ะ แต่ว่าถ้าจะเรื่องที่เราตกลงกัน ดิฉันก็ไม่กล้าบังคับใจลูกสาว ยายนี ไม่เท่าไหร่ เพราะเหมือนยายนันท์ แต่ว่ายายนีจะเรียบร้อยกว่ามาก ส่วนยายนิษฐ์ หัวแข็งเหมือนพี่ผู้ใหญ่"

"อ้าว...ว่าไปนั้นแม่ก็"

"หรือไม่จริงค่ะ"

"ดิฉันก็ไม่ได้กำหนดอะไรหรอกค่ะคุณพี่ทั้งสอง ก็แค่ให้เขาดู ๆ กัน แต่ถ้าให้คู่กันตามที่หวังก็ดี ดิฉันจะขอหนูนีให้ภากร เพราะสองคนนี้คงเหมือนกันเข้ากันได้ไม่ยาก แล้วก็หนูนิษฐ์ให้ตาภาคินนะค่ะ ไว้ปามกัน"

"งั้นเราคิดเหมือนกันค่ะ คุณวรรณ"

คุณชญามลบอก

.....................................................................
"พี่กร สาว ๆ บ้านนอกนี่ก็...OK...ดีนะพี่"

ภาคินบอกพี่ชาย

"นี่...นายคิน อย่ามาสร้างเรื่องที่นี่นะ"

ภากรเตือนน้องชาย

"พี่ก็คิดมากไปได้ มันอยู่ที่การสมยอมต่างหาก"

"แกนี่มัน...เฮ้ย..."

....โอ้ยยย.........

"นี่คุณ..."

ชญานิษฐ์ร้องด้วยความตกใจ ก่อนจะหันมามองหน้าคนที่เหยียบถูกมือเธอ

"ขอโทษครับ คุณ...คนสวย"

ภาคินรีบบอก แต่ก็ยังไม่วายที่จะหยอดคำหวาน

"นี่คุณ คำขอโทษฉันรับ แต่คุณควรถอนคำพูดอื่นซะ"

ชญานิษฐ์พูดด้วยอารมณ์โมโห

"มีอะไรค่ะ พี่นิษฐ์"

กันญิกา ถาม เมื่อเธอได้ยินเสียงพี่สาวร้อง

"ก็นายนั่นเดินเหยียบมือพี่แล้วยังพูดจาไม่เข้าหู"

ชญานิษฐ์พูด

ภากรจึงว่า

"นี่คุณครับ น้องชายผมขอโทษคุณไปแล้วนะ หรือว่าต้องการเงิน"

ชญานิษฐ์มองอย่างไม่พอใจ

"รู้ไหม...ว่าฉันต้องการอะไร..."

"เธอก็ว่ามาสิ"

...ผลั๊ก...

สิ้นคำพูด กำปั้นน้อยของชญานิษฐ์ก็กระแทกเข้ามุมปากของภากรอย่างจัง

"จำไว้อย่ามาดูถูกกัน คำขอโทษของพวกนายฉันก็ไม่ขอยอมรับ แต่การดูถูกคนอื่นด้วยการเอาเงินฟาดหัว มันมากเกินไป...ไปยายนิ"

หญิงสาวดึงแขนน้องสาวเดินออกไปทันที ทิ้งให้สองหนุ่มมองตามอย่างโมโห

-ฝากไว้ก่อนเถอะ อย่าให้เจออีกนะ"