คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 : สอบปากคลำ
ิ๊ฟื่นึ้นมาในห้อนาให่แห่หนึ่ ร่าที่อ่อนปวเปียไป้วยฤทธิ์แอลอฮอล์ ผมสาวสยายอสอสาวพัวันันไม่ห่า ร่าายที่หมเรี่ยวแรพลิัวไปมาภายใ้ผ้าห่มหนานุ่มบนเียสีาวนาิไ์ หัวอเธอทับอยู่บนหมอนนุ่มๆ
โบนัสยับัวเล็น้อยเมื่อสัมผัสไ้ถึแรสั่นสะเทือนานใล้ัว เธอยิ้มให้เพื่อนสาวแบบๆ่อนะว้าแนเพื่อนสนิทมาอโยไม่ไ้เอะใเลยว่า ห้ออันว้าให่สีาวบริสุทธ์นี้ไม่ใ่ห้ออิ๊ฟ
"โบ ื่น่อน เรามาอยู่ที่นี่ไ้ยัไเนี่ย"
"อืมม~"
โบนัสราออมาเบาๆอย่าสะลึมสะลือ วาที่เ็มไป้วยแผนหนาๆยับึ้นลอย่ายั่วยวน ่อนะสะุ้เมื่อเสียทีุ่้นเยอผู้หินหนึ่ัึ้น
"อ้าว ื่นแล้วหรอ่ะ"
เสียหวานิเ้มนิๆแบบาแฟใส่นมเรียสิอสอสาวให้แ่มัึ้น ร่าายสมส่วนอเ็วัยมัธยมปลายำลัสวมเสื้อนัเรียนและระโปรสั้นอย่า่ายๆ ปลายเท้าที่เปลือยเปล่าเินเ้าไปหาหิสาวรุ่นพี่ที่ำลัูัวอยู่ในผ้าห่ม
"อบุนะะ ที่่วยบอเรื่อที่อยารู้"
"เหนื่อยไหมะ
ทั้สอน"
เลินล่าว้วยน้ำเสียเป็นห่ว
ใบหน้ามสวยประับไป้วยรอยยิ้มที่เ็มไป้วยมน์เสน่ห์ เธอวามือลไปบนปราแ้มสีาวอมมพูสใสอสาวน้อยที่ำลััวใล้ับเพื่อนสุแ่บอเธอ
ปลายนิ้วลูบไล้แผ่วเบาลไปที่ลำอาวเนียนนุ่มละมุ่น ปลายนิ้วนั้นหยุวนรรอย้ำสีแสบนอาวเนียนที่ประับ้วยสร้อยอเส้นเล็ๆ
มันือร่อรอยยาม่ำืนที่ฝาเอาไว้บนร่าอสาวสวยทั้สอน เลินียิ้มในะที่ย่า้าวึ้นไปบนเียอันอ่อนนุ่มอย่า้าๆ
ปลายนิ้วละเลียไปามผิวเนียนละเอียะเรื่อสำอา์ราาแพ
เธอวามือที่แ่้วยยาทาเล็บสีูาแบบสาวอเมริันลบนหน้าอแล้วบีบยำแผ่วเบา
“อะ..อือ ...”
ร่าบาสั่นไหวส่เสียราอยู่ในลำอ
เลิมแอบยิ้มที่มุมปา เธอรู้ีว่าอะไรำลัออฤทธิ์อยู่ในร่าายเล็ๆรหน้าถึแม้มันะเือาลไปเพราะเหุาร์ยาม่ำืนที่ผ่านมา
แ่มัน็มาพอสมวรที่ะทำให้ผู้หิสันไม่สามารถวบุมนเอไ้ไปอีสอถึสามั่วโม
"ยะ...
อย่า"
โบนัสเม้มปาแน่นเหม่อมอูสาววรุ่นน้อ้วยวามสับสน
เธอรู้ถึวามรู้สึบาอย่าที่เพิ่มพูนึ้นอย่ารวเร็ว ร่าายอเธอำลัร้อนผ่าวราวับลูไฟที่ผุึ้นมาในาย
มืออันแสนล่อแล่วอเ็สาวรหน้าลึเล้น บยี้สะโพลมมนนอผ้าห่มผืนหนา
เธอรู้สึหวาลัวและหุหิที่รนั้นอนเอเปียื้น
ิ๊ฟมอร่าบาในุวันเิที่ิแนอนแน่นำลัระุสะท้านส่เสียรวราไปับรสหวานที่เผ็ร้อนอันแสนาบ่านอผูุ้มร้านยาม่ำืน
ิ๊ฟเม้นปามอ้วยสายาที่หลใหลและอิาไปพร้อมๆันปล่อยให้ผู้หิแปลหน้าที่รู้ัันไม่นานถลผ้าห่มออ
เผยเนื้อหนัอันเปลือยเปล่าอพวเธอทั้สอน
แล้วเลิน็ถอนัวออไป
พร้อมับรสหวานละมุนที่ทิ้ไว้ในวามรู้สึอพวเธอ ที่ำลัอาละวาและ้อารมันมาึ้นเรื่อยๆราวับเ็ที่รู้รสาิอลูอมเป็นรั้แร
"ถ้า..." เธอล่าวพลาหวีผมสีำสนิทที่ไฮไลท์มาเป็นอย่าี "พวเธอรู้อะไรเี่ยวับปีใหม่เพิ่มอีละ็"
เลินสวมถุเท้า้วยท่าที่ยั่วยวนราวับนาาม ่อนะเยาที่สั่นระริอิ๊ฟ สาวเปรี้ยวมอเ็สาวอายุสิบห้วยแววาหยาเยิ้ม เลิน้มลระิบ้าหูเบาๆ ลมหายใร้อนระอุทำให้เธอนลุู่้วยวามรู้สึที่พุ่ทะยานึ้นมาราวับรว
"บอัน้วยนะะ"
....
"วันนี้้อทำอะไรหรอปีใหม่"
"เอ๋ มาั้แ่เมื่อไหร่นะ"
ปีใหม่เยหน้ามอเ็สาวรหน้า เธออเินอายึ้นมาไม่ไ้เมื่อิว่าเธอำลัอยู่ับเ็สาวนหนึ่ที่สวยที่สุเท่าที่เธอเยเอมาสอ่อสอในห้อเียบๆ ร่าบายับแว่นเล็น้อย่อนะรวบหนัสือเินหลบไปอยู่หลัเาเอร์รัวราวับะ่วยเธอไ้บ้า
"เอานะ สอนทำอะไรหนุๆหน่อยนะ"
มือบาหยิบหนัยารวบผมอย่าลวๆ ปีใหม่้อมอปลายนิ้วที่ล่อแล่วอเลิน้วยแววาเหม่อลอย นัยน์าสีำสนิทแบบนไทยมอารเลื่อนไหวที่เรียบ่ายแ่เ็มไป้วยมน์สะอย่าไม่อาถอนสายาออไปไ้
"ไม่นะ ือู่ๆมาพูแบบนี้ะเรียมอทันไ้ยัไ"
"แหะๆ ♪"
เลินแะแ้มอเธอ
มือเนียนนุ่มลูบไล้ไปามลำอนหยุอยู่ที่้านหลั หัวใอเธอเ้นระรัวยิ่ว่าีลอ้วยอารม์หลาหลาย ริมฝีปาสวยไ้รูปอยู่ห่าาปาอเธอแ่นิ้วเียว พวเาแทบะูบันแล้ว้วย้ำ ลิ่นหอมอ่อนๆาน้ำหอมั้นีผสมผสานับลิ่นอเหล้าและท่อไอเสียละลุ้ไปทั่วราวับเื้อเิให้เ้าใล้อย่าน่าประหลา มันเป็นลิ่นหอมที่เธอไม่เยรู้ั แ่มันเย้ายวนใเธอเหลือเิน วาลมโหลัเลนส์แว่นหลับาพริ้มเลื่อนัวเ้าหาผู้หิรหน้าโยไม่รู้ัว
"ู่ว~" เลินุ๊ปาเสียเบา
่อนที่หิสาวะียิ้มว้าออมาอย่าสใสราวับเ็ๆ
"อยาูบันนานั่นเลยหรอ
ปีใหม่"
"บะ...บ้า!" ปีใหม่หน้าแ้วยวามเินอายเมื่อเธอเผลอัวไปามบรรยาาศรอบ้าน สอเท้าเ้าหนีออมา้วยท่าทีล้นลาน่อนามมา้วยเสียหัวเราะอนัเรียนเพียนเียวในห้ออเธอ
"แล้วะทำอะไรีละเนี่ย โธ่"
.
.
.
.ิเห็นเ่นไรันบ้าเอ่ย บอไรท์หน่อยน้า
ความคิดเห็น