คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter3
ตอนที่สาม
Chanyeol’s part
ผมขึ้นลิฟต์ตามเซยูขึ้นมาที่ห้อง
“นี่ เธอชอบรุ่นพี่เลย์จริงๆหรอ”ผมถามขนาดเดินตามเธอ
“อะไรของนาย”เซยูพูดโดยไม่สนใจ พร้อมเดินไปนั่งโซฟา
“ก็ตอบมาสิ ว่าเธอชอบรุ่นพี่เลย์รึเปล่า”
“พูดมากน่า” แล้วเธอก็เปลี่ยนช่องทีวีไปมา ผมเลยคว้ารีโมตมาจากเธอแล้วกดปิดทีวี
“เฮ้ย ไอบ้าชานยอล คืนรีโมตฉันมาเดี๋ยวนี้” เซยูพูดและพยายามแย่งรีโมตจากผม”
“ก็ตอบฉันก่อนสิ”ผมพูดและพยายามเดินหนีรอบโซฟา
“แกต้องการอะไรวะ คืนรีโมตมา!!!!!”
“ไม่คืน”ตอนนี้เรายืนอยู่กันคนละฝั่งโซฟา
“ไม่คืนใช่มั้ย งั้น ว้ากกก” แล้วเซยูก็กระโดดข้ามโซฟามาทับผม
“เฮ้ยยยยย”
“ได้ละ”เซยูจับรีโมตในมือผมได้ แต่ตอนนี้หน้าเราอยู่ห่างกันแค่นิดเดียวเอง
“เฮ้ยๆๆ ผมไม่อยู่แปปเดียวนี้คร่อมกันเลยหรอ” เซฮุนเดินเข้ามาใหม่กับเด็กผู้หญิงคนนึง
“รู้ซะบ้างว่าแกเล่นกับใคร แบร่”แล้วมันก็ดีดหน้าผากผมทีนึงก่อนจะลุกไป โดยไม่สนใจใครด้วยซ้ำ
ไอบ้าชานยอล ทำไมผมต้องหัวใจเต้นแรงด้วย กับเซยูเนี่ยนะ? ผมต้องประสาทไปแล้วแน่ๆเลย เซยูไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย ตอนนี้เดินไปคุยเล่นกับแขกเรียบร้อยแล้ว ไอผมเพิ่งตั้งสติลุกขึ้นมานั่ง นี่มันโคตรบ้าเลย ผมไม่เห็นเคยรู้สึกแบบนี้กับเซยูเลย ทั้งนอนห้องเดียวกันตั้งแต่เด็ก เล่นบ้าเล่นบอ ทะเลาะกันตลอด ไม่หรอกมั้ง ผมคงนอนไม่พอละมั้ง
หลังจากผมรวบรวมสติได้ผมก็ลุกไปนั่งดูบอลกับเซฮุน แต่ก็ยังแอบบหันไปมองเซยูในครัว หยุดๆๆๆ ไอชานยอลหยุดเลยแกหยุด นั้นมันเซยูนะเว้ย
Seulgi’s part
ฮือออ หัวใจฉันมันไม่ไหวแล้ววว ตั้งแต่เมื่อกี๊ที่เข้ามาเห็นเซยูทับพี่ชานยอล นั่นมันคงเป็นอุบัติเหตุ แต่ฉันไม่เคยเห็นพี่ชานยอลใกล้ขาดนี้เลยซักครั้ง ใช่ค่ะ พี่ชานยอล เป็นรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบตั้งแต่วันสอบเข้ามหาลัย แล้วฉันก็เห็นพี่ชานยอลกับพี่เซยูที่เป็นสตาฟ แค่แวบแรกฉันก็ตกหลุมรักเขาอย่างจัง พอเข้ามาที่นี่ได้ ฉันก็เลยสืบเรื่องพี่เขา จนรู้ว่าเขาคือพี่ชานยอล ตอนแรกฉันเกือบใจสลายเพราะฉันคิดว่าพี่เซยูกับพี่ชานยอลเป็นแฟนกัน แต่พอหลังจากนั้นอาจารย์ก็ให้พี่เซยูมาดูแลเรื่องเพลงซ้อมเต้นของคลาสฉัน ทำให้ฉันสนิทกับพี่เซยูแล้วก็รู้ว่าพี่เขาเป็นแค่เพื่อนที่สนิทมากๆๆๆ ฉันเลยโล่งใจไปหน่อย นี่ก็เกือบสามเดือนแล้วค่ะที่เข้ามาที่มหาวิทยาลัย แต่ก็เพิ่งวันนี้แหละที่ได้ใกล้ขาดนี้
“อ่ะนี่ผ้ากันเปื้อน ซึลกิอยากให้ออนนี่สอนทำอะไรล่ะ”เซยูออนนี่ยื่นผ้ากันเปื้อนให้ฉัน
“อะไรก็ได้ค่ะ เอาที่ออนนี่เห็นว่าดีเลยค่ะ”
“อืมมม ชานยอล เซฮุน พวกกอยากกินคัพเค้กช็อคโกแลตมั้ย”
“อยากกกก!!!!!”พี่ชานยอลหันมาตะโกนขณะที่เซฮุนแค่พยักหน้า
“ชานยอลก็เสียงดังน่ารำคาญแบบนี้แหละ คัพเค้กช๊อคโกแลตของโปรดมัน”
“จริงหรอคะ” ต้องจำไว้ๆๆๆ ตายแล้ววว อย่างงี้พี่ชานยอลก็จะกินคัพเค้กที่ฉํนทำสิ โอ๊ย จะทำไงดีเนี่ยยยย
หลังจากนั้นเซยูออนนี่ก็เริ่มสอนฉันอย่างเป็นขั้นเป็นตอน เซยูออนนี่เก่งมากๆเลยแหละ ทั้งๆที่เห็นข้างนอกว่าออนนี่ดูเป็นคนไม่แคร์อะไร แต่ออนนี่ใส่ใจกับการทำขนมมากเลย
ตายแล้วๆๆๆๆ พี่ชานยอลเดินเข้าในครัวอ่ะ ทำไงดีๆ
“เสร็จยังเนี่ย”เขาพูดละนั่งที่เค้าท์เตอร์หน้าครัว น่มันใกล้มากๆเลยนะ
“มีตาก็ดูเองสิ”เซยูออนนี่พูดโดยไม่ละสายใจจากการตีส่วนผสมด้วยซ้ำ
“ไม่มี”พี่ชานยอลพูดและทำหน้ากวนๆใส่ โอ๊ย น่ารักชะมัดดด
“ไปกวนไกลๆไป”เซยูออนนี่หยุดตีส่วนผสม พร้อมๆกับพี่ชานยอลแอบเอานิ้วไปจิ้มแล้วอมเข้าปาก
“โอ๊ย ตีทำไม”เซยูออนนี่ใช้ไม้ตีส่วนผสมตีมือพี่ชานยอลแทน
“ถามทำไม ยังอยากกินอยู่มั้ย คัพเค้กเนี่ย”
“อยากคร้าบบบ”
“งั้นก็นั่งดูเฉยๆ เออ นี่น้องซึลกิรุ่นน้องฉัน ส่วนซึลกิ นี่ชานยอลเพื่อนออนนี่เอง มันไม่ค่อยเต็ม พยายามอย่าไปพูดด้วย”
“อันยองนะซึลกิ อย่าไปฟังที่เซยูมันพูด พี่ ปาร์คชานยอล เรียกพี่ชานยอลก็ได้ ยินดีที่รู้จักครับ” แล้วพี่ชานยอลก็ยิ้มฉัน โอ๊ย ซึลกิละลายแล้วค่า
“ฉะ..ฉันซึลกิค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักพี่ชานยอลเหมือนกันค่ะ”หน้าฉันต้องแดงแน่เลยอ่า
“แล้วนี่ซึลกิอยู่เอกอะไร พี่เอกกีต้าร์”
“ยัยนี่อยู่เอกเต้นเหมือนผม” เซฮุนเดินเข้ามา ฮือ ขัดจังหวะหมด หมดกันน
“นี่ ซึลกิ นั่นๆๆ เทเลยถ้วยแล้ว พวกแกสองคนไปไกลๆเลยไป ทำซึลกิเสียสมาธิหมด”
เซยูออนนี่ไล่พี่ชานยอลทำมายยยย
พี่ชานยอลแลบลิ้นใส่พี่เซยูก่อนจะกลับไปนั่งในห้องนั่งเล่นกับเซฮุนเหมือนเดิม แค่นี้ซึลกิก็ฟินแล้วค่า
Seyou’s part
ฉันจะบ้าตาย น้องซึลกิไม่มีสมาธิเลย ฉันไม่ชอบคนไม่จริงจัง เอาจริงใครดูไม่ออกก็บ้าแล้วว่าซึลกิชอบชานยอล มองซะตาเยิ้มขนาดนั้น ไอชานยอลนี่ก็เล่นกับน้องเขาด้วยไง หว่านสเน่ห์ไปทั่ว น่าหมั่นไส้จริงๆ
“ว้าว น่ากินจังเลยค่ะออนนี่” ซึลกิทำหน้าตาตื่นเต้นสุดๆหลังจากที่ฉันบีบวิปครีบลงบนคัพเค้กชิ้นสุดท้าย
“ทีนี้เราก็ทำเป็นแล้วใช่มั้ย?”
“เอ่อ..แน่นอนค่ะ ขอบคุณนะคะที่สอน”
“ไม่มีปัญหาเลย ออนนี่ชอบทำขนมอยู่แล้ว”
“งั้นอาทิตย์หน้าฉันจะมาให้ออนนี่สอนอีกนะคะ”
“มาเลยๆ มาชิมกันเถอะ ชานยอลล เซฮุนน คัพเค้กเสร็จแล้ว”
หลังจากนั้นเซฮุนกับชานยอลก็ตรงดิ่งมาที่ครัวในเวลาไม่ถึงห้าวินาที
ฟลังจากนั้นพวกเราก็ลองชิมกัน
“นี่มันสวรรค์ชัดๆ”เซฮุนพูดละทำหน้าฟินสุดๆ
“อร่อยมากเลยค่ะ”ซึลกิดูประทับใจกับรสชาติสุดๆ
ส่วนชานยอลอะหรอ ไม่พูดอะไร กินอย่างเดียว
“นี่ๆๆๆๆ แกหยุดได้แล้ว ฉันจะเอาไปฝากพี่เลย์พรุ่งนี้”
ขวับ มันหันมามองหน้าฉันทันที
“จะเอาไปฝากรุ่นพี่เลย์ทำไม”
“ก็แค่อยากขอบคุณที่เขาเลี้ยงน้ำกับเดินมาส่ง”
“แน่ใจนะ”
“อะไรของแก จะถามทำไม”
“ไม่ใช่ว่าเอาไปฝากเพราะชอบเขาหรอกนะ”
“แกจะสนใจอะไร”ฉันพูดและคว้าคัพเค้กชิ้นสุดท้ายจากมือชานยอลและแพ็คใส่กล่อง
“งั้น...ซึลกิ กลับแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับวันนี้มากๆเลยค่ะ”
“อ้าว งั้นให้ชานยอลหรือเซฮุนไปส่งหน้าคอนโดนะ”
“เอ่อ...”ซึลกิดูอ้ำอึ้ง
“ผมไปส่งเอง ตามมายัยบื้อ”แล้วเซฮุนก็ลากซึลกิออกไป ไอน้องชายก็ร้ายไม่เบา ทำเนียนจับมือเค้า แหม่ปากไม่ตรงกับใจจริงๆ
“แกเป็นไรป่ะเนี่ย ยืนอึ้งทำไม”ฉันหันไปหาชานยอล มันไม่พูดอะไรแต่เดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ แล้วอยู่ดีมันก็กอดฉันแน่น ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆ
“แกเป็นอะไรป่ะเนี่ย บอกฉันได้นะ”
“เปล่า...ฉันแค่ทดสอบ..บางอย่าง”
“ทดสอบ...อะไร?”
“ไม่ต้องสนใจฉันหรอก แต่เธอ คงไม่ได้ชอบรุ่นพี่เลย์จริงๆใช่มั้ย?”
“ฉันก็พูดไปงั้นแหละ แกจะเครียดอะไร”
“เปล่า...ฉันแค่...ไม่อยากให้แก...ไม่รู้เว้ย”แล้วชานยอลก็ผละจากฉันและนั่งบนโต๊ะพร้อมกุมหน้าผาก
“แกเป็นอะไร???? บอกฉันมาตรงๆดิวะ”
ชานยอลส่ายหน้าเบาๆก่อนจะลุกไป
“บาย ไว้เจอกัน” แล้วชานยอลก็เดินออกไปเลย
นี่มันเป็นอะไรของมันเนี่ย ฉันก็ห่วงมันนะ แล้วทำไมมันไม่บอกฉัน เราไม่เคยมีความลับระหว่างกันนะ จะต้องทำยังไงมันถึงจะระบายให้ฉันฟัง จะต้องพูดอีกกี่รอบว่ามันเชื่อใจฉันได้ เรื่องพวกนี้มันก็รู้อยู่แล้ว และก็ไม่เคยเป็นแบบนี้กับฉันเลย มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา? ปาร์คชานยอล
ความคิดเห็น