ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
Kris's part
"คริส นายเป็นไรป่ะเนี่ย ช่วงนี้เงียบๆ"ลู่หานเรียกผมขณะที่พวกเรากำลังนั่งเครื่องบินไปคอนเสิร์ตที่ไทย
"เปล่า ไม่มีอะไร"ผมตอบไปเพื่อให้เพื่อนหายห่วง ความจริงคือมี! แล้วผมก็เหนื่อยใจมากด้วย มันเป็นเรื่องที่ต้องทำของคนในตระกูลอู๋ ซึ่งผมก็บอกใครไม่ได้ด้วย
"ถ้ามีอะไรก็บอกฉันได้นะ"ซิ่วหมินพูดขึ้นซึ่งผมก็ทำได้แค่พยักหน้าให้เขา ผมล่ะเกลียดตัวเองจริงๆ
เมื่ออาทิตย์ก่อนที่บ้านของผมเรียกตัวกลับไปประชุมด่วน ตระกูลของผมค่อนข้างมีฐานะ แต่ว่าก็มีความลับเช่นกัน ในอดีต ตระกูลผมเป็นองครักษ์ของตระกูลเฉินซึ่งเป็นเจ้าเมือง พอระบอบการปกครองแบบนั้นล่มไป ใครๆก็ต้องคิดว่าทุกอย่างต้องจบ แต่ไม่เลย ตระกูลองครักษ์แบบผมยังคงปกป้องเจ้านายอยู่เหมือนเดิม แต่ในปัจจุบันมันก็ไม่ได้เปิดเผย แบบติดตามตัวตลอดแบบนั้นอ่ะนะ ในแต่ละรุ่น ส่วนมาก คนในรุ่นเดียวกันจะเป็นเพื่อนสนิทกันมากกว่า แต่อย่างหนึ่งที่คนในตระกูลอู๋ต้องทำก็คือดูแลคนในตระกูลเฉินที่เป็นรุ่นเดียวกัน นี่แหละปัญหาของผม เพราะท่านเฉินเทียนซ่าง หัวหน้าตระกูลเฉินเพิ่งเสียชีวิต ทำให้ต้องมีการแบ่งมรดก ท่านมีลูก2คนคือคุณหญิงฮัว ที่แต่งงานออกไปแล้ว ส่วนอีกคนคือคุณชายเหลียงที่เคยทะเลาะกับท่านเฉินจนย้ายไปเมืองไทย ประเด็นก็คือตามพินัยกรรม จะไม่สามารถเปิดพินัยกรรมได้ถ้าไม่ตามคุณชายเหลียงหรือทายาทกลับมา ซึ่งมันก็คือหน้าที่ผม ประเด็นก็คือผมจะตามพวกเขากลับมายังไงเล่า!!
----
Situation part
"ป๊า ม๊า ยูไปก่อนนะคะ!!"เด็กสาวมัธยมปลายพูดขณะเดินผ่านห้องรับแขกหรูหราสไตล์จีนที่มีนายของบ้านทั้งสองนั่งอยู่
"จะรีบไปไหน ไม่มากินข้าวก่อนล่ะลูก"นายหญิงของบ้านเรียกลูกสาวตัวแสบ
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวยูไปกินกับใบเตย"
"ให้คนขับรถไปส่งมั้ย?"พ่อของเด็กสาวถามด้วยภาษาจีน
"ไม่เป็นไรอ่ะป๊า ยูไปละนะคะ"เด็กสาวยิ้มให้ทั้งสองก่อนรีบวิ่งออกไป
"เฮียคะ อาป๊าเสียแล้วนี่ค่ะ"หญิงวัยกลางคนกล่าวขึ้น
"อืม อีกไม่นานคงมีคนมาตัวกลับไป"
"แล้วเฮียจะไปเองรึเปล่าคะ?"
"ไม่รู้สิ อาจจะส่งลูกไป"
"ก็ดีค่ะ ยูไม่เคยรู้จักญาติฝั่งนั้นเลยนี่คะ"
"เฮียก็ว่าอย่างงั้น อย่างน้อยก็ให้ลูกได้ไปเคารพศพอากงของเธอบ้าง เราคงยุ่งเกินไป"
---
U's part
"ฮัลโหล ใบเตย แกอยู่ไหนเนี่ย??"
[ฉันก็อยู่หลังแกนี่ไงหันมาดิ!]
ฉันหลังไปแล้วก็เจอใบเตยโบกมือให้ ฉันกดตัดสายก่อนจะเดินไปหาใบเตย
"ไปเร็วแก เดี๋ยวไม่ทัน"ยัยใบเตยรีบลากฉันเข้าไปในเกตที่สนามบิน วันนี้เราสองคนมารับเอ็กโซ่กัน!! ยัยใบเตยชอบชานยอล ส่วนฉัน...
"กรี้ดดด มาแล้วๆๆๆ"เสียงกรี้ดดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มสิบกว่าคนเดินเข้ามา
"เทาอปป้า!!!!"ฉันตะโกนเสียงดังเมื่อชายหนุ่มตัวสูงที่เดินออกมาด้วยหน้าเบลอๆ
"แก คริสอปป้าทำไมวันนี้ทำหน้าบึ้งๆวะ?"ใบเตยสะกิดเรียกฉันให้มองชายร่างสูงอีกคนที่เดินตามเทาอปป้าออกมา จริงด้วย วันนี้ไม่เห็ยิ้มโชว์เงิงเลย เขาเป็นอะไรนะ?? เรียกหน่อยดีกว่า~
"คริสอปป้า!!"แล้วเราสองคนก็เรียกชื่อคริสอปป้าดังๆพร้อมๆกัน แล้วเขาก็หันมามอง อยู่ดีๆคริสอปป้าหยุดเดินแล้วตาโตตอนเห็นหน้าพวกเรา เขาเป็นอะไรไปน่ะ ทุกคนมองไปที่เขา
"ฮยองเป็นไร?"เทาสะกิดคริส
"แป๊ปนึงนะ"เขาหันไปพูดกับเทาอปป้าแล้วก็เดินมาทางพวกเรา นี่มันอะไรกัน!!!!
-----
Kris's part
ผมกำลังเดินลงมาจากเครื่องด้วยความเครียดที่ยังไม่ได้นอนเลย ผมเอาแต่คิดว่าจะพูดยังไงกับคุณชายเหลียงดี แล้วก็มีเสียงเรียกผมดังขึ้น
"คริสอปป้า!!!"
ผมหันไปตามเสียงแล้วก็เจอกับผู้หญิงสองคน แต่มันทำให้ผมหยุดชะงักไปเลย เพราะหนึ่งในสองคนนั้นหน้าเหมือนลูกสาวของคุณเหลียงเป๊ะเลย
"ฮยองเป็นไร?"เทาหันมาถามผม
"แป๊ปนึงนะ"ผมหันไปบอกเทาก่อนจะเดินตรงไปหาพวกเธอที่ทำหน้าเหวอๆ ผมเดินแหวกแฟนคลับที่ช๊อคอยู่ และการ์ดก็กันพวกเธอออกไปได้
"เธอ.."ผมเดินมาข้างหน้าเธอ
"ฉ..ฉันหรอคะ?"เธอชี้หน้าตัวเอง
"คุณหนูเฉินลี่จง?"ผมพูดกับเธอเป็นภาษาจีน ซึ่งทำให้เธอเบิกตาขึ้นทันที
"อ..อปป้ารู้ชื่อจีนของฉันได้ยังไง"เธอดูตกใจมาก
"นี่แกพูดอะไรเนี่ย"เพื่อนของเธอพูดกับเธอแบบงงๆ
"ขอโทษนะครับ ผมขอยืมตัวเพื่อนของคุณหน่อย"ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษก่อนจะลากคุณหนูเฉินให้ตามผมไปกับเอ็กโซ่
"อปป้าจะลากฉันไปไหนคะ!?"เธอพูดขณะผมจับมือเธอให้เดินตามผมเร็วๆ ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของแฟนคลับที่พยายามแยกเธอออกจากผม
"กรี้ดด แกเป็นใครร!"
"ปล่อยมือจากคริสอปป้านะ!!"
เสียงแฟนคลับมากมายตะโกน
"ตามฉันมาก่อนเถอะ"ผมบอกเธอก่อนจะดันตัวเธอเข้าไปในรถตู้ฝั่งเอ็มของผม
"เห้ย! ฮยองเอาใครเข้ามาน่ะ!!"เฉินแหกปากทันทีที่ผมปิดประตูรถ
-------------////////////////////
สวัสดีทุกคนนนน เราเพิ่งเขียนนะะะ สนุกไม่สนุกยังไงก็มาช่วยเม้นท์ด้วยน้าาาาา
-------------////////////////////
สวัสดีทุกคนนนน เราเพิ่งเขียนนะะะ สนุกไม่สนุกยังไงก็มาช่วยเม้นท์ด้วยน้าาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น