เหนือพื้น ใต้ขา นั่นแหละหน้าข้า เก่งที่สุด

ลำดับตอนที่ #4 : อย่าอ้าปากค้าง...มัน(โจ)

ต่อจากตอนที่แล้ว...


        ใช่แล้ว โมทีนมีชีวิตรอด เขายังแข็งแรงดี ...
พนักงานเก็บเงินโวยวาย เมื่อเห็นท้ายรถมีรูปรอยเท้าประทับอยู่
ป้าคนหนึ่งเห็นเข้าจึงนำธูปมาจุดบูชา
"สาธุ  งวดนี้ขอเด็ดๆสักสามตัวเถอะ"


        โมทีนมาถึงโรงเรียนแล้ว
ความจริงเขาเรียนที่นี่มา5ปีแล้ว มีเพื่อนมากมาย เขารู้จักคนใหญ่คนโตในโรงเรียนนี้หลายคน
 แต่คนที่เขารู้จักไม่รู้จักเขา
และเรื่องที่โมทีนฝันมันเป็นแค่เรื่องเพ้อเจ้อ
นั่นแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนช่างคิด

นายเจโอ ชื่อเต็ม เจเลทับบี้สีแดงแรงฤทธิ์มีพิษถึงตายสลายร่างแว๊บๆ
(เมื่อพูุดชื่อนี้ต้องอยู่ในท่าแปลงร่่าง)

คุณสมบัติทางกายภาพเจโอ
1.หน้าขน
2.หน้ากลม

คุณสมบัติทางเคมีี
1.ว่องไวในการทำปฏิกิริยากับการ์ดและ
เกมทุกชนิด
2.ว่องไวต่อการทำปฏิกิริยากับเกมเพล2
3.จาก1และ2 ถ้าไม่มีเอนไซม์ที่มีชื่อว่า เงิน มากพอแล้ว จะทำปฏิกิริยากับเพื่อนรอบข้าง
เพื่อขอยืมหรือแย่งชิงเอนไซม์เงิน

        นายเจโอผู้ไม่หวังดีแต่หวังอย่างอื่นตกใจเมื่อโมทีนทัก
"ทำการบ้านเลขของอาจารย์ดวงไตรึยัง" ก็ชื่ออาจารย์คนนี้เขียนว่า ไตเนี่ยแหละ ไตที่ปอบชอบกินหนะ ...จริงๆ เค้าว่ากันว่าที่ร.ร.นี้คุณครูหมวดวิทย์เป็นปอบด้วยล่ะ นักเรียนส่วนใหญ่ที่เรียนกับอาจารย์ท่านนั้นเลยหุ่นดี เพราะไม่มีเครื่องใน


...เดี๋ยวนี้อาจารย์หมวดเลขก็เป็นปอบด้วย อาจารย์หมวดเลขหลายคนเริ่มมีพฤติกรรมอยากกินตับเด็ก...
หรือนี่คือทายาทอสูร?


        "เรายังเลย แต่เราอ่ะ เก่งอยู่แล้ว แปปเดียวเด๋วก็เส็ด" โมทีนบอกอย่างมั่นใจ นายเจโออ้าปากค้าง
"ส่งก่อน 7.30น. ใช่ป่ะ"
นายเจโออ้าปากค้างจะตอบ  แต่..
"จิงอ่ะ นี่มัน 7.28น.แล้วนะ" โมทีนเริ่มร้อนรน
นายเจโออ้าปากค้างจะพูด  แต่...
"ใช่แล้ว ต้องรีบหน่อยแล้วล่ะ ส่งไม่ทันเด๋ว อ. ดวงไตตีอะ" โมทีนพูดต่อ
นายเจโออ้าปากค้างจะพูด  แต่...
เขาก็อ้าปากค้างต่อไป1นาที

นาทีต่อมา  7.29 น.

        "ฮึ้ย  ยื้มก้ารบ้านหน้อยดิ้ิิเจ้โอ้" โมทีนพูดเสียงสูงมาก
"เร้าได้ท้ำก้ารเตรี้ยมก้ารบ้านไว้ให้น้ายเี้รี้ีียบร้อยแล้ว" นายเจโอพูดเสียงสูงมากด้วย
"ไห๊นล๊ะก๊ารบ๊านอ๊ะ" โมทีนพูดเสียงสูงกว่าเดิม
"นั๊นไง๊ เร๊าว๊างไว๊นั๊นอ๊ะ" นายเจโอพูดเสียงสูงกว่าเดิมด้วย
"ข๋อบใจ๋ม๋าก" นายโมทีนพูดด้วยเสียงสูงที่สุด
"ไม๋เป๋็๋นไร๋" นายเจโอพูดด้วยเสียงสูงที่สุดด้วย

โมทีนเริ่มลอกการบ้าน....




"แล้วมันได้พูดแล้วหรอวะ?"เคคุงพูด
"เออดิ"คนแต่งเรื่องนี้ตอบ




โปรดติดตามตอนต่อไป
__________________________________________________________________

ตอนพิเศษ

คุณอาจจะยังรู้จัก เจโอ น้อยไป  เราอยากเล่าให้ฟัง

เหตุการณ์ที่ร้านการ์ด

คนขายการ์ด  และเจโอ  และ ษิณ  อยูในร้าน

เจโอ       "พี่มีการ์ดนี้ปะผมอยากได้แบบเรืองแสง"
คนขาย   "มีอะน้อง นี่ไง"
เจโอ       "ราคาเท่าไรครับ"
คนขาย   "300ครับน้อง"
เจโอ       "โหพี่ 500ได้ปะ"
คนขาย   "พี่ให้ได้แค่ 400 ครับน้อง"
เจโอ       "500พี่ ไม่งั้นผมไม่ซื้อ"
คนขาย   "ตกลงครับ งั้นพี่แถมการ์ดใบละ100 บาทให้อิกใบแล้วกัน"
เจโอ       "โหพี่ใจดีจัง"

เจโอหันหน้ากลับมาหาษิณ

เจโอ       "ยืมเงิน200บาทหน่อย"
ษิณ        "เออแกไม่มีตังค์เหรอ"
เจโอ       "เรามีแค่300ไม่พออะมัน500"
แล้วเจโอก็เล่าเหตุการณ์ให้ษิณฟัง...


"คนขาย โง้โง่ ขาดทุนย่อยยับเลย..."ษิณคิด

3เดือนต่อมา

"เจโอ 200เราล่ะ" ...
"ษิณ!มาพอดีเลย ยืมตังค์หน่อย"
"อ้ะ..."


ษิณนั้นยังมีเพื่อนอิกหนึ่งคน
ทรชนคนชั่วไอ้หน้าขน
มันซื้อการ์ดทุกวันก็ไม่จน
แต่พอคนทวงตังค์ไม่เคยคืน


สาธุ....