คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 2 อยากอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอดชีวิต 3
“แม่เป็นไบ้าสบายีไหม”
อิระเอ่ยปาถามถึมาราอแพรพลอยที่เปิสำนัานบัีอยู่ที่บ้าน รับทำบัีให้ับบริษัท่าๆ
แพรพลอยอยู่ับแม่สอนเพราะพ่อับแม่อเธอหย่าันั้แ่แพรพลอยอายุไ้แปวบ แพรพลอยไม่่อยพูถึพ่อ
เธอบอแ่ว่าพ่อทำธุริ และมีรอบรัวใหม่ไปแล้วเธอไม่พูเา็ไม่ถาม แ่่อนอนแพรพลอยเรียนเาแวะไปที่บ้านเธอทุสัปาห์เพราะ้อพาแพรพลอยไปส่บ้านทุวันเสาร์และไปรับลับอนเย็นวันอาทิย์
เาับเธออยู่อนโมิเนียมันนละที่ แพรพลอยเอ็เ่าอนโมิเนียมอยู่แถวมหาวิทยาลัยเพื่อให้แม่สบายใ ส่วนเาอยู่อนโมิเนียมแถวผับ
แ่ส่วนให่แพรพลอยะมา้าับเา หลัาที่เธอเรียนบแม่อเธอ็อให้เธอย้ายลับไปอยู่ที่บ้านีวิเลย้อห่าันโยอัโนมัิ
“สบายี่ะ แ่็านเยอะเหมือนเิม ทำานเหมือนเป็นหนี้ทั้ที่ไม่มีหนี้ พลอย็เรียนบแล้วไม่รู้แม่ะยันไปถึไหน”
แพรพลอยบ่น อิระยิ้มรับฟัแฟนสาวพูถึมาราอเธอ
“เหามั้ ถ้ามีหลานอาะไม่มีเวลาไปทำอย่าอื่น เรารีบแ่านแล้วมีหลานให้แม่เลี้ยไม่ีว่าเหรอ”
อิระถามแฟนสาว ึ่เยถามแบบนี้มาหลายทีแล้ว
แพรพลอยมอสบาอิระในระ
“อพลอยหาประสบาร์อีสัสามปีนะะพี่โอ๊ แล้วหลัานั้นพลอยอยาะรับานเอ ทำานาที่บ้านอยู่บ้านเลี้ยลูแล้ว็ูแลพี่โอ๊ไะ”
อิระปิไร์เป่าผมที่เสียเียบมาแม้ะแรเป่าสู เมื่อผมอแฟนสาวแห้แล้ว เา้มลูบที่ลาระหม่อมอเธอ
“รับ พี่ะรออนพลอยพร้อม”
เาอบเธอ แพรพลอยหันหน้ามาหาเา แล้วอเอวเาไว้
“พลอยรัพี่โอ๊่ะ”
อิระเอื้อมมือไปถอปลั๊ม้วนเ็บสายไร์เป่าผมแล้ววาลบนโ๊ะ ่อนะ้มล้อนอุ้มัวนรัึ้น
“ไม่เื่อ พลอย้อทำให้พี่เื่อ่อนว่ารัพี่ริๆ”
อิระวาเธอลบนเีย่อนที่ะทาบทับลไปบนัวเธอ แ่แพรพลอยเป็นฝ่ายพลิเาลนอนแล้วร่อมทับเาเอ
“ไ้เลย่ะ พลอยะทำให้พี่โอ๊เห็นว่าพลอยรัพี่โอ๊มาแ่ไหน”
อิระหลับาลเมื่อนรัถอาเนอนอเาออ ปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายแสวามรัอเธออยู่แบบนั้น
แพรพลอยื่นึ้นมาในอนสิบโมเ้า เนื่อาเมื่อืนแสวามรั่อันนเือบีสาม เธอมอหน้าอิระที่หลับาพริ้มท่าทาะหลับสบายมา
แพรพลอยเอามือไปเี่ยเบาๆ ที่ปลายมูโ่ไ้รูปอนรั เพื่อั้ใะปลุเาให้ื่น อิระปัมือออเพราะรู้สึถึารรบวนใน่วเวลานอน
“อื้อ”
เสียราเบาๆ พร้อมับารับมือเธอไว้
“พี่โอ๊ื่นไ้แล้ว่ะ”
เมื่อไ้ยินเสียนรัปลุ สิออิระ็ลับมา
เมื่อืนแพรพลอย้าับเา เมื่อนึไ้็หันหน้าะแมาหานรัแล้วุหน้าลับออเธอ แล้ว็หลับาอยู่แบบนั้น
แพรพลอยหัวเราะเบาๆ เมื่อนรันอนี้เาเหลือเิน
“สิบโมแล้วนะะพี่โอ๊ พลอยหิวแล้ว”
“หิวแล้วเหรอรับ พลอยอยาินอะไร”
เาพึมพำับอเธอ
“อยาินไ่เียวฟูรอบ พี่โอ๊ทำให้พลอยินหน่อยไ้ไหมะ ไม่ไ้ินนานแล้ว”
เมนูไ่เียวฟูรอบเป็นเมนูไ่เียวที่อิระมัะทำให้เธอิน โยเาะมีวิธีารเียวือเทไ่ผ่านะแรบนระทะร้อนๆ ไ่ะเป็นฝอยึ้นฟูและรอบมา ึ่อิระเยทำให้เธอินบ่อยๆ อนที่อยู่้วยันเวลาที่เธอหิว
“ไ้รับ”
เาลืมาึ้นและเลื่อนัวึ้นมาหอมแ้มเธอ แพรพลอยหอมแ้มเาลับ
“พี่โอ๊ไปแปรฟัน่อนนะะ เี๋ยวพลอยไปหุ้าวไว้ แล้วพี่โอ๊่อยมาเียวไ่ฟูๆ รอบๆ ให้พลอยนะ”
“รับผม”
เาอบอย่าว่า่ายแล้วลุึ้นนั่พิหัวเีย ่อนที่ะเินเ้าห้อน้ำไป แพรพลอยลุึ้นไปหุ้าวในรัว เธอหุ้าวเสร็็สำรว้าวอในรัวไว้เพื่อที่ะไ้ื้อมาเิมให้เาแบบที่เธอเยทำมาลอ
เมื่อเาล้าหน้าแปรฟันเสร็็เินออมาทำไ่เียวให้เธออย่าล่อแล่ว
แพรพลอยเป็นฝ่ายเินไปแปรฟันบ้า พอเินออมา เา็เียวไ่เสร็ไ่รอบฟูหอมน่าิน รอไม่นาน้าว็สุ อาหาร่ายๆ แ่ิน้วยันสอนอย่ามีวามสุ
“อร่อยเหมือนเิมเลย่ะ”
ความคิดเห็น