ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC GOT7] Never Ending Stories

    ลำดับตอนที่ #9 : [OS] ตัวร้าย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.09K
      28
      17 ก.ย. 57

    ตัวร้าย

     




     

     

     

    JYPE U. Cool Boys Special interview

     

     

     JB

     

     

    Q: สเปคสาวในอุดมคติ

    A: จริงๆผมไม่ค่อยมีสเปคตายตัวนะ แต่ถ้าเลือกได้ก็ชอบคนเรียบร้อยๆ หวานๆ อะไรทำนองนั้นครับ

     






     

     

     

    อิมแจบอมมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่มีแจ้งเตือนเข้าจากโปรแกรมแชทสุดฮิตด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะตัดสินใจคว่ำหน้าจอเครื่องมือสื่อสารลงกับโต๊ะแล้วหยิบแก้วเบียร์ตรงหน้าขึ้นมาจิบ

     



     

    เย็นวันศุกร์กับผับแอนด์เรสเตอรองก์นั่งชิลและเพื่อนร่วมก๊วนเป็นเรื่องปกติสามัญสำหรับนักศึกษาปีสุดท้ายอย่างแจบอมที่พอใกล้ปิดโปรเจคที่ยืดเยื้อมานานได้แล้ว ก็อยากจะผ่อนคลายบ้าง (ถึงแม้ว่าความจริงจะผ่อนคลายกับแทบทุกอาทิตย์อยู่แล้วก็ตาม) ตรงข้ามแจบอมเป็นแจคสันกับจินยองเพื่อนสนิท แล้วก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ที่นั่งข้างสองคนนั้นจะถูกจับจองด้วยแฟนของเพื่อนสนิทอย่างแบมแบมและมาร์ค

     




     

    แจบอมมองไปที่นั่งว่างๆข้างตัว

     

     



     

    “ถ้ารำคาญทำไมมึงไม่บอกปัดน้องไปวะ ไม่ก็ปฏิเสธไปเลยตรงๆ” แจคสันถามหลังจากเห็นว่าแจบอมเงียบไปหลังจากอ่านข้อความในโทรศัพท์มือถือแล้วคว่ำหน้าลง

     




     

    “มึงรู้ได้ไงว่าใครไลน์มา?” แจบอมถาม เลิกคิ้วอย่างทึ่งในความสามารถของแจคสัน

     




     

    “ก็ช่วงนี้กูไม่เห็นมึงคุยกับคนอื่น เห็นอยู่คนเดียว”

     




     

    แจคสันหมายถึงเจ้าของข้อความ “พี่ไปดื่มกับพี่แจคสันกับพี่จินยองอีกแล้วใช่ป่าว?!?” ที่แจบอมเพิ่งอ่านแล้วไม่ตอบพร้อมกับคว่ำจอมือถือตัดบทไป

     




     

    “กูมีเด็กเป็นกระบุง” แจบอมพูดโอ่พลางหยิบแก้วขึ้นมาจิบอีก

     




     

    “เออ ก็เลือกเด็กดีๆที่ใช่ซักคนมาซักทีสิครับเพื่อน เด็กร้ายๆที่วอแวมึงจะได้เลิกตามมึงซักที” จินยองพูดบ้างแล้วหันไปตักอาหารใส่จานมาร์ค แจบอมเห็นเพื่อนสวีทโชว์แล้วก็เบ้ปาก อดไม่ได้ที่จะแขวะจินยอง

     




     

    “ใครจะไปเจอคนที่ตรงสเปคทุกอย่างแบบมาร์คของมึงล่ะครับเพื่อน” แจบอมแซว ฝ่ายมาร์คที่นั่งเงียบมาตั้งนานก็ได้แต่นั่งเงียบต่อไปพร้อมแก้มแดงปลั่ง แฟนเพื่อนบ่นอุบอิบว่าแจบอมขี้แกล้ง

     




     

    “เออ น้องนั่นแม่งร้ายจะตาย เมื่อเช้าที่มันเข้ามาหวีดน้องอีกคนที่เอาขนมมาฝากมึงกูงี้อึ้งไปเลย นี่ขนาดมึงยังไม่ได้ตกลงคบกับมันนะ น่ากลัวชิบหาย” แจคสันเสริมอีก ในขณะที่แบมแบมเริ่มตีแขนแฟนที่เริ่มพูดมากและที่สำคัญ มันไม่ใช่เรื่องของแจคสันที่ต้องมาอึ้งแทนแจบอมเลยสักนิด

     




     

    เพราะเมื่อเช้านั้นน่ะ แจบอมอึ้งกิมกี่ไปแล้วเรียบร้อย แบบไม่ต้องใช้ตัวแสดงแทนเลย

     












     

    “พี่แจบอมไม่กินหรอกขนมแบบนี้อ่ะ” ชเวยองแจที่เดินตรงเข้ามายืนข้างๆทำเอาแจบอมที่ยืนอยู่ใต้โถงคณะกับน้องผู้หญิงที่เอาขนมมาฝากยืนนิ่งด้วยความตกใจ และยังไม่ทันที่แจบอมจะได้พูดอะไรต่ออีกสักคำ เด็กสาวก็เดินหนีไปเลย ไปพร้อมกับขนมที่ดูแล้วน่าจะตั้งใจเอามาฝากแจบอม

     




     

    “ผมไม่ให้พี่กินขนมของยัยนั่นหรอกนะ ถ้าเกิดเขาใส่ยาเสน่ห์มาผมก็ซวยเลย” เด็กนั่นหันมาพูดกับแจบอมแล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก ฝ่ายแจบอมที่ยังนิ่งอยู่ก็ไม่ได้ตอบอะไร จนกระทั่งยองแจหยิบขนมของตัวเองออกมายัดใส่มือแจบอมนั่นแหละ

     



     

    “แต่ผมรู้นะว่าเรียนเช้าขนาดนี้พี่ไม่ตื่นมาทานข้าวเช้าแน่ ผมเลยเอาแซนวิชที่บ้านมาฝาก ทานให้อร่อยนะ ผมมีเรียนเช้าเหมือนกัน ไปแล้ว บาย” ทิ้งของไว้แล้วก็เดินลิ่วขึ้นตึกไปเลยแบบไม่รอให้แจบอมปฏิเสธ

     




     

    นั่นแหละ อึ้งมาจนถึงตอนนี้

     




     

    “โทรศัพท์มึงสั่นอีกแล้วว่ะบี ถ้าจะไม่ตอบก็ปิดโนติไปดิ ไม่งั้นก็ปิดเครื่องไป” จินยองแนะนำ ฝ่ายแจบอมเห็นว่ามันสั่นนานแล้วก็เลยหยิบขึ้นมาดู แจ้งเตือนจากชเวยองแจยาวเป็นพรืด ชายหนุ่มกดเข้าโปรแกรมไปอ่านข้อความ

     




     

    อยากไปด้วยจัง

     

     

    ไปด้วยไม่ได้หรอครับ?

     

     

    ;___;

     

     

    คนใจร้าย

     

     

    พี่แจบอมมมมมมมมมม

     

     

    สัญญาว่าจะไม่วุ่นวาย จะนั่งนิ่งๆเป็นเด็กดี

     

     

    ไปด้วยคนได้มั๊ย? อยากไปด้วยจังเลย

     

     





     

    แจบอมอ่านข้อความพวกนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะหลุดขำ ก็เพราะฟีลลิ่งมันต่างจากข้อความแรกที่ทั้งขู่ทั้งหวีดใส่ว่าเขาไปไม่ชวน แต่สุดท้ายเมื่อแจบอมไม่ยอมตอบ เด็กนั่นก็งอแงเหมือนเด็กไม่รู้จักโต

     




     

    “เอาจริงๆน้องแม่งโคตรไม่ใช่สเปคกูเลย แบบ Absolutely” ชายหนุ่มบอก ในขณะที่กำลังชั่งใจหลังอ่านข้อความจากยองแจจบ

     






    อยากมาก็ตามมา

     





     

    ปลายนิ้วกดพิมพ์ข้อความตอบกลับแล้วเงยหน้าขึ้นมาพูดต่อหลังจากกดส่งไปเรียบร้อย

     





     

    “แม่งร้ายมากแต่ก็น่ารักว่ะ กูไม่รู้จะทำไง”

     

     

     







    END.






    uwith_b

    สุขสันต์วันเกิดมายเบบี้แจน รักมากนะรู้ใช่ป่าว ๕๕๕๕ 
    เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเพลง Bang Bang คุณแม่เจสกับสาวๆค่ะ ในท่อนที่บอกว่า see anybody could be good to you. you need a bad girl to blow your mind ค่ะ ๕๕๕ โดยส่วนตัวเราชอบเวลาแจนร้ายๆอยู่แล้ว
    เลยอยากอ่านฟิคที่แบบ น้องร้ายมากนะ แต่ก็ยังน่ารัก เกลียดไม่ลง

    แล้วก็มีความคิดว่าอยากทำเป็นซีรียส์สั้นๆด้วย แต่อันนี้ไม่รู้จะยังไงดี แค่คิดไว้เฉยๆว่าอยาก เอนี่เวย์

    ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาอ่าน รวมไปถึงคนที่ทิ้งคอมเมนท์ไว้ด้วยค่ะ
    เราอ่านทุกอันเลยนะ เป็นกำลังใจให้อยากเขียนมาแบ่งปันอีกเยอะๆเลย

    รักนะ จู๊บบบบบบบบบบบบบบบบบ



     


    themy  butter

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×