คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ++Chapter 2 ถูกปองร้าย++
Chapter 2
ถูกปองร้าย
จะมีใครหาว่าฉันบ้าไหมนะ ก็ดูสิ... ตื่นขึ้นมาอาบน้ำเตรียมตัวไปโรงเรียนตั้งแต่ตีสอง -_-;;; ก็คนมันตื่นเต้นนี่นา ตั้งแต่เกิดมาดวงเพิ่งจะเด่นชัดเรื่องเนื้อคู่นี่ล่ะ
กรี๊ดดดดดดดด!!! >o< ต้องเซ็ตผมซะหน่อยแล้ว
ฉันมานั่งหน้ากระจกเงาแล้วมองความงามของตัวเอง ก่อนที่มือจะเอื้อมไปหยิบหวีขึ้นมาหวีผมด้วยความใจลอย
แควก~
อ๊ากกกก!!! T^T นี่มันหวีเสนียดเอาไว้สางเหานี่นา โฮ... ผมหลุดเป็นกระจุกเลย
เวลาผ่านไปอีกหลายชั่วโมง ในที่สุดพระอาทิตย์ก็ขึ้นมา สาดแสงสว่างเข้ามาในห้อง เผยให้เห็นหน้าตาที่เหมือนศพของฉันชัดเจนยิ่งขึ้น T T ดวงตาที่คล้ำเหมือนหลินฮุ้ยสวนสัตว์เชียงใหม่นั้น มันทำให้ฉันสมเพชหน้าตัวเองเหลือเกิน
ไม่น่าแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาเลย!!!
ก็อกๆๆๆๆ~
“เจ๊ลัคกี้ ไปโรงเรียนได้แล้ว ตื่นยังเนี่ย”
เสียงไอ้เลิฟดังมาจากหน้าประตูห้องของฉัน ฉันจึงค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นมาจากเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เอากระเป๋านักเรียนสะพายหลัง แล้วเดินไปหน้าประตู
“แว้กกกกกกกก!!!” ไอ้เลิฟน้องชายของฉันร้องลั่นเมื่อเห็นหน้าของฉัน “นี่เจ๊ไปทำอะไรมา ทำไมหน้าตาถึงเหมือนศพเดินได้”
เลิฟเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดีเหมือนกันค่ะ เขามีใบหน้าเรียว คิ้วหนา ดวงตาดูทะเล้น จมูกโด่งได้รูป ปากแดง แล้ววันนี้มันก็ต้องไปเรียนมอสามเป็นวันแรก
ศ... ศพเดินได้ T^T
“เปล่าๆ ไม่มีอะไร พี่ก็แค่ทำงานดึกไปหน่อย พอดีงานเยอะน่ะ” ฉันทำการสตรอเบอรี่สดๆ ไปให้น้องชายตัวดีของฉัน มันส่งสายตาแปลกๆ มาเหมือนกับว่า ไม่เชื่อหรอก
“เพิ่งเปิดเทอมวันแรก แล้วงานมาจากไหน” เลิฟเดินตามหลังฉันเมื่อฉันเดินลงบันไดมา “แล้วทำไมหัวแหว่งๆ”
หัวแหว่งเพราะหวีเสนียดน่ะสิ TOT แล้วถ้าแกไม่หยุดพูดนะ ฉันจะฆ่าแก - -+++
“อ๋อ!!! เทรนเกาหลีน่ะ -_-;;;”
ต่อจากนั้น เราสองคนก็กล่าวลาน้ารินเพื่อไปโรงเรียน แล้วฉันก็ต้องซ้อนมอเตอร์ไซค์ที่มีไอ้เลิฟเป็นคนขี่ ลมที่ปะทะมานั้นทำให้ผมที่ใช้หวีเสนียดเซ็ตมาฟูฟ่องราวกับคนบ้า
เมื่อไหร่ฉันจะได้นั่งรถสปอร์ตคันงามที่ขับผ่านไปเมื่อกี้บ้างนะ ^^
จนในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนจนได้ ฉันรีบเอามือจับผมให้กลับลงมามีน้ำหนักตามเดิมในขณะที่กระโดดลงจากมอเตอร์ไซค์
“ไปแล้วนะเจ๊” ไอ้เลิฟรีบโบกมือลาฉันทันที ก่อนจะวิ่งไปทางอื่น “ตอนเย็นเจอกัน”
ชิ!!! ไอ้น้องเลว >< ทิ้งฉันไว้คนเดียวได้ยังไงเนี่ย ถึงฉันจะเคยอยู่โรงเรียนนี้มาสามปีแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยคุ้นเคยนะ เพราะเพื่อนที่เคยอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่มอสามก็ไปต่อโรงเรียนอื่นกันหมด เหลือก็แค่ไม่กี่คนเอง
ฉันค่อยๆ ย่างเท้าเดินตรงไปยังบริเวณม้าหินหน้าโรงเรียนที่อยู่ใต้ต้นไทรแล้วนั่งลง ก่อนที่จะเปิดกระเป๋าล้วงปฏิทินขึ้นมาตั้งบนโต๊ะม้าหิน
“ดูดวงจ้า รับดูดวงถูกๆ สิบบาท ยี่สิบบาทเลยจ้า” ฉันตะโกนแหกปากเรียกร้องความสนใจ เมื่อนำปฏิทินที่ติดคำว่า ‘รับดูดวง โดยลัคกี้ศิษย์ปู่ชิว’ ขึ้นมาวาง -_-^^
แหม... ก็เวลาเป็นของมีค่า จะปล่อยให้เสียเปล่าโดยไม่ทำอะไร มันก็น่าเสียดายนะคะ ^_^
นักเรียนหลายๆ คนหันมามองฉัน แล้วก็หันไปซุบซิบกัน สงสัยคงจะบอกกันว่าฉันหน้าตาดีแน่ๆ เลยค่ะ ^^
แล้วผู้คนก็ค่อยๆ หลั่งไหลเข้ามาให้ฉันดูดวงให้ แต่ละคนก็พออกพอใจเป็นการใหญ่ เพราะว่าฉันดูแม่นไงคะ คนก็เลยนับหน้าถือตาเป็นธรรมดา
“พี่ดูแม่นจังเลย” น้องผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันกำลังดูดวงให้อยู่บอกอย่างตื่นเต้น “อย่างนี้เดี๋ยวหนูต้องไปบอกต่อแล้...”
อะไรเหรอ บอกต่อแล้ เอ๊ะ!!! หรือน้องเขาหาว่าฉันตอแหล - -**
เสียงของน้องเขาขาดหายไป สายตาของเธอมองไปด้านหลังของฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงรัศมีบางอย่างที่เปล่งประกายออกมาทางด้านหลัง ก่อนที่จะค่อยๆ หันไปดูช้าๆ
ราวกับว่าโลกทุกอย่างเป็นสีชมพู ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันตอนนี้ช่างดูมีสง่าราศีจริงๆ เขามีรูปหน้าที่สวยงาม คิ้วดกหนา หางตาเชิดขึ้นเล็กน้อยแต่ไม่มากจนเกินไป จมูกโด่ง ปากเป็นกระจับ ผมตรงๆ ที่ยาวระต้นคอของเขาช่างเหมาะสมกับใบหน้าเสียนี่กระไร เขาดูหล่อมากๆ ในสายตาของฉัน
อ... เอ๊ะ!!! หรือว่าเขาจะเป็นเนื้อคู่ของฉัน ใช่แน่ๆ ต้องใช่แน่ๆ เลย ^O^
“ม... มีอะไรเหรอคะ” ฉันถามเขาเสียงดูจะดัดจริตขึ้นมาทันตาเห็น “ถ้าอยากดูดวงบอกลัคกี้ได้เลยนะคะ”
“อ๋อครับ พี่อยากให้น้องดูดวงให้พี่หน่อยน่ะครับ” เขาตอบกลับมา น้ำเสียงที่ฟังแล้วสบายหูของเขา มันทำให้ฉันแทบละลาย
“ค่ะ” ฉันพูดออกไป -.,- “เชิญนั่งเลยค่ะ”
“พี่ยังดูให้หนูไม่เสร็จเลยนะ” น้องที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉันบอกอย่างไม่พอใจ “หนูอยากจะให้พี่ดูเยอะกว่านี้”
“ก็ออกไปก่อนสิคะ แล้วค่อยมาดูต่อวันหลัง” ฉันบอกเธอเสียงเรียบ แล้วลุกขึ้นยืนมองไปยังคนที่รอต่อแถวดูดวงกันอยู่อย่างมากมาย “วันนี้เลิกดูดวงแล้วค่ะ ไว้มาดูวันหลังนะคะ”
เพราะเห็นแก่ผู้ชาย หึหึหึ =.,=
คนที่ต่อแถวอยู่ส่งเสียงไม่พอใจออกมา แล้วก็ค่อยๆ สลายตัวไปจนไม่เหลือเลยซักคนเดียว ก่อนที่เนื้อคู่ของฉันจะมานั่งตรงหน้า
“พี่ชื่ออะไรคะ ทำไมลัคกี้ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย” ฉันเอ่ยปากถามเขา ยังคงใช้เสียงดัดจริตต่อไป -_-^ “แล้วก็บอกเบอร์โทรศัพท์มาด้วยค่ะ จะเอามาใช้ในการดูดวง”
อิอิอิ นี่เป็นกลวิธีใหม่ในการขอเบอร์ ^[]^ โอ้วมีความสุขจริงๆ เลยฉัน
“พี่ชื่อว่าโชคดีครับ เพิ่งย้ายกลับมาโรงเรียนนี้เพราะได้ทุนไปเรียนต่างประเทศมา ส่วนเบอร์โทรก็ศูนย์แปดสาม ห้า...” พี่เขาตอบมาอย่างง่ายดาย ส่วนฉันก็ลงมือจดยิกๆ ลงบนกระดาษทันที
ลัคกี้ กับ โชคดีเหรอ กรี๊ดดดดดดดด!!! มันช่างเหมาะเจาะอะไรกันปานฉะนี้หนอ ^0^
“แล้วพี่โชคดีจะดูเรื่องอะไรล่ะคะ” ฉันเอ่ยปากถามแล้วฉกมือนุ่มๆ ของเขาขึ้นมาดู “ลัคกี้ดูได้หมดทุกเรื่องเลยนะ”
“เอ่อ... เอาเรื่องความรักก็ได้มั้งครับน้องลัคกี้” พี่โชคดีบอกแล้วมองหน้าฉัน ปากเป็นกระจับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย
โอ้ว!!! พูดจาไพเราะเพราะพริ้ง หน้าตาก็ดี เท่ห์ เพอร์เฟ็กต์ ดูท่าจะเป็นคนรวยด้วย ต้องเป็นเนื้อคู่ที่ปู่ชิวดูไว้ให้ตอนที่ฉันเด็กๆ แน่เลย >.<
“เอ่อ...ค่ะ อ๋อ... เขียนวันเกิดลงบนกระดาษเลยนะคะ” ฉันบอกพร้อมๆ กับยื่นกระดาษและปากกาให้พี่โชคดี วันนี้ไม่ได้เอากระดานสีเขียวๆ มาค่ะ เพราะว่ามันหนักกระเป๋า กระดานนั่นเอาไว้ดูดวงเฉพาะตอนที่เปิดรับดูดวงที่ตลาดนัดเท่านั้น
พี่โชคดีจดวันเกิดของตนเองลงบนกระดาษแล้วยื่นกลับมาให้ ต่อจากนั้นฉันก็ดูดวงให้เขาอย่างขะมักเขม้น
“ตอนนี้ความรักกำลังใกล้เข้ามาแล้ว (ต้องเป็นฉันแน่ๆ ><) ต้องระวังมือที่สาม และความเข้าใจผิดที่จะเกิดขึ้นกับคนที่เรารัก” ฉันบอกตามที่ผลดวงออกมา “อาจจะเสน่ห์แรงไปหน่อย จนมีผู้หญิงมารุมทึ้งนะคะ ต้องระวังให้ดี”
ผู้หญิงรุมทึ้ง -w- น่ากลัวแฮะ -_-^^^
“ฮ่าๆๆๆ” พี่เขาหัวเราะและยิ้มออกมา “งั้นพี่ว่าพี่หาแฟนตัวจริงไว้ซักคนดีกว่านะ”
“อ๋อ... ก็... ได้มั้งคะ” ฉันตอบไปอย่างไม่ค่อยเต็มปากเต็มคำซักเท่าไหร่ ในใจภาวนาขอให้เขาเอาฉันนี่แหละเป็นแฟน
ก๊ากกกกกกกก!!! มีความสุขที่ซู้ดดดดดด
“อันที่จริงแล้วพี่ไม่ได้จะมาดูดวงหรอกครับ” พี่โชคดีว่าแล้วนั่งพิงพนักเก้าอี้ม้าหิน “เพื่อนพี่มันแนะนำให้พี่มาจีบน้องน่ะครับ แล้วพี่ก็เห็นว่าน้องลัคกี้ก็น่ารักดี พี่ก็เลยจะมาจีบ พี่เห็นน้องมาตั้งแต่น้องอยู่มอต้นแล้วนะ”
จีบ!!! O_O จีบเลยค่ะจีบเลย ^^
ฉันรู้สึกว่าตอนนี้หน้าของฉันร้อนผ่าวจนอาจจะหน้าแดงแล้วก็เป็นได้ ฉันจึงก้มหน้าเพื่อไม่ให้เขาเห็นความเขินอายของฉัน >/////<
“งั้น...” เขาเอ่ยแล้วหันหน้าไปทางอื่น ก่อนที่จะเหลือบสายตามายังฉัน ฉันเงยหน้ามองเขาแล้วรีบกระพริบตาปริบๆ เพื่อเป็นการยั่วยวนเสน่ห์
“งั้น...” ฉันทวนคำแล้วกระพริบตาถี่ยิบ ปิ๊งๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ย!!! เดี๋ยวตาเหล่กันพอดี -_-;
“งั้น... น้องลัคกี้จะมาเป็นแฟนพี่ได้ไหมครับ”
โอ้โนนนนน OwO นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหมคะ ทุกๆ ท่าน พี่โชคดีขอฉันเป็นแฟนแล้วเหรอ อะไรมันจะง่ายปานนี้
ฉันอึ้ง ทึ่ง เสียว พูดไม่ออก ได้แต่บิดตัวไปมาราวกับไส้เดือนที่ถูกน้ำร้อนสาด -_-^^^ ฉัน... ฉัน... เจอเนื้อคู่แล้วจริงๆ เหรอ!!! OoO
“ว่าไงครับ” พี่โชคดีถามแล้วหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นฉันยังบิดตัวไม่เลิก “น้องลัคกี้จะมาเป็นแฟนกับพี่ไหม”
ฉันที่ยังไม่เลิกบิดตัวพยายามที่จะควบคุมตัวเองให้เลิกบิด แล้วนั่งตามปกติ ก่อนที่เอามือทั้งสองข้างขึ้นมาจับแก้มที่ร้อนผ่าว
“เป็นแฟนงั้นเหรอคะ” ฉันถามอีกทีเพื่อความแน่ใจเพราะกลัวว่าฉันอาจจะฟังผิดไป
บางทีเขาอาจจะขอแขนฉันไปผ่าตัดให้แม่เขาก็เป็นได้ -_-;;; กรี๊ดดดดดด!!! นี่ฉันสติแตกไปแล้วใช่ไหมเนี่ย
“ครับ” เขาตอบ “พี่ขอน้องลัคกี้เป็นแฟนครับ”
“มันจะดีเหรอคะ” ฉันกล่าวแล้วหลบสายตา ( _ _) แต่ฉันก็ยังเห็นว่าเขาพยักหน้าพลางยิ้มหวานมาให้ฉันเป็นการบอกว่า ดี
“งั้น... เอ่อ... ก... ก็ได้มั้งค่ะ”
playSound(); showPoll();
ความคิดเห็น