ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Happiness for you forever

    ลำดับตอนที่ #6 : ตราบใดที่ท้องฟ้ายังมีดวงตะวัน

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 50


    ---------------------------------------------------------------------------------------

    "เจ้าสาว ท่านจะพร้อมรับชายผู้นี้เป็นเป็นสามี และจะคอยดูแลร่วมทุกข์ร่วมสุขกันไปตลอดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่ "

    "รับค่ะ"

    "เจ้าบ่าว ท่านจะพร้อมรับหญิงผู้นี้เป็นเป็นภรรยา และจะคอยดูแลร่วมทุกข์ร่วมสุขกันไปตลอดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่ "

    "รับครับ"

    "ทั้งคู่ จูบสาบานได้ "

    เมื่อสิ้นสุดคำพูดของบาทหลวง ทั้งอายาเมะ และอายุมุต่างก็ประทับริมฝีปากซึ่งกันและกันอย่างอ่อนหวาน และเนิ่นนาน

    " ว้าว สวยงามราวกับภาพวาดแนะ " ริโอะเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าอันเคลิ้มฝัน พร้อมกับตาเป็นประกาย

    " นี่ๆๆ พอก่อน เดี๋ยวคนอื่นเขานึกว่าเธอจะทำน้ำลายหกลงโบสถ์หรอก " โคสุเกะจอมปากดีตลอดเรื่องและฟิกเอ่ยแซวขึ้น

    " นี่ชั้นดูเขาแต่งงานกันนะ ไม่ใช่จ้องเค้ก " เธอพูดพร้อมค้อนควับเข้าให้ 

    " อ้าว เหรอ ชั้นนึกว่าเธอหิวจนตาลายเลยมอง 2 คนนั้นเป็นเค้กก้อนโตซะอีก ก็ดูชุดเจ้คนนั้นแล้วเธอจะสับสนนะ " โคสุเกะพูดพลางพินินพิจารณาไปที่กระโปรงของอายาเมะจัง

    "นี่ เค้าเรียกว่ากระโปรงสุ่มยะ ไม่ใช้ก้อนเค้กซะหน่อย " เรียวโกะที่ทนเห็นความบื้อของโคสุเกะไม่ไหวเลยแทรกขึ้นมา

    " มันก็เหมือนๆกันแหละ ดูกระโปรงสิบานฟูฟ่องซะขนาดนั้น "

    " นายนี่ บื้อจริงๆเลย สมแล้วที่โง่มาโดยตลอดเรื่อง " ท่านไอส์ที่เงียบมานานพูดขึ้นบ้าง

    " นี่แรสฟอร์ด ชั้นไม่ได้โง่นะ ฉันก็แค่เปรยบเปรย " โคสุเกะเถียงเข้าให้

    " แหมใช้ศัพท์สูงซะด้วยนะ เปรียบเปรย " เรียวโกะกระแนะกระแหน 

    " นี่ นายว่ามันไม่สวยเหรอชุดนะ " เรียวโกะถาม

    " ไม่ " โคสุเกะตอบทันควัน จนเรียวโกะหน้าสลดลงเล็กน้อย

    " เธอจะถามทำไม เธอจะใส่อย่างคุณหนูนี่นะเหรอ ไม่เหมาะกับเธอหรอก คุณหนูเขาอ่อนหวาน (ภายนอกนะ) ผมยาว ดูสมกับราวเป็น

    เจ้าหญิง  " โคสุเกะพูดพร้อมอธิบายยืดยาว

    " ใช่สิ ชั้นมันไม่น่ารักนี่ " คราวนี้เรียวโกะดูท่าทางจะโกรธจริงๆแล้ว จึงทำให้บรรยากาศมาคุลงไปอย่างเห็นได้ชัด

    " เธอนะ ใส่แบบเรียบๆก็สวยพออยู่แล้วนะ " 

    " ใช่สิชั้นมัน...เอ๊ะ เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ โคสุเกะ " เรียวโกะรับหันมาเนื่องจากยังไม่เชื่อหูตัวเองเท่าไหรนัก

    " ชั้นบอกว่าถ้าเธอจะใส่นะ แบบสั้นเรียบๆก็สวยแล้ว ชั้นชอบแบบนั้นมากกว่า " โคสุเกะพูดพลางหันไปยิ้มให้เรียวโกะ จนเรียวโกะหน้าแดงแป๊ด

    " นี่..คะ..ใครบอกว่าฉันจะแต่งกะนายละ ฉะ.. ฉันก็แคถามไปงั้นแหละ " 

    " เหรอ ก็ดี ว่าจะขอซะหน่อย นั้นไม่ต้องก็ได้ชั้นไปขอสาวอื่นก็แล้วกัน " โคสุเกะรีบพูดทันควันโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า

    " ไม่เอานะ " เรียวโกะรีบตะโกนออกมา จนคนทั้งงานหันมามองค้อนเป็นตาเดียวเพื่อให้ทั้ง 2 คนเงียบลง

    " นี่...นายพูดจริงนะที่ว่า...จะแต่งงานกะชั้นนะ " เรียวโกะก้มหน้าก้มตากระซิบถาม

    " อือ พูดแล้วไม่คืนคำ " โคสุเกะพูดพลางยิ้ม

    " โคสุเกะชั้นรักนายที่สุดเลย " เรียวโกะพูดพลางกระโดดกอดคอโคสุเกะจนคนทั้งงานหันมามองตาเขียวอีกรอบ จนทั้ง 2 คนเขินแล้วหัวเราะใส่กันอย่างอายๆ

    "ในที่สุด 2 คนนี้ก็ได้ลงเอยกันซะทีนะ " ไอส์คุงพูด

    " อือ ยาวนานจริงๆเลย " 

    " งั้น เรา 2 คนมาเริ่มต้นคบกันมากดีกว่าไหม " ไอส์คุงพูดหน้าตาเฉย

    " อะไรนะ " ฉันตะโกน คราวนี้ คนทั้งงานแทบจะมาโยนเรา 2 คนออกไปแล้ว ดีว่าที่ทั้งอายุมุคุงกะอายาเมะ กำลังจะออกไปโยนช่อดอกไม้พอดี

    " ชั้นล้อเล่นนะ " ไอส์คุงพูดพลางเดินออกไป ( เรียวโกะรับไล่โคสุเกะให้ออกไปก่อนแล้ว เนื่องจากเธอจะเอาช่อดอกไม้แต่งงาน ) ทิ้งชั้นไว้คนเดียว

    ความจริงฉันก็สลดลงเล็กน้อย แต่ถ้าแม่เด็กระเบิดอย่างชั้นยอมจบง่ายๆก็ไม่ใช่ชั้นนะสิ 

    " ไอส์คุง "ชั้นวิ่งมาพร้อมเกาะที่แขนเขา จนไอส์คุงทำหน้างงเล็กน้อย

    " ถ้าฉันรับช่อดอกไม้ได้ นายต้องเป็นแฟนกับฉันนะ " ฉันพูดด้วยสีหน้าที่แดงแป๊ด ไอส์คุงที่ทำสีหน้างงเล็กน้อยก่อนที่จะตอบว่า

    " ได้สิ "

    พอฉันได้ยินคำตอบของไอส์คุง แนก็สวมวิณญาณนักกระโดดสาวทีมชาติ กระโดดคว้าช่อดอกไอริสช่อนั้นทันที

    " เฮ้ย " เรียวโกะกะโคสุเกะที่มัวแต่ระวังสาวๆคนอื่นจึงไม่ได้ทันระวังชั้น สรุปแล้วช่อดอกไม้ช่อนี้ตกเป็นของชั้นเรียบร้อยแล้วย่ะ

    " ริโอะขี้โกงนี่ เธอไม่มีแฟนซะหน่อย เอจะเอาดอกไม้ไปทำอะไร เอามานี่นะ " เรียวโกะพูดพลางจะยื้อแย่งจากชั้น

    " ใครว่าไม่มียะ " นี่ไงแฟนชั้น " พอพูดจบชั้นก็รีบวิ่งไปเกาะแขนไอส์คุงทันที

    " เฮ้ย " รอบ 2 คราวนี้ มีอายาเมะจังกะอายุมุร่วมด้วยอีก ทั้ง4 คนดูตกใจสุดๆ

    " ตั้งแต่เมื่อไหร " โคสุเกะถาม ฉันเลยบุ้ยใบ้ไปที่ไอส์คุง ไอส์คุงเลยสนองซะว่าส

    " เมื่อ 1 นาทีก่อน " เขาตอบด้วยสีหน้าในแบบฉบับของเขา

    พอจบคำตอบ ทุกคนก็ดูช็อคมากขึ้นต่างจากชั้น

      ความฝัน ...................ความฝันของเราเมื่อก่อนนี้คือการล้างคำสาปข องเบรดชิวเดรน

            ปัจจุบันคำสาปนั้นหมดลง เราทุกคนต่างมีทางเดินพร้อมความฝันของตัวเอง

           ความฝันของอายุมุคุงคือ การได้เป็นนักเปียโนระดับโลก และปกป้องอายาเมะจังตลอดไป

            ความฝันของอายาเมะจัง คือการได้อยู่และรักกับอายุมุคุงตลอดไป

           ความฝันของโคสุเกะก ับเรียวโกะคือการได้เป็นตำรวจที่ดี และได้แต่งงานกัน

           ความฝันของฮิสึมิคุงคือ การอยู่กับอายุมุและอายาเมะจังตลอดไป ( ? )

           ความฝันของไอส์คุงคือการเป็นนักเปียโนที่ดีและดูแลรอยยิ้มนั้นของอายาเมะจัง

           แล้วความฝันของฉัน ฉันพบคำตอบแล้ว ความฝันของฉันคือการทำวันนี้ให้ดีที่สุด และจะดีสุดๆ เพราะฉันมีเขาอยู่เคียงข้างกะอีแค่ทำ

    ให้เขารักฉันนะ จิ๊บๆอยู่แล้ว


    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    อดีต เธอมีใครฉันไม่สน

    ปัจจุบัน เธอมีชั้นอยู่เคียงข้าง

    และอนาคต เรา 2 คน จะอยู่ข้างๆกันตลอดไป


    the end

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    จบซะทีนะค่ะขอโทษที่นานมากกว่าจะมาตอบ ช่วงนั้นเราติดทำวิจัยนะค่ะ เลยนานไปหน่อย แต่ก็จบแล้วนะ เจอกันใหม่เรื่องหน้านะค่ะ บาย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×