คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 - เปิดเทอม
บทที่ 1
"เรื่อสุท้าย"
เสียอผู้อำนวยารผู้หลบอยู่หลัอาารเรียนอันร่มเย็นำลัพูให้โอวาท้วยวามสบายใ ปีใหม่เพิ่ผ่านารโปรไ้ไม่นาน และนี่ะเป็นเทอมแรที่เธอะไ้รับมือับเ็นัเรียนริๆในานะอาารย์วิาหรรมอโรเรียนอมราศึษา
เธอมอนัเรียนที่้วยแววาเห็นอเห็นใ ในานะเ็เรียนนหนึ่ ปีใหม่เ้าใีว่าเ็ๆนัเรียนรหน้ารู้สึยัไเมื่อ้อมายืนาแั้แ่แปโมยันสิบโมฟัโอวาทอผอ.ในะที่เหล่ารู(รวมเธอ้วย)ยืนหลบแอยู่ในอาารเรียนหินอ่อนเย็น่ำ
"อเสียบมือ้อนรับอาารย์ อัา อาารย์วิาหรรมนใหม่อเรา"
แปะ แปะ
เสียบมือแบบำยอมอเหล่านัเรียัึ้น เธอยอมรับว่าเธอไม่ไ้ฟัที่ผู้อำนวยารัวอ้วนลมนนั้นพูเลยแม้แ่น้อย ปลายเท้าในุสูทสีเทาและระโปรทรเออันเป็นุมารานอรูโรเรียนนี่้าวออไป้านหน้าทั้ๆที่ยัๆ
'รั้สุท้ายที่ึ้นมาพูรโพเียมแบบนี้ ั้แ่เมื่อไหร่นะ' เธอิะล่าวำแนะนำัวอย่าสั้นๆ ่อนที่เหล่าอาารย์ฝ่ายปรอะออรวผม ระโปร และ เล็บอนัเรียนวัยสาวทุน
ใ่! ทุน โรเรียนอมราศึษาเป็นโรเรียนในเรือออสินที่โ่ั โยเพาะอมราศึษา โรเรียนเอนหิล้วนที่ผลินัารเมือ หมอ ทนายวาม และนระับผู้นำหลาหลายอาีพออไปมาที่สุ สาวๆที่นี่ทุนล้วนเป็นลูุหนู มีเิน ร่ำรวย และไ้รับารอบรมศึษามาอย่าี
แน่นอ อมราศึษาเป็นโรเรียนรบวรั้แ่อนุบาลถึม.ปลาย แถมยัมีมหาลัยในเรือให้เลือ่อั้สิบสาาสี่ประเทศ ารที่เธอถูเรียมาทำานที่นี่ไ้ถือว่าเป็นเรื่อสุเหลือเื่อริๆ นาเธอยัิว่าไม่น่าะไ้ เพราะเธอเรียนบเออาหารโยร ไม่ใ่รู้วย
"เฮ้อ"
"มีอะไรหรือะรูอัา" เสียอผู้หิสูวัยนหนึ่ัึ้น ที่แท้รูประำวิาสัมนี่เอ
"สวัสี่ะรูแ้ว เรียันว่าปีใหม่็ไ้่ะ"
"เรียละสิ วิาหรรมเนี่ยเพิ่เปิึ้นใหม่ แถมเรายั้อูแลวิาานเรือนอี ลำบาหน่อยนะ รูให่เาอยาให้สาวๆไ้เรียนรู้ว่าารทำอาหารนั้นมีประโยน์ ็แหม สมัยนี้พวเ็ๆทำับ้าวันไม่เป็นแล้วมั่"
"นั่นสินะะ" สาว่าวัยหัวเราะิัในะที่เธอเินไปามทาเิน ในมืออปีใหม่ระับหนัสือและสื่อารสอนเอาไว้แน่น เธอพร้อมแล้วสำหรับสอนวันแร
"โอ้ย เหนื่อยสุๆไปเลย"
ร่าบาทรุลบนโ๊ะอัวเอในห้อพัรู ห้อพัรูอรูหรรมะว่าไป็ลี ในเมื่อมันอยู่ิับห้อแล็ปทำรัว เธอเลย้อเินผ่านเ้าห้อรั้วว้าๆที่วาโ๊ะเรียนิันเป็นพรื เพื่อเปิประูห้อสำหรับรูนเียว ห้อพัรูหรรมเป็นห้อแบๆที่มีหน้า่าบานเียวหลัโ๊ะทำานนาปิ
ปีใหม่อบห้อเล็ๆนี่มา เธอลมือวาหนัสืออ้าอิ่าๆลบนั้นวา อไม้ริมรัวถูรรไรมริบัมาปัลาห้อส่ลิ่นห้อมอ่อนๆ ใรๆ็อบว่าเธอแปล แ่ปีใหม่อบลิ่นอโรสแมรี่หรือใบมินท์มาว่าลิ่นอหอุหลาบเป็นไหนๆ มือบาลายหูฟัที่ม้วนนแน่นอยู่ในระเป๋าออร ่อนที่เพลลาสสิเบาๆที่ประอบไป้วยเรื่อนรีอย่าไวโอลีนและเปียโนะัึ้นมา
รื รื
ปลายนิ้ววัไปมาอย่าอารม์ีพลาีเียนอะไรบาอย่าลไปบนรายื่อ วันนี้เธอมีสอนสามาบ น่าแปลที่แม้ระทั่เ็สายวิทย์ยั้อโนบัับเรียนวิาหรรม เธอ่อยๆบรรัรายื่อโยเพาะื่อเล่นอเ็ลไปบนระาษที่ว่าเปล่า็ะอมยิ้มอย่าอารม์ีเมื่อเธอำนัเรียนเพิ่มไ้อีห้อหนึ่
"เอาละ
เรา้อทำไ้สิน่ะ"
ความคิดเห็น