คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ` ____ ( introduction . )
PRISON DE L’AMOUR
Couple : Kyuhyun x Donghae & Donghae x Kyuhyun (?)
Type : Drama Romance
Author : xerxixiao’
---------------------------------------------------------------------------------------------------
INTRODUCTION
เสียงฝีเท้าก้องไปตามทางเดินซึ่งทอดยาวเข้าสู่บานประตูสี่เหลี่ยมเล็กโกโรโกโสตรงสุดสายตา ไม่ว่าจะมองไปทางซ้ายหรือทางขวา กลับได้เห็นเพียงสายตาซึ่งมองผ่านลูกกรงเหล็กดูคล้ายกับค้างคาวในถ้ำมืด บ้างเคลือบแคลงความอำมหิตหยาบกร้านคล้ายจะใช้มันเฉือนเขาออกเสียเดี๋ยวนั้น ไออุ่นจากแผ่นหลังซึ่งมีชายในชุดราชการสีน้ำตาลเดินขนาบนั้นให้ความรู้สึกปลอดภัยอยู่บ้าง แต่เดี๋ยวพวกเขาก็จะออกไป และปล่อยให้ชายหนุ่มอยู่ร่วมกับความหวาดหวั่นนี่ตามลำพังเพียงนั้นเอง
“ห้องนี้แหละ”
เสียงโลหะกระทบกันเสียงแหลมดังเมื่อผู้คุมคนหนึ่งค่อยๆไขกุญแจบานประตูซึ่งมีลักษณะกลืนกับลูกกรงเหล็กซี่ใหญ่ ค่อยๆเปิดมันออกและส่งสัญญาณให้อีกคนผลักเขาเข้าไปข้างใน เกือบเสียหลักจนถลาล้ม เพราะสองมือที่เคยเป็นดังหางเสือสำหรับการตั้งหลักถูกกอบกุมอยู่ภายใต้กุญแจมือ ครางเจ็บในลำคอเบาๆเมื่อเรียวแขนถูกกระชากกลับ ผู้คุมปลดกุญแจมือให้แล้ว พร้อมๆกับประตูกรงขังซึ่งปิดล็อกแน่นหนาเกินกว่าจะหาทางออกไปได้อีก
เลือกจะใช้สายตามองไปรอบๆเพื่อสำรวจ เสียงก๊องแก๊งๆอันเป็นสัญญาณของการมีผู้อื่นอยู่ไกลออกไปจนได้ยินเพียงเสียงแว่วๆ เดาได้ไม่ยากเลย ห้องขังที่เขาถูกพามานี่ถูกตั้งแยกห่างออกมาพอตัว
อันที่จริงหากเพ่งสายตาเข้าไปในมุมมืด เขาคงได้ทันเห็นถึงเพื่อนร่วมห้องขังซึ่งน่าสำคัญตัวกว่าสภาพโดยรอบเป็นไหนๆ เป็นชายหนุ่มในชุดสีน้ำตาลอ่อน มีมัดกล้ามอยู่บ้าง บนใบหน้าคือหนวดเคราที่เริ่มขึ้นหากแต่ยังไม่ดูรุงรัง อยู่ในทัณฑสถานไม่ว่าใครก็ย่อมไม่ดูแลตัวเอง คนมาใหม่ยกมือขึ้นลูบคางสากๆของตัวเองเสียทีหนึ่ง อีกไม่นานหนวดเคราเขาก็คงขึ้นรุงรังไม่ต่างจากคนอยู่มาก่อนเหมือนกัน
ไม่ได้เอ่ยทักทายอะไรออกไป มองไปรอบๆตัวอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงตัดสินใจเอ่ยปากถามคนซึ่งนอนหนุนแขนอยู่บนเตียงด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“มีหิน ลวด มีด หรืออะไรสักอย่างไหม?”
“คิดจะแหกคุกตั้งแต่วันแรกเลยหรือไง”
เสียงทุ้มนั้นตอบกลับมาคล้ายจะแกมเยาะอยู่ในที ทว่าชายหนุ่มร่างผอมสูงเพียงก้มหน้าลงมองหาสิ่งที่ต้องการอีกครั้ง ไม่นานนักแท่งเหล็กชนิดแข็งก็ถูกโยนมาตรงหน้า แทบจะเสียบเข้าที่เท้า ถ้าไม่เพียงแต่ถอยเท้ากลับมาทันเสียก่อน
ก้มลงมองสิ่งที่อีกฝ่ายส่งมาให้ ใบหน้านั้นเองก็กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน “เอาไว้ป้องกันตัว แต่ไม่คิดจะใช้แล้ว”
“ที่นี่ป่าเถื่อนมากหรือ?” เก็บเอาแท่งเหล็กขึ้นมาจากพื้น เพ่งมองอยู่ในมือนิดหนึ่งก็พอเข้าใจว่าป้องกันตัวที่ว่าหมายถึงอะไร ใช้แทงก็คงทะลุ แต่เขาไม่ได้คิดจะทำแบบนั้น
กดปลายแท่งเหล็กลงไปกับผนังปูนแล้วขีดลากเป็นเส้นตรงดิ่งที่ไม่ยาวนัก คนร่วมห้องได้แต่มอง ก่อนจะขำพรืดออกมาเมื่อเข้าใจถึงขีดบนผนังนั้นว่าเป็นปฏิทินนับวันดีๆนี่เอง “นับวันรอเลยเหรอ จะได้ออกไปเมื่อไหร่ล่ะ?”
หลังคำพูดนั้นเองที่เจ้าถิ่นอย่างอีทงเฮได้เห็นสายตาของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน คุกที่อุจฉกรรจ์ขนาดนี้ เดาได้ยากเหลือเกินว่าผู้ชายแววตาอ่อนแออย่างหมอนี่ไปทำคดีอะไรมาถึงถูกส่งมาอยู่ในดินแดนที่ไม่ต่างจากนรกนี่ สีหน้าผู้มาใหม่นั้นราบเรียบ... ราบเรียบมากเสียจนคิดว่าอาจจะมีอะไรซึ่งลึกลงไปจนเขาหาไม่เจอก็เป็นได้
“นายน่ะ...”
“............”
“ไปทำคดีอะไรมาถึงได้มาอยู่ที่นี่”
“คุณจะอยากรู้ไปทำไม?”
“............”
“ฆ่าคนตาย.... ผมถูกฝากขังระหว่างรอเข้าแดนประหาร”
------------------------------------------------------------------
ฟิคเถื่อน ๆที่อาจจะถูกปากถูกใจหลาย ๆคน ._ .
แต่จะเถื่อนยังไง เถื่อนแบบไหน จงรออ่านกันเถิด ._ .
ความคิดเห็น