ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แสงพิฆาตแห่งราตรี
บนท้องฟ้าที่มืดคลึ้ม ดำสนิทไม่เห็นแม้แสงดวงดาว มีเพียงแสงจันทร์อ่อนๆ ที่ถูกก้อนเมฆบดบังเอาไว้
ที่ยังให้ความอบอุ่นในค่ำคืนที่หนาวเย็นจับใจ เช่นนี้ เหนือพื้นที่เขตแนวป่าของอณาจักร ซีโฮเนีย
“ก็ฉานไม่ชอบหนิ!” เสียงสาวน้อยตัวเล็กเสียงใสนามว่า เรเน่จัง กำลังดิ้นไปดิ้นมาในอ้อมกอดของเด็ก
หนุ่ม ที่มีแววตาดุดัน คิ้วเข้ม กำลังพาเทอบินด้วยความเร็วสูงหวังเพื่อจะให้ถึงที่หมายให้เร็วที่สุด
“ขอประทานอภัยองค์หญิง หม่อมฉันไม่มีกำลังมากพอที่จะคืนร่างเดิมได้ในตอนนี้”เสียงหนุ่มน้อยมังกรดำพันธุ์ ชาออส เฟโอโดร่า นามว่า เฟโอ ที่กำลังโดนเสียงใสใส เจ้าปัญหากวนใจอยู่
“ก็นายเล่นกอดชั้นมาอย่างนี้ตั้งนานแล้ว ฉานไม่รู้นายเมื่อยรึป่าว แต่ฉานเมื่อยจาตายอยู่แล้ว” สาวน้อยเสียงใสที่ตอนนี้ ยังยืนยันที่จะบ่นต่อไป แม้ว่ามันจะไม่มีอะไรดีขึ้นก็ตาม
“แล้วเมื่อไหร่จะถึง?!” ต่อจากสียงบ่น สาวน้อยหน้าใสก็ยิงคำถามที่ค้างคาใจ มานานส่งไปหาหนุ่มน้อย ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่มีท่าทีว่าจะพูดจาตอบโต้อะไร
ป่าทึบที่อยู่เบื้องล่าง มันช่างเงียบเหงาวังเวง ทำให้ฉันนึกถึงโลกอีกโลกนึงของฉันที่มีแต่ตึกรามบ้านช่อง ขึ้นเต็มไปหมด กับคำถามมากมายที่ สาวน้อยเรเน่ หวังที่จะได้คำตอบอย่างเร็วไว
ทันใดนั้น! หนุ่มน้อยก็ ถลาตัวลงไปใต้ก้อนเมฆ ในแนวดิ่งอย่างรวดเร็ว เหมือนกำลังหักหลบจากสายตา ที่กำลังตกเป็นเหยื่อ ของใครซักคน ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดครึ้มแห่งนี้
“องค์หญิง...มีใครบางคนกำลังติดตามเรามา” เสียงของหนุ่มน้อย ที่ตอนนี้หน้าตาที่อ่อนเพลีย
แต่แววตากลับดูดุดัน ที่หายไปพักหนึ่งก็กลับขึ้นมาอีกครั้ง
“ง่ะ! ว่าไงนะ” สาวน้อยเสียงใสอ้าปากค้าง เทอกำลังช็อค! กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่ทันใดเด็กหนุ่ม ได้สังเกตเห็นแสงสว่าง วาบ ที่อยู่ไกลออกไปจากฟากฟ้า แสงนั้นทำให้เด็กหนุ่ม รู้สึกได้ถึงพลังงานความร้อน ที่หลั่งไหลเป็นประกายพวยพุ่งมาแต่ไกล
“ฟิ่ว ฟิ่ว!” พลังงานแห่งแสงบางอย่างกำลังพุ่งตรงมาด้วยความเร็ว มายัง เฟโอ
เด็กหนุ่มมีสัญชาติญาณในการหลบหลีกดีเป็นเลิศ พลังงานแห่งแสงนั้นได้พุ่งผ่าน เหนือปีกสีดำสนิท ที่ตอนนี้กำลังพลิ้วไหวไปกับแรงลม เขาพุ่งตรงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสุดขีด หวังที่จะสลัดศัตรู เบื้องหลังที่ตามมาให้จงได้
พลังแห่งแสง ถูกโจมตีตามหลังมาอย่างต่อเนื่องในความมืด โดยไม่ปรากฏ ถึงผู้ที่กำลังใช้พลังเล่นงาน
อีกไม่ไกลนักก็จะพ้นเขตผืนป่ะ ก็จะถึงประตูแห่งสายลม ดูเหมือนว่าศัตรูที่กำลังตามมาอยู่ดีดี ก็เลิกตามไปซะเฉยๆ
ทุกอย่างที่ดูเหมือนว่ากำลังสงบ กลับสงบได้ไม่นาน คราวนี้ลำแสงที่มากไปด้วยพลังอันมหาศาล
ที่ดูน่ากลัวและทรงพลังมากนัก กำลังพุ่งมาทางข้างหลัง ผ่านความเงียบสงัด ที่โรยตัวอยู่รอบด้าน
มันพุ่งผ่านมาด้วยความเร็วที่ทรงพลัง เด็กหนุ่มเห็นทันใดนั้น ก็เบี่ยงตัวหลบ แต่โชคร้าย เฟโอหลบพลังแสงพ้นเพียงครึ่งเดียว เนื่องจากพลังที่ส่งมาอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำให้พลังแสงเฉียดปีกสีดำสนิทข้างขวา
เฟโอกำลังเสียการทรงตัว เลือดค่อยๆไหลทะลักออกมาจากรอยแผลบนขอบปีกด้านขวา สาวน้อยไม่มีท่าทีใดๆ เทอกำลังตกใจอย่างสุดขีด เลือดสีดำสนิท กำลังไหลลงมาตามแขนข้างขวา เด็กหนุ่มกำลังโงนเงนกับการเสียเลือดไปมาก
“เฮ่! นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปสิ!” เสียงสาวน้อยโหวกเหวกโวยวายเสียงดังลั่น ตอนนี้สองมือของเทอ โอบกอดเด็กหนุ่มไว้อย่างแน่น แต่มือของเฟโอห้อยตกลงมาจากเอวอันบอบบางของสาวน้อยแล้ว
ร่างสองร่างกำลังลอยเคว้ง หมุนตัวควงอยู่กลางอากาศที่อยู่สูงกว่าผืนดิน เฟโอไม่เหลือสติที่จะสามารถประคองตัวเอง และองค์หญิงไว้ได้ สิ่งสุดท้ายที่เฟโอสามารถทำได้ ก่อนที่สติกำลังจะดับไปนั่นก็คือ เด็กหนุ่มกำลังหุบปีกซ้ายสีดำสนิทของตนเองเข้ามาห่อหุ้มร่างสาวน้อย ที่กำลังกลัวจนตัวสั่นเอาไว้ ร่างทั้งสองกำลังตกลงไปในดงป่าที่มืดสนิท ร่างของเฟโอกระแทกกับกิ่งไม้จน กิ่งไม้ที่รองรับหักระเนระนาดในระหว่างที่ตกลงมา ปั๊ก! หลังของเฟโอกระแทกลงกับพื้นดินอย่างจัง
สุดท้ายทั้งสองก็สลบไป............
.........................................................................
.....................................................................................................
“หึ! รอดไปจนได้สินะ” เสียงเรียบของบุรุษผมยาวสีขาว แววตาดูเย็นชา หน้าตาคมเหมือนผู้หญิงหุ่นสูงเพียวใส่ชุดเกราะแบบเบาสีเทา ที่ปิดบริเวณหัวไหล่กับหน้าอก ยืนตระหง่านอยู่บน มังกรเพศผู้สีขาวตัวหมึมาพันธุ์ ดีไวน์ โฮลี่ ส่งสายตาเย็นชามองลงไปข้างล่างเหนือป่าที่มืดครึ้ม
“แต่ก็คงตอนนี้เท่านั้นแหละ ใช่ไหม ฟีโอ” หนุ่มหน้าหวานกำลังแสยะยิ้ม จากริมฝีปากบางๆพูดกับเจ้ามังกรสีขาว
“เราคงจะได้เจอกันอีกองค์หญิง.......” เสียงที่มาพร้อมรอยยิ้ม บนมุมปาก แล้วจากไปพร้อมมักรสีขาวหายเข้าไปในราตรี
ที่มืดมิด
ที่ยังให้ความอบอุ่นในค่ำคืนที่หนาวเย็นจับใจ เช่นนี้ เหนือพื้นที่เขตแนวป่าของอณาจักร ซีโฮเนีย
“ก็ฉานไม่ชอบหนิ!” เสียงสาวน้อยตัวเล็กเสียงใสนามว่า เรเน่จัง กำลังดิ้นไปดิ้นมาในอ้อมกอดของเด็ก
หนุ่ม ที่มีแววตาดุดัน คิ้วเข้ม กำลังพาเทอบินด้วยความเร็วสูงหวังเพื่อจะให้ถึงที่หมายให้เร็วที่สุด
“ขอประทานอภัยองค์หญิง หม่อมฉันไม่มีกำลังมากพอที่จะคืนร่างเดิมได้ในตอนนี้”เสียงหนุ่มน้อยมังกรดำพันธุ์ ชาออส เฟโอโดร่า นามว่า เฟโอ ที่กำลังโดนเสียงใสใส เจ้าปัญหากวนใจอยู่
“ก็นายเล่นกอดชั้นมาอย่างนี้ตั้งนานแล้ว ฉานไม่รู้นายเมื่อยรึป่าว แต่ฉานเมื่อยจาตายอยู่แล้ว” สาวน้อยเสียงใสที่ตอนนี้ ยังยืนยันที่จะบ่นต่อไป แม้ว่ามันจะไม่มีอะไรดีขึ้นก็ตาม
“แล้วเมื่อไหร่จะถึง?!” ต่อจากสียงบ่น สาวน้อยหน้าใสก็ยิงคำถามที่ค้างคาใจ มานานส่งไปหาหนุ่มน้อย ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่มีท่าทีว่าจะพูดจาตอบโต้อะไร
ป่าทึบที่อยู่เบื้องล่าง มันช่างเงียบเหงาวังเวง ทำให้ฉันนึกถึงโลกอีกโลกนึงของฉันที่มีแต่ตึกรามบ้านช่อง ขึ้นเต็มไปหมด กับคำถามมากมายที่ สาวน้อยเรเน่ หวังที่จะได้คำตอบอย่างเร็วไว
ทันใดนั้น! หนุ่มน้อยก็ ถลาตัวลงไปใต้ก้อนเมฆ ในแนวดิ่งอย่างรวดเร็ว เหมือนกำลังหักหลบจากสายตา ที่กำลังตกเป็นเหยื่อ ของใครซักคน ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดครึ้มแห่งนี้
“องค์หญิง...มีใครบางคนกำลังติดตามเรามา” เสียงของหนุ่มน้อย ที่ตอนนี้หน้าตาที่อ่อนเพลีย
แต่แววตากลับดูดุดัน ที่หายไปพักหนึ่งก็กลับขึ้นมาอีกครั้ง
“ง่ะ! ว่าไงนะ” สาวน้อยเสียงใสอ้าปากค้าง เทอกำลังช็อค! กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่ทันใดเด็กหนุ่ม ได้สังเกตเห็นแสงสว่าง วาบ ที่อยู่ไกลออกไปจากฟากฟ้า แสงนั้นทำให้เด็กหนุ่ม รู้สึกได้ถึงพลังงานความร้อน ที่หลั่งไหลเป็นประกายพวยพุ่งมาแต่ไกล
“ฟิ่ว ฟิ่ว!” พลังงานแห่งแสงบางอย่างกำลังพุ่งตรงมาด้วยความเร็ว มายัง เฟโอ
เด็กหนุ่มมีสัญชาติญาณในการหลบหลีกดีเป็นเลิศ พลังงานแห่งแสงนั้นได้พุ่งผ่าน เหนือปีกสีดำสนิท ที่ตอนนี้กำลังพลิ้วไหวไปกับแรงลม เขาพุ่งตรงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสุดขีด หวังที่จะสลัดศัตรู เบื้องหลังที่ตามมาให้จงได้
พลังแห่งแสง ถูกโจมตีตามหลังมาอย่างต่อเนื่องในความมืด โดยไม่ปรากฏ ถึงผู้ที่กำลังใช้พลังเล่นงาน
อีกไม่ไกลนักก็จะพ้นเขตผืนป่ะ ก็จะถึงประตูแห่งสายลม ดูเหมือนว่าศัตรูที่กำลังตามมาอยู่ดีดี ก็เลิกตามไปซะเฉยๆ
ทุกอย่างที่ดูเหมือนว่ากำลังสงบ กลับสงบได้ไม่นาน คราวนี้ลำแสงที่มากไปด้วยพลังอันมหาศาล
ที่ดูน่ากลัวและทรงพลังมากนัก กำลังพุ่งมาทางข้างหลัง ผ่านความเงียบสงัด ที่โรยตัวอยู่รอบด้าน
มันพุ่งผ่านมาด้วยความเร็วที่ทรงพลัง เด็กหนุ่มเห็นทันใดนั้น ก็เบี่ยงตัวหลบ แต่โชคร้าย เฟโอหลบพลังแสงพ้นเพียงครึ่งเดียว เนื่องจากพลังที่ส่งมาอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำให้พลังแสงเฉียดปีกสีดำสนิทข้างขวา
เฟโอกำลังเสียการทรงตัว เลือดค่อยๆไหลทะลักออกมาจากรอยแผลบนขอบปีกด้านขวา สาวน้อยไม่มีท่าทีใดๆ เทอกำลังตกใจอย่างสุดขีด เลือดสีดำสนิท กำลังไหลลงมาตามแขนข้างขวา เด็กหนุ่มกำลังโงนเงนกับการเสียเลือดไปมาก
“เฮ่! นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปสิ!” เสียงสาวน้อยโหวกเหวกโวยวายเสียงดังลั่น ตอนนี้สองมือของเทอ โอบกอดเด็กหนุ่มไว้อย่างแน่น แต่มือของเฟโอห้อยตกลงมาจากเอวอันบอบบางของสาวน้อยแล้ว
ร่างสองร่างกำลังลอยเคว้ง หมุนตัวควงอยู่กลางอากาศที่อยู่สูงกว่าผืนดิน เฟโอไม่เหลือสติที่จะสามารถประคองตัวเอง และองค์หญิงไว้ได้ สิ่งสุดท้ายที่เฟโอสามารถทำได้ ก่อนที่สติกำลังจะดับไปนั่นก็คือ เด็กหนุ่มกำลังหุบปีกซ้ายสีดำสนิทของตนเองเข้ามาห่อหุ้มร่างสาวน้อย ที่กำลังกลัวจนตัวสั่นเอาไว้ ร่างทั้งสองกำลังตกลงไปในดงป่าที่มืดสนิท ร่างของเฟโอกระแทกกับกิ่งไม้จน กิ่งไม้ที่รองรับหักระเนระนาดในระหว่างที่ตกลงมา ปั๊ก! หลังของเฟโอกระแทกลงกับพื้นดินอย่างจัง
สุดท้ายทั้งสองก็สลบไป............
.........................................................................
.....................................................................................................
“หึ! รอดไปจนได้สินะ” เสียงเรียบของบุรุษผมยาวสีขาว แววตาดูเย็นชา หน้าตาคมเหมือนผู้หญิงหุ่นสูงเพียวใส่ชุดเกราะแบบเบาสีเทา ที่ปิดบริเวณหัวไหล่กับหน้าอก ยืนตระหง่านอยู่บน มังกรเพศผู้สีขาวตัวหมึมาพันธุ์ ดีไวน์ โฮลี่ ส่งสายตาเย็นชามองลงไปข้างล่างเหนือป่าที่มืดครึ้ม
“แต่ก็คงตอนนี้เท่านั้นแหละ ใช่ไหม ฟีโอ” หนุ่มหน้าหวานกำลังแสยะยิ้ม จากริมฝีปากบางๆพูดกับเจ้ามังกรสีขาว
“เราคงจะได้เจอกันอีกองค์หญิง.......” เสียงที่มาพร้อมรอยยิ้ม บนมุมปาก แล้วจากไปพร้อมมักรสีขาวหายเข้าไปในราตรี
ที่มืดมิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น