หัวใจเราตรงกันใช่ไหม

นิยายเรื่องนี้แต่เพื่อสนองความรู้สึกของตัวเองล้วนๆ 

แต่มีแรงบันดาลใจมาจากคนสองคนที่เราชอบและติดตาม 

<<ชี้แจง>>

***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน***

***ตัวละครในนิยายเป็นบุคคลสมมุติไม่มีอยู่จริง***

***สถานที่ต่างๆที่อยู่ในนิยายเป็นเรื่องสมมุติขึ้น***

...............................................

<<แถลงไข>>

ถึงแม้ไม่ใช่นิยายเรื่องแรก (และเรื่องอื่นๆก็แต่งไม่จบ) ดังนั้นภาษาอาจไม่สละสลวย และไรท์เองยินดีรับคำแนะนำจากรีดทุกคนครับ

เพื่อให้ได้อรรถรสในการเขียนและอ่าน นิยายเรื่องนี้จึงมีคำไม่สุภาพพอสมควร

<<ปล.>>

ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้ไรท์ตัวน้อยคนนี้ด้วยน้าาาาา

\\แนะนำตัวละครหลัก//

ปราญ นิสิตหน้าใหม่แห่งคณะวิศวรรมศาสตร์มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ดื้อเงียบแต่ก็เคารพในระบบระเบียบต่างๆเสมอ และตอนนี้เขากำลังถูกระบบโซตัสตั้งข้อกำหนดว่า "มาก่อนเป็นพี่ มาหลังเป็นน้อง มาพร้อมกันเป็นเพื่อน" ซึ่งเขาไม่อยากยอมรับในข้อนี้สักเท่าไหร่ เพราะอะไรนะหรือ ก็เพราะเขาหลงรักรุ่นพี่ร่วมคณะเดียวกันหน่ะสิ  

ปราญช์ :  "ผมไม่อยากเป็นน้องพี่ครับ"

พีรญา นิสิตสาวปีสองคณะเดียวกันกับปราญช์ แถมยังมีตำแหน่งพี่รหัสพ่วงท้ายอีกด้วย ด้วยหน้าตาที่สามารถชนะการประกวดดาวมหาลัยได้ และนิสัยที่เป็นกันเองไม่เย่อหยิ่งจึงมักมีผู้คนเข้าแวะเวียนเข้ามาขายขนมจีบอยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเพศชายหรือเพศหญิง แต่ตัวเธอเองมักจะหาหนทางปฏิเศษอย่างนุ่มนวนทุกครั้งไป เหตุผลในใจที่พีรญาไม่ตอบรับใครนั้นเพราะเธอมีคนพิเศษอยู่ในใจนานแล้วต่างหาก

พีรญา: เกียร์อยู่ที่ใจ ใจอยู่ที่เกียร์ ฝากเกียร์ไว้กับใคร ฝากใจไว้กับคนนั้น "เมื่อใครบางคนไม่ใช่วิศวะ ไม่รู้ความหมายของเกียร์ ถ้าให้เขาไป เขาจะรับมันไว้หรือเปล่า"

กัณติทัต นิสิตหนุ่มปีหนึ่ง เพื่อนร่วมรุ่นร่วมรั่วมหาลัยเดียวกันกับปราญช์ แม้เรียนกันคนละคณะ แต่ด้วยต้องทำงานร่วมกัน จึงมีความสนิทสนมกันมากพอสมควร กัณติทัต เป็นคนร่าเริง รักครอบครัว และรักเพื่อนมาก อะไรที่เขาสามารถทำเพื่อครอบครัวได้เขาจะทำโดยไม่มีข้อแม้  อะไรที่เขาเสียสละให้เพื่อนได้เขาจะทำโดยไม่ลังเล แม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่สำคัญกับใจเขาตลอดมา

กัณติทัต "เรื่องบางเรื่อง ปล่อยให้มันอยู่ในใจตลอดไป คงดีกว่าจะพูดมันออกมา"