กูรู้ มึงสู้ไหว

ลำดับตอนที่ #5 : ยิ่งหกล้มบ่อยครั้ง ชีวิตยิ่งแข็งแกร่ง

ยิ่งหกล้มบ่อยครั้ง  ชีวิตยิ่งแข็งแกร่ง

ลูกสิงโต 2 ตัว ที่มีชีวิตแตกต่างกัน ตัวหนึ่งอยู่ในสวนสัตว์ตั้งแต่เกิด และได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ส่วนอีกตัวหนึ่ง อยู่ในป่ามาตั้งแต่เกิด  

          สิงโตตัวแรก ถูกเลี้ยงดูในกรงอย่างดี ไม่ว่าจะอย่างไรก็ได้รับอาหารทุกมื้อ โดยที่ไม่ต้องออกไปล่าเหยื่อเอง มีที่อยู่หลับนอนอย่างดีตามที่มีคนจัดไว้ให้ จนลืมความเป็นตัวตนของสิงโต หรือราชสีห์ผู้เป็นใหญ่เหนือสัตว์ทั้งหลาย

          สิงโตตัวที่สอง ต้องหากินเองในป่า และต้องอาศัยหลับนอนตามถ้ำที่ทั้งอับและชื้น บางมือก็อิ่ม บางมื้อก็อด บางครั้งอาจจะถูกข่มเหงรังแกและทำร้ายจากสิงโตที่ตัวโตกว่า  

แต่เมื่ออายุมากขึ้น สิงโตตัวแรกที่เคยดูองอาจ ก็กลับอ่อนแอ ไม่มีนักท่องเที่ยวคนไหนสนใจที่จะดูหรือชื่นชมสิงโตแก่ๆ ที่ไม่อาจจะขยับกายไปไหนได้อีกต่อไป

ในขณะที่สิงโตตัวที่สองที่เคยถูกรังแกและน่าสงสาร รูปร่างผอมโซ กลับเติบโตและแข็งแรงขึ้นจากการต่อสู้ดิ้นรนเอาชีวิตรอดด้วยตัวเอง จนร่างกายแข็งแรงใหญ่โตและกลายเป็นเจ้าป่าไปในที่สุด  

คุณอยากเป็นสิงโตตัวไหน ?

อยากเป็นสิงโตตัวแรก ที่ใช้ชีวิตไปวันๆ รอคนเอาน้ำเอาอาหารมาให้ และรอวันที่ร่างกายจะอ่อนแอลงไปตามกาลและแก่ตายไปในที่สุด

หรือจะเป็นสิงโตตัวที่สอง ที่ถึงแม้ชีวิตจะสุดแสนลำบาก ต้องผจญภัยอยู่ในป่า ต้องเผชิญอันตรายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ได้รับประสบการณ์ชีวิตที่คุ้มค่า

จงเลือกเป็น… สิงโต (เจ้า) ป่า

ไม่ว่าชีวิตจะบาดเจ็บแค่ไหน

ก็ต้องลุกขึ้นและเรียนรู้

เพราะสิ่งที่เรียกว่า "ความทุกข์" นี่เอง

ที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น เข้าใจชีวิตมากขึ้น

จงกล้าเผชิญหน้ากับความทุกข์

จงจ่องมองมันให้เต็มสองตา  
จงมองหาความสุขซุกซ่อนอยู่เบื้องหลัง

จงเข้าใจชีวิตและมุ่งสู่ความสุขที่ยั่งยืนกว่า

ไม่ว่าวันนี้จะแย่สักแค่ไหน  

แต่พรุ่งนี้ฉันจะลุกขึ้นให้ได้