คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ ๗ :: ความจริงคือหวั่นไหว
Chapter 7
{apple part}
หลัาที่พี่นทเ่ารถเล็ๆันนึมาแล้ว เราทัู้่เลยออาอนโพร้อมับเสื้อผ้าสี่ห้าุเผื่อเล่นน้ำทะเลับอินอีนิๆหน่อยๆ และแวะไปรับวาที่บ้าน อนแรวาอิออบอไม่อยาไปแล้ว แถมมีารระิบบอว่าอยาใหู้๋ี๋ันสอน แ่็โนแอปลามานไ้ แถมยันั่หน้าหิหน้าออยู่เบาะหลัอี
“ นี่ยัยวา ไหนแบออนแรแล้วไว่าะไป ไม่้อมาทำอิๆออๆ เลยนะ ” แอปว่า
“ โห แไม่เ้าใเราหรอ ฮี่ๆ ” วาว่าพลาี้นิ้วไปที่แอป่อนะเอามือทำเป็นรูปหัวใ าม้วยี้ไปที่นทที่ับรถอยู่
“ อะ...ไอ้บ้า... ” แอปทำหน้าุ แ่็ยัหน้าเินๆ
“ โอเๆ ไม่ล้อ็ไ้ เว้นให้วันนึ เมะ ? ” วาหยอ
“ ีเลย...แอปะไ้ไม่หวั่นไหว ” ประโยหลัแอปพูับัวเอเบาๆ แ่็ไม่วาย มีนไ้ยิน
“ อะ...อะไรนะแอป พี่ไม่ไ้ยินอ่ะ ” นทหันมาถาม
“ อ๋อ...ปะ...ป่าว่ะ แอปแ่บอว่า ‘ ีเลย...ะไ้ไม่มาไป ’ เอ ” เธอแ้ัว
“ อ๋อ...หรอ ” นทว่า...ปาบอว่าเ้าใ แ่ในใอสาวรหน้าูเหมือนะรัน้าม
“ ะ..ริๆนะะพี่นท ”
“ เเ เื่อ็ไ้้ะ ว่าแ่ใรอยาะแวะเเว่นมั้ย นี่พึ่เลยสมุทรสารมานิเียวเอ ”
“ แวะๆ ” วาอบพลายิบาให้แอป..
เเว่น
“ ลาแอปมาทำไมอ่ะเนี่ย ” แอปโวยวายะที่วาลาเธอมายั้าๆห้อน้ำใล้ๆเเว่น ส่วนนทนั้น เ้าห้อน้ำไปแล้ว
“ วาสสัยมานานแล้ว...ถามไรหน่อยิ ” วาว่า
“ อะไร ” แอปอบห้วนๆ
“ แเป็นแฟนับพี่นทริป่าววะ ูเหมือนไม่ใ่อ่ะ ” วาถาม ทำเอาแอปใ
“ ะ...ริิ ! ไม่ั้นะสนิทันนานี้หรอ ? ” แอปแ้ัว
“ แอปทำอะไรวารู้นะ บอวามาเหอะๆ วาไม่ีบพี่นทแล้ว็ไ้ ”
“ แน่นะ ? ” แอปถามแบบไม่แน่ใ
“ อืม ”
“ บอ็ไ้...แอปลัวแะอบพี่นท แอปหว เลยวาแผนับพี่นทว่า ะแล้เป็นแฟนันเพื่อหลอแ โอเมะ ? ” แอปพูเร็วปรื๋อ
“ อืมมม...ะแล้ว...แล้วอบพี่เ้าริๆป่ะ ”
“ อบ...เฮ้ย ! มะ..ไม่ใ่...อะ...แอปพูผิๆๆๆ ไม่ไ้อบนะๆๆ ” แอปรีบแ้เป็นพัลวัน
แอปยัไม่รู้ใัวเอ ว่าริๆแล้วเธออบพี่สาวนนี้รึเปล่า อาะเป็นเพราะนทเหมือนเป็นพี่สาวนเียว...
“ แหม อบ็บอมาเถอะ วาแอบเห็นน๊า เวลาที่พี่นทแล้ทำเป็นับมือมั่ อมั่ แอปทำหน้าแทุทีอ่ะ” วาหยอ ทำเอาแอปหน้าแึ้นไปให่
“ โอ้ยยยย...เออ..บอ็ไ้ แอปหวั่นไหวพี่นท บมะ ? ” แอปพูเสียั แถมเป็นที่พอใอวา่อนที่วาะเินเ้าไปในเเว่นทิ้ให้แอปยืนอยู่นเียว
{note part}
หลัาที่เธอทำธุระเสร็ และะที่ำลัล้ามือ ็ไ้ยินเสียใสๆอสาวสอนที่อยู่้าๆห้อน้ำ
“ บอ็ไ้...แอปลัวแะอบพี่นท แอปหว เลยวาแผนับพี่นทว่า ะแล้เป็นแฟนันเพื่อหลอแ โอเมะ ? ” เสียแอป
“ อืมมม...ะแล้ว...แล้วอบพี่เ้าริๆป่ะ ” วาถาม...อันนี้รใเธอที่สุ ^^
“ อบ...เฮ้ย ! มะ..ไม่ใ่...อะ...แอปพูผิๆๆๆ ไม่ไ้อบนะๆๆ ” แอปรีบแ้เป็นพัลวัน ทำเอานทหน้าเปลี่ยน เพราะหวัว่า แอปะอบเธอเหมือนันที่เธออบแอป เธอัสินใะเินออมา แ่็รีบเินลับเ้าไป เมื่อไ้ยินเสียอวาถาม
“ แหม อบ็บอมาเถอะ วาแอบเห็นน๊า เวลาที่พี่นทแล้ทำเป็นับมือมั่ อมั่ แอปทำหน้าแทุทีอ่ะ” ลุ้น...ับำอบ
“ โอ้ยยยย...เออ..บอ็ไ้ แอปหวั่นไหวพี่นท บมะ ! ” แอปพูเสียั ทำเอาใอนทเ้นรัว...่อนที่เ้าัวะัสินใเินออไป หลัาที่วาเินเ้าไปในเเว่นแล้ว
“ แอป...เมื่อี้แอปพูว่าอะไรนะ ” นทถามเสียเบา
“ ....... ”
“ เมื่อี้แอปบอว่าหวั่นไหวับพี่...หรอ ” ถามย้ำอีรั้ พร้อมับเอามือับไหล่แอป
“ ........”
“ เฮ้ย ! แอป ไปื้อนมัน ” เสียอวาัึ้น้าๆ ทำเอาเธอใ
“ อะ...อืม... แอปไปื้อนม่อนนะะพี่นท ” แอปพู่อนะสะบััวออ แล้วเินไปับวา...
.
.
.
“ หวัมาไปสินะเรา... ” นทพูเบาๆับัวเอ
Writer ♥ talk มาอัพแล้วนะะ อ่านแล้วเม้นันหน่อยนะ สำหรับนที่ไม่เยเม้นเลย็เม้นันหน่อยนะะ วันนี้อัพอนเียวริๆ เอันพรุ่นี้นะะ ปอลอลิ. หนาวันไหมะ บ้านไรทเอร์หนาวนะ ฝน้วย 5555555
t em
ความคิดเห็น