คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
บทนำ
Seyou’s part
“ไอชานยอลลลลลลลลลลลล”ฉันเดินออกไปที่ระเบียงคอนโดก่อนจะขว้างขวดน้ำอัดลมไปที่ประตูของระเบียงถัดไป ไม่นานเจ้าของห้องก็เปิดประตูระเบียงออกมา
“อะไรของแกวะ ประตูพังหมด!!!!”
“ยังจะมาถาม ไอกีต้าร์ไฟฟ้าเนี่ยจะเล่นอีกนานมั้ย หนวกหูโว้ย แต่งเพลงไม่ออก ต้องส่งงานพรุ่งนี้ ไม่ได้นอนมาจะสามคืนละไอบ้า”
“เรื่องของแกดิวะ ฉันก็มีสอบปฎิบัติพรุ่งนี้ จะซ้อมละ” แล้วมันก็ปิดประตูใส่ฉัน และเริ่มเล่นกีตาร์อีกครั้ง
“ไอป๊อดชานยอล จะหนีทำไม คอยดู แกไม่ได้อยู่ดีแน่” ฉันตรงดิ่งไปที่โทรศัพท์ ก่อนจะโทรไปที่สำนักงานดูแลคอนโด
“สวัสดีค่ะ คือเนี่ยมีเด็กผู้ชายห้อง xxxเล่นกีต้าร์เสียงดังมากเลยค่ะ รบกวนเพื่อนบ้านมากเลยค่ะ เนี่ย ทั้งคอนโดนอนไม่ได้เลย ช่วยมาตักเตือนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”
แล้วฉันก็แอบดูที่ตาแมว เมื่อมียามมากดกริ่งที่หน้าห้องชานยอล แกตายแน่ไอหูกาง
Chanyeol’s part
แล้วก็มีเสียงกดกริ่งที่หน้าห้องผม ใครมาวะ ดึกป่านนี้ หรือว่าเซยู ผมคิดขณะหาแผนแกล้งมัน ผมหยิบขวดน้ำอัดลมที่มันขว้างมาเมื่อกี๊ก่อนจะกระดกเข้าปากแล้วอมไว้ ผมเดินไปเปิดประตูแล้วทันทีที่ประตูเปิดผมก็พ่นน้ำอัดลมใส่หน้า......พี่ยาม!!ซวยละโว้ย
“ผมขอโทษจริงๆครับ ผม...ผม.”
“คุณปาร์ชานยอล...”พี่ยามล่ำบึ้กตัวใหญ่ปาดหน้าตัวเองก่อนจะพูดขึ้น
“ผมได้รับรายงานรอบที่ยี่สิบสี่ว่าคุณทำเสียงดังรบกวนเพื่อนบ้านคนอื่นยามวิกาล ผมเกรงว่าถ้ามีอีกรอบ มันคงจะไม่ใช่แค่ค่าปรับเหมือนคราวก่อนๆแล้ว แต่คุณอาจจะต้องย้ายออกจากคอนโดเรา”
“ย้ายออก!!!มันจะไม่เกินไปหรอครับคุณยาม ผมไม่เคยเบี้ยวค่าเช่าหรือทำลายข้าวของใครเลยนะครับ”
“แต่คุณทำเสียงรบกวนคนอื่นตลอดเวลา ผมมาเตือนเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะครับ” แล้วพี่ยามก็จากไป
“อะไรวะ”ผมปาขวดน้ำลงพื้นก่อนจะไปกดกริ่งห้องข้างๆ แล้วไอเซยูก็มาเปิด
“มีไรมิทราบคะ?”มันพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม
“แกเป็นคนโทรไปบอกยามใช่ม้ะ”
“โทรอะไร เซยูไม่เห็นจะรู้เรื่องเล้ยยยย”
“ไม่ต้องมาทำแบ๊ว ไม่โง่เฟ้ยยย”
“เออ ฉันเอง แล้วไง นี่ฉันยังเห็นแกเป็นเพื่อนสนิทอยู่นะเว้ยเลยทำแค่นี้ ไม่งั้นโทรไปแจ้งตำรวจแล่ว”
“แหม่ คุณแม่พระ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงขอรับ ถุ้ย ถ้าฉันตกนะ แกรับผิดชอบเลย”
“อย่ามา ถ้าฉันแต่งเพลงไม่เสร็จไม่มีงานส่ง แกก็ต้องรับผิดชอบเหมือนกัน”
“นี่แกทำเพลงนี้เป็นอาทิตย์แล้วไม่ใช่อ่อวะ ทำไมยังไม่เสร็จอีก”
“ก็ฉันไม่ถนัดสไตล์ฮิปฮอป คิดไม่ออก ยิ่งแกเล่นกีต้าร์เสียงดังอีก”
“เออ โทษที ไหนๆ เดี๋ยวช่วยดูให้”
“เออดี เข้ามาๆ ไม่เสร็จคืนนี้ไม่ต้องกลับห้องแกเลย”
Seyou’s part
แล้วชานยอลก็เข้ามาช่วยฉันแต่งเพลงจนเสร็จ นี่ก็ชีวิตฉันกับชานยอลแหละ ถึงเราจะทะเลาะกันแกล้งกันแรงๆ แต่สุดท้ายเราก็เป็นเพื่อนสนิทกัน มันช่วยฉัน ฉันก็ช่วยมัน แล้วทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ไม่ชานยอลก็ฉันที่เป็นฝ่ายขอโทษก่อน มันถึงทำให้เราคบกันได้ตั้งแต่เกิด ก็จำความได้ชานยอลมันก็เป็นเพื่อนฉันแล้วอ่ะ ตอนเด็กๆเราอยู่บ้านข้างกัน แล้วก็อยู่โรงเรียนเดียวกันตลอด เล่นด้วยกันตลอด จนพอจบม.ปลายเราไปสอบเข้าโรงมหาลัย ดนตรีด้วยกัน มันอยู่เอกกีต้าร์ ส่วนฉันแต่งเพลง เราก็เลยมาเช่าคอนโดห้องติดกัน มันอยู่คนเดียว ส่วนฉันอยู่กับเซฮุน น้องชายแท้ๆของฉัน แต่เซฮุนไม่ค่อยอยู่ห้องหรอก เพราะเซฮุนอยู่เอกเต้น แล้วต้องซ้อมบ่อยมากๆ เลยค้างหอเพื่อนในมหาลัยบ่อย กลับห้องก็เฉพาะวันหยุด ก็ดี เพราะถ้าฉันมีไอตัวแสบนี่กับชานยอลอยู่ด้วยกันเมื่อไหร่ ชีวิตฉันไม่เคยสงบสุขเลย นี่ฉันกับมันก็อยู่มหาลัยปีสามละ ปีหน้าก็จบแล้ว ส่วนป๊าม๊าของฉันกับมันกำลังอยู่ในช่วงเดินทางเที่ยวรอบโลกในเวลาสามปี แบบกะว่าไปอยู่ประเทศละเป็นเดือน รู้สึกว่าตอนนี้อยู่ประเทศไทยเกือบเดือนแล้วมั้ง มันก็ทำให้ฉันใช้ชีวิตได้อิสระมากขึ้นอ่ะนะ เรื่องของฉันก็ไม่มีอะไรมากหรอก ง่วงจัง
ความคิดเห็น