คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ...ล่อลำนาวา
บทนำ
เปรียบวามรันี้เป็นเ่นสายน้ำ
เย็นุ่ม่ำเลิศแม้นอยู่แนสรว
แ่่อนร้ายลื่นไหลในเล่ห์ลว
ุให้วใระทมมน้ำา
(ลอนาุ chaipan1999)
หมอลหนาันมอไม่เห็นทา้าหน้า
รอบายมัน่าเหน็บหนาวนร่าสั่นสะท้าน มีเพียแสรำไรลอผ่านม่านหมอทำให้พอะหมอเห็นทาบ้า
ร่าเล็ออ้วยวามหนาวสั่น
เิน้าวเท้ารไปเรื่อยๆ เธอไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
มอรอบายเห็นเพียแ่ม่านหมอที่ปลุมนหนาแน่น
“มีใรอยู่ไหมะ?”
เสียหวานอ้าปาร้อู่ะโน้อ สิ่ที่ไ้รับอบลับมาือวามเียบ
ปาอมมพูามธรรมาิสูเสียเพราะวามหนาวเหน็บระทบผิวายให้เย็นเยือ
ไรนลุั้ัน
“หนาวั”
นั่ยอๆออัวเอ พบว่าพื้นที่เหยียบอยู่เป็นไม้ระานเปียๆ
สัพัหมอ็าหายไป
วาสีน้ำาลเ้มวามอรอบายพบว่าอนนี้นำลัยืนอยู่บนท่าน้ำ
น้ำใสๆไหลพาผ่านรหน้า
หมู่มัศยาแหลว่ายอวรีบสีามวนให้อิา
“สวยัเลยนะ”
วาเปล่ประายสใสมอูหมู่ปลาหลาสายพันธุ์แหวว่ายในธารา
ลอเอามือุ่มน้ำ็พบว่ามันอุ่นอย่าเหลือเื่อ
ลไปแ่ในน้ำมันะอุ่นว่าไหมนะ?
ไม่้อิทบทวนให้เสียเวลา
มือบาปลระุมเสื้อแล้วถอมันออนหม เผยผิวายนวลเนียนน่าสัมผัส แสแอ่อนๆเริ่มส่อผ่านม่านหมอสะท้อนให้เห็นวามามัเนึ้น
ผิวายสาวสะท้อนแสแ่าูามไร้ที่ิ
อุ่น...
ือวามรู้สึแรที่ลไปในผืนน้ำ
มันลึเพียแ่ระับเอวเท่านั้น ร่าระหส์ุ่มัวเอลไปในน้ำอุ่น ยิ้มอิ่มเอิบอย่ามีวามสุ
อยาะอยู่อย่านี้ไปราบนานเท่านาน
วัน้ำรราลำัวเพื่อัสีวีวันอวผิวพรรเปล่ปลั่ลับลายเป็นว่ามีมือหนา่อยๆลูบไล้เรือนายาวผ่อผุผาอยู่ใ้น้ำ
มันทั้หอมทั้นุ่มนไม่สามารถละมือออไปไ้
“ใร!?” ร่าเล็หันลับมามอบุลปริศนาที่มิไ้รับเิ้วยวามใ
่อนะรีบหนีึ้นไปยัฝั่ แ่ทว่าเาลับว้าร่าเธอเอาไว้แถมยัอรัเสียแน่น
“ะหนีเราไปไหน...”
น้ำเสียทรอำนาเอ่ยถาม พร้อมับุไ้ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุรลบนลาไหล่เนียนนุ่ม
มันหอมรุในอห้ามใไม่ไหว
ร่าเล็ออ่อยระทวยเมื่อถูายหนุ่มระทำเ่นนั้น
ยินยอมให้เาอูบพรมร่าไปทั่วสรรพา์ายโยไม่ิป้อปั ทั้ๆที่่อนหน้านี้ยัมิเยไ้มีายใไ้ใล้ิมา่อน
“อย่าลัวเลย”
น้ำเสียนั้นเ็มไป้วยวามเว้าวอน นอไม่ไ้ที่ะหันลับมามอเา มือน้อยๆยึ้นมาประอใบหน้ามร้ามที่มอมา้วยวาสื่อวามหมายนหมเปลือ
“ยะ...อย่า...” ห้ามไป็้มหน้าุ
แ้มใสแระเรื่อสร้าวามเอ็นูให้ับผู้มออย่ามาหลาย มือหนาึเยาเล็อหิสาวให้มอนเ็มา
“อย่าอาย...ปล่อยายไปามใปรารถนา”
ริมฝีปาหยัหนาสีแส้มลมาบูบอย่าเร่าร้อน
สร้าวามเสียว่านให้ับนัวเล็ว่านั
มือหนาที่แ็แร่อระหวัรัร่านุ่มนิ่มเ้าหาัวอย่าโหยหาพร้อมล่าวระิบถ้อยำรึราใ้อสลัเป็นพันธนาารผูรัไว้อย่าลึึ้
“ั้มป้ะ?”
___________________
*** เอามายั่วยวนเบาๆ่อน่ะ 5555 ***
ผู้ใที่หลเ้ามา
ไปนั่ปิ้ปลารอพี่ที่ท่าน้ำเลยนะะ!
อบไลท์ ใ่แร์
แ่ที่แน่ๆอย่าลืมิามันนะะ
ใรรอพี่เ้ ยมือึ้นนนน *o*/
ความคิดเห็น