[ Tvxq Fic ? ] หนุ่มหล่อร้ายสะดุดรักยัยสาวขี้แย

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter : 1

Chapter : 1

เส้นทางที่ไกลออกมาจากตัวเมืองหลวง รถสปอร์ตคันหรูสีแดงฉูดฉาดกำลังแล่นไปเรื่อยตามท้องทางเดินพาหนะ เจ้าของรถหนุ่มรูปหล่อ ที่ขณะนี้กำลังคุยโทรศัพท์อย่างสบายใจ

((( เฮ้ . . นายทำอย่างนี้ได้ยังไงหน่ะมิคกี้ พวกเราอุตสาห์นัดกันเอาไว้แล้วน่ะเว๊ย ))) เสียงตะคอกดังลั่นออกมาจากปลายสาย ทำเอาหนุ่มเจ้าสะดุ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะตั้งตัวเพราะเกรงว่ารถจะเสียหลักไป

"น้า พวกนายก็เลิกบ่นเป็นเด็กๆไปสักที ชั้นก็แค่อยากออกมาเที่ยวเล่นบ้างเท่านั้นเอง วันๆเอาแต่คลุกตัวอยู่ในเมือง อึดอัดจะตาย... เฮ้อ..."เค้าพูดก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความเซ็ง

((( ห๊า นี่นายออกไปนอกเมืองหรอ เหอะๆ บ้านนอกอย่างนั้นมันจะมีอะไรน่าสนุกหว่ะ ))) เเต่ก่อนที่ปลายสายจะได้บ่นอะไรกลับมาอีก มิคกี้ก็ปิดเครื่องมือสื่อสารไปซ่ะเเล้ว

"เหอะ ก็เพราะพวกแกไม่เคยคิดที่จะออกมานอกเมืองหน่ะสิ ถึงได้ไม่รู้ว่ามีอะไรสนุกๆให้ทำตั้งเยอะแยะ อากาศที่นี้ออกจะสดชื่น... อ้า..."เค้าบ่นอุบอิบพลางชมธรรมชาติสองข้างทางแล้วรับเอาลมบริสุทธิ์เข้าไปฟอกปอด

นอกจากจะดูเหมือนว่าจะไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรที่พาหนะของตนไม่สามารถเคลื่อนที่ไปได้อย่างลื่นไหล เพราะถนนลูกรังที่พื้นผิวขรุขระแล้ว ยังเอื้อมมือซ้ายที่บังคับพวงมาลัยอยู่ผละออกจากพวงมาลัยรถก่อนที่จะใช้นิ้วกดเปิดเพลงให้คลอไปพร้อมๆกับการนั่งรถกินลมชมวิวของเค้า และฮัมเพลงไปอย่างเบิกบานใจ

เนื่องจากถนนไม่ได้กว้างใหญ่นัก ข้างๆกันนั้น หญิงสาวรูปร่างบอบบางแต่ไม่ได้อ่อนแอเธอปั่นจักรยานคันเก่าสีชมพูแต่ติดความพิเศษตรงที่มีกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งข้างหน้าได้ แต่เพราะเธอผู้นั้นขี่มันด้วยความรีบร้อน

"ปึกๆ...ปักๆ...โครม!!!!!" เพราะความเร่งรีบจนเกินไป ทำให้โซ่ของจักรยานคันเก่าๆหลุดลงมา หญิงสาวนั่งจมกับจักรยานด้วยความเจ็บปวดที่บริเวณข้อขาและลำตัว ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นใส่โซ่ที่จักรยานซะใหม่

ชายหนุ่มที่ขับรถมาอย่าสะบายใจ เหลือบไปเห็นบางสิ่งที่ไม่คาดคิด เรียวปากที่ฮึมฮัมเพลงกระตุกยิ้มนิดๆ ก่อนที่เค้าจะหยุดรถและมองเหตุการณ์ในตอนต่อไป

"จักรยานบ้า...ฮือๆ... มาเป็นอะไรตอนนี้ ...ฮึก... คนยิ่งรีบๆอยู่ด้วย" หญิงสาวร้องไห้สะอึกสะอื้น ก่อนที่จะผลักให้จักรยานตรงหน้าล้มลงอีกครั้งเพราะด้วยความที่รีบร้อนเกินไป มือขาวๆของเธอที่ตอนนี้จับโซ่จักรยานซะจนเปรอะเปื้อนคราบนํ้ามันกำลังสั่นเทาด้วยความเร่งรีบจึงไม่สามารถใส่โซ่เข้ากับที่เดิมได้

"โอ๊ย ~~~~~ ฮือๆ... เจ็บ ทำคนเค้าไปช้าแล้วยังจะล้มใส่อีก ฮึก" ชายหนุ่มที่สังเกตุอยู่ไม่ไกลนักเผลอยิ้มให้กับความโก๊ะของสาวน้อย ที่ยังคงร้องไห้อยู่เช่นนั้น

"เอายังไงหล่ะเนี้ย... ฮึก... แม่ต้องว่าแน่ๆเลย แกก็ยังจะมาโซ่หลุดอีก แถมยังใส่ก็ไม่ได้ด้วย" หญิงสาวบ่นงึมงำคนเดียว หยาดเหงื่อที่เริ่มไหลรินลงมาเป็นทางกำลังเข้าไปที่ดวงตาที่มีนํ้าใสๆ เธอจึงยกมือขึ้นปาดมันอย่างรวดเร็ว แต่เพราะมือของสาวน้อยมีคราบนํ้ามันจากโซ่จักรยานติดอยู่ ใบหน้าขาวเนียนจึงเต็มไปด้วยสีดำ

"จะมาเป็นอะไรกันตอนนี้นะ...ฮึ่ย~~เป็นอะไรไม่รู้จักเวลํ่าเวลาเล้ย...โธ่พระเจ้าค่ะ ทำไมต้องใจร้ายกับอันอันอย่างนี้ด้วย" เธอบ่นกับจักรยานเจ้าปัญหาตรงหน้า แต่มันก็ทำให้ใครแถวๆนั้นได้ยิน ซึ่งมันก็อาจจะรวมไปยังชายหนุ่มที่แอบมองเธอโดยไม่ได้ตั้งใจนั่นก็ได้

' อ่า ชื่ออันอันหรอ อิอิ ชื่อน่ารักจัง ' มิคกี้ยังคงพึมพำต่อไปกับความซื่อของหญิงสาวด้านหน้า สองตายังคงองศาอยู่ที่เดิม ไม่เบี่ยงเบนไปไหน

อันอันที่รู้สึกได้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมาที่เธออย่างไม่วางตา จึงเงยใบหน้าขึ้นแล้วมองไปรอบๆก่อนที่จะไปสะดุดกับดวงตาคมกริบสีดำเข้มเป็นประกาย

' เค้าหล่อจัง ดูรวยจังเลย ว่าแต่ทำไมเค้าต้องมาจ้องเราด้วยหล่ะ ' เธอทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะมองลึกลงไปภายในจิตใจของชายหนุ่ม

จิตใจที่เริ่มอยู่ไม่เป็นสุขของคนสองคน หัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกแปลกประหลาดกำลังถลาเข้าใส่

' เนี่ยน่ะหรอ... รักแรกพบ 'ดั่งสองใจเชื่อมโยงเกี่ยวผสานกัน คำร่ำร้องเป็นเสียงเดียวที่เบ่งบานผลิออกมาจากดวงใจของเขาและเธอ

แต่แล้วความคิดทุกอย่างก็ต้องพังลงเมื่อ...

"เธอเป็นอะไรของเธอหน่ะ จ้องชั้นอยู่ได้"เสียวนุ้มฟังแล้วนึกหน้าคนพูดได้เลยว่าเค้าต้องหล่อแน่ ดังออกมากลบความเงียบ พร้อมกับอารมณ์กวนประสาท

"เอ้ อันอันจ้องนายหรอ ??"

"ก็แน่หล่ะสิ เพราะชั้นหล่อใช่มั๊ยหล่ะ เห็นจ้องไม่กระพริบเลย"

"ใช่ นายหล่อมากเลย..."คำพูดซื่อตรงที่ดังออกมาจากปากของหญิงสาวด้านหน้าทำเอาชายหนุ่มถึงกับเสียววูบในใจขึ้นมา

' แปลกจังผู้หญิงคนนี้ ดูท่าจะบ๊องๆ พูดตรงเกินไปแล้วมั้ง 5 5 'เค้าคิดติดตลกก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย

"ขำทำไมหรอ ??"เธอเอียงคอขึ้นถาม ดวงตากลมแบ้วจ้องมองไปที่ชายหนุ่มด้วยความสงสัย

"เปล่าขำสักหน่อย ชั้นไม่ได้ขำ"

"ไม่ได้ขำแล้วที่ขำเมื่อกี้เพราะโกรธอันอันหรอ ???"แล้วก็อีกครั้งที่คำพูดของหญิงสาวตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มถึงกับอมยิ้มก่อนจะย้อนเธอกลับไป

"เธอพิลึกรึเปล่า ชั้นจะโกรธเธอทำไม"

"ก็ที่อันอันจ้องนายไงหล่ะ มันอาจทำให้นายรำคาญ"เธอว่าพลางก้มหน้าน้ำเสียงดูเศร้า

"อื้ม... สงสัยชั้นจะโกรธเธอมั้ง 5 5 "แม้คนทั่วไปจะฟังออกว่าเขากำลังสื่อออกมายังไงแต่รู้สึกว่า หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าจะไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยแม้แต่น้อย

"อันอัน ขอโทษ"

"เฮ้ย ขอโทษชั้นทำไม"เขาตกใจที่เธอขอโทษเข้าทั้งๆที่เธอก็ยังไม่ทันทำอะไรผิด

"ก็อันอันทำให้นายโกรธอ่ะ T^T"สีหน้าของเธอไม่ค่อยจะดีนัก หยดน้ำตาเม็ดเล็กๆเริ่มเอ่อที่เบ้าตาก่อนที่เธอจะปล่อยโฮออกมา

"แง้ๆๆ ... ฮือๆ TT______________TT"

"ตายๆๆ เธอร้องไห้ทำไม"ก่อนที่ร่างสูงจะเปิดประตูรถสปอร์ตคันหรู แล้วก้าวขาทั้งสองข้างมายังตำแหน่งของหญิงสาวผู้ที่กำลังร้องไห้อยู่

"โอ๋ๆๆ อย่าร้องไห้เลยน่ะ โอ๋ๆๆ อย่าร้องน่ะ ชั้นไม่ได้โกรธเธอหรอก ชั้นแค่ล้อเล่นเอง"พูดไม่พูดเปล่ายังมือไวเข้าไปโอบรอบตัวร่างบางที่กำลังสั่นเทา

"นายไม่ได้โกรธอันอันหรอ"เธอหยุกสะอื้น แล้วถามเขา ใบหน้ายังเต็มไปด้วยคราบน้ำตา

"ก็ใช่หน่ะสิ จะโกรธทำไมเล่า"

"เย้ๆๆ... ขอบคุณน่ะที่ไม่โกรธอันอัน นายน่ารักจริงๆเลย แต่ว่า... T-T เเง้ๆๆๆ โฮๆ T___________T"การที่เธอปล่อยโฮออกมาอีกทีเล่นทำเอาชายหนุ่มถึงกับกุมขมับในใจก็พลางคิด

' เฮ้อ... ทำไมผู้ชายหล่อๆอย่างชั้นต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย ดูคนรอบข้างมองสิ คงคิดว่าเราแกล้งเด็กให้ร้องไห้หมดแล้ว '

"ร้องไห้อีกทำไมหล่ะ... "

"ก็... ก็ อันอัน ... อันอัน... หิวอ่า โฮๆ ฮือ T[]T"

"ห๊า หิว... หิวแล้วร้องไห้เนี่ยน่ะ ร้องแล้วมันจะหายหิวรึไง โอ๊ย ชั้นหล่ะปวดหัวกับเธอจริงๆเลย"

"แง้ๆๆ ว่า อันอันอ่า ว่าอันอัน อ่า นายว่าอันอันอ่า ฮือๆ ยิ่งหิว...หิวเข้าไปใหญ่เลย"

' นี่กรูผิดรึไงฟ๊ะ ' เขาบ่นพึมพำในใจ หน้านิ่วคิ้วขมวด

"นี่เธอดูสิ น่าสงสารเด็กผู้หญิงคนนั้นจริงๆ ดูพ่อสิ ลูกหิวก็ไม่ยอมพาไปกินข้าว หน้าตาก็ดีอยู่หรอก ตังก็มี ขับรถสปอร์ตซ่ะด้วย แต่แค่ข้าวมือเดียว ไม่เข้าใจเลย จะปล่อยให้ลูกหิวทำไม "เสีบงซุบซิบนินทาดังแผ่วลอยเลื่อนเข้ามากระทบกับเปลือกหูของชายหนุ่มทันใด

"จริงหรือเนี่ย เป็นพ่อที่ใจร้ายจริงๆเลย ใครเป็นแม่ของเด็กน่ะเนี่ย กล้าเอาผู้ชายคนนี้มาทำพันธ์เป็นพ่อของลูกได้ยังไง"

' เอ้อ เอาเข้าไป นอกจากจะโดนหาว่าแย่แล้วยังโดนว่าแก่อีก นี่เราหน้าแก่ขนาดเป็นพ่อยัยนี้ได้เลยรึไงหว่ะเนี่ย เออ ช่างมัน ยังไงก็ถูกชมว่าหน้าตาดี '

"ว่าแต่เธอหิวมากเลยหรอ"

"..."

"อยากกินอะไรหล่ะ"

"..."

"ชั้นพาไปเอามั๊ย"

"..."

"เฮ้ ตอบหน่อยสิ ตายไปแล้วรึไง"ไม่ว่าเขาจะถามอะไรออกไปก็ได้รับเพียงแต่เสียเงียบงันกลับมา รู้สึกตัวอีกที เขาก็เพิ่งรู้ว่าวงแขนยาวของเขายังคงโอบรอบตัวหญิงสาวอยู่ เขาจึงรีบสะบัดร่างของเธอออกก่อนที่ใบหน้าของเขาจะค่อยๆแปรเปลี่ยนจากสีขาวออกแทนเป็นชมพูระเรื่อ แล้วสายตาก็จ้องไปยังร่างเล็กที่กำลังนอนแอ้งแม้งอยู่ตรงหน้า ก่อนที่เสียงลมหายใจแผ่วบางของหญิงสาวจะมากระทบเข้าที่เปลือกหูของเขา

' ใบหน้าของเธอมีสีขาวอมชมพู แต่แปดเปื้อนไปด้วยคราบน้ำมันสีดำเล็กน้อย ขนตาสีดำเข้มยาวเป็นแพ... น่าหมั่นเคี้ยวจัง ขนาดหลับยังน่ารักเลย... อย่างนี้ต้องแกล้งซักหน่อย ' คิดแล้วชายหนุ่มก็ทำท่ายิ้มแยกเคี้ยวแล้ว ใช้นิ้วมือข้างขวาดีดลงไปบนแก้มป่องของเธออย่างเอ็นดู

"เชอะ ชั้นถามเธอไปตั้งเยอะ ไม่ยอมตอบก็นึกว่าจะตายซ่ะแล้วที่ไหนได้ ... ที่แท้ก็หลับ"

"เอางี้ล่ะกัน... ชั้นจะพาเธอไปกินข้าวก็ได้"แล้วร่างสูงก็ช้อนตัวของหญิงสาวขึ้น ก่อนจะเดินมาเปิดประตูรถ แล้วค่อยๆว่างร่างของเธอลงอย่างนุ่มนวล

"เฮ้อ... แล้วนี่จะพาไปถูกมั๊ยเนี่ย... ไม่รู้ว่าเธออยากจะกินอะไรซ่ะด้วย"

"ช่างเหอะ เธอหิวนี่นาคงกินได้ทุกอย่างอยู่แล้วหล่ะ"

"นี่เธอ... ผู้ชายคนนั้นหล่อจังเลยเน้อะ แต่ว่า ดูท่าจะไม่ค่อยสมประกอบน่ะนั้น พูดอะไรอยู่คนเดียว"

"ไหนๆๆ อ๊ายย หล่อจัง แต่ว่า พูดอยู่คนเดียวหรอนั้น ... เฮ้ออ น่าเสียดาย ท่าจะบ้า"ด้วยความที่ร่างของหญิงสาวค่อนข้างจะสั้น >O< เมื่อใส่เธอลงไปในรถ จึงปิดบังหมดทุกสัดส่วนของเธอ คนภายนอกจึงมองว่า เค้าพูดอยู่คนเดียว

' เออ ... เป็นไงหล่ะ โดนด่าว่าบ้าอีกแล้วตู เฮ้อ ชั้นโดนนินทาเพราะเธออีกแล้วน่ะ ยัยขี้แย ... เออ ไม่เป็นไร ยังมีคนชมว่าหล่อ 555 ' แล้วเค้าก็ปิดประตูหลัง ก่อนจะเดินมายังที่นั่งของคนขับแล้วเปิดประตูออก สองขายาวก้าวเข้าไปในรถสปอร์ตคันงาม แล้วเร่งเครื่องไปยังจุดมุ่งหมายทันที


TO BE CON ++++++++++