7เจ้าหญิงมหัศจรรย์

ลำดับตอนที่ #7 : เจ้าหญิงองค์ที่6

"ลัลล้า....ลัลล้า"(^o^)
"โซฟีน่า"
"คะท่านพี่"
"นี่ไม่ใช่เวลามาร้องเพลงนะ้.....น้องก้อรู้ว่าข้าศึกมาล้อมเมืองเราเอาไว้นะ"
"น้อง.....รู้เพคะ"
"รู้แล้วทำไมถึงมาร้องเพลงอยู่อีก....เจ้าเปนนักแม่นธนูที่เก่งอันดับ1ของเมืองเราเลยนะ"(ไปแข่งมาตอนไหนเนี่ย--คนเขียน)
"เพคะน้องจะไปเปลี่ยนชุดแล้วออกไปรบเพคะ"
"อย่างนี้สิถึงจะสมชายชาตรี"(น้องแกผู้หญิงนะ--คนเขียน)
"พี่คะน้องเปนผู้หญิงนะเพคะ"
"เออ....พี่ลืมไปเสียสนิทเลย"
"โหลืมได้ไงเนี่ย"
"อย่ามาชักช้าอยู่เลยรีบไปออกรบได้แล้ว"
"เพคะ"
ที่ห้องของโซฟีน่า
"ลูกธนูอยู่ไหนน้า...."
"ฟึบ"
"เอ๋"
"ไปกับข้าแต่โดยดีเถอะเจ้าหญิง.........อ้อไม่ใช่สิเชลยโซฟีน่า หึๆ"
"หยะ...อย่านะ"
"นี่รึนักแม่นธนูมือ1ของเมืองนี้ช่างอ่อนแอซะจิง"
(โหผู้หญิงที่ไหนไม่อ่อนแอฟะ--คนเขียน)
"กรี๊ดดดดดดดดดด"
"โป๊ะยามันซะเสียงช่างแสบแก้วหูเสียจิง"
"ครับ"
"อย่านะ..........อย่า"
"ท่านข้าขอสนุกก่อนได้ไหมครับ"
"ได้เลยสิ"
"อย่านะ"
......................................................
"ฮือๆ"ช้านเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ววววววววววววววววววT^T
"สนุกดีแท้"
"ฮ่าๆ"
"พวกแก........"
"ทามไมเหรอสาวน้อยโซฟีน่า"
"ข้าขอแช่งให้พวกเจ้าจงมีภายในและภายนอกเหมือนผู้หญิงแต่ว่าพวกเจ้าจะมีบางส่วนเปนของหญิงบางส่วนของชายและสามารถท้องด้วยตัวเองได้"
"หา!......."
"ฮึๆ"
"เจ้าหัวเราะอะไรนะั"
"เจ้าลองไปดูสารรูปพวกเจ้าในกระจกซี"
ตึ๊กๆ
"เฮ้ย"(0๐0)
"ฮ่าๆ"
"เย้ยกลายเปนแบบนี้ได้ไงอ่าฮ่า"(เสียงแบบแต้วนิดๆ--คนเขียน)
"หึๆ"
"ยังไงซะก้อต้องจับตัวมันไปนี่เปนคำสั่ง"(เสียงพวกผู้ชายเปนแต้วนะคะทั้งตอนเลยนะคะ)
"อึบ"
"ข้าเดินเองได้ไม่ต้องลาก"
"ล่ามโซ่แล้วให้มันเดินเองซะ"
"ฮ่ะ"
"โอ๊ย"
"อย่ามาสำออยนะยัยชะนี"(อุปนิสัยด้วยแหะ--คนเขียน)
"นี่เจ้ากล้าว่าข้ารึ"
"ทำไมจะไม่ได้หล่ะยะ"
"แต่ทำไมท้องของพวกเจ้าถึงป่องๆหล่ะหึๆ"
"อ๊าย"
"เย้ย"
"ฮ่าๆ...ที่ีข้าแช่งไว้คงออกริฤท์แล้วสินะหึๆ"
"โอ๊ยเจ็บท้องจังเลย"
"คงจะคลอดสินะ"
"วะ...ว่าไงนะ"
"เจ้าจะคลอดเด็กไงหล่ะ"
"มะ..ไม่จริงใช่ไหม"
"เปนความจริง"
"โอ๊ย"
"สงสัยคงคลอดพร้อมกันหมดเลยสินะ"
"อุแว......ๆ"(หลังจากพวกผู้ชายคลอดแล้วกลายเปนผู้หญิงเต็มตัวและความจำตอนเปนผู้ชายได้หายไปทั้งหมด--คนเขียน)
"หนีออกจากเมืองกันเถอะพวกเจ้า"
"ท่านเป็นใครกัน"
"ข้าชื่อโซฟีน่า"
"แล้วพวกเราชื่ออะไรกะันข้าลืมไปหมดเลย"
"เจ้าชื่อว่าเซียร่าเจ้าเวียนก้าคนสุดท้ายแจน"
"แล้วที่นี้ที่ไหน"
"เอาเปนว่าข้าจะเล่าให้ฟังวันหลังนะแต่ตอนนี้รีบหนีเถอะ"
"แล้วเด็กมาจากไหน"
"ลูกของพวกเทอไง"
"เหรอ"
"รีับไปเถอะ"
"จ๊ัะโซฟีน่า"
"มาทางนี้นะตามเรามาให้ดีนะ"
"อืม"
"มาเร็ว"
'ตึ้กๆ'
.........................ผ่านไปหลายชม...........................
"พ้นแล้ว"
"จริงเหรอโรแอล"
"อืม"
"อุแว้ๆ"
"เด็กร้องทำไงดีโซฟีน่า"
"ให้เด็กกินนม"
"นมจากไหน"
"หน้าอกเทอไง"
"หน้าอก?"
"เออ"
"จามีเหรอ"
"มีสิของพวกเทอใหญ่จะตาย"
"งั้นจาลองดูก้อแล้วกันนะ"
"อืม"
"ว้าวมีจิงๆด้วยหล่ะ"
"จิงเหรอ"
"พวกเทอมีคนเดียวทามไมชั้นมีลูกแฝดหล่ะ"
"โหเก่งจังได้ลูกแฝด"

"อ๊ะนั้นที่ไหนนะ"

สุดท้ายทั้ง4คนและเด็กอีก4คนได้ไปเจอดินแดนซินเนอร์แลนด์ก่อนใครเพื่อนเลยคระ