ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ยัยแม่มดดดดดดด
วันนี้ควรเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดในรอบ19ปีของฉันแต่......
"แม่คะ ยุนควรที่จะได้เรียนต่อที่ดีๆแต่แม่กลับบังคับให้ยุนช่วยงานบริษัทของคุณพ่อ ทั้งๆที่ยุนบอกแล้วว่ายุนอยากไปเรียนต่อที่เกาหลีแม่กะจะแกล้งไม่ให้ยุนไปเรียนต่อใช่ไหมคะ! "
ฉันอาจแลดูเหมือนเป็นคนหยาบคายนะแต่ แม่เล่นใช้ไม้ตายแบบนี้จะให้ฉันทำไงได้ละ
" อิมยุน แม่ให้เธอเลือกระหว่างเรียนต่อฝรั่งเศสกับช่วยคุณพ่อทำงานที่บริษัทเธอเลือกที่จะทำแบบไหน "
" ไม่คะ ยุนจะไม่เลือกสักข้อยุนขอเลือกข้อของยุนเอง คือ ไปเรียนต่อที่เกาหลี!! "
" นี่ อิมยุน เพียงแค่เธออยากตามเพื่อนๆของเธอไปเรียนที่นู้นเธอถึงกับเถียงแม่เลยหรอ "
" เหอะ!!! ตามเพื่อนหรอคะ แม่เคยถามยุนไหมว่ายุนต้องการอะไรเคยถามไหมว่ายุนชอบอะไร และไรหลายๆอย่างที่เกี่ยวกับลูกคนนี้แม่เคยรู้บ้างไหมคะ แม่เพียงต้องการแต่อยากที่จะให้ลูกเดินตามรอยเท้าของตัวเองแม่คิดบ้างไหมคะว่า คนคนนั้นต้องการอย่างที่แม่ต้องการรึเปล่า... "
" อิมยุน!!! มันชักจะมากเกินไปแล้วนะ....ได้! ในเมื่อเธอต้องการอย่างที่เธอต้องการ ฉันก็จะปล่อยเธอไป แล้วอย่ามาเสียใจร้องไห้ขอความกรุณาจากฉันทีหลังแล้วกัน!! "
" 0-0!! "
เอ้ะ!ทำไมวันนี้ยัยแม่มดถึงได้ยอมแพ้ฉันง่ายๆนักล้ะ เหอะสงสัยคงมีแผนอีกละสิท่า.......!!!!
พูดจบยัยแม่มดก็เดินออกจากห้อง
ณ. ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
" ยูล แกว่ายัยแม่มดของฉันดูแปลกไปไหมว้ะ จากที่เคยเถียงกับฉันทั้งวันทั้งคืนแต่ครั้งนี้กับยอมฉันง่ายๆ แกว่ามันดูพิลึกๆไหม"
ฉันนัดยัยยูลเพื่อนสนิทต่างโรงเรียนของฉันมาระบายอารมณ์และเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง อันที่จริงนะ ฉันก็อยู่ที่เดียวกับยัยยูลนั้นแหละแต่เพราะยัยแม่มดนั้นแหละฉันถึงต้องไปเรียนที่อื่น
" นั้นสิแก จากที่แกเเล่ามานะ ประโยคสุดท้ายอะ ฉันสั่นๆยังไงก็ไม่รู้ว้ะ "
ฉันฟังยัยยูลพูดไปสมองฉันก็ย้อนกลับไป '....ได้! ในเมื่อเธอต้องการอย่างที่เธอต้องการ ฉันก็จะปล่อยเธอไป แล้วอย่ามาเสียใจร้องไห้ขอความกรุณาจากฉันทีหลังแล้วกัน!! '
ตุ้บบบ!!
เสียงตบโต้ะดั่งขั้นเมื่ิฉันลุกขึ้นยืน
" เป็นอะไรของแกเนี้ย อย่าบอกนะว่าติดเชื้อมาจากแม่มดของแกอีกนะ "
" จะบ้าหรอ ฉันพอจะเดาแผนของยัยแม่มดนี่ถูกแล้วล้ะ แกคอยดูต่อไปแล้วกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น แกเชื่อฉันไหมล้ะ พรุ่งนี้ต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับใบสมัครเข้ามหาลัยของเราแน่ "
" นี่ ยุน แกพูดยังกับหมอดู อย่าพูดเป็นลางดิว้ะ "
" นี่ แกก็ตอยดูแล้วกัน แกก็รู้ว่ายัยแม่มดทำได้ทุกอย่าง ยิ่งเรื่องวางแผนดีกรีสุดยอดเลยนะจะบอกให้ หึ!! "
ฉันพูดพรางยิ้มที่มุมปากเบาๆเหมือนจะรู้ทัน เฮ้ย! อิมยุนตื่นๆ อย่าอยู่ในโลกของยัยแม่มดให้มาก ออกมาๆ
ยัยยูล ทำท่างงนิดๆแต่ก็ไม่นานหรอกแก้มปล่องๆของยูเต็มไปด้วยกาแฟเย็นของโปรด ยัยยูลจะบอกฉันเสมอว่าเมื่อไหร่ที่ยัยนี่รู้สึกไม่ดีหรือไม่เค้าใจอะไรต่างๆ การอมกาแฟเย็นช่างเป็นอาจารย์ที่ดีจริงๆ
" เฮ้ออออ บอกตามตรงนะยุน วันนี้กาแฟเย็นช่วยอะไรฉันไม่ได้เลยว้ะ "
ยัยยูลพูดพร้อมทำหน้าตาเซ็งๆ. นั้นสินะ ฉันก็ชักรู้สึกว่ายัยแม่มดจะไม่รอให้ถึงพรุ่งนี้แล้วนะสิ เฮ้ออ!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น