ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic Reborn ] วันเกิดของฮิบาริ (1827)

    ลำดับตอนที่ #5 : วันเกิดของฮิบาริ : ตอน 5

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ย. 56


    ตอน 5


    สึนะร้องไห้มากมายจนน้ำตาแทบจะไม่มีให้ไหล  เสียงโหยหวนเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ  สึนะกอดเข่าตัวเองแน่น  ..จะมีใครมาช่วยเค้าหรือป่าวนะ  ถ้าไม่มีคนผ่านมาหละ

    ยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้คนตัวเล็กหวาดกลัว  ยิ่งกลัวก็ยิ่งร้องไห้  ยิ่งร้องไห้ก็ยิ่งคิดมาก..

    " คุณฮิบาริ.. " เสียงที่แผ่วเบาเพราะเสียพลังงานในการร้องไห้มานานสองนาน  น้ำตาคนร่างเล็กยังไหลเปรอะเปื้อนเต็มแก้มแดงสีเชอร์รี่  มันไม่น่ามองเอาซะเลยจริงๆ

    ไม่นานสึนะก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง  ที่มันขยับได้ใต้กองกระดาษข้างหน้า  หัวใจสึนะเหมือนตกวูบไปถึงตาตุ่ม  ..นั้นมันอะไร??

    ร่างบางขยับเข้าชิดกำแพงขึ้นอีก  เมื่อรู้สึกว่าเจ้าสิ่งปริศนาเริ่มขยับเข้ามาใกล้  ใจนึงจะเปิดขึ้นดูมันก็กระไรอยู่  ถ้ามันเป็นพลังงานบางอย่างล่ะ

    ยิ่งคิดสึนะยิ่งอยากร้องไห้  ..ให้ตายสิอยากออกไปจากที่บ้าๆนี้เต็มที 

    คนร่างเล็กขยับร่างจนชิดแนบติดผนัง  ถ้าเค้าสิงเข้าไปได้  เค้าคงจะสิงมันเข้าไปแล้วแน่ๆ  

    " สึนะ..  สึนะนายอยู่ไหน " เสียงเรียกที่ดังขึ้นทำให้คนร่างเล็กมีความหวัง  ดวงตาเบิกกว้างอย่างดีใจ 

    " คุณฮิบาริ  ผมอยู่นี้ " สึนะตะโกนกลับไปทิศทางของเสียงฮิบาริ  เสียงฝีเท้าคนร่างสูงกลับลังใกล้เข้ามา  สึนะถอนหายใจอย่างโล่งออก..

    แต่แล้วบางสิ่งก็ฉุดความกลัวสึนะกลับมาอีกครั้ง  เมื่อเจ้าสิ่งที่หลบซ่อนใต้กองกระดาษขยับร่างเข้ามาจนจะชิดคนตัวเล็ก  สึนะกรีดร้องไม่เป็นภาษา..

    ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

    เสียงร้องที่ดังมากๆ  จนคนนอกบ้านผีสิงได้ยินอย่างชัดเจน  ฮิบาริเมื่อได้ยินเสียงร้องก็รีบวิ่งมาทางเสียงด้วยความรวดเร็ว  เกรงว่าคนร่างเล็กจะเจอกับอันตราย

    เมื่อฮิบาริมาถึงสิ่งที่เค้าเห็นตรงหน้าคือ  สภาพคนร่างเล็กนอนสลบกองอยู่บนพื้น  พร้อมทั้งกองกระดาษหนังสือพิมพ์เก่าๆ  ที่ขยับขยุกขยิกไปมา 

    ฮิบาริใช้มือหยิบกองกระดาษขึ้นมา  จนปรากฎเห็นลูกแมวตัวเล็กน่ารัก  ที่ถูกซ่อนอยู่ใต้กระดาษที่ใหญ่กว่าตัวของมัน 

    ร่างสูงมองคนตัวเล็กกว่าอย่างยิ้มๆ  มือเรียวหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับคราบน้ำตาที่ไหลเต็มแก้ม 

    " ฮือ..  ฮือ  คุณฮิบาริ  ช่วยผมด้วย " ดวงตากลมหลับปริมในอกกว้าง  เสียงเล็กหวานหูละเมออกมาซะน่ารัก  จนคนที่กำลังอุ้มอยู่ต้องก้มลงมามองใบหน้า  ที่กำลังยู้ยี้เหมือนกำลังจะร้องไห้  
     

    B B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×