ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1
U's part
โอ้ มาย กอด!!!! ฉันกำลังอยู่บนรถของเอ็กโซ่ บอกทีว่ามันไม่ใช่ฝัน เมื่อกี๊คริสอปป้าลากฉันเข้ามาในรถ ดันฉันมานั่งติดกับเทาอปป้าที่ทำหน้าเหวอๆก่อนจะเข้ามานั่งขนาบฉันอีกครั้ง
"เห้ย! ฮยองเอาใครเข้ามาน่ะ!!"เฉินอปป้าพูดอย่างช๊อคๆขณะรถเริ่มออกตัว ส่วนฉันก็ทำได้แค่นั่งนิ่งๆ
"เออน่า นายไม่ต้องรู้หรอก สรุปว่าเธอคือคุณหนูเฉินลี่จงใช่มั้ย?"เขาหันมาถามฉัน
"เอ่อ..ใช่ค่ะฉันลี่จง แต่ไม่ใช่คุณหนูหรอก.."
"เธอเป็น"พี่คริสพูดดักทางไว้ อะไรเนี่ยคุณหนูบ้าบออะไร!
"คุณหนูอะไรหรอเฮีย?"เทาอปป้าที่นั่งข้างๆฉันพูดขึ้น อร้ายยย น่ารักจัง
"คุณหนูตระกูลเฉิน"
"อ๋อ ตระกูลที่เป็นเพื่อนสนิทกับตระกูลนายนี่"ลู่หานอปป้าพูดขึ้น
"เออๆ นั่นแหละ"
"สวัสดี เธอชื่อลี่จงหรอ?"ซิ่วหมินอปป้าถามฉัน
"เรียกว่ายูดีกว่าค่ะ?"
"ทำไมล่ะ ชื่อลี่จงออกจะเพราะ"เทาอปป้าพูดกับฉัน โอ้ยย เขินนะอปป้า
"ก็มันเรียกง่ายกว่าอ่ะค่ะ"
"เธอเป็นแฟนคลับพวกเราหรอ ชอบใครล่ะ?"เฉินอปป้าถามขึ้น จะตอบได้ไงเนี่ย?? เทาอปป้ามองฉันแบบลุ้นคำตอบขนาดนั้น
"คือ ฉันชอบ.."
"เดี๋ยวหลังจากส่งพวกเขาแล้ว เราจะไปบ้านเธอกัน"พี่คริสพูดขัดขึ้นมาก่อน
"บ้านฉัน? ไปทำไมคะ"
"ฉันต้องคุยกับคุณชายเหลียง"พี่คริสพูดกับฉัน แล้วรถก็จอดที่หน้าโรงแรมพอดี พวกคนอื่นๆลงกันไป แล้วเทาอปป้าก็โบกมือให้ฉันด้วย
"ไว้เจอกันนะยู"
"ค่ะ อปป้า>~<"
หลังจากปิดประตู ทั้งรถก็เหลือแค่ฉันกับคริสอปป้าเท่านั้น
"ชอบเทาหรอ?"อยู่ดีๆเขาก็พูดขึ้นมา
"ห๊ะ?..ค่ะ ฉันเป็นแฟนคลับเทาอปป้าค่ะ"
"หึ แล้วไม่ชอบฉันบ้างหรอ?"ห๊ะ!! เมื่อกี๊เขาพูดว่าอะไรนะ
"เอ่อ..ชอบ! ชอบสิค่ะ ฉันก็ชอบคริสอปป้าเหมือนกันค่ะ"ฉันรีบแก้ตัว
"เลิกเรียกอปป้าได้แล้ว ตอนนี้ฉันเป็นเหมือนพี่ชายเธอแล้วเข้าใจมั้ย เราเป็นคนจีนก็ต้องเรียกว่าเฮียสิ เฮียอี้ฝานน่ะเรียกได้มั้ย?"
กรี้ดด เฮียเนี่ยนะ มันเหมือนแบบที่ม๊าเรียกป๊าบางทีเลยอ่ะะะ
"นี่ ไม่ได้ยินหรือไง?"เขาพูดและปัดมือไปมาหน้าฉัน
"อะเอ่อ ค่ะ อป..เฮียอี้ฝาน"ฉันรีบแก้สรรพนามทันทีที่พี่คริสส่งสายตาจับผิดมาให้
"ดีมาก"เขาพูดและยิ้มอย่างพอใจ
-----
Kris's part
ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องบังคับให้เธอเรียกผมว่าเฮีย แล้วเมื่อกี๊ตอนเธอกำลังจะบอกว่าชอบใครผมก็ต้องพูดขัดขึ้นมา อาจจะเพราะผมรู้ว่าเธอชอบเทา แต่..แล้วไงอ่ะ ผมจะสนใจทำไม ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมผมต้องอารมณ์เสียตอนที่เธอบอกว่าชอบไอหมีแพนด้านั่นด้วย!
ขณะที่ความคิดผมกำลังตีกัน รถก็จอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา
"ถึงแล้วค่ะ..แล้ว พี่คริส เอ้ย เฮียอี้ฝานมาหาป๊าทำไมหรอคะ?"เธอพูดก่อนจะเปิดประตูลงไป
"มาคุยธุระน่ะ"ผมเดินตามเธอลงไป
"อ้าวยู ทำไมกลับมาเร็ว แล้วนั่นใครล่ะ?" คุณชายเหลียงถามขณะกำลังเดินลงบันไดมา
"ผมอู๋อี้ฝานครับ อาป๊าให้ผมมาคุยกับคุณชายเหลียงครับ"
-----
U's part
"อ่อ หลานชายตระกูลอู๋นี่เอง มาคุยกันที่ห้องรับแขกเถอะ"ป๊าพูดก่อนจะเดินมาจับไหล่พี่คริสแล้วเดินกันไปสองคนโดยทิ้งฉันให้เอ๋ออยู่คนเดียว อะไรเนี่ย!!!!!
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงนึง ป้าสมพรก็ขึ้นมาเรียกให้ฉันลงไปหาป๊ากับพี่คริส
"มานั่งนี่สิยู"ป๊าเรียกฉันให้มานั่งตรงข้ามกับพี่คริสซึ่งมีป๊าม๊านั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวคั่นกลางไว้
"มีอะไรหรอคะ"ฉันถามขึ้นขณะนั่งลงแล้ว
"ป๊ากับม๊าคุยกันแล้วนะ เราจะส่งลูกกลับไปที่เมืองจีนเพื่อไปฟังการเปิดพินัยกรรมของอากงลูก"
"ห๊ะะ!! อะไรนะคะ ส่งหนูไปเมืองจีน?"
"ใช่ ลูกต้องไปอยู่ที่เมืองจีน 3เดือนถึงจะสามารถเปิดพินัยกรรมได้"
"3เดือน!? แล้วหนูจะอยู่ยังไง หนูไม่รู้จักใครเลยนะคะ!"จะบ้ารึเปล่า ให้ฉันไปอยู่จีน3เดือนคนเดียวเนี่ยนะ?
"ไม่ต้องกลัว อี้ฝานจะเป็นคนดูแลลูกเอง"ฉันหันหน้าไปมองพี่คริสที่พยักหน้าให้ฉัน นี่ จะบ้ารึเปล่า พี่คริสเป็นไอดอลนะ
"แล้วเฮียอี้ฝานไม่ต้องทำงานหรือไงคะ แล้วเค้าก็ไม่ได้เป็นญาติเราด้วย จะดูแลหนูยังไง"
"เธอไม่ต้องห่วง ตระกูลอู๋ทั้งทั้งตระกูลมีหน้าที่ในการดูแลคนของตระกูลเฉิน เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วง เพราะเราก็เหมือนญาติกัน ยังไงฉันก็มีหน้าที่ดูแลเธอ"พี่คริสร่ายยาวจนฉันงง ดูแล? หน้าที่?
"ลูกจะไปอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลเฉินกับอาม่าแล้วก็ลี่กั้วลูกพี่ลูกน้องของลูกไปอยู่ด้วย ไม่ต้องกลัว"
นี่ถึงกับต้องทำแบบนี้เชียวหรอ แต่เอาเหอะถ้าไม่ทำก็จะเปิดพินัยกรรมไม่ได้ ฉันก็พอรู้มาว่าอากงรวยมาก แต่ป๊าทะเลาะเรื่องอะไรไม่รู้แล้วก็ย้ายมาไทยแล้วแต่งงานกับม๊า ทำธุรกิจจนกลายเป็นนักธุรกิจแนวหน้าที่นี่เกี่ยวกับน้ำดื่ม
"โอเคค่ะ ยูจะไป เดินทางวันไหนคะ?"
"อีก2วัน เพราะเธอต้องกลับจีนพร้อมฉัน"พี่คริสพูด ก..กลับจีนพร้อมพี่คริสงั้นหรอ??
"ใช่ อี้ฝานจะพาลูกไปที่คฤหาสน์ตระกูลเฉินเอง"
"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"พี่คริสลุกขึ้นและโค้งให้ป๊าม๊าฉัน
"ขอบคุณมากนะที่มาบอกข่าว ยูไปส่งอี้ฝานหน่อยสิ"ป๊าพูด
"ค่ะ"ฉันตอบรับและเดินนำพี่คริสออกมา
"ดีใจมั้ย?"
"คะ?"
"ดีใจมั้ยที่จะได้ไปจีน?"
"ไม่รู้สิคะ ก็ดีแหละค่ะ"
"อะไรเนี่ย เด็กคนนี้"พี่คริสขยี้หัวฉันเบาๆ
"นี่อปป้าคะ"ฉันดึงแขนเสื้อให้พี่คริสหยุด ตอนนี้เราอยู่หน้าประตูบ้านแล้ว
"เฮียอี้ฝาน"พี่คริสแก้
"ไม่เอาอ่ะ เรียกยาก เฮียคริสพอ"
"อืม ก็ได้"
"ขออะไรหน่อยได้มั้ยคะ?"
"อะไรล่ะ"
"ขอลายเซ็นเทาอปป้าให้หน่อยสิคะ"ฉันพูดไปก็เขินไป พี่คริสส่ายหน้าเอือมๆ
"หึ ไม่ขอให้หรอก"
"เฮียคริสอ่าาา"
"เดี๋ยวพาไปขอตัวจริงเลย"
กรี้ดดดด
"จริงอ่ะะ เฮียคริสใจดีที่สุดเลยย ขอบคุณค่ะ เดินทางดีๆนะคะ เจอกันที่คอนเสิร์ตนะคะ"ฉันพูดก่อนจะรีบผลักพี่คริสเข้ารถและปิดประตูให้
"เห้ย! อะไรของเธอเนี่ย!! ผลักไสฉันอย่างงี้ได้ไง จำไว้เลยเฉินลี่จง!!"พี่คริสเปิดกระจกมาว่าฉันขณะรถกำลังเคลื่อนตัวออกไป
"บ๊ายบายค่ะ!!!"
-----////
อย่าตกใจไปว่าทำไมเราอัพเร็ววว ก็แบบว่างอ่ะะะะ ขอบคุรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านนะคะะะะ อย่าลืมเม้นท์กันล่ะ แล้วจะเข้ามารีบอัพบ่อยๆนะคะ>_<
-----////
อย่าตกใจไปว่าทำไมเราอัพเร็ววว ก็แบบว่างอ่ะะะะ ขอบคุรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านนะคะะะะ อย่าลืมเม้นท์กันล่ะ แล้วจะเข้ามารีบอัพบ่อยๆนะคะ>_<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น