คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เสน่รักนางซิน : 7
7
เช้าวันใหม่อากาศสดใสท้องฟ้าเปิดกว้างอย่างสวยงาม มิเนลตื่นขึ้นท่ามกลางอากาศที่กำลังเย็นสบาย ไม่นานก็มีเสียงบางอย่างที่น่ารำคาญดังขึ้น
ทำให้มิเนลต้องพยายามหันหน้ามองซ้ายขวามองหาที่มาของเสียง
" เสียงโทรศัพท์ใครดังเนี่ย " มิเนลพึมพำเบาๆ พร้อมคว้านสายตาหาเจ้าของเสียง
" อ่า อยู่นี้เอง " มิเนลยิ้มออกนิดๆ เมื่อเห็นโทรศัพท์ที่ตั้งอยู่เหนือเตียงเล็กน้อย
มือเล็กพยายามเอื้อมมือไปหยิบ แต่โทรศัพท์เจ้ากรรมกลับล่วงลงจนแตกกระจาย มิเนลมองดูโทรศัพท์ที่เพิ่งพังไปต่อกหน้าต่อตา
" กรรมแล้วไง " มิเนลคิดเบาๆในใจ พลางมองดูสภาพโทรศัพท์ของตนเองในปัจจุบันอย่างเสียดาย
" เป็นไงบ้าง รู้สึกดีขึ้นหรือยัง " เยลโล่เดินเข้ามาในห้อง พร้อมถามอาการน้องสาวด้วยความเป็นห่วง
" ดีขึ้นแล้วค่ะ " มิเนลตอบรับด้วยรอยยิ้ม ซึ่งมันทำให้เยลโล่ใจชื้นขึ้นเป็นกอง
" พี่นึกว่าเราจะเป็นหนักเหมือนตอนนั้นซะอีก แต่ถ้ามิเนลอาการดีขึ้นแล้วพี่ก็สบายใจ " เยลโล่พูดกับน้องสาว พร้อมเอามือใหญ่ๆขยี้ผมมิเนลเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว
" พี่เยลลี่อะ หยุดน้า5555 " มิเนลยิ้มและหัวเราะอีกครั้ง แต่เวลาที่มีความสุขมักจะสั้นเสมอ เมื่อทันทีที่รถเบนซ์คันใหญ่จอดที่หน้าบ้าน แม่บ้านและคนใช้ต่างแตกตื่นในการวิ่งออกมาตอนรับผู้มาเยือน ชายวัยสามสิบปลายๆ ในชุดสูทราคาแพง ที่กำลังเดินเข้ามาในบ้านด้วยความเร่งรีบ ทันทีที่ลงจากรถคันหลักล้าน สองขาวิ่งกระโจนขึ้นบันไดไปห้องที่มิเนลนอนพักด้วยความกระตือรือร้น
ไม่นานเขาก็มาหยุดอยู่หน้าห้องอย่างเหนื่อยหอบ ชายวัยกลางคนหยุดยืนสูดหายใจที่หน้าประตูอย่างอ่อนล้า มือทั้งสองเช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นเต็มหน้า แล้ววกกลับมาจัดเสื้อผ้าให้อยู่ในท่าที่เหมาะสม มือใหญ่อื้อมไปบิดลูกบิดด้านหน้าตนอย่างช้าๆ
ความคิดเห็น