คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Arcobaleno on Songkran festival PART:1
คำเตือน:ตอนนี้เป็นตอนพิเศษไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องอย่างใดแต่ง แต่งเพื่อสนองนี้ดของคนแต่งเองทั้งสิ้น-.,-
แต่ว่า...ยังนอร์มอลอยู่นะเออ..
ในราตรีที่เงียบสงัด ภายในห้องนอนถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดหากแต่เจ้าของห้องกลับลุกขึ้นมาเปิดคอมบนโต๊ะทำงานขึ้นมา มือจรดลงบนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว ตัวหนังสือภาษาอังกฤษปรากฏขึ้นบนหน้าจอก่อนร่างสูงจะกดค้นหาเว็บไซต์มากมายขึ้นมายิ่งว่าดอกเห็ด รอยยิ้มถูกยกขึ้นอย่างถูกใจก่อนจะคลิกเว็บไซต์ซุ่มๆขึ้นมาเพื่ออ่านรายละเอียดก่อนรอยยิ้มจะแสยะยิ้มกว้างเป็นเท่าตัว
“ถึงจะไปไทยตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วสินะ งั้นก็เล่นมันที่อิตาลีเนี่ยแหละ หึๆๆๆๆๆๆ”>>หัวเราะได้โรคจิตชะมัดเลย- -//โดนตบ
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
[Mammon’s festival]
แดดยามเช้าในฤดูใบไม้ผลิของอิตาลีไม่แรงจนเกินไป ลมเย็นๆพัดมากระทบกับใบหน้าฉันให้ความรู้สึกสงบและทำให้ฉันใจเย็นขึ้นแต่ว่า...มันก็ไม่ดีนักหรอกนะ...เพราะอะไรน่ะเหรอ...
“หมอนั่นจะมาเรียกรวมตัวอะไรกันตอนนี้อีกเนี่ย”
รัลบ่นด้วยประโยคเดิมซ้ำๆมาเป็นรอบที่ล้านแปดพร้อมกับขัดไรเฟิลไปมาอย่างเคียดแค้นจนฉํนเผลอคิดว่ามันอาจจะลั่นไปโดนใครสักคนก่อนก็ได้
วันสบายๆในฤดูใบไม้ผลิของฉันต้องหยุดชะงักลงเพราะรีบอร์นโทรมานัดทุกคนที่ฐานทัพลับของวองโกเล่โดยที่มันโทรมานัดฉันตอนตีสอง!จะบ้าตาย หมอนั่นไม่คิดจะหลับจะนอนบ้างรึไงกันแถมฉันยังต้องจากวาเรียแล้วถ่อมาถึงที่นี่ รู้รึเปล่าเพียงแค่ฉันละสายตาจากพวกบ้านั่นประมาณสามสิบนาทีเงินในคลังมันก็หายไปเป็นแสนแล้วนะโว้ย!แต่ว่าตอนนี้ฉันก็จากมันมาแล้วเกือบหนึ่งชั่วโมง!แม่_ไม่หายไปเป็นล้านแล้วเรอะ=[]=!!!แล้วก็ที่สำคัญ...ไอ้คนที่นัดฉันมาที่นี่ก็ดันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้เนี่ยสิมันโมโหที่สุดเลย!!+@!@^_)@_+)&_(*+__%^)!@#$%^&*()_+=-(เซ็นเซอร์คำหยาบที่ไม่ดีต่อเด็ก สตรี และคนชรา-w-)
“วุ่นวายกันชะมัดเลย พวกนายเนี่ย”
เสียงทุ้มที่ฉันจำได้อย่างแม่นยำดังขึ้นจากหลังพุ่มไม้ รีบอร์นเดินออกมาด้วยชุดสบายๆไม่ใช่ชุดสูทเหมือนทุกที หมวกสีดำแถบเหลืองที่ปกติใช้ปิดใบหน้าบางส่วนเอาไว้ก็ถูกเอาออกไป ถึงแม้ว่าจะแต่งตัวด้วยชุดสบายๆแต่ฉันก็อดปฏิเสธไม่ได้ว่าหมอนั่นดูดีมากจริงๆ-_-//(นี่ไม่ใช่คู่RMหรอกนะ-0-//ไรท์เตอร์)
ส่วนสูงที่เกินร้อยแปดสิบอัพรับกับกางเกงขาสามส่วนกับสียืดสีเข้มได้อย่างน่าประหลาดใบหน้าคมที่เงียบขรึมอยู่ตลอดเวลานั่นพอตอนที่ไร้ซึงหมวกปิดมันก็ยิ่งเพิ่มความน่าหลงใหลขึ้นเป็นทวีคูณ และมันจะดีกว่านี้...ถ้าในมือเขาไม่ขนปืนที่ถูกแต่งแต้มด้วยสีต่างๆมากมายมาด้วยน่ะนะ-0-;;;
“นายเป็นบ้าอะไรน่ะเว้ยเฮ้ย!!!”ไม่มีอะไรมากหรอกฉันว่าเขาแค่คิดที่จะเปลี่ยนรสนิยมกับสีปืนเขาแค่นั้นเอง...ล่ะมั้งนะ...
รีบอร์นโยนปืนฉีดน้ำประมาณห้าหกอันลงที่ก่อนจะยกปืนที่คาดว่าเป็นปืนฉีดน้ำสีดำสนิทพาดบ่าอย่างไม่สนใจใคร ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าปืนฉีดน้ำมันจะมีสีดำขายด้วย(นอกจากรีบอร์น)ใครมันมันจะซื้อฟะเนี่ย!
“หยิบๆไปดิ”อย่ามาทำเป็นเก๊กไปนะ...อีตากิ้งก่า...กิ้งก่าอะไรดี...หมอนี่มันไร้ซึ่งจุดอ่อนเลยอ่ะ U_U
“นี่นายคิดจะเอาปืนฉีดน้ำมาใช้ต่อสู้รึไง!?!”แต่...มันก็เป็นปืนเหมือนกันล่ะนะ อาจจะไม่เป็นไรก็ได้ล่ะมั้ง...
“รีบๆหยิบไปเถอะน่า ยัยกบขี้มูกย้อย=_=”มันหาว่าฉันเป็นเป็นกบอ่ะT_Tหาว่าขี้มูกย้อยด้วย!อยู่ที่วาเรียยังไม่มีใครกล้าว่าฉันแรงขนาดนี้เลยนะ!หนักที่สุดก็แค่คำว่าไอ้สวะเท่านั้นเองY_Y(หนักกว่าไหมล่ะนั่น)หมอนี่กล้าดียังไงมาว่าฉันอ้ะ!!!
“อย่าทำหน้าบูดอย่างนั้นสิครับคุณมาม่อน^^”
ฟงส่งปืนฉีดน้ำสีแดงแถบน้ำเงินมาให้พร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนโยน ฉันกระโดดกอดคนตรงหน้าก่อนจะใบหน้าซุกลงไปที่บ่าของเค้าพร้อมกับพูดซ้ำไปซ้ำมาว่า‘หมอนั่นมันแกล้งฉันอ่ะ’จนฟงต้องใช้มือลูบหัวฉันแล้วค่อยๆผละออกมา
ฉันเบ้ปากเล็กน้อยอย่างไม่พอใจ“ผมว่าคุณควรไปเปลี่ยนชุดดีกว่านะ คุณรีบอร์นบอกว่าจะเล่นน้ำกันแล้วผมว่ามันไม่ดีแน่ๆถ้าคุณจะใส่ชุดนี้เล่นน่ะนะ”
“ชุดนี้มันดูรุ่มร่ามนะครับ โดยเฉพาะเวลาเปียกมันจะทำให้คุณขยับตัวได้ค่อนข้างลำบาก คุณคงไม่อยากจะใส่มันนักหรอกนะครับ”รีบอร์นบอกว่าจะเล่นน้ำตอนไหนกันอ่ะ หรือฉันมัวแต่จะนินทาหมอนั่นจนไม่ได้ยินอะไร
“ห้องเปลี่ยนชุดอยู่ตรงสุดหัวมุมตรงนั้นนะครับ คุณรีบอร์นบอกว่าที่นั่นมีชุดกับพนักงานประมาณสามสี่คนคอยต้อนรับอยู่หวังว่าคุณคงพอใจนะครับ อ้อ และแน่นอนว่าฟรีJ”รีบอร์น นี่นายเบิกเอางบของวองโกเล่มาผลาญเล่นรึไงนี่ย-*-
ฉันเดินไปตรงสุดหัวมุมอย่างที่ฟง ก่อนพนักงานหญิงสองคนจะเดินมาหาฉันแล้วยิ้มหวานๆให้ฉันสักทีสองทีตามมารยาท“คุณไวเปอร์ใช่ไหมค่ะ^^”
“มาม่อนต่างหาก-_-+++”แกกล้าดียังไงเอาชื่อเก่ามาบอกยัยโสโครกพวกนี้เนี่ยหา-0-!!!
“อ่า...ค่ะ คุณมาม่อน^^;;;”เหงื่อตกแล้วย่ะหล่อน
ฉันสบถในลำคออย่างขัดใจ พวกพนักงานยิ้มอย่างฝืดๆ เหอะ ถ้าคิดจะเอาใจฉันมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ-_-
“คุณมาม่อนจะเลือกชุดไหนดีล่ะคะ”
“ชุดไหนก็ที่สบายๆ-0-”
พนักงานเดินไปคุ้ยๆ(?)หาชุดอยู่แป๊ปนึงก่อนจะหยิบเสื้อคอกลมลายขวางสีม่วงอ่อนสลับกับม่วงเข้มที่ยาวเลยเข่ากับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำให้ฉันส่วนรองเท้าก็เป็นรองเท้าแตะรัดส้นสีเดียวกับกางเกง ฉันรับมาก่อนจะขอบคุณเบาๆแล้วเดินไปเปลี่ยนชุดทันที ฉันว่ารสนิยมยัยนั่นก็ไม่เลวเลยนะ-_-//
ฉันเปิดประตูห้องออกมาพร้อมกับชุดใหม่ยัยรัลกับลูเช่ยืนรอฉันอยู่หน้าห้องด้วยลุคที่เปลี่ยนไปจากเดิม
ยัยรัลเปลี่ยนจากเสื้อสายเดี่ยวเส้นใหญ่สีแดงเข้มกับกางเกงขาสั้นสีเข้มเป็นเสื้อเปิดไหล่แขนยาวสีแดงเลือดหมูกับกางเกงขาสั้นสีขาวรับกับใบหน้าหวานน่ารักได้อย่างลงตัวแถมสีแดงกับขาวยังตัดกับเรือนผมสีน้ำเงินเข้มของเธอยิ่งทำให้ดูโดดเด่นมากยิ่งขึ้น ซ้ำรองเท้าก็เป็นรองเท้าแตะสีชมพูอ่อนๆยิ่งเพิ่มควมน่ารักให้กับเจ้าตัวได้อีกเป็นเท่าตัว
ส่วนลูเช่จากชุดกระโปรงสีขาวกับหมวกสีเดียวกันใบโตมาเป็นเสื้อเชิ๊ตสีเหลืองเข้มโดยใส่ปลายเสื้อไว้ในกางเกงขาสั้นเอวสูงสีเดียวกับเรือนผมยาวสลวยที่ทำมาจากผ้าชีฟอง สีเหลืองเข้มกับรองเท้าแตะสีเหลืองอ่อนลายจุดที่สว่างไสวดูเตะตาเสริมให้ร่างบางที่ปกติสวมแต่ชุดกระโปรงสีขาวแลดูเรียบร้อยมาเป็นสาวน้อยที่น่ารักสดใสได้ไม่ยาก โดยเมื่อรวมกับรอยยิ้มหวานที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าก็ทำให้โลกดูสว่างไสวขึ้นกว่าเดิม
“รัล เธอจะใส่กางเกงตัวนี้เล่นน้ำจริงๆงั้นเหรอ-*-”ไม่ใช่ว่าเธอไม่น่ารักหรอกนะแต่ว่า...
“นั่นสิคะ เวลาเปียกมันจะแนบเนื้อแล้วก็จะเห็นอะไรต่อมิอะไรหมดเลยนะคะ(‘ ‘)”เอ่อ...มันไม่ได้ถึงขนาดนั้นสักหน่อย อย่าพูดให้ดูเหมือนฟิคเรื่องนี้มันเรท 18+นักสิมันแค่PGเองนะ....แค่นั้นจริงๆ-_-;;;...ล่ะมั้ง???
“เออน่า ช่างมันเหอะฉันขี้เกียจเปลี่ยนแล้ว ก็โคโรเนโร่บอกว่าให้ฉันใส่กางเกงสีขาวมานี่นา( . .)///”ถึงประโยคที่เธอพูดมันจะไม่ค่อยได้ยินก็เหอะแต่การที่รัลหน้าแดงนิดๆเนี่ยมันคือหลักฐานอย่างดี อีตาทหารขี้นกนั่นมันกำลังคิดอกุศลกับเพื่อนฉัน!!!!!กร๊าซซซซซซซซซซซซซซ ฉันจะไปฆ่ามัน อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก~
“ผู้ชายมันหื่นกามเหมือนกันหมดทั้งโลกเลยนะคะ^^+++”เอ่อ...ก็ไม่ได้ถึงขนาดนั้นนะลูเช่ ความจริงผู้ชายดีๆก็มีเยอะแยะดูอย่างฟงสิ หมอนั่นก็...เออว่ะ...อ้างฟงไม่ได้ ความจริงตานั่นก็หื่นเอาเรื่องเหมือนกัน.... โคโรเนโร่...ไม่ได้หมอนั่นฉันพึ่งนินทาไปเมื่อกี้ รีบอร์น...เพลย์บอยตัวพ่อล่ะจ้า เห็นเงียบๆอย่างนั้นความจริงมันไปม่อสาวทุกวันนั่นแหละ(ความจริงสาวๆมาหาเอง แต่อิจฉาอยากใส่ร้ายใครจะทำไม-^-!)แซนซัส บัด นาวฉันคิดว่าบอสแต่งงานกับเนื้อแล้วก็เหล้าไปแล้วซะอีก วันๆเอาแต่คลุกอยู่แต่ในห้องอาหารยัดอาหารเข้ากระเพาะได้ทั้งวันและต้องมีสักวันที่บอสกินอาหารมากไปแล้วท้องแตกตายบบชูชก(ไม่ใช่แล้ว)แถมยังเอาแต่เรียกคนอื่นว่าไอ้สวะๆเป็นชายที่ดีทั้งกายและใจเลยล่ะ!!!(ประชดสุดๆ) สควอโล่...หมอนั่นทำข้าวของเสียหายทุกวันไม่นับเป็นผู้ชายที่ดีหรอก เบลเรอะ!...หมอนี่มันไม่หื่นหรอกแต่มันโรคจิต!มันจะไม่ม่อสาวไปทำป๊าปๆๆหรอกนะแต่มันจะล่อผู้หญิงไปเชือดเล่นตะหากเล่า...สุภาพบุรุษโคตร-_-^^^ ฟราน...เจ้าเด็กนั่นกวนประสาทไปทั่วไม่เว้นแม้กระทั่งผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันเพราะฉะนั้นข้ามมันไป แต่เอิ่ม...เท่าที่ดูแล้วคนที่ยังแมนแท้ๆร้อบเปอร์เซ็นต์รอบๆตัวฉันก็มีอยู่เยอะแยะนะ ทำไมฉันเอามาอ้างไม่ได้สักคน-_-^^^
“มันก็แค่หากำไรจากผู้หญิงเสร็จแล้วก็ถีบหัวส่งแบบไร้เยื่อใย บอกให้ผู้หญิงทำตามคำสั่งด้วยคำพูดหวานๆ คิดว่าผู้หญิงเป็นของหวาน ของเล่นที่อยากเล่นเมื่อไหร่ก็เล่นจะทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้อย่างงั้นเหรอ เห็นว่าผู้หญิงเป็นอะไรกันไอ้สัตว์นรก!!!!”
“=[]=/=[]=”ละ...ลูเช่เป็นอะไรไปอ่ะ ลูเช่เธอเปลี่ยนปายยยยยย
ลูเช่ชะงักไปนิดก่อนกระแอมสักทีสองทีแล้วมากลับมายิ้มอ่อนหวานอีกครั้ง“ขอโทษนะคะ พอดีหลุดไปหน่อย^^”อย่างนี้เค้าเรียกว่าไม่หน่อยแล้วล่ะ เล่นพูดใส่อารมณ์จนขนฉันพร้อมใจกันลุกพรึบกันเลยทีเดียว ไม่หน่อยแล้วล่ะ...
“ปะ...เป็นอะไรไปน่ะลูเช่”
ฉันถามอย่างกล้าๆกลัวๆออกไป ลูเช่ยกยิ้มขึ้นไม่ได้อ่อนโยนเหมือนแต่ก่อน ดวงตาที่ดูไร้ความรู้สึก ริมฝีปากที่ยิ้มเหมือนกำลังสมเพชอะไรบางอย่าง...มันทำให้ฉันใจไม่ดีเลยจริงๆ...
“เมื่อวาน...”
“เมื่อวาน?”
“ฉันเห็นคุณรีบอร์นกับคุณเบี้ยงกี้...”
“กอดกัน”
“...!!!”
เป็นไปไม่ได้ทั้งๆที่รีบอร์นก็ออกจะรักเธอยิ่งกว่าความรักของโกโบริกับอังศุมาลิน แจ๊คกับโรสหรือกระทั่งโรเมโอกับจูเลียตเลยนะ
“แบบแนบแน่นแทบจะเกลือนอีกฝ่ายได้ทั้งตัว”เสียงเรียบๆแววตานิ่งๆมันทำให้ฉันกลืนน้ำลายเข้าไปอึกใหญ่
“ฉันคิดว่าคุณโคโรเนโร่ก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ ฉันไม่อยากให้คุณเสียใจนะคะ”ความจริงถึงฉันจะหมั่นไส้หมอนั่น รำคาญมันที่มายุ่งกับรัลเกินไปแต่หมอนั่นก็ไม่ใช่คนไม่ดี แล้วฉันก็เชื่อว่าเขารักรัลจริงๆแต่...ฉันจะหาอะไรมาแก้ต่างให้ล่ะ อ้อ ใช่เรื่องนั้นไง...
“ไม่มั้งลูเช่ โคโรเนโร่น่ะอุตส่าห์เอาตัวเองมารับคำสาปแทนรัลเชียวนะ แถมยังเคียงข้างรัลมาตลอดด้วย ตลอดเวลาทีรู้จักกันหมอนั่นยังไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนนอกจากรัลเลยนะ”ฉันตัดสินใจพูดมันออกไปตาเหลือบไปมองรัลที่ทำหน้าเศร้านิดๆเมื่อฉันพูดถึงเรื่องคำสาป ขอโทษนะรัลU_Uแต่ฉันก็คิดเรื่องอะไรไม่ออกนอกจากเรื่องนั้นแล้วถือว่าช่วยทำให้ลูเช่กลับมาอารมณ์ปกติละกันนะTOT
“นั่นสินะคะ”
“...”
ลูเช่ก้มหน้าไปเล็กน้อยก่อนเงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม“เราออกไปข้างนอกกันเถอะค่ะ อีกฝ่ายคงจะรอเราแย่แล้ว^^”ประโยคนั่นทำให้ฉันหายใจได้ทั่วทั้งท้อง แม้จะสงสัยว่าทำอารมณ์ถึงเปลี่ยนนเร็วเหมือนคนกำลังมีปจด.แต่ช่างมันเหอะ แค่เห็นยัยนั่นยิ้มมันก็โอเคแล้วล่ะ!
ร่างบางในชุดสบายๆเดินมาด้วยท่าทางร่าเริงเรียกร่างสูงอีกสามคนให้กลับไปมองอย่างเสียไม่ได้ก่อนจะตะลึงงันด้วยความทึ่ง!โอว้พระพุทธเจ้า พระเยซูหรือใครก็ได้บอกเขาทีว่าคนตรงหน้าเป็นคนรึว่านางฟ้า!ทั้งๆที่ปกติก็สวยจนพวกเขาแทบละลายได้อยู่แล้วยิ่งวันนี้มาเห็นในลุคที่แปลกไปอีก โอ้โห มันช่างคาวาอี้>W<!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ไม่อยากเล่นมันแล้วเค้าอยากหิ้วนางฟ้ากลับไปกอดที่บ้าน;((เริ่มงอแง)
ทางนางฟ้าทั้งสามคนก็ลัลลากันตามปกติแต่เมื่อจู่ๆสามหน่อที่มีเพศตรงข้ามหันมาสบตากันเท่านั้นแหละ โลกทั้งใบเหมือนถูกหยุดเอาและถูกออร่าสีชมพูหวานแหววเข้าครอบงำ
หน้าหล่อคมคายสไตล์ยุโรปกับเอเชีย ผิวขาวๆที่รับกับเรือนผมแต่ละคนได้ดีเหลือเกิน ชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดาๆไม่ใช่ชุดสูท เครื่องแบบหรือว่ากี่เผ้าเหมือนอย่างเคยแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหล่อบนใบหน้าของร่างสูงทั้งสามลดลงไปเลยโดยเฉพาะยิ่งเวลาที่ทั้งสามยิ้มพร้อมกับไม่ว่าจะแค่ยกริมฝีปาก ฉีกยิ้ม ยิ้มอบอุ่น ยิ้มล้อเลียน หรือแม้แต่แสยะยิ้ม...ขอแค่พร้อมกันมันก็เหมือนมีแสงเปล่งประกายกระจายไปทั่วสารทิศประหนึ่งจะเป็นแหล่งกำเนิดแสงแข่งกับพระอาทิตย์เลยทีเดียว
ดวงตาทั้งหกสบประสานกันอย่างเนิ่นนานและมีความหมายทั้งความรัก ความห่วงใยหรือกระมั่ง...แววตาที่ให้ความรู้สึก...ตัดพ้อ...
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับมาอัพแล้วน้า>_< หลังจากหายไปนานพอสมควร พอดีว่าสงกรานต์ไปเที่ยวน่ะค่ะเลยไม่ค่อยได้แตะคอมสักเท่าไหร่~(อ้างไปเรื่อย)ความจริงก็ขี้เกียจด้วยนั่นแหละ=w=(นั่นไง)
ฟิคเรื่องนี้อย่างที่บอกค่ะ แต่งสนองนี้ดตัวละครก็ไม่ได้ตรงคาแร็กเตอร์เป๊ะก็เลยเป็นอย่างที่เห็นมาม่อนอ้อนฟง รัลเขิน ลูเช่เริ่มดาร์ก คือพึ่งแต่งได้แค่นี้เดี๋ยวจบเมื่อไหร่จะมาอัพต่ล่ะกันนะคะ ไม่มั่นใจว่าเร็วหรือช้า แล้วแต่อารมณ์ค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยย้อนหลังค่ะ^^
ตอนนี้ไม่ยาวมากนะคะ(ยังไม่ได้เริ่มเล่นน้ำกันเลย - -)แต่ยังไงก็ช่วยเม้นให้ด้วยน้า~~~~
ความคิดเห็น