เกมส์รักบัดดี้

ลำดับตอนที่ #8 : วันเวลาที่อยากให้หยุดไว้

ณ หอประชุมของโรงเรียน

"และต่อไปเป็นการแสดงของนักเรียนวงโยธวาทิต" เสียงของคุณครูที่เป็นพิธีกรวันคริสมาสต์กล่าวในหอประชุม

แล้วเราก็ร่วมบรรเลงเพลงกัน

¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯

"เป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยมมากครับ" หลังจากคุณครูพิธีกรพูดจบเราก็ได้รับฟังเสียงปรบมือดังสนั่นลั่นหอประชุม

เย็นวันนั้น

"เอาล่ะตามกำหนดนะวันนี้เราจะเฉลยบัดดี้กันนะเริ่มจากพี่นะพี่เป็นบัดดี้เอริกะ…"

"ส่วนเอริกะเป็นบัดดี้พี่โอกค่ะ"

"ส่วนผมโอกะเป็นบัดดี้……"

แล้วเค้าก็พูดต่อไปเรื่อยๆแต่ทำไมถึงไม่มีฉันสักทีนะ

"อ้าวหมดแล้วมีใครยังไม่รู้บัดดี้บ้างละ"

แล้วคนที่ยกมือก็มีแค่ฉันกับพี่โนะบุระ

"งั้นแสดงว่าทั้ง 2 คนเป็นบัดดี้กันเองนะสิเนี่ย…..จริงมั๊ย"

"ใช่ค่ะ / ครับ"

ระหว่างเดินทางกันไปส่งพี่โนะบุระที่บ้าน

"นี่ๆๆๆพี่โนะบุระเป็นบัดดี้หนูจริงอะ"

"จริงๆสิ โกหกแล้วพี่จะได้อะไรละ โกหกแล้วได้ถ้วยหรอ"

"ยังไงหนูก็ขอขอบคุณนะ"

"พี่ก็ต้องขอบคุณเหมือนกันนะชิโนบุที่ทั้งดูแลพี่ และก็ดอกไม้ด้วย"

"ไม่เป็นไรหรอกพี่"

"นี่เดี๋ยวพี่หายแล้วพี่จะพาไปที่สถานที่ส่วนตัวของพี่นะ"

"อืม"

แล้ว 1 อาทิตย์ก็ผ่านไป

ย่องๆๆ โป๊ก

"โอ๊ย"

"ฮาๆๆๆๆๆๆๆ"

"แกล้งอีกแล้วนะแหมพอหายดีแล้วทำมาเป็นแกล้ง"

"เออ…น่าเดี๋ยวเย็นนี้พี่จะพาไปโดยที่ไม่ต้องหลับตาด้วย"

"แต่มันเป็นที่ส่วนตัวสำหรับพี่นะ"

"เออน่าๆๆๆ"

เย็นวันนั้น

"เอาละแยกกันไปต่อเพลงที่ยังไม่ได้เอาคู่เดิมนะพี่ขี้เกียจจับคู่ให้ใหม่"

"เอาล่ะชิโนบุพี่จะพาไปแล้วนะ"

แล้วพี่โนะบุระก็จูงมือฉันไปทางนั้นไม่ได้ออกไปจากโรงเรียนไกลสักนิดเพียงแต่ว่าทางไปมันแคบมากเท่านั้นเองและฉันก็รู้สึกว่าหลับตาไปสบายกว่าลืมตาแล้วไปซะอีก

"เอาละถึงแล้ว"

"ยังสวยไม่สร่างเลยนะ"

"เออความจริงพี่มีอะไรจะบอกนะชิโนบุ"

"อะไรหรอพี่"

"คือพี่ชอบชิโนบุนะแล้วชิโนบุล่ะชอบพี่มั๊ย"

"เอ่อ…….คือว่า……ชอบสิ…ชอบมานานแล้วด้วย"

"เหรอดีใจจังที่ชิโนบุคิดเหมือนพี่และที่นี่ก็จะเป็นที่ส่วนตัวสำหรับเรา 2 คนเท่านั้นนะ"

"อืมหนูสัญญา"

"งั้นเราเป็นแฟนกันนะ"

"……….…." ฉันไม่ตอบได้แต่เพียงทำหน้าแดงเท่านั้น

"นี่ทำไมไม่ตอบพี่ละ"

"เออ…..คือ……."

"ตอบมาเร็วๆนะ"

"เรามาเป่าเพลงกันเหอะ"

"ตอบก่อนแล้วค่อยเป่าเพลง"

"เออ…ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วจะเป่าเพลงได้ยัง"

"เอานะ1…………2…………."

แล้วเราก็ร่วมบรรเลงกัน

¯¯¯¯¯¯¯¯¯

เสียงดนตรีเพลงๆนี้ติดอยู่ในใจฉันและพี่โนะบุระเสมอ

เช้าวันรุ่งขึ้น ข่าวที่ฉันกับพี่โนะบุระเป็นแฟนกันก็กระช่อนไปทั่ว

เวลาเรากินข้าวเราก็กินด้วยกัน จนทำให้สาวๆของพี่โนะบุระ

จะตบฉันเอา

แต่……..ความรักก็สามารถทำให้เราฝ่าฟันอุปสรรค์มาได้