ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : chapter5
Kris's part
อะไรดลใจให้ผมโทรไปชวนยัยเด็กดื้อนั่น? เอาเหอะ ก็แค่ผมอยากไปเที่ยวแล้วไม่มีเพื่อนไปนั่นแหละ ตอนนี้เมมเบอร์ในวงยังไม่ตื่นเลย เพราะอาทิตย์ที่ผ่านมาเราโปรโมตเพลง จนแทบไม่มีเวลาเลย ตอนนี้ผมถึงแล้ว นั่นไง เธอกำลังวิ่งมาที่รถพอดี
เธอเดินสะดุดเล็กน้อยก่อนจะยิ้มแห้งๆให้ผมและเปิดประตูรถมานั่งที่นั่งข้างคนขับ สำหรับผม ท่าทางแบบนั้น...มันน่ารัก
"โทษทีๆ เฮียรอนานป่ะเนี่ย? เมื่อกี๊ลืมขออนุญาตอาม่า เลยช้าหน่อย"
"....."
"มีอะไรติดที่หน้าฉันหรอ?"เธอพูดและส่องตัวเองผ่านแว่นกันแดดที่ผมใส่อยู่ มันยิ่งทำให้ผมเห็นหน้าเธอใกล้กว่าเดิมอีก ทำไมผมต้องรู้สึกเหมือนหยุดหายใจด้วย? ผมสะบัดความคิดนั้นทิ้งก่อนจะผลักเธอให้กลับไปนั่งตรงๆ
"รัดเข็มขัดซะ ฉันขับรถเร็ว"ผมพูดก่อนจะเหยียบคันเร่ง
"จะไปไหนหรอ?"
"ไปเที่ยว"ผมกวนประสาทเธอ
"ก็รู้ว่าเที่ยว แต่เที่ยวไหนล่ะ"
"ปักกิ่ง"
"นี่จะกวนอีกนานมั้ย!?"
"เธออยากไปไหนล่ะ?"
"ฉันไม่รู้นี่ว่ามีที่เที่ยวที่ไหนบ้าง เฮียชวนเฮียก็ต้องรู้ดิ"
เอาจริงผมคิดไว้แล้วล่ะก็แค่ยั่วโมโหเธอนิดหน่อยเฉยๆ
"ได้ ฉันพาเที่ยวเองก็ได้"
ไม่นานนักเราก็มาถึงที่นี่ กำแพงเมืองจีนนน ตอนนี้ยูวิ่งไปแล้วล่ะะ
"เฮ้ย รอด้วยดิ!"ผมพูดและวิ่งตามเธอไป นี่ขนาดผมใส่หมวกกับแว่นแล้วนะ ยังมีคนมองผมอีก ถ้าเป็นข่าวขึ้นมาผมตายแน่
"สวยอ่า~~"เธอพูดและกางแขนออกขณะยืนที่ริมทางเดิน
"เดี๋ยวตกลงไปฉันจะขำเธอให้"
"ไม่ตกหรอก! เฮียคริสรู้มั้ยอ่ะว่ากำแพงมันยาวเท่าไหร่??"
"จะไปรู้หรอ-_-"
"โห เฮียเป็นคนจีนป่ะเนี่ย??"
"จะยาวแค่ไหนก็ช่างมันดิ เธอจะรู้ไปทำไม?"
ผมพูดและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเซลก้ากับกำแพงเมืองจีนลงไอจีดีกว่า
"ก็แค่อยากรู้-3- ถ่ายรูปให้หน่อยสิ"เธอพูดและเขย่าแขนผมทำให้ผมกดชัตเตอร์ถ่ายรูปตัวเองไม่ได้
"เออๆ ก็ได้ๆ"ผมพูดอย่างเอือมๆก่อนจะถ่ายรูปให้ยูที่กำลังชูสองนิ้วและยิ้มจนตาหยี
"ส่งให้ด้วย!"เธอสั่งก่อนจะเดินไปทางกลับ
"นี่! จะไปไหน"
"กลับไง ไปที่อื่นต่อกันเหอะะ"
เด็กนี่เอาแต่ใจจริงๆ ผมเลยรีบเดินตามเธอไป
หลังจากนั้นเราก็มาที่สวนสัตว์กัน ที่มาเพราะยูบอกว่าอยากดูหมีแพนด้า หึ! ใช่สิ ก็มันเหมือนเทาไง!
"เฮียๆๆๆ ดูตัวนั้นดิ เหมือนเทาอปป้าเลย! น่ารักอ่ะะ>_<" เธอพูดและยิ้มแป้น
"ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหน"
"อิจฉามันอ่ะดิที่น่ารักกว่า ฮ่าๆๆ"
"อะไรๆ ฉันน่ารักกว่ามันตั้งเยอะ"ผมโวยเธอ
"คนอะไรไม่รู้อิจฉาหมีแพนด้า เฮียคริสขี้อิจฉา 5555"เธอพูดและขำจนท้องแข็ง
"ขำมากนักหรอ! นี่แน่ะๆๆ"ผมจั๊กจี้เธอ จนเธอแทบจะลงไปดิ้นกับพื้น
"โอ๊ยๆๆ ฮ่าๆๆ ไม่ไหวละ ฮ่าๆ ยอมแพ้แล้ว ฮ่าๆ"
ตอนนี้ก็บ่ายโมงกว่าแล้วเราเลยหาอะไรกินง่ายๆในสวนสัตว์ ระหว่างที่กำลังจะเดินออกจากสวนสัตว์ ก็มีร้านขายตุ๊กตาสัตว์ ซึ่งยูลากผมไปดู
"อยากได้ตัวนี้อ่ะ"เธอชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีแพนด้าก่อนจะมองผมตาแป๋ว
"ปัญญาอ่อน"
"น้าาาา"
ไม่ๆๆ ผมต้องไม่ใจอ่อน
"จะเอาไปทำไม"
"ก็อยากได้อ่ะ นะๆๆ เฮียคริสสุดหล่อออ"
โอ๊ย เจอคำนี้ไม่ได้ แน่นอนผมหล่ออออ
"งั้นเอาตัวนี้ครับ"ผมพูดและยื่นเงินให้คนขาย
"เย้ๆๆ เฮียคริสใจดีที่สุด!!"
เธอพูดและกอดแขนผม ซึ่งมันให้ความรู้สึก...เขิน? ไม่ๆๆ ไม่แน่นอน ผมไม่มีวันเขิน ผมรีบส่งตุ๊กตาให้เธอและเดินเร็วๆออกมา
"เฮียไปไหน รอด้วยสิ!!!"เธอพูดและวิ่งตามมา
ยัยเด็กดื้อเอ้ยย!!!
---------
U's part
วันนี้เฮียคริสใจดีผิดปกติอ่ะ แต่ดีแล้ว ฉันเลยได้ตุ๊กตาเทาอปป้าเอ้ย! ตุ๊กตาหมีแพนด้ามา เมื่อกี๊หลังจากไปสวนสัตว์แล้ว เฮียคริสก็พาฉันไปที่พระราชวังต้องห้ามกับพระราชวังฤดูร้อนมา แต่นักท่องเที่ยวเยอะมาก แล้วดันมีผู้หญิงคนนึงจำเฮียคริสได้ เราก็เลยต้องรีบออกมาจากตรงนั้น 555 ก็สนุกดีนะแบบวิ่งโกยโลดอ่ะะะ เหมือนตอนที่เฮียไปรับฉันที่โรงเรียนเลย
ตอนนี้ก็เกือบห้าโมงแล้ว นี่คงเป็นที่สุดท้ายแล้ว เราอยู่กันที่ถนนเฉียนเหมิน ที่นี่สงบดีแล้วก็บรรยากาศดีมาก ยิ่งตอนนี้หน้าฝน อากาศก็ไม่ร้อนมากเท่าไหร่ ที่มาที่นี่น่ะ เฮียเค้าตั้งใจมากินเป็ดปักกิ่งโดยเฉพาะเลย555 บอกเลยว่าอร่อยมากเพราะมีคนเลี้ยงง เราเพิ่งออกจากร้านเป็ดปักกิ่งมาเดินเล่นกัน ข้างทางก็มีร้านขายของเยอะแยะเลย เอ๊ะ! นั่นมันร้านขายชานี่ ไปดูดีกว่า
"เฮีย ไปดูนั่นกัน"ฉันพูดและเดินนำเฮียคริสมาที่หน้าร้าน
"ช่วยเลือกหน่อยสิ อยากซื้อกลับไปฝากอาม่า"
"อืม..อะไรดี?"
เฮียคริสกอดอกมองใบชาที่วางเรียงอยู่ ผมปรกหน้าเค้านิดหน่อย แต่มันทำให้เขาดูดีมาก เวลาเขานิ่งๆแบบนี้ก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย ยิ่งเวลามองใกล้ๆยิ่งดูดี
"จะจ้องฉันอีกนานป่ะ ฉันรู้น่าว่าฉันหล่อ"
เพล้ง!!
คือถ้าไม่พูดจะดูดีมาก พอพูดแล้วแบบ ไปหมดเลย อุตส่าห์เห็นว่าดูดี แล้วเขาก็กำลังจะจ่ายเงินค่าใบชา
"ไม่เอา ของฝากอาม่าฉันออกเอง"
"ไม่ต้องหรอก ฉันออกเอง"เขาพูดและยื่นเงินให้พนักงานทันที
"ขอบคุณนะ"
หลังจากซื้อชาแล้วเราก็เดินผ่านร้านถ่ายรูปโบราณ เฮ้ย! ตลกดีอ่ะะ
แล้วก็เหมือนเดิมฉันลากเฮียคริสเข้ามาจนได้ ถึงตอนแรกเค้าจะบอกว่าไร้สาระ แต่แค่อ้อนนิดนึงเค้าก็ยอมแหละ
ตอนนี้เราเปลี่ยนชุดกัน ฉันใส่ชุดกี่เพ้า ส่วนเฮียคริสสูงเกินไปจนชุดจีนมันเต่ออ่ะะ ตลกก
"มันไม่ใช่สไตล์ของฉัน!"เขาพูดอย่างหงุดหงิด
"เอาเหอะๆ ถ่ายรูปกัน"ฉันลากเขาเข้ามาในฉาก
"เอ้า ใกล้ๆกันหน่อยครับ!"ช่างกล้องบอก เราก็ยืนชิดกันแล้วนะ
"พ่อหนุ่มโอบไหล่แฟนหน่อยสิ!"
ห๊ะ!? แฟน? เข้าใจผิดละ
"เอ่อ..เราไม่ใช่.."
"ครับ"เฮียคริสพูดและเอาแขนพาดคอฉัน
แช๊ะ!!
หลังจากนั้น รูปต่อๆมาก็แบบ...ฉันต่อยหน้าเขา เขาหยิกแก้มฉัน คือตลกไปมั้ย?
"ขอบคุณค่ะ"เรารับรูปที่สีดูเก่าๆมา สุดท้ายเลือกแค่สองใบ คือรูปที่เขาหยิกแก้มฉัน กับรูปที่ล๊อกคอ แล้วเราก็เก็บไว้คนละใบ พอเดินออกมานอกร้านฉันก็เห็นรถรางพอดี ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียคริส
"อยากขึ้นอ่ะดิ"
ฉันพยักหน้า
"อืม ไป"เขาพูดและจับมือฉันให้เดินตาม ทำไมหัวใจฉันเต้นแรงแล้วก็อบอุ่นแปลกๆตอนที่เขาจับมือฉัน รถรางไม่ค่อยมีคนซักเท่าไหร่ เราขึ้นมานั่งข้างกัน รถรางออกตัวแล้ว!! บรรยากาศดีมากๆ เพราะนี่ก็มืดแล้ว ทำให้ตามร้านต่างเปิดไฟหลากสีสวยดี
"นี่"เฮียคริสสะกิดฉัน ฉันเลยผละจากหน้าต่างหันไปหาเขา
แชะ!
แล้วเขาก็ถ่ายเซลก้าเรา
"เฮ้ย!! ไหนเอามาดูหน่อยย"
"555หน้าเธออย่างเอ๋ออ่ะะ"
เออ เอ๋อ จริงด้วย!
"ลบเลยนะ!!"
"ไม่อ่ะ เก็บไว้แกล้งเธอดีกว่า555"แล้วเขาก็เก็บโทรศัพท์ลง
"อย่าเผลอบ้างล่ะ!!!"
ไม่นานนักรถรางก็จอด แต่พอเราสองคนลงมาได้แป๊ปเดียว ฝนก็เทลงมา
"อ๊าาา!!! ฝนตก"
"เข้ามานี่" เฮียคริสถอดโค้ตตัวนอกออกแล้วเอาขึ้นมาคลุมเราทั้งสองคนไว้ก่อนที่เราจะวิ่งฝ่าไปที่รถท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา อย่างกับซีรี่ย์เลยอ่ะะะ นี่มันเป็นวันที่ดีจริงๆนะ ขอบคุณนะคะเฮียคริสที่ทำให้วันธรรมดาๆเป็นวันพิเศษ:-)
---////------
เป็นไงบ้างงงงงงง เฮียคริสเราแพ้คนอ้อน5555 ถึงเฮียเค้าจะปากแข็งแต่ก็ไม่ใจร้ายเกินไปใช่ป่ะะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น