คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Remedy 5 : ยาเม็ดที่ห้า
"หยุดนะ ! ไม่ !! !"
เสียงร่างบางร้องดังลั่น จนทำให้บุคคลที่อยู่อีกฟากห้องหนึ่ง รีบกุลีกุจอเปิดประตูห้องนอนของตัวเองออกมา พร้อมกับเปิดไฟให้สว่างโล่ทั่วห้อง แล้วเดินตรงดิ่งมาหาร่างบางที่นอนอยู่ด้วยความร้อนใจ
"นายเป็นอะไร!?"
ถามออกไปเสียงดังไม่แตกต่างกันด้วยความตกใจ ร่างหนาหน้าตาเลิกลักทำอะไรไม่ถูก
ก่อนจะนั่งลงไปข้างๆร่างบางที่นอนตัวสั่นอยู่บนโซฟาแล้วตัดสินใจเอื้อมมือไปจับผ้าห่มพื้นบางนั้นออกไปให้พ้นจากใบหน้าสวย
พยายามยื้อยุดกันอยู่นานกว่าจะดึงผ้าพื้นนั้นออกไปได้
เมื่อดึงผ้าออกไปได้แล้ว ก็เผยให้เห็นใบหน้าสวยที่กำลังมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามบริเวณกรอบหน้าและไรผมเต็มไปหมด
ร่างหนาพยายามเอื้อมมือไปสัมผัสที่หน้าผากของคนที่นอนอยู่ตรงหน้าเพื่อวัดไข้ แต่ก็ถูกคนที่นอนอยู่นั้นดิ้นไปมาและปัดมือของตนออก พร้อมกับร้องละเมอเสียงดังไม่หยุด
"ไม่ ! ไม่นะ !! อย่า !"
ดิ้นแรงมากจนร่างหนาที่นั่งอยู่ข้างๆเริ่มจะทนไม่ไหว เลยเอื้อมมือไปจับที่ต้นแขนมนของคนตรงหน้าไว้เพื่อให้เขานั้นหยุดดิ้น ความร้อนแล่นริ้วไปตามฝ่ามือหนาบ่งบอกให้รู้ว่าพิษไข้กำลังเล่นงานคนตรงหน้า
ร่างหนาเลยตัดสินใจร้องเรียกและเขย่าตัวร่างบางสองสามทีเพื่อปลุกเขาให้ตื่นจากนิทรา
"นายเป็นอะไร! ตื่นสิ !!"
"ไม่! อย่าทำผม!!"
น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยทั้งที่เปลือกตายังคงปิดสนิท ริมฝีปากขบกันแน่นจนห้อเลือด ร่างหนาที่เห็นอย่างนั้นถึงกับทำอะไรไม่ถูก
ในเมื่อเขาไม่ยอมตื่นขึ้นมาเสียที
แล้วเขาจะทำยังไงให้ร่างบางตรงหน้าหลุดพ้นจากความฝันที่เจ็บปวดนี้ได้
"นายลืมตาสิ.. นี่พี่เองนะ"
น้ำเสียงอ่อนลงเมื่อคนตรงหน้าไม่ยอมลืมตาขึ้นมาเสียที
ร่างหนาคิดหาวิธีอยู่นานก่อนจะตัดสินใจโน้มใบหน้าของตนเข้าไปใกล้
ริมฝีปากหนาค่อยๆประกบลงที่กลีบปากบางช้าๆ
คนตรงหน้าก็ยิ่งดิ้นขลุกขลักมากขึ้นเมื่อริมฝีปากหนาเริ่มขยับแต่แรงดิ้นที่มีมากเกินไปทำให้ร่างหนาทนไม่ไหวเลยขบเม้นริมฝีปากของร่างบางแรงขึ้นเพื่อเป็นการลงโทษ
จากจูบที่ช้าๆเริ่มร้อนแรงขึ้นเป็นทวีคูณ อาจเป็นเพราะความร้อนที่เกิดจากพิษไข้บนริมฝีปากของร่างบางไปช่วยกระตุ้นสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ตื่นขึ้น
จนร่างหนาแทบจะทนไม่ไหว..
ร่างบางที่หลับอยู่เริ่มรู้สึกตัวเมื่อร่างหนาตรงหน้าพยายามจะลุกล้ำเขามากขึ้นดวงตาสวยเริ่มลืมปรือขึ้นมาช้าๆ เริ่มรู้สึกว่าตอนนี้ตนกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ใดอยู่
แต่เพราะอารมณ์หวาบหวามที่กำลังเกิดขึ้นทำให้ร่างบางไม่สามารถขัดขืนการกระทำของร่างหนาในตอนนี้ได้
ร่างหนาเหมือนรู้ตัวว่าร่างบางตื่นจากนิทราแล้วเขาจึงค่อยๆลดจูบที่ร้อนแรงลงแล้วสับเปลี่ยนเป็นจูบที่อ่อนโยนขึ้นแทน
ฝ่ามือหนาเริ่มซุกซนค่อยๆเคลื่อนผ่านมาทางแผ่นหลังบางก่อนจะไล้ลงต่ำจนถึงช่วงเอวคอดแล้วบีบคั้นสะโพกมนสองสามทีก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วมือเรียวนั้นเข้าไปในสาบเสื้อ ..สัมผัสกับเนื้อเนียนนิ่ม
"อะ ..อืม"
ร่างบางรู้สึกว่าฝ่ามือหนาจะรุกล้ำเขามากจนเกินไป จึงส่งเสียงในลำคออู้อี้ จนร่างหนาคิดว่าคนตรงหน้าของตนคงเริ่มจะขาดอากาศหายใจ จึงค่อยๆผะออกมาจากริมฝีปากบางช้าๆ
แต่ก็ห่างไม่มากนัก เขาแค่ผะพอให้คนตรงหน้าได้หายใจเพียงเท่านั้น..
ดวงตาคมมองคนตรงหน้าอย่างเคลิบเคริ้มสลับกับลูบกลุ่มผมนิ่มของร่างบางอย่างทะนุถนอม ปลายจมูกคมยังคงคลอเคลียอยู่บนบริเวณแก้มใส ก่อนจะส่งประโยคคำถามออกไปถามคนตรงหน้าที่อยู่ในอ้อมกอดเขา
"เมื่อกี้ฝันอะไร?..หืม"
น้ำเสียงทุ้มบวกกับสายตาหวานเยิ้มของร่างหนาที่ส่งมาให้ ยิ่งทำให้ร่างบางที่กำลังพยายามหายใจอยู่นั้นกลับหน้าแดงขึ้นโดยไม่มีสาเหตุ
"ว่าไงครับคนดี"
"อะ เอ่อ"
น้ำเสียงแผ่วเบาออกมาจากกลีบปากสวย ก่อนที่มือบางจะค่อยๆผลักตัวร่างหนาออกไปให้พ้นจากตัว แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าร่างหนาจะยอมผะออกไปจากเขา
"ตอบคำถามพี่ก่อนสิ"
ร่างหนาขมวดคิ้วนิดๆให้คนตรงหน้า แล้วเอื้อมมือไปเช็ดคราบน้ำตาที่อยู่ข้างแก้มใสออกให้
"ผะ ผมปวดหัว"
ตอบด้วยน้ำเสียงอู้อี้แทบจะไม่ได้ยินก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกด้านเพื่อหลับสายตาของคนตรงหน้า
ร่างหนามองหน้าร่างบางนิ่งๆโดยไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา ก่อนจะเอื้อมมือลูบกลุ่มผมนิ่มนั้นอีกครั้ง
"ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร"
"..."
"กินยาแล้วก็นอนซะนะ เดี๋ยวพี่ไปเอายามาให้"
ร่างหนายิ้มบางๆให้กับร่างบางก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินไปยังตู้ยาเพื่อหยิบยาให้
ร่างบางมองตามแผ่นหลังของร่างหนาที่เดินออกไปแล้วก็ได้แต่คิดตำหนิตัวเองอยู่ในใจ
ผมขอโทษนะครับ
ทั้งๆที่พี่ดีกับผม
แต่ผมยังไม่พร้อมที่จะบอกพี่จริงๆ
ขอโทษนะครับ.. พี่แดฮยอน
คำขอโทษถูกเอ่ยออกมาอยู่ในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาเองก็รอเหมือนกันว่าสักวันหนึ่งเขาจะเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้ แต่ตอนนี้ขอให้เขาแน่ใจก่อนได้มั้ย ? ให้แน่ใจ ให้มั่นใจมากกว่านี้
ว่าเขาจะไม่เป็นคนที่ถูกทิ้งอีก..
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สนุกกันมั้ยค่ะ ? สนุกไม่สนุกยังไงเม้นบอกกันด้วยเน้ออ
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่ติดตามด้วยนะคะ ^.^
PS.Thank you for read,Luv u all Chu Chu > 3<
ความคิดเห็น