คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ` ____ ( introduction . )
SENSE STUFF
Couple : Youngoon x Kyuhyun
Type : Drama Romance
Author : xerxixiao’
---------------------------------------------------------------------------------------------------
“ผลการตัดสินคดีเป็นที่แน่นอนแล้วว่าจำเลยพ้นผิดจากข้อกล่าวหาทำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายโดยเจตนา และจะต้องชดใช้ค่าสินไหมและค่าเลี้ยงดูเป็นจำนวนตามที่ทางฝั่งผู้ตายเรียกร้อง”
หากไม่นับเสียงตัดสินจากผู้พิพากษาแล้วภายในโถงศาลก็เหมือนจะเงียบกริบด้วยความกดดันอย่างประหลาด เสียงลอบถอนหายใจโล่งอกไม่ดังมากนักแต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ฝั่งโจทก์ได้ยิน ชายหนุ่มคนหนึ่งแสดงทีท่าฉุนเฉียวเหมือนจะค้านคำตัดสินขึ้นมาแต่ก็ถูกปรามด้วยมือเหี่ยวย่นซึ่งวางลงบนหน้าตักจึงยอมสงบแต่โดยดี ครั้นมองไปยังอีกฝั่งซึ่งเป็นที่นั่งของญาติฝั่งจำเลย ทุกคนดูมีสีหน้าไม่ยินดียินร้ายนัก ซ้ำยังดูจะพึงใจด้วยซ้ำไปที่สามารถช่วยให้จำเลยพ้นจากความผิดร้ายแรงซึ่งเขาเป็นคนยื่นฟ้องเองกับตัว
ผลการตัดสินเพียงแค่ให้จำเลยรอลงอาญาซึ่งมันไม่ต่างอะไรจากการพ้นโทษ ทุกคนค่อยๆทยอยเดินออกไปจากโถงศาล เหลือเพียงใครคนหนึ่งบนแท่นจำเลยซึ่งยังสงบนิ่งเกินกว่าจะรู้ว่าคิดอะไรอยู่...
“ดีแล้วหรือครับที่เป็นแบบนี้?”
“คนทำผิดเราก็ต้องให้โอกาส ในเมื่อเขายอมรับผิดทุกอย่างแล้วเราก็อย่าไปซ้ำเติมเขา ลุงก็เสียใจ... แต่คิดว่าพ่อหนุ่มนั่นก็คงเสียใจไม่แพ้กัน มิเรียวก็คงไม่ต้องการให้ยองอุนเจ้าคิดเจ้าแค้นนักหรอกนะ” ถึงใบหน้าจะเศร้าหมองและมีคราบของรอยน้ำตา ทว่าชายอายุเกือบหกสิบปีตรงหน้าของคิมยองอุนก็ยังดูเข้มแข็งเสียจนยอมรับได้ยากว่าคนที่ตายไปคือบุตรสาวเพียงคนเดียว
“คุณลุงคุณป้าครับ”
เสียงทุ้มนุ่มของใครอีกคนที่ออกมาจากโถงศาลเป็นคนสุดท้ายโดยไม่ได้เดินไปรวมกับคนอื่นๆ เขาคนที่เป็นจำเลยนั่นเอง... เพียงแค่เห็นหน้าอีกฝ่าย คิมยองอุนก็แสดงท่าทางเคียดแค้นสะอิดสะเอียนออกมาจนแทบเก็บไว้ไม่อยู่ ซึ่งตรงข้ามกับบิดามารดาของผู้ตายนักที่มีเพียงสีหน้าหมองเศร้าและตัดใจให้อภัยในความผิดครั้งใหญ่หลวง
‘มันเป็นอุบัติเหตุ’
ฟังขึ้นเหลือเกิน...
ผู้เป็นจำเลยค่อยๆคุกเข่าลงตรงหน้าสองสามีภรรยาก่อนจะโค้งคำขอขมาจนศีรษะติดพื้น ดวงตาวาวคล้ายจะปริ่มน้ำตาแห่งความเสียใจออกมาจนแลดูน่าเห็นใจ แน่นอนว่าทุกคนเชื่อ... แต่ไม่ใช่คิมยองอุนคนนี้!
แวบหนึ่งที่เขาเกือบจะสงสารอีกฝ่ายได้ลง หากแต่ความรู้สึกภายในใจส่วนลึกกลับค้านขึ้นมาเสียจนไม่อาจจะต่อต้านได้ เขารู้... รู้ว่าโจวคยูฮยอนเป็นคนอย่างไร รู้ว่าภายใต้หน้ากากแสนดีที่สงสารแบบนั้นคงเคลือบพิษร้ายไว้มากมายเกินจะคาดคิด แต่สิ่งนั้นคืออะไรเล่า... เขาไม่สามารถหาเหตุใดๆมาทำให้ทุกคนยอมรับได้เลย
ทุกคนเชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืออุบัติเหตุ... เชื่อในน้ำตาและการเล่นละครชั้นยอดของผู้ชายคนนั้น เชื่อว่ามันเป็นแค่ความโชคร้ายของมิเรียวไม่ใช่เรื่องที่ใครบางคนพยายามจะสร้างขึ้นมา!
แค่ก้อนเงินที่เป็นเหมือนเศษกระดาษของสกุลโจวกลับทำให้คดีจบลงอย่างง่ายดายโดยที่จะไม่มีทางถูกรื้อขึ้นมาสืบสวนใดๆได้อีก เพราะเขาสามารถทำให้ทุกคนเชื่ออย่างสนิทใจโดยไม่คิดสงสัยเคลือบแคลง
ร่างโปร่งของชายจากสกุลโจวค่อยๆเดินจากไปด้วยทีท่าเชื่องช้าเซื่องซึม ร่างหนาไม่รู้ว่าอีกคนคิดอะไรอยู่ อาจจะอมยิ้มสะใจกระมังที่ได้ฆ่าคนบริสุทธิ์คนหนึ่งให้ตายลงได้?
ซึ่งคิมยองอุนก็เดาถูกทีเดียว... เพราะรอยยิ้มของคยูฮยอนที่ไม่มีใครเห็นนั้นมันช่างเปี่ยมไปด้วยความยินดีเหลือเกิน เกินกว่าจะเชื่อได้ว่าเป็นรอยยิ้มของคนที่เพิ่งขับรถชนคนตายไปเมื่อเดือนก่อนซึ่งคงมีแต่ปีศาจท่านั้นที่ยิ้มได้
ใช่... โจวคยูฮยอนอาจจะกลายเป็นปีศาจไปแล้วกระมัง
---------------------------------------------------------------------------------------------------
อยู่ดี ๆก็อยากแต่งขึ้นมายังไงเล่า.... ._ .
ใครพอจะเดาเรื่องออกแล้วบ้างคะ -OO -
ไม่เคยแต่งคังโจเลย (เว้นแต่เรื่องสั้นเรื่องนึง)
มาแถวถนัดเช่นเคย มากระอักเลือดดำด้วยกันนะคะ ._ .
ความคิดเห็น