คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เพื่อนสนิทตกหลุมรัก
ตอน เพื่อนสนิทตกหลุมรัก
เชื่อเค้าเลย เมื่อไม่นานมานี้เพื่อนสนิทที่สุดของฉัน ดันไปตกหลุมรักเลโอ เจ้าบ้าสุดกวน โอ้แม่เจ้า! คิดดูสิ ขนาดฉันเป็นเพื่อนสนิทนะ ฉันยังไม่เคยรู้เลยว่ามันจะมีรสนิยมชอบคนแบบนี้อ่ะ ถ้าเป็นฉัน เจอคนที่เราพยายามจะขอโทษแต่กลับตอบกลับมาเป็นคำด่าเนี่ยนะ ฉันไม่เอาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้วขอบอก = =! ขนาดมันยืนว่าฉันเป็นชุด ฝนยังจะชอบได้ลง ไม่มีทางที่ฝนจะไม่ได้ยินหรอก อยากจะรู้จริงๆเลย เจ้าบ้านั่นมีอะไรดีเพื่อนฉันถึงได้ชอบมันขนาดนี้ = =
นี่ฉันยังบ่นถึงเจ้านั่นไม่เสร็จเลย อยู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้ามา ทีแรกก็นึกว่าฝนคงจะโทรมาเพ้อเจ้อใส่ไรประมาณนี้ ที่ไหนได้ เจ้าบ้านั่นโทรมา =[]= โทรมาสั่งให้ฉันไปช่วยงานมันนะสิ ที่บ้านพี่แม๊ก = = เฮ้อ~ ถ้าพี่แม๊กให้ช่วยเองมันก็ดีอ่ะนะ ทำไมต้องให้เจ้าบ้านั่นโทรมาจิ๊กฉันด้วยฟร่ะเนี่ย = = ยิ่งทำให้รู้สึกไม่อยากไปเข้าไปใหญ่
ฉันเดินคิดระหว่างกำลังจะเดินไปกดกริ่งบ้านพี่แม๊ก ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกเสียก่อน
“มิกิมาช่วยงานพวกพี่เหรอ”
“ค่ะ ว่าแต่ทำไมเลโอถึงโทรมาตามหนูอะค่ะ”
“เอ๋? ก็เลโอบอกว่ามีวิธีดีๆที่จะลากมิกิออกมาจากบ้านได้ง่ายๆอ่ะ”
เจ้าบ้านั่นไปบอกอะไรพี่แม๊กฟร่ะเนี่ย = = ตรูอยากจะฆ่ามัน เสียเวลาฉันจริง ถ้าไม่ใช่งานของกลุ่มที่พี่แม๊กอยู่นะ ตรูไม่มาให้เสียเวลาหรอกเฟร้ย!
“เอาเถอะคะ ว่าแต่มีอะไรให้หนูช่วยเหรอคะ”
“นิดหน่อยนะ เข้ามาสิ จะได้ไปทำงานกัน”
“ค่ะ”
พอฉันเดินตามพี่แม๊ก ฉันก็ไปเจอเพื่อนๆของพี่แม๊ก และเจ้าบ้านั่น(ตามคาด) รู้สึกคราวนี้ฉันจะทำตัวไม่ถูกแปลกๆ ก็นะเล่นมีคนจับตามองทุกพฤติกรรมแบบนี้มันก็น่าอึดอัดอยู่นะ ฉันล่ะเซ็งจิต นี่ฉันยังไม่ทันทำอะไรเลยนะ เจ้าบ้านั่นมันก็เริ่มขึ้นมาดื้อๆซะงั้น
“ว่าไงยัยจุ๊ปปี้”
=[]= เฮ้ยๆ สาธารณะไปป่าวฟร่ะ นี่มันไม่ได้อยู่กัน 4 คนเหมือนปกตินะเฟร้ย นี่มันกลุ่มพี่แม๊กทั้งกลุ่ม! งานเข้าแล้วสิตรู = =
“แกพูดกับใครว่ะเลโอ”
“อ๋อ มิกิไง ก็เห็นว่าชอบก็เลยตั้งให้”
ขอโทษนะที่ตั้งให้อ่ะ ตรูขอสักคำรึยัง ยังมีหน้ามาพูดอีกนะ น่าฆ่าหั่นศพจริงๆเลย แล้วทีนี้ตรูจะทำไงดีล่ะเนี่ย
“จะว่าไปก็จริงเนอะ”
“จุ๊ปปี้เหรอ ตั้งได้น่ารักเหมือนน้องมิกิเลยว่ะ 555+”
“เอ่อ.....พักเรื่องของหนูไว้ก่อน แล้วรีบทำงานก่อนไม่ดีเหรอคะ”
“นั่นสิ แต๊งที่เตือน”
“ค่ะ”
รอดไป = = ดีที่หาเรื่องเข้าไปเบี่ยงเบนได้ ก็ดีใจนะที่มีเพื่อนพี่แม๊กชมว่าน่ารัก แต่คำว่า “ตั้งได้ น่ารักเหมือนน้องมิกิ” ขอร้องตัดคำว่า “ตั้งได้” ออกทีเถอะค่ะ เค้าไม่อยากได้ยินคำนี้ =[]=
หลังจากนั้นฉันก็ช่วยพวกพี่แม๊กทำงาน แน่นอนฉันต้องช่วยพี่เค้าด้วยความเต็มใจและเต็มที่ แหงสิฉันไม่อยากหน้าแตกเวลาที่มีคนอยู่เยอะขนาดนี้หรอกนะ หน้าแตกขึ้นมาหมอไม่รับเย็บ อายตายเลยฉัน
และในที่สุดงานก็เสร็จ พี่แม๊กกับเพื่อนๆก็ขอบคุณฉันและจะเลี้ยงพิซซ่า โอ้ย! ของชอบ > < ตอนนี้เรื่องอ้วน ไม่กลัวขอกินก่อนเหอะ นานๆที ขอสักวัน พอฉันกำลังจะกิน ก็มีเสียงพูดขึ้นขัดจังหวะความสุขของฉันที่จะได้กินพิซซ่า!
“มิกิ ไม่กลัวอ้วนแล้วเหรอ”
“นานๆที ไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
“She ไม่อ้วนหรอก ก็แค่ Over Weight”
=[]= กรี๊ดดดด มันว่าฉันอ่ะ ดูใช้ศัพท์ดิ ฉันไม่ได้หนักขนาดนั้นนะย่ะ พูดยังกับตัวเองหล่อตายอ่ะ พูดซะกินไม่ลง ฮือ สรุปพิซซ่าคราวนี้ ตรูอด TT
ฉันหันกลับไปมองหน้าเจ้าบ้านั่นด้วยสายตา จิ๊ก! ยังกับจะกินเลือดกินเนื้อกันเลยทีเดียว ฉันไม่รู้หรอกว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น เพราะฉันทนอยู่กับเจ้าบ้านั่นไม่ไหว เลยขอตัวกลับก่อน
คราวนี้ล่ะโทรศัพท์ฉันดังขึ้นอีกครั้ง ในที่สุดฝนก็โทรมาจริงๆ แถมเพ้อเจ้อถึงเลโอ อีกต่างหาก นี่ฉันกลายเป็นที่รับคำเพ้อเจ้อเรื่องความรักของฝนไปแล้วเหรอเนี่ย = = และแล้วฝนก็เปิดประเด็นขึ้นมา
“มิกิจ๋า~ ขอเบอร์พี่เลโอหน่อยสิ ฉันรู้ว่าเธอมี”
“เอาไปทำไรอ่ะ”
“บูชา” เธอช่างตอบได้......มาก = =!
“งั้นอย่าเลย เอาไปบูชาก็ไม่ได้ทำอะไร”
“เฮ้ย! อย่าเพิ่งดิ พูดเล่นเองนะ”
“เหรอ”
“จริงๆนะ ฉันจะเอาไปลองส่งข้อความถึงพี่เค้าดูน่ะ อยากรู้ว่าจะตอบรึเปล่าไรงี้”
“อ๋อ งั้นถามเพื่อความแน่ใจ”
“ว่ามา”
“แกแน่ใจที่คิดชอบเลโอ”
“ไมว่ะ”
“เปล่า ถามเพื่อความแน่ใจ”
“อืม”
“งั้นเหรอ อืมๆ งั้นเอาเบอร์ไป เดี๋ยวบอก”
ฉันอยากจะรู้จริงๆเลยนะว่าเลโอมันจะคิดอะไรกับฝนรึเปล่า แต่ตอนนี้ฝนนะ เพ้อเจ้อเข้าขั้น บอกได้คำเดียวเลยล่ะ = = แต่ถ้าเป็นเพื่อนกัน เราก็อยากจะช่วยให้เพื่อนได้สมหวัง แม้ว่าคนที่เพื่อนเราเลือกจะเป็นคนที่แย่ที่สุดสำหรับเราก็ตาม
--------------------------------
555+ ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างน้า
มิกิเป็นเพื่อนดีอ่ะ ปลื้ม
(ซึ่งเราเป็นไม่ได้เลย = = )
อ่านตอนนี้แล้วอย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะ ^^
+
naru 
ความคิดเห็น