ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Happiness for you forever

    ลำดับตอนที่ #2 : อดีต : ในยามที่ดอกไม้เบ่งบาน

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ย. 49


    ------------------------------------------------------------ ----------------------------------------

    ------------------------------------------------------------ --------

    --------------------------------------------

     " เซอร์ไพร์ "  เสียง 5 เสียงดังประสานกัน พร้อมกับเสียงประทัดเล็กๆ พ่นสายรุ้งออกมาเต็มห้องไปหมด

    " โคสุเกะคุง เรียวโกะ ฮิสึมิ อายุมุ คุณอายาเมะ นี่มันเรื่องอะไรค่ะนี่ " ริโอะถามด้วยสีหน้าที่ดูเหลอหลา แต่

    คนข้างๆเธอกลับดูไม่แปลกใจแม้แต่น้อย

    " ก็งานเลี้ยงฉลองที่เธอกลับจากอเมริกาไงละ อายาเมะกับอายุมุเป็นคนคิดเลยนะว่าจะจัดให้เธอ " ไอส์คุง

    ตอบเธอด้วยสีหน้ายียวน

    " ก็....ไหนบอกว่าเป็นงานเลี้ยงนัดเจอเฉยๆไงละ ไอส์คุง กระทันหันแบบนี้ฉันก็เขินแย่สิ " เธอพูดพร้อมกับ

    สีหน้าที่แดงสุดๆ

    " ก็ริดอะไปอเมริกาตั้งนาน พวกเราเองก็คิดถึงยัยเด็กตัวน้อยๆคนนั้นเราก็เลยจัดเซอร์ไพร์ให ้นะ แต่...คงไม่

    ใช่ยัยตัวน้อยแล้วมั้ง " อายาเมะพูดพร้อมกับมองมาที่ริโอะ

    " นั่นสิหยั่งนี้ก็เรียกยายเปี้ยกไม่ได้แล้วสิ " โคสุเกะพูดพลางพยายามลูบหัว

    " ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ " เธอโวย

    " โทษทีๆ ก็มันเคยนี่ " โคสุเกะตอบแต่สีหน้าไม่ได้บ่งบอกความรู้สึกผิดแม้แต่น้อย

    " แหม ตอนแรกที่เธอส่งเมล์มาว่าเธอสูงขึ้นฉันก็นึกว่าประมาณมิล 2 มิล เหมือนทุกทีนะสิ แต่ที่ไหนได้สูง

    ขึ้นซะขนาดนี้ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าอายาเมะจังดูเตี้ยไปถนัดตาเลยนะ " เรียวโกะพูดเปรียบเทียบ

    " ฉันสูงตั้ง 162 เลยนะ ไม่ได้เตี้ยซะหน่อย " เธอพูดพลางค้อนควับ ท่าทางที่ดูน่ารักของเธอทำให้ทุกคน

    หัวเราะชอบใจ จริงอยู่ว่ายังไงๆเธอก็สูงกว่าเราเมื่อก่อนแต่...เธอก็ยังดูตัว เล็กอยู่ดี บวกกับผมที่เป็นลอนสีน้ำ

    ตาลที่ออกทองยาวถึงเอว กับที่คาดผมติดริบบิ้นสีชมพู กับผ้ากันเปื้นลูกไม้นั้น เธอดูราวกับอายุ 16 - 17 เลย

    ทีเดียว ทั้งๆที่เธออายุ 28 ปีแล้ว แต่เอกลับดูน่ารักราวกับเด็กม.ปลายอยู่เลย

    " ไม่เตี้ยหรอกแต่สูงกว่าเด็กประถมหน่อยเดียว " อายุมุพูดพลางตบหัวเธอ อายุมุที่อายุ 21 ปีนั้นดูหล่อเหลา

    กับส่วนสูงที่สูงขึ้นมากนั้น ทำให้เขาดูเท่ห์ขึ้นมาก แต่พอเวลา 2 คนนี้ยืนข้างกันกลับดูเหมือนน้องสาวกับพี่

    ชายเสียมากกว่า

    " ค่ะ ตาโลลิค่อน " เธอประชด

    " โลลิค่อนนี่อะไรเหรอ " ฮิสึมิถามด้วยสีหน้างงงวย

    " ก็หมายถึงรักเด็กไงล่ะ" โคสุเกะอธิบาย

    " อ้าวยังงี้ก็ต้องเป็นอายาเมะต่างหากไม่ใช่เหรอที่เป็นโลลิค่อนน ะ "

    " ก็เวลา 2 คนนี้เดินไปเที่ยวด้วยกันมักถูกพวกเด็กๆม.ปลายแซวว่า โลลิค่อนเสมอ น่ะ " เรียวโกะอธิบาย

    " ก็อายุมุนะหน้าแก่ ส่วยอายาเมะนะ ปีศาจหน้าเด็ก " โคสุเกะพุดมาด้วยสีหน้าร่าเริงแบบไม่รู้ชะตากรรมตัว

    เองเอาเสียเลย

    " ขอโทษนะที่หน้าแก่ ( เด็ก ) " ทั้ง 2 คนพูดขึ้นมาพร้อมกันกับที่อายุมุหักมือดังกร็อบ

    " อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปไหม " อายุมุถามพร้อมกับสีหน้าที่ดูโหดสุดๆ

    " เฮ้ยนาย 2 คนจะทำร้ายตำรวจเหรอ เรียวโกะช่วยฉันด้วยสิ " โคสุเกะหันไปทางเรียวโกะพร้อมอ้อนวอน

    " ใครพูกก็แก้เองนะ แล้วฉันจะกรวดน้ำไปให้ " เอพูดพร้อมสีหน้าที่ดูสะใจสุดๆ ( โหด )

    " เอาน่าๆ พอเถอะเดี๋ยวก็ต้องไปงานศพแทนงานเลี้ยงหรอก " ไอส์คุงพูดพร้อมเข้ามาห้าม ซึ่งได้ผลทั้ง 2

    คนหยุดกระทำการทันที

    " ไอส์ขอบใจมากว่ะที่นายช่วยฉัน " โคสุเกะพูดด้วยสีหน้าที่ดูปลื้มสุดๆ

    " ปล่าว ฉันไม่ได้ช่วยนาย "

    " อ้าว แล้วนาย..."

    " ฉันแค่หิวแล้วก็เท่านั้น เดี๋ยวถ้ามีเรื่องฉันต้องหามนายไปโรงพยาบาล เสียเวลา " ไอส์คุงพูดหน้าตาย

    " ไอ้เพื่อนเห็นแก่กิน " โคสุเกะพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บใจพร้อมกับเสียงหัวเราะของทุกคน

    " เอ่อ ก่อนกินฉันมีอะไรจะประกาศก่อนนะ " อายุมุพูดห้ามทัพก่อนที่แร้งจะรุมทึ้งอาหารที่อายาเมะพึ่งยก

    เข้ามาตั้ง ทั้งของหวาน ของคาว

    " ขัดอีกคนแล้ว ไอ้มารคอหอย " โคสุเกะบ่น

    " บ่นนักก็ออกไปเลย " อายุมุพูดด้วยสีหน้าที่บ่งบอกความรำคาญใจสุดๆ พร้อมกับพูดต่อโดยไม่สนใจ

    โคสุเกะแม้แต่น้อย

    " คือว่าเดือนหน้าฉันกับอายาเมะจะแต่งงานกันแล้วนะ "อายุมุพูดด้วยสีหน้าอารมณ์ดีผิดกับเมื่อกี้ราวกับ

    ฟิล์มคนละม้วนเลยทีเดียว พร้อมกับสีหน้าตกใจของทุกคน

    " พวกนายทำไมอยู่ๆก็จะแต่งกระทันหันขนาดนี้ละ ที่เมื่อก่อนฉันแซวแทบตายก็ไม่เห็นสนใจซักนิด " ฮิสึมิ

    ถามด้วยความอยากรู้

    " ก็ เหตุผลเเรกตอนนี้ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้านะ พี่คิโยทากะกับพี่มาโดกะที่ไปฮันนีมูนกันรอบ 2 ก็จะกลับมา

    อาทิตย์หน้านี้แล้ว และอีกอย่างก็... " ถึงตอนนี้อายุมุพูดด้วยสีหน้าเขินสุดๆ พร้อมกับอายาเมะที่หน้าแดงซะ

    ยิ่งกว่าสตรอเบอร์รี่เสียอีก

    " อายาเมะเขา... ท้องได้ 2 เดือนแล้วนะ " พออายุมุพุดจบทุกคนก็ตะโกนกันลั่นห้องเลยทีเดียว

    " ไอ้เสือปืนไว ทีเมื่อก่อนละอยู่ห้องเดียวกับพี่สะใภ้นายตั้งนาน 2 นาน ยังไม่ยอมบอกรักด้วยซ้ำที่นี้ละยังไม่

    ทันแต่งงานก็รีบออกดอกเชียวนะ " โคสุเกะด่า แต่ก็โดนหมอนที่อายุมุปามาแบบพอดีเช่นกัน ( สม ปากมาก

    ดีนัก )

    " นั่นมันไม่นับ "

    " แล้วเมื่อก่อนตอนที่อายาเมะจังมาที่ห้องนายบ่อยๆ นายก็ไม่เห็นจะสนใจนี่บอกว่าไม่ใช่สเป็คอย่างนี้ น่ารำ

    คาญอย่างนั้น แถมนายก็จำชื่อเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ " ฮิสึมิหลุดปากพูดโดยไม่ทันเห็นอาการของอายุมุที่ส่งสัญ

    ญาณขอความช่วยเหลือ ทันใดนั้นเองก้มีรังสีอำมหิตแผ่กระจายมา

    "  เมื่อกี้ว่าไงนะ ฮิสึมิ " ถึงหน้าอายาเมะจะยิ้มอยู่ แต่คนอื่นๆหนีออกจากรัศมีหมดแล้ว ( โยนระเบิดแล้วชิ่ง )

    "นั่นมัน ฮิสึมิมันพูดเล่น นะ ใช่ไหม " อายุมุหันออกไปหาความช่วยเหลือ แต่เสียใจ หายเรียบ

    " ไม่ใช่สเป็ค น่ารำคาญ ฉันไม่ว่า แต่จำชื่อไม่ได้นี่หมายความว่ายังไง " (นางฟ้ากลายเป็นซาตานแล้ว )

    " นั่นมัน ฉันแค่พูดโกหกไม่ให้เจ้าฮิสึมิรู้ชื่อเธอก็เท่านั้น " อายุมุพูดด้วยสีหน้าที่ซีดสุดๆ

    " ทำไมต้องโกหก " แต่ซาตานยังไม่กลับร่างนะจ๊ะ ( สม ที่เมื่อก่อนละใจร้าย ทีนี้ละ  )

    " ก็ฉันไม่อยากให้ใครรู้จักชื่อเธอนี่  " อายุมุพูดพร้อมหน้าแดงก่ำ ซึ่งได้ผล เธอหายโกรธทันใด

    " แล้วทำไมพึ่งมาบอกละ " เธอพุดด้วยสีหน้าขวยเขิน

    " ก็มันดูหวงก้างไปหน่อยนี่ " ( ไม่หน่อยละ สุดๆ เลย )

    " ตาบ้า " อายาเมะพูดพลางยิ้มแก้มปริทำเอาคนที่อยู่เบื้องหลังโล่งอก

    ------------------------------------------------------------ ---------------------------------------- -----

    ------------------------------------------------------------ ------------

    to be con

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×