คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เสน่รักนางซิน : 3
3
ในเวลาบ่ายโมงตรงเสียงออดดังลั่นเป็นสัญญาณบอกว่าถึงเวลาเรียนแล้ว หญิงสาวสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ แต่ร่างกายกลับหนักอึ้งจนแทบจะขยับไม่ไหว เธอจึงกวาดสายตามองสิ่งที่อยู่รอบตัวเอง ปรากฏว่าเธอมาอยู่ในห้องพยาบาลของโรงเรียน เพราะเพดานสีขาวที่ประดับด้วยดวงไฟหลอดยาวเหมือนในโรงพยาบาลทำให้เธอจำได้ หญิงสาวยังคงกวาดสายตาไปรอบตัวแต่เธอก็ยังไม่พบเจอสิ่งมีชีวิตใดเลยแม้แต่นิด มีเพียงต้นไม้ใหญ่ที่หน้าต่างห้องข้างเตียงเธอเท่านั้นที่เคลื่อนไหวราวกับมีชีวิต
แอ๊ดดดดดดดดดดด
เสียงประตูที่ถูกเปิดดังขึ้นเพราะการเสียดสีของประตูเก่าที่ฝืด ร่างเล็กหันไปมองที่มาของเสียงทันที
" ว่าไงจ๊ะ เป็นไงบ้าง?? " สาววัยกลางคนซึ่งคงจะเป็นครูประจำห้องพยาบาลถามเธอด้วยความเป็นห่วง และใช้มือเล็กเรียวมาจับประกบที่หน้าผากของมิเนลอย่างเบามือ แต่กลับทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บแปล๊บที่รอยนูนบวมบนหัวศรีษะ แม้ว่าอีกฝ่ายจะสัมผัสอย่างผิวเบาก็ตามที
" โอ๊ย!!!! เจ็บจัง " หญิงสาวเพ้อลำพันออกมา
" หนูเป็นอะไรคะ ?? " คนบนเตียงถามคุณครูห้องพยาบาล เพราะเธอไม่สามารถจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเธอเองได้
" เอ๋อ... หนูหัวฟาดพื้นน่ะจ่ะ " เมื่อได้รับคำตอบจากอาจารย์แล้ว ทำให้ร่างบางนึกขึ้นถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ได้ทันที
เธอมองซ้ายมองขวารอบตัวแล้วเอ่ยปากถามครูห้องพยาบาลถึงคนที่พาเธอมาพักที่นี่
" ครูคะ ใครพาหนูมาที่นี่คะ แล้วเค้าไปไหนแล้วล่ะคะ "
" เค้าเป็นคนที่เป็นเพื่อนกับคนที่แกล้งหนูแหล่ะจ่ะ แล้วเค้าก็ไปเรียนแล้วล่ะ นี้ก็เริ่มชั่วโมงเรียนแล้วด้วย หนูไปเรียนไหวมั๊ยจ๊ะ ถ้าไม่ไหวครูจะโทรหาให้ผู้ปกครองมารับ " ครูสาวพูดพร้อมยิ้มหวานให้ร่างบางอย่างเป็นมิตร
" ไหว ไหวคะ หนูไหวค่ะ " หญิงสาวร้องพรางตกใจเล็กน้อย เพราะเธอกำลังคิดเรื่องบางอย่างเพลิดๆอยู่ จะเป็นเรื่องอื่นไปไม่ได้นอกจากเรื่องชายคนที่แกล้งเธอก่อนหน้านี้
หญิงสาวกระโดดลงจากเตียงอย่างรวดเร็ว แล้วเดินไปที่บานประตูห้อง
" ขอบคุณที่ดูแลนะคะคุณครู "
" ไม่เป็นไรจ้ะ โชคดีนะจ๊ะ " ครูสาวสวยหันมายิ้มหวาน เมื่อเห็นดังนั้นสาวน้อยจึงเปิดประตูช้าๆ แล้วเดินไปยังห้องเรียนบนทางที่เดินที่ยืดยาว เหมือนชีวิตของเธอที่กำลังจะเริ่มขึ้น
ความคิดเห็น