ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เธอกับฉันเปนคำว่าเรา

    ลำดับตอนที่ #2 : ~นักเรียนใหม่~

    • อัปเดตล่าสุด 25 เม.ย. 49


    "พ่อค่ะหนูอิ่มแล้วนะค่ะ"
    "จ้ะลูก รีบๆนอนนะคืนนี้พุ่งนี้จะได้ไป รรใหม่นะลูก"
    "ค่ะ"
    อายุมิเดินไปที่ห้องตัวเองพร้อมคิดว่า เห้ออ ชชั้นต้องไปรรใหม่จิงๆหริอเนี่ย คิดแล้วมานก้เร็วเหมือนกานนะ
    ~ตื๊ดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดด~
    "ฮัลโหล"
    "อายุมิชั้นไม่อยากให้เทอไปเลยนะ"
    "ชั้นก้ไม่อยากไปเหมือนกานนะแหระ"
    "เทอจะคิดถึงชั้นไม๊"
    "คิดถึงสิ"
    "เอ่อ อายุมิชั้นรักเทอมากๆนะ"
    "อื้อ ชั้นก้รักเทอเหมือนกาน ชั้นต้องววางแล้วนะชั้นต้องนอนแล้วนะ"
    "อื้ม"
    ~ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด~
    "
    -----------------------------------------เช้ามา-------------------------------------

    "ลูกจะตื่นได้แล้ว"
    "ค่ะแม่"
    "ลูกจ๋า แม่ชอบลูกใส่ชุดนักเรรียนนี้จังเลยจ้ะ"
    "จิงหรอค่ะแม่ ใส่แล้วเปนไงอ่าค่ะ"
    "น่ารักมากจะลูก ทัมผมแบบนี้ก้น่ารักดี"
    "ขอบคุนค่ะแม่สุดที่รัก"

    "ไปแล้วนะค่ะแม่สวัสดีค่ะ"
    "จ้ะลูก ตั้งใจเรียนนะลูก"
    "ค่ะแม่"

    "นี่เทอเปนนักเรียนใหม่ชั้ยมั้ย"คุนครูคนนึงถามระหว่างที่อายุมิเดินเข้าไปในรร
    "อ่อ ค่ะ"
    "งั้นเทอมานี่เลย เทอรุมั้ยว่าเนี่ยะมานสายแล้วนะ"
    "อ่อค่ะ"
      
    คุนครูคนนั้นเดินเข้าไปในห้องเรียนห้องงหนึ่งแล้วชั้นก้เดินตามไปด้วย
    "นักเรียนทุกคนค่ะ วันนี้ ครูมีนักเรียนใหม่มาแนะนำให้นักเรียนได้รู้จักนะค่ะ เข้ามาสิ"
    " เอ่อค่ะ สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อ อาการะนะ อายุมิค่ะ"
    "ไปเทอไปนั่งตงนั้นไปค่ะ"
    ชั้นเดินไปเรื่อยๆตามที่ครูบอกให้ชั้นเดินไป จนไปนั่งงที่นึงคนที่นั่งข้างชั้นก้คือผู้ชายเมื่อวานนี้ที่ชั้นเดินชน
    "เทอนั่งตงนี้แหระ"
    "ค่ะๆ"
    "หวัดดีครับ"ชายคนนั้นทักอายุมิ
    "หวัดดีค่ะ เห้ย นายย"นายคนนี้เปนคนที่ชั้นเดินชนเมื่อวานนี้หน่านายนี้มานจิงๆเลยยังมีหน้ามาทักชั้นอีกนะ เวรกรรมอะไรเนี่ยะทัมมัยชั้นถึงต้องมานั่งกับนายนี่ด้วยนะ
    "นี้เทอ เพิ่งเข้ามาเรียนใหม่ก้หัดตั้งใจเรียนหน่อยสิ มัวแต่นั่งเหม่ออยู่ได้"นายคนนั้นขึ้นมาทัก
    "เทอมีสิดอะไรมาว่าชั้นเนี่ยะๆๆ อยู่ดีดีนายก้มาว่า ทั้งๆที่ชั้นยังไม่รุจักนายด้วยซ้ำนายนี่มานจิงๆเลยนะ"ชั้นว่านายนั้นเปนชุดเลยๆๆฮ่าๆๆ สะใจจังๆ
    "ชั้นจะบอกให้ก้ได้ว่าชั้นชื่ออะไร ชั้นชื่อ โกมิน เคียวโตะ"
    "แล้วใครบอกว่าชั้นอยากรุชื่อนายห๊ะ"
    "ชั้นก้ไม่ได้บอกเทอเหมือนกานว่าเทออยากรุชื่อชั้น"
    "นี่นาย..นายยย"

    "นี่!!เทอสองคนช่วยตั้งใจเรียนกันหน่อยได้ไม๊"
    "เอ่อค่ะ/คับ"
    เห้อออ หมดวิชานี้สักทีสินะ ชั้นเบื่อจังเลยนะ เรียนอยู่ได้ทั้งวันเบื่อจะตายอยู่แล้วเนี่ยะแถมต้องมานั่งกะนายนี้อีกยิ่งเข้าไปใหย๋เลยเห้อ ใครก้ได้ช่วยชั้นทีๆๆ
    "นี่อายุมิเทอจะเหม่ออีกนานไม๊"
    "แล้วมานเกี่ยวอะไรกะนาย"
    "ก้ป่าวแค่ชั้นจะชวนเทอไปกินข้าวด้วยนะ"
    "หรอ แต่ชั้นไม่อยากไปกะนายนะนายไปกะคนอื่นเหอะ"
    "แล้วแต่เทอนะ ที่ชั้นชวนเนี่ยะ ก้เพาะว่าเหนเทอไม่มีเพื่อนชั้นเลยชวนไปด้วยนะ ชั้นจะบอกอะไรให้นะ รรชั้นนะไม่เหมือนรรอื่นหรอกนะจะบอกให้ รรชั้นไม่ชอบนักเรียนใหม่ เทอระวังเอาไว้ด้วยแล้วกานนะ"
    "นี้นาย ชั้นโตแล้วนะ ชั้นดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องการให้ใครมาดูแลชั้น ชั้นไปแล้วนะ โชคดี"

    ว้าววว อาหารที่นี้น่ากินจัง แต่ทัมมัยพวกนั้นมองชั้นอย่างงเงี่ยะอะชั้นเริ่มจะกลัวแล้วนะเนี่ยะพวกเธอจะฆ่าชั้นไม๊นะ แต่ชั้งเหอะ พวกนั้นคงมองชั้นไปงั้นๆหระ
    "ป้าค่ะเอาอันนี้ค่ะ"
    "จะหนู หนูคงเปนนักเรียนใหม่สินะ ป้าไม่เคยเหนนหน้าเลย"
    "อ่อใช่ค่ะ ทัมมัยหรอคะ"
    "นี้หนูป้าจะบอกอะไรให้นะ หนูเปนเดกใหม่รีบหาเพื่อนเร็วๆเข้านะยิ่งเปนผู้ชายด้วยยิ่งดี เค้าจะได้ปกป้องเทอ ได้ ป้าคงบอกได้แค่นี้แหหระจ้ะ"
    "อ่อ ค่ะ ขอบคุนค่ะ" เอ้อ คนรรนี้แปลกๆไงก้ไม่รุ ชั้นชักจะกลัวๆแล้วนะ นายนั้นก้พูดแปลกๆ ป้าคนนั้นก้พูดแปลกๆๆ ชักยังงัยแล้วละเนี่ยะ
    "โอ้ยยย ชั้นเจ็บนะ" ใครมาชนชั้นเนี่ยะ ดูสิของหกหมดเลย
    "อุ้ย ขอโทดเปนไรหรือป่าวนะ คือชั้นไม่ได้ตั้งใจหนะ คือพวกชั้นนะเปนคนชั้นสูงหนะชั้นเลยไม่เห็นคนชั้นต่ำอย่างเทอเห้อๆๆ เทอคงหาเพื่อนไม่ได้สิหนะ น่าสงสารจิงๆเลย อุ้ยอย่าร้องไห้สิจะเหมาะที่เปนเดกใหม่จิงๆเลยนะโดนไรนิดโดนไรหน่อยทัมเปนร้องไห้แย่จิง"
    ชั้นไม่ฟังอะไรทั้งสิ้นชั้นรีบวิ่งออกไปจากตงนั้นทันทีฮือๆๆทัมมัยชั้นไม่เชื่อหมอนั้นตั้งแต่แรกนะ
    "อายุมิ"นายเคียวโตะเรียกชั้น
    "เคียวโตะ"ชั้นวิ่งเข้าไปกอดเคียวโตะทันทีทั้งที่ชั้นเพิ่งคุยกะเค้าไม่นานเองทัมมัยชั้นถึงเปนแบบนี้นะแต่ชั้งมันเหอะ แผ่นอกของเคียวโตะกว้างมากตอนนี้แผ่นอกของเค้าเต็มไปด้วยคาบน้ามตาของชั้น
    "ทัมมัยนะ ทัมมัยคนรรนี้ถึงเปนแบบนี้กันฮือออ ทัมมัยชั้นไม่เชื่อนายตั้งแต่แรก"
    "นี่เทอเอาเถอะหน่า แต่ว่าเราสองคนพึ่งรุจักกันไม่ใช่หรอ อยู่ดีดีมากอดชั้น เทอนี้มันไม่ไหวจิงๆ"
    ชั้นรีบออกจากอกเค้าทันที
    "เอ่อ นี้นายชั้นกำลังเสียใจอยู่นะ ทำไมนายถึงพูดแบบนี้เล่า"
    "อ่อ มันเป็นความผิดของฉันเอง ผทขอโทษ"
    ทำไมนายต้องทำหน้าอย่างงี้ด้วยเล่าโหยย
    "ไม่ต้องประชดฉันขนาดนั้นก้ได้"
    "ป่าว ฉันไม่ได้ประชดหรอก"
    "หรอๆงั้นฉันไปและ"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×